ชาวบ้าน....ก็มีความรู้สึก


ตาสีตาสา ... ก็มีสิทธิวิจารณ์... นี่แหละความจริงทั้งนั้น

ตาสีตาสา
กรรมการโรงเรียน
จ. น่าน
 

ผมเป็นคนธรรมดาที่พอมีความรู้ด้านคอมพิวเตอร์บ้าง จะจัดผมอยู่กับพวกชุมชนใกล้โรงเรียนก็ได้ บ้านผมมันไกลปืนเที่ยง ไม่ค่อยมีใครไปใครมาเพราะเมืองมันปิด เจ้านายใหญ่ที่นี่เขาเรียกว่าเขตอะไรนี่ก็อยู่ที่ทำงานสักวันกลับไปบ้านเขาสี่วันทำนองนี้ ก็ไม่เคยมีใครใส่ใจ โรงเรียนใกล้บ้านผมก็งั้นๆ ผมเคยเรียนยังไง มันก็อยู่อย่างงั้น เสาธงต้นเดิม รั้วเดิม อาคารเดิม ที่เปลี่ยนไปน่าจะตัวคน พอเขาบอกกันว่าโรงเรียนในฝันนี่จะมีคนมาประเมินจริงจัง ต้องขยันทำนะเพราะหลวงเขาจ่ายเงินมา เขาก็ต้องมาดูว่าทำจริงหรือเปล่า

ผมก็ถูกเชิญให้ไปประชุมในฐานะกรรมการโรงเรียน แลดูว่าทุกคนตื่นตัวกันดี ประชุมคุยกันขอความร่วมมือกันทุกฝ่าย เข้าท่าตรงที่โรงเรียนรู้จักไปขอความช่วยเหลือทุกหน่วยงาน ผมว่าใครๆก็อยากช่วยขอให้โรงเรียนโผล่ออกมาขอเถอะ เพราะลูกศิษย์ลูกหาทั้งนั้น ช่วยเงินไม่ได้แรงงานก็มี บางกลุ่มก็ไปช่วยเดินสายแลน รื้อระบบโบราณออก โรงเรียนที่เขาประเมินแล้วก็ออกมาช่วย ส่งครูมาด้วย เด็กๆ ไม่ได้เรียนบางวันแต่ผมว่าเขาก็มีความสุข แบกไม้กวาด แบกกระป๋องไปทำงานกัน เด็กตัวเล็กพ่อแม่ที่ว่างก็ขอแรงไปช่วยกันขุดถาก ใครมีต้นไม้ก็เอามาช่วยกันปลูก บ้างก็เอารถกระบะไปใส่ของพังๆ ไปทิ้ง ข้าวเหนียว น้ำพริก แกงจืดก็หาบหามเอาไปแบ่งกันกิน เหมือนงานบุญตามวัด โรงเรียนที่แสนจะปอนๆ ก็ดูแจ่มขึ้นเยอะ ป้ายพังๆก็ดูอ่านออกว่าเขียนอะไรไว้ สนามหญ้าท่วมก็ตัดซะดี ทาสีสดใสก็ดูดีนะผมว่า อย่างน้อยให้รู้ว่าโรงเรียนบ้านป่าบ้านเขาก็น่าเรียน ผมไปถามเด็กๆดู ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวว่า เสียดายที่เขาต้องออกไปปีนี้ เขาเรียนมาตั้ง 5 ปีไม่ยักกะมี พอปีนี้จะจบ ผอ.กลับทำซะดี คิดแล้วไม่อยากไปเรียนต่อ ฟังแล้วก็ปลื้มใจนะ อาคารเก่าเขาก็ไม่รื้อทิ้ง กลับขัดถูปูกระเบื้องซะดิบดี ไอ้ที่ผุพังก็ซ่อมอาศัยแรงชาวบ้านนี่แหละ ที่ผมชอบมากก็คือนักเรียนหันมาสนใจคนแก่คนเฒ่า ให้เล่าเรื่อนเก่าๆ แก่ๆ ว่าจะเอาไปส่งครู ออกไปวาดรูปกันบ้าง ไปเขียนงานอะไรก็ไม่รู้ข้างนอกโรงเรียนน่าสนุก ไอ้เด็กที่เกเรเกลียดโรงเรียนยังกะอะไร สร้างปัญหามากมาย มันกลับไปชอบเล่นคอมพิวเตอร์ ครูก็ไม่ค่อยมีหรอก ไอ้พวกนี้พอมันชอบเลยตั้งตัวเป็นคนสอนน้องๆ เพื่อนๆ มัน พอใครไม่รู้ถามมัน มันก็เลยหายเกเรไปได้น่าแปลกใจ ผมเห็นแล้วว่าเอนี่มันน่าจะเข้าท่านะ แก้ปัญหาเด็กกลุ่มนี้ได้ อย่างน้อยก็เบาใจว่าเขาคงเป็นเด็กดีในอนาคต อีกอย่างผมว่ากรรมการก็ชอบนะเพราะโรงเรียนทำเพื่อลูกหลานเรา จะเก็บเงินคนละร้อยสองร้อยต่อเทอมเอาไปบำรุงค่าน้ำค่าไฟก็ไม่มีใครว่า ดีกว่าเสียเงินค่ารถไปเรียนในเมือง ยิ่งตอนนี้โรงเรียนในเมืองน้ำท่วมหมดบ้านเราก็มีเรียนไม่ต่างจากเขา

ไอ้งานวิจัยผมทำไม่เป็นหรอกแต่ผมว่า ถ้าเขาบอกว่าภาพลวงตา ผมก็อยากรู้ว่าไอ้ที่ไม่ลวงตาน่ะมันเป็นโรงเรียนแบบไหน ถูๆไถๆอยู่กันไปวันๆแบบนั้นดีกว่าหรือไง ผมเห็นคนมาดูงานกันโครมๆ อยู่มาจนแก่แล้วยังไม่เคยเห็นใครมาดูงานโรงเรียนนี้ มีปีนี้แหละที่ผมว่าคนมาโรงเรียนเหมือนมาวัด ถ้าไม่ดีอีกหลวงจะทำยังไงล่ะ ไอ้นั่นก็ไม่ดี ไอ้นี่ก็ไม่ดี ผมสงสาร ผอ.โรงเรียน กะครู แล้วพวกเจ้าหน้าที่จากเขต เขาทำกันงก ๆ ด้วยใจเชียวนะ ทำมานานเหมือนขนทรายเข้าวัด หวังจะได้บุญกลับเป็นบาปเสียอีก ไอ้เรื่องหนี้สินมันมีกันทั้งนั้น เพราะชาวบ้านก็ยากจนแตผมว่าหลวงทำโรงเรียนดีๆให้เขาเรียนก็ต้องกล้าลงทุนหน่อย ทีตัดถนน ตัดทาง ขุดบ่อ อบต.ทำทุกสมัยหมดเงินไปซ้ำๆซาก น้ำมาที่พาไปหมด โรงเรียนสร้างคนทำไมถึงสร้างยากนัก

หมายเลขบันทึก: 137171เขียนเมื่อ 10 ตุลาคม 2007 20:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม 2012 14:54 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท