สวัสดีครับ
เมื่อวันพุธที่ผ่านมาได้ออกทำงานหน้าที่ประจำอย่างหนึ่งคือ การออกหน่วย PCU ที่อนามัยเมืองแปง ซึ่งอยู่ที่ต.เมืองแปง ซึ่งเป็นตำบลหนึ่งในอ.ปาย ที่อยู่ไกลออกไป ใช้เวลาในกรเดินทาง 50 นาที
ช่วงเช้าก็ได้ทำหน้าที่ปกติ คือการตรวจรักาผู้ป่วยที่มารับบริการ ซึ่งส่วนมากแล้วจะเป็นผู้ป่วยโรคเรื้อรัง คือความดันและเบาหวน ข้อเสื่อม เมื่อช่วงบ่ายก็ได้วางแผนในการออกเยี่ยมบ้านคนไข้
การเยี่ยมคนไข้ครั้งนี้เน้นผู้ป่วยจิตเวช ซึ่งมีทั้งหมด5 คน ซึ่งจะเล่าอีกบันทึกหนึ่งที่เขียนไว้ครับ แต่ดีใจมากที่ได้เยี่ยมบ้านครับ
หลังการเยี่ยมบ้านก็เวลาประมาณ 15.00 น ก็ได้ไปเยี่ยมคุณครูแอน ซึ่งเขียนบันทึกใน GTK ไม่เคยเห็นตัวจริงมาก่อนเลย ทั้งๆที่ผมก็มาที่นี่เกือบทุกเดือนเลยครับ
ช่วงหลังเข้าไปอ่านบันทึกคุณครูมากขึ้น ทำให้เห็นบันทึก และเรื่องราวต่างๆ ความรู้สึกเมื่อพบกับชาวบล๊อกที่เชียงใหม่ก็เข้ามา คิดว่าถ้าได้พบกันก็จะได้ ลปรรแบบ F2F และเป็นเครือข่ายทำงานกันต่อไป
ได้หนบพี่ศรี..เจ้าหน้าที่สาสุขมาด้วย ทำให้ได้แลกเปลี่ยนความรู้เพิ่มเติมมาก วันนั้นได้พบครูปู ครูผู้ชายอีกที่นที่เป็นคุณอำนวย...
โรงเรียนเมืองแปงเป็นโรงเรียนที่อยู่ท่ามกลางขุนเขา บนเนิน ข้างล่างลงไปเป็นทุ่ง ถัดไปเป็นดอยและเชิงเขา
ตอนแรกที่เดินเข้าไป ผมแปลกใจมากเพราะว่านักเรียนที่เห็นเราไม่กลัวและไม่รู้สึกว่าเราแปลกเลย แต่กลับยิ้มทักทาย และยกมือไหว้สวัสดีอย่างเป็นกันเอง
ผมเดินลงไปที่แปลงเกษตรซึ่งปลูกข้าวอยู่ พบนักเรียนที่โตแล้ว ถางหญ้าที่ทุ่งนาซึ่งปลูกข้าวอยู่ เด็กๆนักเรียนตัวเล็กๆก็ตามลงไปด้วยกัน
จากนั้นก็ขึ้นมาเพื่อเยี่ยมคุณครู จริงๆแล้วได้พบครั้งหนึ่งแล้วช่วงเช้าที่อนามัย แต่กำลังตรวจคนไข้อยู่ (อีกอย่างไม่แน่ว่าคนเดียวกันหรือเปล่า ^_^ ๆๆ) คุณครูก็กำลังทำงานอยู่กับครูปู(เขียนบันทึกด้วยครับ)
บรรยากาศการลปรร ช่วงแรกอาจจะเขินเล็กน้อย(สำหรับผมเองนะครับ) แต่เมื่อๆคุยไปก็เป็นกันเองมากขึ้น ทำให้การ ลปรร เป็นไปด้วยดี โดยมีคุณครูผู้ชายซึ่งเก่งมาก มีประสบการณ์และทักษะด้านการจัดการความรู้ในโรงเรียน เล่าเรื่อความเป็นมาและรายละเอียดการจัดการความรู้ที่มี
และผมได้ซักถามประเด็นต่างๆเพิ่มเติม เพื่อความกระจ่างขึ้น ทำให้เห็นโอกาสของการแลกเปลี่ยนและการจัดการความรู้ ที่อาจจะช่วยเหลือองค์กรเราได้
ขอเล่าอีกตอนสองนะครับ
สวัสดีจ้า..น้องหมอสุพัฒน์..
ฝากสวัสดี คุณครู blogger เมืองแปงด้วยนะจ๊ะ..
สวัสดีครับพี่กุ้ง
ขอบคุณมากครับ
วันหลังจะพามาเที่ยวนะครับ
อย่าลืมชวนครูๆที่ปายเขียนบันทึกนะครับ
มีหลายท่านไปอบรมมา ช่วยแซวให้หน่อยนะครับ
สวัสดีครับพี่ขจิต
ขอบคุณมากๆครับ
ท่าทางอาจารย์จะสนิท และรู้จักคุณครูมากๆนะครับ^_^ ๆๆ
อืม..จะรออาจารย์มาเยี่ยมปายนะครับ
ที่นี่ทัศนวิสัยไม่ค่อยดีเลยวันนี้ครับ ฝนตกบ่อยๆ
สวัสดีคะ หมอสบายดีนะค่ะ ทราบว่าพ่อครูและทีมมาปาย คุณเอกพามาคะ อิจฉาจัง แต่หมอไปเฮฮาศาสตร์ 3 นะค่ะ
คึดฮอดหลายคะ
สวัสดีค่ะน้องหมอ
ดีจังเลยนะคะ บรรยากาศโรงเรียนดีมากเลย แล้วก็ดีที่ไปไหนก็พบกัลยาณมิตรดีๆ แบบนี้ ^ ^
การเข้ามาใน gotoknow ทำให้รู้จักคนดีๆ ทั่วประเทศเลย ^ ^
แล้วจะรออ่านตอนต่อนะคะ
มาดูสไตล์การเขียนคุณหมอค่ะ...ต้องขอเป็นศิษย์ได้ไหมค่ะ..ออ...ลืมไปว่าจะถามพี่ชาย อ.ขจิตบอกว่าคุณหมอน่าจะรุ่นน้องครูแอน...อันนี้เป็นไงค่ะ...จะเรียกได้ถูก..ญาติคนใหม่อิอิๆๆ
สวัสดีครับ พี่ MOO
อืมไม่เห็นกันนานเลยครับ
พี่สบายดีนะครับ
ผมสบายดีครับ แข็งแรงทั้งกายใจนะครับ
ชีวิตมีเรื่องที่ดีๆเสมอ เพราะว่าลูกตัวน้อยครับ
เขานำสิ่งที่แปลกใหม่มาสู่เราเสมอครับ เพียงเราใส่ใจนะครับ
พ่อลูกอ่อนเห่อลูกสาวนะครับ..^_^
สวัสดีครับพี่ตุ๋ย
ขอบคุณมากๆครับ
ได้อ่านเมลล์แล้วรู้สึกเกิดปีติแบบหนึ่งนะครับ
มีรูปมาฝากวันหลังจะมาลงนะครับ
สวัสดีครับผม..^_^
ยินดีด้วยครับที่บล็อกเกอร์ได้เจอกัน...
และได้ ลปรร. กันอย่างอบอุ่น..