เช้า วันที่ 10 ตุลาคม ผมนั่งทำงานอยู่ที่ห้อง คุณครูภัทร์วดี มูลดี ผู้ดูแลระบบ K.M.ของโรงเรียน ได้มาถามถึงการปรับเปลี่ยนภาพ ในบล็อกว่า ผมมีความต้องการจะเปลี่ยนภาพใหม่หรือไม่ ผมไม่ปฏิเสธ แต่ให้คัดภาพดีที่สดใส ให้แนวคิดไว้แค่นั้น... จนวันนี้ 12 ตุลาคม ผมเพิ่งมีเวลาเปิดดูบล็อกของตนเอง ก็พบว่าภาพได้เปลี่ยนไปแล้ว ก็ต้องขอบคุณที่เอาใจใส่เป็นอย่างดี พอดูภาพก็นึกออกทันที ว่าถ่ายที่ประเทศสิงคโปร์ วันที่ 8 ตุลาคม บริเวณสิงโตทะลพ่นน้ำ สัญลักษณ์ของประเทศสิงคโปร์ ที่คุณครูสัมพันธ์ ศักดิ์นิติจารุชัย กับคุณครูจิรพรรณ พรมสงฆ์ ที่ร่วมเดินทางไปด้วยถ่ายให้...ผมยังมีความสงสัยอยู่ตรงที่เวลาผมแสดงความคิดเห็นในบล็อกของท่านอื่นๆ ทำไมภาพผมจึงไม่ปรากฏ มีแต่ภาพนิรนาม..การแก้ไขตรงนี้ท่านใดรู้ช่วยบอกด้วยครับ จะขอบพระคุณเป็นอย่างสูง
เรื่องการถ่ายภาพที่ดูดีและสดใสตามวัยนั้น คงต้องยกความเชี่ยวชาญนี้ให้กับช่างภาพมืออาชีพทั้งหลายที่ท่านรู้ทั้งภาคปฏิบัติและภาคทฤษฎี ส่วนเราๆท่านๆที่ใช้กล้องล้วนแต่มือสมัครเล่น เก็บภาพไว้เป็นที่ระลึกในวาระโอกาสต่างๆ แต่การบรรยายภาพให้กระจ่างใสนั้น ผมอ่านหนังสือที่ คุณนิวัติ กองเพียร ซึ่งเป็นนักเขียนของ มติชนรายสัปดาห์ ได้เขียนหนังสือชื่อ แนบเนื้อนาง เขียนเชิงสร้างสรรค์ แสดงให้เห็นถึงความเป็นศิลปินชีวิต คุณนิวัติ กล่าวไว้ว่า “รูปถ่ายนั้นเป็นงานศิลปะ เป็นงานที่ต้องสร้างสรรค์ด้วยความสามารถของมนุษย์..” การบรรยายภาพแต่ละภาพของคุณนิวัติจึงละเมียดละไมเสียนี่กระไร ใครได้อ่านก็คล้อยตามกัน..
แม้ภาพผมจะถูกเปลี่ยน แต่ใจผมยังไม่เปลี่ยน ยังรักที่จะอยู่ตรงนี้ อยู่กับ Gotoknow ผมขอเป็นส่วนเสี้ยวหนึ่งในการขับเคลื่อนความรู้ดีๆ ที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกัน...สวัสดีครับ.
เปลี่ยนภาพใหม่ดูสดใสขึ้นมากเลยค่ะ
กรณีที่แสดงความคิดเห็นแล้วไม่ปรากฏภาพของเรานั้น เป็นเพราะว่าแสดงความคิดเห็นในขณะที่ไม่ได้เข้าระบบค่ะ ทดลองดูนะคะ
สวัสดีครับคุณครูสุนันท์
ต้องขอบคุณมากๆ นะครับ สำหรับข้อแนะนำ ทดลองทำดูแล้วปรากฎภาพ นี่แหละเขาเรียกว่า ความรู้ใหม่ ก่อนหน้านี้ก็มีคุณครูกติกา พระงาม ช่วยแนะนำทางโทรศัพท์ ต่อไปก็จะจำได้ การใช้คอมพิวเตอร์ เป็นทักษะ ไม่ใช้เดี๋ยวก็ลืม.
รูปนี้ดูสดใสคะอย่างนี้ต้องยกความดีให้คนถ่ายภาพคะ
การถ่ายภาพเป็นศิลป์อย่างมาก อีกทั้งอยู่ที่มุมมองของคนถ่ายภาพ และความชำนาญการจัดมุม ฯลฯ
ผอ.คะ ภาพที่เลือกมาเปลี่ยนให้ ผอ.ยังไม่ค่อยสดใสเท่าที่ควรนะคะ แต่จะให้สดใสกว่านี้ ผอ.ต้องยิ้มที่มุมปากนิดๆ ค่ะ แต่หาภาพผอ.ยิ้มไม่ได้ค่ะ (^-^)
สวัสดีครับคุณ mam
ต้องยกความดีให้กับคนถ่ายภาพ ขอบคุณนะครับที่แวะเวียนมาคุยด้วย..ส่งภาพคุณมาด้วยซิครับจะได้รู้จักกัน..สวัสดีครับ
สวัสดีครับคุณครูภัทร์วดี มูลดี
ขอบคุณครับที่แนะนำ.....เสียอย่างเดียวยิ้มยากจังแต่ใจดีนะครับ....ช่วยจัดการแปลงโฉมหัว Blog ให้ ผอ.หน่อยซิ อาจเป็นภาพบรรยากาศ สิ่งแวดล้อมในโรงเรียน ภาพกิจกรรม เป็นต้น เวลาเปิด Blog คนอื่นๆ ดูตื่นตาตื่นใจดี