จัดการต้นทุนการผลิต...ถ้าจะผลิตเพื่อชุมชน

การจัดการต้นทุนการผลิต...ในแบบฉบับของเรา
.....   ........
.....   .......

"ครูคะ...ทำไมขวดที่เราซื้อมาวันนี้แพงจังคะ..ตั้ง 8 บาท"
.......
.......

เด็กๆ ตั้งคำถามถึงราคาขวดบรรจุภัณฑ์ที่เราไปซื้อมาใส่ผลิตภัณฑ์ต่างๆ ที่ผลิตขึ้น
ขวดใส่น้ำยาล้างจาน (แบบฝาเกลียว) ราคา ไม่ต่ำกว่า 3 บาท ถ้าเป็นแบบฝาป๊อกแป๊ก ราคา 7 บาท
ขวดน้ำยาซักผ้า, แชมพู, สบู่เหลว ราคา ไม่ต่ำกว่า 8 บาท

ถ้านักเรียนนำไปจำหน่ายในราคาขวดละ 12 บาท ต้นทุนค่าขวด 8 บาท เงินส่วนต่างจะเหลือ 4 บาท
รายได้จากการขายเหลือนิดเดียว

กำไรไปตกอยู่ที่พ่อค้าในเมืองเหมือนเดิม....

นักเรียนแทบจะไม่มีแรงจูงใจในการทำงานเลยค่ะ
นี่ยังไม่นับรวมต้นทุนการผลิตส่วนอื่นๆ ยกตัวอย่างเช่น ค่าถังหมัก ค่าน้ำตาลทราย ค่าน้ำ ค่าแรง และอื่นๆ อีกจิปาถะ

.....เราสามารถลดต้นทุนการผลิตได้อย่างไรกันบ้างคะ......

ถังหมักแบบนี้....ได้รับการสนับสนุนจากสำนักงานเกษตรอำเภอเมืองสุรินทร์ และสถานีพัฒนาที่ดินสุรินทร์

ถังแบบนี้ซื้อเองค่ะ....เลือกชนิดที่ราคาไม่แพง

ถังสีเก่า....ถังผงซักฟอกขนาด 8 กิโลกรัม...นำกลับมาใช้ใหม่ได้

ขวดบรรจุผลิตภัณฑ์....เหลือใช้จากน้ำดื่ม...นำกลับมาใช้ใหม่ค่ะ

จุ๊..จุ๊...ที่นี่ใช้แรงงานเด็กค่ะ (น้องอนุบาล..ติดตามพี่สาวมาช่วยอีกแรงค่ะ)

.......  .......

โดยเฉพาะขวดบรรจุภัณฑ์....ไม่กล่าวถึงไม่ได้เลยค่ะ......ได้รับการอนุเคราะห์จากร้านอาหารในตัวเมืองสุรินทร์ค่ะ...>>> ณ ราดหน้ายอดผัก (ร้านนี้มีสาขาอยู่ทั่วไปหลายจังหวัดค่ะ) <<<
อาเฮียกับเจ้เจ้าของร้านน่ารักมากจริงๆ.....ปกติจะขายให้กับคนรับซื้อของเก่า กิโลกรัมละ 20 บาท (ประมาณ 1 ถุงปุ๋ยค่ะ) พอทราบว่าเรามีโครงการแปรรูปผลิตภัณฑ์เพื่อส่งเสริมรายได้ให้กับเด็กนักเรียน ก็ยินดีมอบให้โดยไม่คิดตังค์...แถมเมื่อพาเด็กแวะไปทานราดหน้าเพื่อให้เด็กๆ ได้ขอบคุณเจ้าของร้านผู้ใจดี...ยังลดราคาให้พิเศษอีก...
ทุกวันนี้ก็ยังเตรียมขวดไว้ให้โรงเรียนบ้านจันรมไปรับอยู่ค่ะ....เท่ากับว่าขวดบรรจุน้ำยาล้างจาน...ไม่มีต้นทุนค่าขวดอีกต่อไป....(เราจึงสามารถให้ค่าตอบแทนเด็กนักเรียนที่เดินขายได้เต็มที่ไงคะ)

การจัดการในเรื่องลดต้นทุนการผลิต จึงมีความสำคัญ เพราะกิจกรรมที่ทำขึ้นไม่ได้มุ่งผลิตเพื่อจำหน่ายเพียงอย่างเดียว (ซึ่งเป็นระบบธุรกิจมุ่งหวังกำไร)

เป้าหมายการผลิตหลักของเรา คือ ผลิตเพื่อชุมชน เพื่อให้นักเรียนทำในสิ่งที่จำเป็นต้องใช้ทุกวัน เพื่อให้ครอบครัวของเด็ก ชุมชนที่เด็กนักเรียนอยู่สามารถพึ่งพาตนเองได้ ลดรายจ่ายที่ควรลด

การพึ่งพาตนเองได้...ไม่ต้องทั้งหมด...แค่บางส่วน หรือแค่หนึ่งในสี่....ก็น่าจะช่วยบรรเทาปัญหาเรื่องค่าใช้จ่ายเรื่องค่าขนม นักเรียนไม่ต้องรบกวนเงินผู้ปกครองอีกต่อไป ค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันของชุมชนชนบทก็ลดลง ก็เท่ากับว่าเพิ่มเงินในกระเป๋าตังค์ได้...และที่สำคัญ....ลดภาระการกำจัดขยะ จากการนำสิ่งเหลือใช้อย่างขวดน้ำดื่ม และถังพลาสติก กลับมาใช้ซ้ำ (reuse) ....ช่วยยืดเวลาโลกร้อนไปสัก 5 นาที ก็ยังดี.......จริงไหมคะ.....

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะ

 ปรบมือให้ดังๆเลย ความเกื้อกูลในชุมชน เป็นสิ่งเดียวที่ยังคงอยู่ และทำให้คนทำงานชุมชน มีแรงๆๆๆๆค่ะ

[หญ้าบัว]

สวัสดีค่ะคุณครูกั๊ต

• KM  ที่จันรม แห่งนี้ เยี่ยมค่ะ  
• โครงการอะไรก็แล้วแต่.....หากมีผู้ดำเนินการที่ดีและมีผู้ส่งเสริมดี.....จะไปได้ดีค่ะ...ครูหญ้าบัวเชื่อมั่นอย่างนั้นค่ะ 

 

[อาจารย์ โกศล คงสมปราชญ์]

สวัสดีครับครู

• อย่าท้อครับ ได้น้อยดีกว่าไม่ได้ มีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท.....
• ผมว่าสอนเด็กทำมาหากินทำแบบนี้ดีกว่ามีสามีขี้เหล้านะครับ เห็นคนข้างบ้านบ่นให้สามีบ่อยมาก บางที่ก็ขำครั้งหนึ่งเขาด่าสามีว่า..
•  กางเวนแดกแต่เหล้า กางคืนแดกบ่เข้า มื้อเช้าเข้าบ่แดก (ไม่รู้คำแปลครับแต่คร้องจองดี คิค)
• ขอเป็นกำลังใจให้ครับ สอนให้เขาทำมาหากินเป็นดีกว่าการเอาเงินให้ครับผม

[Gutjang]

สัสดีค่ะคุณหมอคนเก่ง ตันติราพันธ์

• กำลังใจในโรงเรียน..
• กำลังใจจากเด็กๆ
• กำลังใจในชุมชน
• กำลังใจใน Go2Know
• มีแรงๆๆๆๆๆๆ ค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

[Gutjang]

สวัสดีค่ะครู หญ้าบัว

• KM มาโดยไม่ทันได้คิดเรื่อง KM ค่ะ
• ได้แรงเสริมจากหลายๆ แรง....ทำให้ครูกั๊ตมีแรงใจทำงานต่อค่ะ
• ครูหญ้าบัวสบายดีนะคะ...

 

 

[Gutjang]

สวัสดีค่ะครูศล อาจารย์ โกศล

• ฟังคนข้างบ้านด่าสามีแล้วอย่าท้อใจนะคะ...ฮิฮิ...
• วันนี้ไปเก็บเห็ดที่ป่าช้าท้ายบ้านมาค่ะ....ซูบเปอร์มาเก็ตหลังบ้านมีทุกอย่างให้เลือก....ไม่มีโก่งราคาค่ะ.....ต้มเห็ด..แซ่บหลาย.....ชิมด้วยกันนะคะ..

ขอบคุณมากๆ ค่ะ

[ธนพันธ์ ชูบุญ]

ฉลาดมากเลยครับอาจารย์กั๊ตจัง

อาจารย์แสดงให้ผมเห็นถึงความสามารถในการจัดการปัญหา การสร้างเครือข่ายในชุมชน ในโรงเรียน ในครอบครัว

สุดยอดดดดด

[ลุงพูน]

สวัสดีครับ

     วิธีการหาวัตถุดิบของอาจารย์คล้ายๆกันกับของผม เวลาทำน้ำหมักชีวภาพ ผมจะใช้น้ำมะพร้าวแทนน้ำเปล่าบางครั้งก็ไม่ต้องเติมน้ำตาล ในน้ำมะพร้าวจะมีอาหารสำหรับจุลินทรีย์ และพืชอยู่แล้ว การใช้น้ำมะพร้าวจะดีกว่าการใช้น้ำเปล่า วิธีการหาน้ำมะพร้าวมาใช้ ก็ไปขอมาจากร้านขายมะพร้าวขูดในตลาด ปกติเขาจะเททิ้ง ผมก็เอาถังไปวางไว้ให้เขา ตอนเย็นๆก็ไปเอา แต่ไม่ควรทิ้งไว้ข้ามคืน น้ำมะพร้าวจะบูดก่อน การใช้น้ำมะพร้าวจะช่วยลดต้นทุนการผลิตได้มากครับ คนขูดมะพร้าวขายเขาต้องซื้อน้ำยาล้างจานไปทำความสะอาด อุปกรณ์ เครื่องไม้เครื่องมือ ผมก็ทำน้ำยาล้างจานไปให้เขา และเปลี่ยนกัน

     ผักคะน้า กะหล่ำปลี ถั่วฝักยาว พวกนี้จะมีการใช้ยาฆ่าแมลงเยอะ หากนำไปทำน้ำหมักชีวภาพ ยาฆ่าแมลงอาจจะตามไปด้วย หากหลีกเลี่ยงได้ ก็ควรจะเลี่ยงครับ

     แหล่งของขวดน้ำอีกแห่งก็คือ วัด ครับ ตามวัดจะมีขวดน้ำเยอะ ลองติดต่อกับทางวัดดูว่า จะขอไปใช้ วัดคงไม่ขัดข้องครับ

[Gutjang]

สวัสดีค่ะคุณหมอ ธนพันธ์

• โครงการฯ เริ่มต้นบนความขาดแคลนค่ะ...จึงต้องคิดหาวิธีลดต้นทุนและหมุนเวียนใช้ทรัพยากรให้มากที่สุด
• ปัจจุบันเราก็ทำแบบค่อยเป็นค่อยไป....เดินทีละก้าวกินข้าวทีละคำ (อ.ท่านหนึ่งกล่าวว่างั้น)
• การทำความเข้าใจ..แบ่งปันความรู้ให้ชุมชนก็มีความสำคัญไม่แพ้กัน...ทำแล้วขายไม่ได้...องค์ความรู้ไม่เกิดค่ะ....มีแต่รอวันดับ.....

ขอบคุณค่ะ

[Gutjang]

สวัสดีค่ะ เฒ่าหน้าเหมน

• วัตถุดิบที่เรานำมาใช้จะเน้นสิ่งที่อยู่ใกล้ตัว...น้ำมะพร้าวก็เคยใช้ค่ะ..ช่วยเพิ่มความหอมให้น้ำหมักชีวภาพได้ไม่น้อย...ลดต้นทุนค่าน้ำตาลได้ด้วย
• ผักคะน้า กะหล่ำปลี ถั่วฝักยาว พวกนี้จะมีการใช้ยาฆ่าแมลงเยอะ จริงๆ ค่ะ...ทำแล้วแทนที่จะได้น้ำหมักชีวภาพกลิ่นหอมชื่นใจ..กลับได้น้ำหมักฯ สีดำๆ กลิ่นตุ่ยๆ...เหม็นบูด..เพราะพิษของยาฆ่าแมลงที่อยู่ในผัก.ทำร้ายจุลินทรีย์เดี้ยงตามๆ กัน.....(ไม่อยากคิดค่ะว่ากินผักตลาดไปทุกวันๆ....ยาฆ่าแมลงตกค้างอยู่ในตัวเท่าไหร่???)
• ขวดน้ำ..อีกทางหนึ่งที่เราได้มา ก็เป็นขวดเดิมที่เด็กใช้หมดแล้วค่ะ...รับซื้อคืนด้วย....เด็กมีรายได้อีกแล้ว......
•  ....  ....

ขอบคุณมากๆ ค่ะ

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

มาอ่านบันทึก ด้วยความชื่นชมครูกั๊ตจัง(อีกแล้ว)

ให้กำลังใจในการทำงานนะครับผม

[Gutjang]

กำลังคิดถึงบรรยากาศสนุกสานที่ปายพอดีเลยค่ะ จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

• หายไปนานเชียวค่ะ....
• ปล่อยครูกั๊ตเล่นบทผีเด็กคนเดียวซะนาน
• ...จะตามไปฟังเพลงอีกนะคะ....