ร่วมด้วยช่วย tag คิดฮอดแต่กอดบ่ได้
สืบเนื่องจากได้รับ tag ของครูแอ๊ว คนสวยแห่ง ร.ร.บ้านกระทุ่ม ทั้งดีใจผสมงง ๆ ว่า g2k เขามีเกมส์อะไรมาให้เล่นอีก เอาล่ะ ลองดูซักตั้ง ทำผิดทำถูก บ้าน g2k เขาไม่เคยว่าหรือเชิญออกอยู่แล้ว (ไม่เหมือนบ้าน AF ทางช่อง 9 นั้น)
คนแรก นี่เลย
http://gotoknow.org/blog/nfeteacher บันทึกการทำงาน กศน. อย่างคนทำงานจริง เขาล่ะ ไม่ผิดตัว ของจริง รับประกัน !!!
ครูนงเมืองคอน ครูคนแรกของดิฉันเรื่องบล็อก เป็นคนจุดประกาย สร้างแรงบันดาลใจ แรงกระเพื่อม แรงอื่น ๆ อีกต่าง ๆ นา ๆ ถ้าเป็นวัยรุ่นต้องบอกว่าเป็น "ไอดอน" ของดิฉันเลย แต่ครูนงขา เรื่องฉันทะในการเขียนของหนู ก็ยังอยู่ขั้นอนุบาลอยู่เลย (ดีขึ้นนิด เดือน ตค. เขียนได้มากกว่าเดิม อิ อิ ) ครูนงอย่าพึ่งใช้ "แรงดีด" ออกจากสารบบนะคะ คิดฮอด (แต่กอดบ่ได้) ค่ะ
อีกท่านนึง
http://gotoknow.org/blog/riverlife บันทึกเรื่องราววิถีชีวิต แง่คิด มุมมองเนียนไปด้วยธรรมมะ สาระดี มีคุณ ฯลฯ
ดร.ยุวนุช อ.นุช พี่นุช หรือ คุณนายดอกเตอร์ แล้วแต่ใครจะถนัด (พี่เขาใจดีไม่มีบ่น) ท่านนี้ ประทับใจเมื่อแรกเห็นทำหน้าที่พิธีกรในงาน NKM 3 ปีที่แล้ว ค้นหามาจ๊ะเอ๋ใน g2k เปิดบล็อกครั้งแรกประทับใจ (อีกแล้ว) หน้าบล็อก สวยมากก สายน้ำ บ้านเรือนไทย ดอกไม้ อูย สุดยอด ยิ่งได้ตามอ่านงานเขียนแล้วด้วย มีแง่คิด มุมมอง ชวนให้ค้นหาติดตาม หนูว่าชาติที่แล้ว+ชาตินี้ พี่คงมี "ทุนกุศล" ไว้เป็นเยอะแน่นนอนเลย จึงมีชีวิตที่น่าตาร้อนได้เพียงนี้ อ.นุชค่ะ แฮะแฮะ คิดฮอด (แต่กอดบ่ได้) อีกคนค่ะ
และสุดท้าย (ทำไมเขาให้ tag น้อยจัง)
http://gotoknow.org/profile/pandin บันทึกงาน สาระชีวิต แง่คิด ลำนำ ฯลฯ
อ.พนัส หรือ อ.แผ่นดิน ชายมาดสุขุม นุ่มลึก เขียนบันทึกได้เหมือนบทกวี มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง เข้าถึงง่าย ตรงไปตรงมา โดดเด่นด้วยจุดยืน ความเชื่อ ปรัชญาของชีวิต อย่าแปลกใจที่มหาชนคนบล็อกจะนิยมชมชอบเขา (แต่ อ.มักถ่อมตัวอย่างน่ารักเสมอ) ชอบมากกก เมื่อเป็นบันทึกของเจ้าตัวเล็ก 2 คนที่บ้าน "คนของความรัก" ดูซิแค่ตั้งชื่อก็เชื่อขนมกินได้แล้ว อาจารย์แผ่นดินคะ กระซิบเบา ๆ ค่ะ "คิดฮอด (แต่กอดบ่ได้)" อิ อิ
ความเห็น (6)
โอ รู้สึกเป็นเกียรติ และขอบคุณค่ะที่คิดฮอดกัน อิ อิ เจอกันอนุญาตให้คุณครูอีอดกอดได้นะคะ ^_^
พี่ก็ได้รับtag คิดถึงมาแล้วจากคุณพี่ศศินันท์และคุณหมอจิ้น ความคิดถึงมีล้นเหลือ แต่เขาให้เลือกน้อยมากๆค่ะ ต้องขอบคุณคุณเม้งที่เป็นต้นคิดค่ะ
จากtagนี้ของคุณก็ทำให้พี่ได้รู้จักคุณครูนงเมืองคอน จะได้ไปติดตามกันต่อไป ลำพังตัวเองก็อ่าน และรู้จักคนไม่ทั่วถึงค่ะ
สวัสดีครับครูอ๊อด
ผมมาร่วมคิดถึงทั้งสามท่านด้วยครับ "คิดฮอดและเวลาเจอจะขอกอด" ครับ
ทั้งสามท่านถือได้ว่าเป็น Blogger คุณภาพ และผมมีโอกาสได้พบเจอพูดคุยกับ อ.ยุวนุช และ คุณพนัสแล้ว ก็ยืนยันได้ว่าตัวตนของเขาในบันทึกกับตัวจริงนั้น คนเดียวกัน
ส่วนผม หากครูอ๊อดเจอผม อนุญาตให้กอดได้นะครับ แต่ผมเป็นหนุ่มน้อย อาจจะเขินอายบ้าง ค่อยๆกอดนะครับ
-------------
ป.>>>ด้วยความคิดถึง
สำหรับหนาวปีนี้
ก็นอนกอดตัวเองมาโดน แล้ว คิดว่าต้องหาคนกอดบ้างแล้วหละครับ :)
สวัสดีค่ะ
- เป็นเกียรติอย่างยิ่งเลยค่ะ ที่เข้าทักทายกัน ความจริงแล้วตัวดิฉันอ่านบันทึกของคุณจตุพร เป็นประจำ (รับไว้ในแพลนเน็ตด้วย) แต่บางทีก็ไม่ได้ทิ้งร่องรอยไว้
- ด้วยคนทำงานคุณภาพอย่างคุณจตุพร ใคร ๆ ก็กล่าวถึง (ขนาดปรมาจารย์อย่าง อ.วิจารณ์ยังชื่นชม)
- ยินดีให้กอด และถูกกอด ค่ะ
- เห็นใจเน๊อะ คนที่ต้องกอดตัวเอง หนาวนี้จะเป็นหนาวใจอีกไหม๊น๊อ
- ผมเพิ่งโดนกอดมาจากหาดใหญ่ ..
- อุ่น .. อิ่ม ...อุ่นไอ เกินบรรยายด้วยถ้อยคำใด
- ....
- เจอกัน อย่าลังเลนะครับ
- ผมยินดีถูกกอด ..ย้ำ ... ยินดีถูกกอด..
- ....
- ขอบคุณความคิดถึงที่ส่งมา ...ยังผม
- ขอบพระคุณมากครับ
- ให้ร่างกายได้พักฟื้นสักวันสองวัน ..tag แห่งความคิดถึงของผมจะมาทักทายชาวบล็อกอย่างแน่นอน
- ....
- รักษาสุขภาพนะครับ
มาเยี่ยมค่ะ คิดถึงเช่นกันนะคะ
