เขาก็คนเหมือนกันกับเรา

เขาก็คนเหมือนกันกับเรา 

หลายครั้งที่ได้ยิน คนบางคน พูดเล่าถึงการช่วยเหลือคนที่เขาหยิบยื่นความช่วยเหลือให้ ว่า “มัน” แล้วให้สะท้อนใจ จุกอยู่ในอกแน่น จนอยากจะ ตะโกนถามกลับไปว่า ถ้ามีคนอื่นมาเรียกเขาว่า “มัน” บ้างเขาจะรู้สึกอย่างไร ?? บางรายเรียกคนเร่ร่อน คนไร้บ้านว่า “ผี”บ้าง “สัมภเวสี”บ้าง ยิ่ง ทำให้เรามองใบหน้าภายใต้หน้ากากที่เขาใส่มาหาเราได้อย่างชัดเจนมากยิ่งขึ้น แม้จะอ้างว่า เป็นศัพท์ที่ใครก็ ก็เรียกกัน แต่นั่น คือการเรียกแบบเหยียดหยามดูแคลนหมิ่นศักดิ์ศรีคุณค่าของความเป็นมนุษย์ที่ทุกคนมีอย่างเท่าเทียมกัน... 

อิสรชนเองทำงานกับคนที่หลากหลายกลุ่ม แต่ที่ติดใจและรู้สึกดีที่จะทำงานกับคนกลุ่มนี้มากกว่า เพราะ มีความเชื่อในพื้นฐานที่ว่า คนยิ่งจนยิ่งรวยน้ำใจ และโจทย์ที่ว่านั้น ก็ได้รับการตอบตั้งแต่ครั้งแรก ๆ ที่อิสรชนลงทำงานกับคนเร่ร่อนคนไร้บ้าน ที่สนามหลวงคลองหลอด ว่าเป็นเช่นนั้นจริง ๆ 

ครั้งหนึ่งที่ลงไปพบปะพูดคุยคนเพื่อนพ้องน้องพี่คนเร่ร่อน คนไร้บ้าน สิ่งที่เราพบ คือความห่วงใยเอื้ออาทรที่เขามีให้เราอย่า ไม่ต้องประมาณค่ากัน พร้อม ๆ กับคนปรารภที่เขามีต่อคนอื่น ๆ ที่มีต่อพวกเขา ว่ารู้สึกน้อยใจที่โดนมองว่าไม่ใช่คน การใช้คำแรง ๆ ว่า ผี หรือสัมภเวสี หรือคำอื่น ๆ ที่แรงกว่า แล้วไปปรากฏอยู่ในงานวิจัยบางชิ้น ที่เราเอง เอาลงมาให้เขาได้อ่านกันในบางช่วงบางตอน ทำให้เขาเอง มีคำถามย้อนกลับมายังคนที่มองและพิพากษาเขา ตีตราเขา ด้วยคำเหล่านั้น มีสิทธิ์อะไร ??

การต่อสู้เพื่อกู้ศักดิ์ศรีของคนให้มีความเท่าเทียมกันของอิสรชน มีการทำงานเป็นจังหวะ เสียงดังผ่านสื่อไปบ้างตามสมควร แต่ส่วนใหญ่จะทำงานด้วยเสียงเบา ๆ เงียบ ๆ แบบเจียมตัวว่า เราทำงานกับกลุ่มคนที่สังคมส่วนใหญ่มองไม่เห็นว่าเขาเป็นคนเท่ากัน 

หลายครั้งนำคณะนักศึกษาจากสถาบันการศึกษาต่าง ๆ ลงสัมผัสชีวิตคนที่ใช้ชีวิตในที่สาธารณะ ข้างถนน สวนสาธารณะ ทำให้น้อง ๆ เหล่านั้น ปรับมุมองและทัศนคติลงมาบ้างเล็กน้อยหากเขาลงมาเพื่อเรียนรู้จริง ๆ ไม่ใช่เพื่อคะแนน สิ่งที่เขาจะได้กลับไป คือ ความจริงใจ และสายตาที่เป็นมิตรจากคนที่เขาอาจจะเคยมองด้วยความกลัว หรือเหยียดหยามมาก่อน 

อิสรชนก็ยังคงจะทำงานในมุมเล็ก ๆ พอใจที่จะทำงานและชักชวนคนลงมาทำงานลงมาสัมผัสงานของเราก่อน แล้วค่อยตัดสินใจว่า เขาจะช่วยสังคมอย่างไร และช่วยผ่านใคร ทุกครั้ง เราก็จะบอกจะย้ำเสมอ ๆ ว่า ใกล้ที่ไหน ไว้ใจที่ไหน ให้ไปช่วยที่นั่น ทำที่นั่น ไม่จำเป็นต้องมาช่วยที่อิสรชน แต่หกาอยากจะช่วยจริง ๆ ต้องรู้จักเราผ่านมุมองสำหรับการเรียนรู้ต่าง ๆ ที่เรามีให้มากพอเสียก่อนค่อยว่ากัน