มองจูมง กับการท่องเที่ยวไทย

เมื่อ วานนี้ผมได้นั่งดูหนังเรื่องจูมง ชุดที่ 4 แผ่นที่ 50 - 65 (จริง ๆในเรื่องนี้ มี 5 ชุด รวม 81 แผ่น) ผมได้ ข้อคิดอะไรบางอย่าง ที่อยากจะมาเล่าให้พวกเราฟังสักเล็กน้อย

ประเทศเกาหลีใต้ เป็นประเทศในทวีปเอเชีย อยู่ตรงบริเวณ คาบสมุทรเกาหลี นะครับ หามองทางภูมิศาสตร์ การท่องเที่ยวนั้นเรียกได้ว่าการท่องเที่ยวไม่สามารถเจริญได้อย่างเต็มที่ เนื่องจากแหล่งท่องเที่ยว มีจำนวนไม่มาก หรือ สิ่งที่ดึงดูดมีไม่มาก

นักท่องเที่ยวไทยที่เดินทางไปในระยะ 10 - 15 ปี นี้ส่วนใหญ่จะเดินทางเพื่อไปซื้อขอสินค้าราคาถูก หรือ ไปซื้อมือถือ เสื้อผ้า กระเป๋า แต่เข้าไปท่องเที่ยวจริงๆ แทบจะน้อยมาก แต่เมื่อทางรัฐบาลเกาหลีได้มองตลาดการท่องเที่ยวเป็นอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเหมือนกับอุตสหากรรมการการผลิตอื่นๆ แล้วเลยมีก่ส่งเสริมอย่างจริงจัง (รายได้หลักของประเทศคืออุตสาหกรรมหนัก เช่น การผลิตรถยนต์ ฮุนได Deawoo หรือoptra ในบ้านเรา หรือ ทางด้านมือถือ เครื่องใช้ไฟฟ้า sumsung lg เป็นต้น) เมื่อมองเป็นอุตสหกรรมการท่องเที่ยวแล้ว ได้รับการส่งเสริม เป็นลักษณะของการทำตลาดการท่องเที่ยวแบบภาพรวม ทุกฝ่ายได้ประโยชน์ อย่างแท้จริง ไม่มีแบ่งเป็นฝ่ายแบบบ้านเรา

เมื่อ ทางรัฐบาลเกาหลี มองเห็นว่าแหล่งท่องเที่ยว ในประเทศมีไม่มาก หากนักท่องเที่ยวเดินทางมาครั้งเดียวก็ไม่มากอีกแล้ว (แต่การท่องเที่ยวที่แท้จริง จะต้องมีการท่องเที่ยวซ้ำ ถึงจะดี) ก็ต้องสร้าง story ในการเดินทางแต่ครั้ง โดยมุ่งเน้นหนัง สถานที่ถ่ายทำภาพยนตน์ (บ้านเราก็เรื่อง สมเด็จพระนเรศวร ที่เมืองกาญจนบุรี อย่าลืมไปนะครับ) ถ่ายทอดผ่านวัฒนธรรม เช่น เรื่อง แดจังกึม ที่เป็นจุดเริ่มต้นอย่างรุนแรง)

เมื่อย้อนมาที่ประเทศไทย เดิมประเทศไทยมีความก้าวหน้า และล้ำหน้าประเทศเกาหลี แต่ในระยะหลังประเทศเกาหลี ได้วิ่งไล่ อย่างรวดเร็ว หากประเทศไทยยังวิ่งคนละทางก็จะแย่อย่างนี้ ตลอดไป

วิธีการแก้ไขปัญหา นี้ มิใช่เราจะไปต่อต้อน สินค้าจากเกาหลี เหมือนเมื่อก่อนเราต่อต้านสินค้าจาอเมริกา เอาชาตินิยมมาสู้ นะครับ

เราต้องเอาปัญญา โครงสร้างทางสังคม วัฒนธรรมที่ดีเข้าสู้ รวมถึงความสมบูรณ์ของแหล่งท่องเที่ยว + รูปแบบการท่องเที่ยว มีจำนวนมากเข้าสู้ โดยผ่านระบบการจัดการอย่างสมบูรณ์ที่มีการตลาดเป็นตัวนำ และการพัฒนาบุคคลากรการท่องเที่ยวอีกจำนวนมาก นะครับ

(ต่อบทความหน้า)