เมื่อวันที่ 24 กันยายน ที่ผ่านมาผมและทีมงานจิตอาสาได้มีโอกาสไปเยี่ยมเยือน กลุ่มแม่บ้านดอกไม้ประดิษฐ์จากผ้าใยบัว ตำบลหัวรอ ซึ่งมีพี่แอ๊ดหรือพี่ประจวบเป็นผู้นำกลุ่ม สมาชิกส่วนใหญ่เป็นผู้เกษียณอายุ เป็นครูบ้าง เป็นข้าราชการจากหน่วยงานต่างๆบ้าง เป็นแม่บ้านที่มารวมกลุ่มเพื่อใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์บ้าง ส่วนพี่แอ๊ด(บางทีผมก็เรียก ป้าจวบ) รู้จักกันมานานแล้วครับ พี่แอ๊ดเคยเป็นเจ้าหน้าที่ทำงานอยู่ กลุ่มงานรังสี โรงพยาบาลพุทธชินราช ปัจจุบันเกษียณแล้วเช่นกัน ถ้าใครได้เห็นผลงานกลุ่มแม่บ้านของพี่แอ๊ด คงรู้สึกเหมือนผมว่า ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเป็นดอกไม้ประดิษฐ์ที่ทำจากฝีมือมนุษย์
ลองคิดดูนะครับว่า คนที่สามารถทำงานเช่นนี้ได้ ต้องมีจิตใจอ่อนโยน สมาธิต้องดีและก็มีความอดทนสูง แล้วก็เป็นเช่นนั้นจริงๆครับ สมาชิกกลุ่มแม่บ้านนี้ทั้งกลุ่มมีใจเอื้ออารีมาก ผมคุยกับพี่แอ๊ดถึงเรื่องที่ว่าผมอยากให้มีการถ่ายทอดสิ่งดีๆเหล่านี้ให้สมาชิกจิตอาสา 4 ตำบล (หัวรอ พลายชุมพล ปากโทก มะขามสูง ) เพื่อให้เกิดการรวมกลุ่มทำกิจกรรมร่วมกัน พี่แอ๊ดและพี่ๆสมาชิกกลุ่มแม่บ้าน ตอบรับด้วยความยินดีทันทีเลยครับ บอกว่าจะมาเรียนที่กลุ่มแม่บ้านหัวรอ หรือว่าจะให้สอนที่ไหนก็ได้ ไม่คิดค่าตอบแทนใดๆทั้งสิ้น ผมประทับใจในความเอื้ออารีของพี่ๆกลุ่มนี้เป็นอย่างยิ่งครับ ผมเคยคิดเสมอว่า โลกนี้ไม่เคยขาดความเมตตาอารี กลุ่มแม่บ้านดอกไม้ประดิษฐ์จากผ้าใยบัว ตำบลหัวรอ พิสูจน์ให้เห็นว่าที่ผมคิดนั้นเป็นความจริง พี่แอ๊ดเสนอว่า เราควรจะเริ่มจากสิ่งง่ายๆก่อน เพื่อให้มีกำลังใจ เช่น การทำการบูนเป็นรูปสัตว์ ผลไม้ต่างๆ สามารถเอาไปใช้ประโยชน์ได้แขวนในตู้เสื้อผ้าหรือในรถ ซึ่งผมก็เห็นด้วย จึงเริ่มกำหนดนัดหมายกันครับ ว่าเพื่อความสะดวกใช้ห้องประชุมของกลุ่มงานเวชศาสตร์ครอบครัว โรงพยาบาลพุทธชินราช น่าจะเหมาะที่สุด กำหนดวันกันเป็นวันที่ 8 ตค นี่เลยครับ เรียกว่า "วันการบูนจิตอาสา" ก็แล้วกันนะครับ
นี่เป็นตัวอย่างที่ทีมพี่แอ๊ดทำมาให้ชมกัน
สาวเสื้อฟ้าคือ พี่แอ๊ด ครับกำลังสอนสมาชิกจิตอาสาทำการบูน
พี่คนนี้ก็อาสามาสอนร่วมกับพี่แอ๊ด สอนไปคุยไปใจดีมากๆครับ
สามสาวสมาชิกจิตอาสาตัวน้อย มาเรียนด้วย ถ้าได้เลียนแบบ ป้าๆในความอารี คงจะดีไม่น้อย
สมาชิกจิตอาสาทั้ง 4 ตำบลที่มาในวันนั้น หัดทำการบูนกันจนเลยเที่ยงไปแล้วยังไม่อยากจะเลิกกันเลยครับ ทุกคนประทับใจกับกลุ่มแม่บ้านตำบลหัวรอ ที่มาถ่ายทอดความรู้ด้วยน้ำใจจริงๆ ผมรู้สึกถึงบรรยากาศของความดีงามที่อบอวลด้วยกลิ่นการบูน ขอบคุณพี่แอ๊ดและสมาชิกกลุ่มแม่บ้าน ดอกไม้ประดิษฐ์จากผ้าใยบัว ตำบลหัวรอ ที่ทำให้ผมรู้ว่าการบูนที่เต็มไปด้วยน้ำใจนั้นหอมมากอย่างไร
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย นิพัธ กิตติมานนท์ ใน Beautiful mind