ปัจจัยแห่งความสำเร็จของการทำงานเป็นทีม : ภาวะผู้นำ

การทำงานเป็นทีมให้ประสบผลสำเร็จ ผู้นำทีมต้องมีภาวะผู้นำ

บทความนี้เขียนขึ้นมาจากประสบการณ์ครับ ไม่ได้อ้างอิงจากตำราใหน ฉะนั้นจึงอาจจะผิดก็ได้ คือ จากการสังเกตของผมเอง ผมเห็นมีการทำงานเป็นทีมกันมากครับ  แต่ส่วนใหญ่เป็นทีมงานที่ไม่ค่อยมีประสิทธิภาพครับ และเท่าที่ผมสังเกตดูการทำงานเป็นทีมที่มีประสิทธิภาพ หรือไม่มีประสิทธิภาพ ปัจจัยหลักมักจะเกิดจากการมีภาวะผู้นำ ของ ผู้นำทีมครับ เมื่อผู้นำทีมมีภาวะผู้นำ ลูกทีมเขาก็ต้องการทำงานด้วยครับ ขณะเดียวกัน ถ้าผู้นำทีมไม่มีภาวะผู้นำ ก็ไม่มีใครอยากทำงานด้วย หรือ ถ้าทำก็จำใจทำไปอย่างนั้นเอง สำหรับภาวะผู้นำ ที่ผู้นำทีมควรมี เท่าที่นึกได้ ผมว่าผู้นำทีมควรมีคุณลักษณะอย่างนี้ครับ 1. ความรู้ในงานที่ทำ  เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่เลยครับ ผู้นำทีมต้องรู้งานที่ทำดีกว่าคนอื่น ไม่ใช่ถามอะไรก็ตอบไม่ได้ ใครก็ไม่อยากทำงานด้วย 2. ความเสียสละและความมีน้ำใจ  เรื่องนี้ขาดไม่ได้ครับ ถ้ามีความรู้แต่ไม่มีน้ำใจไม่เสียสละ ก็ไปไม่รอดครับ  3. ต้องมองงานออก  โดยต้องมองงานให้เป็นภาพรวมได้ตลอดแนว จะได้กำหนดภาระงานได้ถูกต้อง เป็นสัดส่วน ไม่สับสน 4. แบ่งความดีให้คนอื่นบ้าง ไม่ใช่รับเอาความดีแต่ผู้เดียว  ฯลฯ เท่าที่นึกออกมีแค่นี้ครับ  และทั้ง 4 ข้อ ผมนำมาจากการสังเกตคุณลักษณะของผู้นำทีม ที่ดี และ ผู้นำทีมที่ไม่ดี จากชีวิตจริงครับ  ถูกผิดอย่างไรต้องขออภัย..ขอบคุณครับ

[นายช่างใหญ่]

สวัสดีครับ

             ประสบการณ์สามารถสร้างเป็นองค์ความรู้ที่ถ่ายทอดให้คนอื่นได้ ครับ

                        ขอบคุณครับ

[small man]

สวัสดีครับ คุณนายช่างใหญ่  ขอบคุณครับที่ร่วมแสดงความคิดเห็น ถ้ามีโอกาส ก็จะลองนำไปถ่ายทอดให้คนอื่นฟังบ้างครับ ตามคำแนะนำ

[เม็กดำ 1]

• ยินดีมากที่ได้รู้จักท่าน   เราคงได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ เพื่อการบริหารชีวิตและบริหารงาน  ต่อไป
• เห็นด้วยกับท่าน  ที่บอกว่า คนเราต้องดูตัวเอง  รักตัวเอง และทันทีที่เรารักตัวเอง  เราจะรักคนอื่นทันที 
• การศึกษาไทยวันนี้   ปัญหาอยู่ที่ครูไทยและนักเรียนไทย ( บางส่วน )  ไม่รักตัวเอง  ครับ

[small man]

สวัสดีครับ ท่านพี่เม็กดำ ผมเห็นด้วยนะครับในประเด็นที่ว่าครูไทยและนักเรียนไทย(บ่างส่วน) ไม่รักตัวเอง  และประเด็นของการไม่รักตัวเองนี่เอง เป็นต้นเหตุหลักของปัญหาหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นครับ ผมอยู่โรงเรียน ก็พยายามแก้ปัญหาเรื่องนี้มาโดยตลอดครับ แต่เป็นเรื่องที่แก้ไม่ได้ง่ายๆเลย  เพราะเราอยู่ในกรอบของวัฒนธรรมแบบอำนาจนิยมกันมาหลายร้อยปี  ในบทความที่ผ่านมา ผมเขียนว่าท่านผู้ว่าท่านหนึ่งพูดได้ประทับใจครับ คือ ท่านบอกว่า เด็กแพ้มาจากบ้านแล้ว อย่าให้มาแพ้ที่โรงเรียนอีก นั่นคือ เด็กที่มีปัญหา ส่วนใหญ่มักเป็นเด็กที่ไม่ได้รับการยอมรับครับ และที่เขาไม่รักตัวเอง ก็เพราะไม่มีใครรักเขาเลยครับ ในภาคเรียนนี้ ผมจะเริ่มนำเรื่องการสร้างความภาคภูมิใจในตนเองไปพูดคุยกับคณะครูดูครับ แต่ก็ไม่ได้หวังผลอะไรมาก เพราะบางครั้ง ครูเราบางคนก็ไม่รักตัวเองเหมือนกัน อย่างที่ท่านพี่ว่ามานั่นแหละครับ เมื่อไม่รักตัวเอง ก็ยากที่จะรักคนอื่นนะครับ....ขอบคุณครับ