แพทย์ส่งต่อ สถานการณ์จำเป็น
สวัสดีครับ
มีเรื่องเล่าการทำงานเมื่อวานนี้ครับ
ปกติเรามักจะได้ยินคำว่าพยาบาลส่งต่อมากกว่าแพทย์ครับ แต่ว่าในการทำงานที่รพ ชุมชนหลายครั้งที่เรา แพทย์จำเป็นต้องร่วมเดินทางส่งต่อไปกับคนไข้ด้วยครับ
วานนี้มีกรณีคนไข้เจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนดครับ 7 เดือนกว่าเอง(นน.น่าจะ1200-1500 กรัม) ยังไม่คลอดนะครับ แต่ว่าเกือบคลอดก็7 ซมแล้วครับ ที่เจ้าปากมดลูกเปิด
ด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าอาจจะคลอดระหว่างทาง และแม้จะมีพยาบาล 2 คนที่อยู่บนรถส่งต่อแล้ว แต่ก็ไม่หายเป็นห่วง จึงขับรถของตนเองตามไปด้วยกับรถส่งต่อ
จึงจำเป็นได้ขับรถออกจากรพ ตามไปที่เชียงใหม่ แบบว่าคนขับรถของเราก็ทราบอยู่แล้วว่า ฝีมือและความเร็ว ... ทำเอาผมแทบตามไมทันครับ ระหว่างทางก็จอดหนึ่งครั้งผมก็ตื่นเต้น เอ จะได้ทำคลอดกลางทางหรือเปล่านะ แต่..ก็เป็นเพียงจอดดูว่านำเดินจริงหรือไม่ แต่ก็ไม่มีอะไรครับ.. จึงไปต่อ
ช่วงขึ้นดอยกลังไปได้เกือบชั่วโมง เป็นช่วงที่มีคลื่นโทรศัพท์กลางดอยพอดี พี่หมอมุขได้โทรมาบอกว่ากำลังเดินทางเข้าเชียงใหม่เช่นกัน ตอนนี้กำลังตามมา (พี่เดินทางเข้า ชม.เพื่อทำธุระ) บอกให้ผมกลับได้ พี่จะเป็นคนดูและเอง
ผมจึงกลับรถกลางดอยเพื่อเดินทางกลับโรงพยาบาล และสวนกันกลางดอยกับพี่หมอ ก็อุ่นใจว่าอย่างน้อยก็มีหมอตามไปด้วยตลอดการเดินทาง
ระหว่างขับรถเช้านี้ผมก็ได้รู้สึกดีๆหลายอย่าง แต่สิ่งที่ดังและประทับใจในความรู้สึก และเป็นเหมือนกังใจ หรือสิ่งที่บอกว่าเร่องราวที่เราทำครั้งนี้น่าจะดีสำหรับคนไข้มากที่สุดคือ
การที่พยาบาล...โรงพยาบาลที่เราจะส่งต่อไป พูดกับผมทางโทรศัพท์หลังจากที่ผมได้โทรไปบอกเรื่องประมาณเวลาที่จะไปถึง เจ้าหน้าที่ท่านนี้กล่าวบอกผมว่า...คุณหมอน่ารักจัง ^_^.. ^_^ เป็นคำกล่าวหลังจากที่บอกเหตุผลของการที่แพทย์จำเป็นต้องไปส่งต่อด้วยพร้อมๆกับพยาบาลครั้งนี้
แปลกใจกับคำพูดเล็กน้อยๆ แต่ทำให้เรารู้สึกดีๆมากมายและมีพลังมากมายเลยครับ แม้ว่าไม่เคยรู้จักกัน เพียงสัมผัสกับเรื่องราวเล็กน้อย ก็ได้รับสิ่งที่ดีๆครับ..ขอบคุณมากครับคุณพยาบาล...
นอกจากนี้ก็มีอีกหลายครั้งครับ แต่ขอเล่าเรื่องเดียวที่เป็นความทรงจำที่ดีๆครับ
อย่าลืมที่จะชื่นชมคนอื่นๆบ้างนะครับ โดยเฉพาะคนที่อยู่ข้างๆเรา ด้วยใจจริงนะครับ
ความเห็น (7)
วันนี้พี่ก็ประชุมหลายชุด คุยกับคนหลายคน (มากผิดปกติ) รู้สึกว่าตัวเองทำงานราบรื่น สมบูรณ์ ครบถ้วน ตามที่ควรจะเป็น ^ ^ ตอนก่อนประชุมคิดว่าจะมีอุปสรรคมาก แต่กลับไม่เป็นเช่นนั้น ทำงานลุล่วง รู้สึกอิ่มใจที่ทำงานได้สมบูรณ์ค่ะ
วันนี้น่าจะเป็นวันดีๆ อีกวันหนึ่งในชีวิตเรานะคะ ^ ^
ขอแวะมาชื่นชมน้องหมอด้วยคนค่ะ ...
งั้นพี่ก็ขอตามมาชมด้วยนะ
"คุณหมอน่ารักจัง"
อิอิอิ
ขอขอบคุณครับ..
- ขอแสดงความชื่นชมกับอาจารย์และทีมงานทุกท่านเลย
สวัสดีครับอาจารย์ 
กมลวัลย์
- ขอบคุณมากครับ
- เห็นเรื่องที่อาจารย์เล่าก็คิดถึงตนเองมากๆครับ เพราะว่าคล้ายๆกัน วันไหนที่เราเบิกบาน(โหมดปกติ) เราไว้ใจ เราก็จะทำงานด้วยความสุขมากกว่าครับ
- ตอนนี้ผมจับไต๋ได้บางอย่างกับจิตใจของตนเองครับ คือต้องรู้ทันเสมอ และรู้จุดอ่อนให้ได้ว่ามักจะตกร่องอารมร์หรือความรู้สึกไปกับสิ่งแวดล้อม หรือสิ่งที่มากระทบ
- ดังนั้นต้องพยามตั้งหลัก และยึดหลักที่ดีงามถูกต้องเสมอ และบ่อยๆ จึงจะทำให้เราฝึกได้ก้าวหน้าได้ครับ ไม่เช่นนนั้นจะเป็นบางช่วงเท่านั้นครับ
- ช่วงนี้จึงพยามรักษาจิตให้ดี ให้เบิกบาน ให้มีเมตตา และรู้เท่าทันสิ่งที่มากระทบ และความรู้สึกที่เกิดขึ้นในทางลบครับ
- บางครั้งถ้าเรื่องที่ใหญ่ๆเข้ามา เหมือนครั้งที่แล้วก็เขวไปเหมือนกันครับ ตั้งนานกว่าจะดึงกลับได้(ส่วนหนึ่งก็คือการที่มาพบอาจารย์ครับ)
สิ่งที่ดี การกระทำที่ดี จิตใจที่ดี เวลาคนอื่นได้สัมผัส ก็สัมผัสได้ว่าดี อยากให้ทำต่อไปเรื่อย ๆ นะครับ
ขอขอบคุณความมีน้ำใจ
ตั้งใจและเสียสละ
ความดีนี้ถือเป็นบุญใหญ่หลวง
ขอเป็นกำลังใจด้วย