การบริการสำหรับนักท่องเที่ยวพำนักระยะยาว

การท่องเที่ยวพำนักระยะยาว

การบริการการท่องเที่ยวในการท่องเที่ยวพำนักระยะยาวแตกต่างหรือเหมือนกับการบริการท่องเที่ยว อย่างไร

หากมองด้วยรูปแบบของการท่องเที่ยวเองพบว่า การท่องเที่ยวพำนักระยะยาวมีความแตกต่างกับการท่องเที่ยวโดยปกติ เนื่องจาก การท่องเที่ยวโดยปกตินั้นจะมีรูปแบบที่ค่อนข้างจะตายตัวเช่น การท่องเที่ยวในอุทยาน หรือ ป่า เราก็จะเรียกว่าการท่องเที่ยว เชิงนิเวศน์ ส่วนหากท่องเที่ยว ในวัดหรือ โบราณสถาน จะถูกเรียนว่าการท่องเทียวเชิงวัฒนธรรม และประวัติศาสตร์ ส่วนการท่องเที่ยวพำนักระยะยาว มองเรื่องการพำนักในระยะยาว longstay มากกว่าการท่องเที่ยว เหมือนการย้ายที่อยู่ชั่วคราว มากกว่าการย้ายที่อยู่อย่าถาวร วิธีการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวกลุ่มนี้ หากมองอย่างผิวก็พบว่าเหมือนการท่องเที่ยวโดยทั่วไป เพียงแต่อยุนานขึ้น เท่านั้นเอง การบริการการท่องเที่ยวก็ไม่มีอะไรที่ผิดไปจากปกติ นะครับ

ในความเป็นจริง นักท่องเที่ยวกลุ่มนี้จะเป็นผู้สูงอายุ หรือ เลิกทำงานแล้ว (Retire People) โดยมีอายุในช่วงราว 55 ปีขึ้นไป เป็นนักท่องเที่ยวที่มีคุณภาพ (นักท่องเที่ยวที่มีคุณภาพหมายถึง มีเงิน ชอบการบริการที่มีคุณภาพ เหมาะสมกับเงินที่จ่ายลงไป) หากมองแค่นี้ก็พบว่านักท่องเที่ยวกลุ่มนี้ไม่ใช้ mass tourist ที่มาท่องเที่ยวในบ้านเรา แต่เป็นนักท่องเที่ยวอีกกล่ม นะครับ เพราะฉะนั้นการบริการนักท่องเที่ยวกลุ่มนี้จึงไม่เหมือนปกติ ต้องมีการบริการที่ดี แต่อยู่กรอบของวัฒนธรรมไทย โดยไม่ใส่ผงชูรสเข้าไปนะครับ

แล้วเราจะบริการอย่างไรกับนักท่องเที่ยวกลุ่มนี้ ในความเป็นจริง เราจะต้องพิจารณา อยู่ 2 - 3 ประการคือ ใครเป็นผู้ให้บริการ บริการอะไร แล้วรู้ได้อย่างไรว่านักท่องเที่ยวต้องการ เออเหนื่อยจัง

1. ผู้ให้บริการแบ่งออกเป็น หน่วยงานภาครัฐ , บริษัทท่องเที่ยว , เจ้าของที่พัก , เจ้าของแหล่งท่องเที่ยว
2. การบริการแบ่งออกเป็น ก่อนการรับบริการ ขณะรับบริการ และสุดท้ายหลักการบริการ
3. ความต้องการของนักท่องเที่ยว ต้องการอะไรภายใต้การเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมของนักท่องเที่ยวภายใต้วัฒนธรรมไทย

(ขอต่อตอนหน้านะครับ) ไปดูจูมงต่อนะครับ