การรอคอย..ที่คุ้มค่า


เป็นการรอคอย เพื่อสะสมประสบการณ์
   เมื่อวันที่ 27 มกราคม ที่ผ่านมา เป็นวันยุวกาชาดไทย ใครอ่านแล้วอย่าเพิ่งสงสัยว่า เอ..พี่เม่ยเขียนผิดงานหรือเปล่า ไม่ผิดค่ะ เพราะบันทึกนี้ว่าด้วยเรื่องของลูกสาวคนเล็ก (.. น้องจิ้น) ที่ได้มีโอกาสเป็นตัวแทนของโรงเรียนไปแข่งขันประกวดวาดภาพ ที่ตำหนักเขาน้อย จ.สงขลา ในหัวข้อเรื่อง "ยุวกาชาดรวมพลังสร้างสันติสุข" 
   น้องรีบไปโรงเรียนตั้งแต่ 6.30 น. เพราะคุณครูนัดไปพร้อมๆกัน  ส่วนพี่เม่ยก็ทำงานตามปกติ  พอตอนเย็นจะไปรับลูกตามเวลาปกติ ก็ปรากฏว่าคุณครูโทรมาบอกว่าน้องจิ้นยังอยู่ที่สงขลาอยู่เลยเพราะรอฟังการประกาศผลอยู่ คุณแม่ต้องรอจนเกือบ 6 โมงเย็นค่ะ พอเจอหน้ากันก็ได้รับข่าวดี  น้องวาดภาพได้รางวัลที่1 ระดับประถมศึกษาตอนปลายค่ะ แถมติดภาพวาดกลับมาให้คุณแม่ได้ชื่นชมด้วย (ปกติไปวาดภาพที่ไหน เจ้าภาพก็จะเก็บภาพไว้ไม่ค่อยให้คืนมาค่ะ)  ชื่นชมคนเดียวไม่พอจึงแอบเอามาให้ทุกท่านที่แวะเวียนมาอ่านบันทึกนี้ชมด้วยค่ะ 
 
   เอ๊ะ!..พอดูรูปวาดและการระบายสีแล้วคุณแม่ก็สงสัยขึ้นมาครามครัน "น้องจิ้น..เปลี๊ยนไป๋" โดยปกติมักจะเห็นน้องระบายสีแบบใช้โทนสีธรรมชาติ แต่การลงสีพื้นหลังเป็นสีดำเพื่อให้ภาพเด่นแบบนี้แม่ค่อยเห็นน้องทำซักที 
   อดใจไว้ไม่ได้ค่ะ จึงได้ถามน้องจิ้นดู..น้องบอกว่า ได้เห็นการลงสีพี้นหลังสีเข้มๆแบบนี้จากฝีมือวาดภาพของรุ่นพี่มาก่อน(เมื่อสองปีที่แล้ว)  แต่น้องก็ไม่กล้าทำในตอนนั้นเพราะกลัวจะทำเลอะเทอะ จึงได้จดจำไว้ จนถึงเวลานี้มีประสบการณ์มากขึ้น มีความมั่นใจมากขึ้นจึงตัดสินใจลองทำดู หลังจากที่รอคอยเวลามาถึง 2 ปีเต็ม เป็นการรอคอย (ของน้องจิ้น) ที่คุ้มค่าจริงๆ
  
   พี่เม่ยนำเรื่องนี้มาเล่าสู่กันอ่าน ก็เพื่อจะบอกว่า บางครั้งการที่เราคิดจะทำอะไรสักอย่าง แล้วต้องรอคอยโอกาสที่จะสำเร็จอันยาวนาน นั่นเป็นการสะสมประสบการณ์ค่ะ ไม่ใช่เป็นเรื่องที่น่าเศร้าหรือน่าท้อแท้แต่อย่างใด  สักวันหนึ่งเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม เราก็จะได้เห็นคุณค่าของการรอคอยขึ้นมาทันทีค่ะ
    
หมายเลขบันทึก: 14481เขียนเมื่อ 6 กุมภาพันธ์ 2006 09:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:16 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

เห็นภาพวาดของน้องจิ้นแล้วดีใจแทนคุณแม่จัง  ความสำเร็จในเรื่องต่าง ๆ ของลูก  นำความปลื้มใจมาสุ่คนเป็นแม่เสมอ อยากให้ลูก ๆ ดูไว้เป็นตัวอย่างค่ะ

 ยินดีด้วยครับ น้องจิ้นวาดภาพได้สวยมากครับ สงสัยติดความเก่งและฉลาดเหมือนคุณแม่ เขาเรียกว่า" ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น " ครับ 
สื่อความหมายได้ดีจังเลยค่ะ ขอแสดงความยินดีค่ะ  จากการสะสมประสบการณ์ ก็ได้แปรเปลี่ยนเป็นประสบความสำเร็จ อ่านแล้วก็รู้สึกว่าได้กำลังใจอีกค่ะ
ขอชื่นชมทั้งคุณลูกและคุณแม่ (คุณพ่อด้วย)ค่ะ สำหรับรางวัลชีวิตครั้งนี้ เชื่อว่าทั้งครอบครัวมีความสุขกับสิ่งที่ทำอยู่แล้วจึงส่งผลให้ได้รางวัลชีวิตอื่นๆตามมา ขอให้รางวัลนี้เป็นสิ่งซึ่งนำไปสู่รางวัลอื่นๆต่อทั้งครอบครัวและผู้ชื่นชม ได้ตามแบบอย่างค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท