200 แด่คนวาดสังคม
ปี 2524 ผมทำงานกับ CUSO ที่ชายแดนไทยสุรินทร์ ทางหน่วยงานส่งไปร่วมสัมมนาที่สวนสามพรานอันโด่งดังในสมัยนั้น มีผู้หลักผู้ใหญ่หลายท่านร่วมสัมมนาด้วย ท่านหนึ่งก็คืออดีตท่านผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงใหม่ที่เครื่องบินเลาดาร์แอร์ตกและท่านเสียชีวิต และมีท่านอดีตอธิบดีกรมการพัฒนาชุมชน....
เป็นครั้งแรกที่ผมได้นอนโรงแรมชั้นหนึ่งหรู นอนไม่หลับเพราะตื่นเต้นห้องนอน
ที่ข้างฝาห้องมีรูปสีน้ำมันเป็นภาพชนบทสวยงามมากในมุมมองของผม ผมเฝ้ายืนดูเป็นนานแล้วก็เกิดแรงบันดารใจจากรูปนั้น จึงไปหยิบปากกามาเขียนลงไปในสมุดบันทึกส่วนตัวว่า...
...ภาพสีน้ำมันภาพนี้
ผู้วาดคงเป็นศิลปินผู้มีชื่อเสียงเป็นผู้บรรจงแต่งแต้ม
ความฝันของเขาลงบนผืนผ้าใบผื่นนี้
ท่านศิลปินคงใช้จินตนาการที่สูงส่ง กับฝีมือที่มีพลัง
ภาพที่เสร็จสวยชิ้นนี้ จึงมีมูลค่า
ผู้โลภจึงใช้อำนาจเงิน หยิบงานนี้มาเสพสุข
แม้จะจ่ายไปมากแค่ไหนก็ตาม....
มาวันนี้ ผมอยากเขียนต่อไปว่า.....
ท่านที่รัก....
ท่านก็คือศิลปินผู้วาดสังคมลงบนผืนใจ
ที่ตั้งสติแน่วแน่ ว่าจะวาดชุมชนไทยนี้ให้สดสวย
ด้วยปัญญาและพลังอันแกร่งเข้ม ของชีวิตส่วนที่เหลือ
งานของท่านไม่มีใครซื้อแม้สักพดด้วง
แต่ทุกคนยินดีจ่ายใจให้กับท่าน..เพราะศรัทธาท่าน...
แด่ท่านครูบา......สุทธินันท์
ผู้เดินนำหน้าไปไกลแล้ว
เราชาวเฮฮาศาสตร์..กำลังเดินตามท่านไป
ความเห็น (18)
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
มาเจิมเป็นคนแรกเลยค่ะ อิ อิ
ท่านทำด้วยใจค่ะ ไม่สามารถหาซื้อได้ด้วยเงิน ใช้สติกำลังเต็มความสามารถ ให้เป็นความคุ้มค่าที่จะเกิดกับสังคม ท่านต้องการทำคนให้เป็นคนพันธุ์ใหม่ค่ะ ดีใจที่พบท่าน มีความสุขจริง ๆ ประทับอยู่ในความทรงจำของราณีไปอีกนานค่ะ
นำมาฝากจากบล๊อกของคุณ
Geramy ในบันทึก ความสุขหาได้จากที่ไหน http://gotoknow.org/blog/geramy/134267
ความสุขหาได้ง่ายๆ
เพียงแต่ . . . เลิกกำหนดตัวเองว่า . . .
อย่างนี้คือสุข . . . อย่างนั้นคือสุข
ความสุข . . . เริ่มต้นเมื่อใจเป็นสุข
หากใจเราเป็นสุข . . . ความสุขก็สามารถหาได้ทุกที่ค่ะ
อ่านบันทึกนี้ทำให้นึกถึงเพลงนี้ขึ้นมาครับ เป็นเพลงหนึ่งที่เมื่อก่อนตอนที่เหนื่อยอ่อน มักจะร้องเพื่อปลอบใจ " เดินต่อไป ยิ้มเรื่อยไป สุขหรือทุกข์เพียงไหนเราก็เดินต่อไป บนเส้นทาง โลกสร้างเรา สู้ก็สู้อย่างเขาสิเรา...
- สวัสดีครับพี่บางทราย
- ผมก็คิดเช่นเดียวกันครับ
- ว่าพ่อครูบา คือผู้บุกเบิกและทำงานเพื่อพัฒนาสังคมที่เราควรเอาแบบอย่าง
- กำลังคิดว่าผมจะทำอะไรได้บ้างเพื่อสังคมนี้
- แนวทางที่พบก็คือ เส้นทางสายเฮฮาศาสตร์ โดยที่พวกเรามาร่วมกันสนธิกำลังกันทำงานเพื่อสังคมและส่วนรวม
- งานปกติก็ยังทำอยู่ไม่ให้บกพร่อง แต่จะต่อเติมและขับเคลื่อนการพัฒนาสังคมไปควบคู่กัน
- ขอบพระคุณมากครับที่มาช่วยเติมพลัง
สวัสดีค่ะพี่บู๊ท
หนิง ขอตามรอยพ่อ พี่ๆและกัลยาณมิตรทุกคนนะคะ
ดีใจที่มีวันนี้....( เพลงใน blog พ่อครูบา )
สวัสดีครับน้องราณี 
1. Ranee
- ใจเป็นใหญ่จริงๆ สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจ
- แต่เราสร้างความแข็งแกร่งให้กับใจนี่ซิเป็นเรื่องยากยิ่ง ในทางธรรมถึงกล่าวเสมอครับ
- เห็นด้วยกับคุณ geramy อะไรก็ได้ที่เราพึงพอใจก็สุข
- คำนี้ทำให้พี่นึกถึงศิลปินใหญ่บ้านเราคือ ท่านถวัลย์ ดัชนี ท่านเห็นกองขี้หมายังสวยเลยครับ และเป็นสุข
สวัสดีครับ อาจารย์ 
- อือ..ใจตรงกันเลยเรื่องเพลง
สวัสดีครับน้องสิงห์ 
3. สิงห์ป่าสัก
- เห็นท่านเป็นแบบอย่าง เราก็เดินตามท่าน
- สำหรับน้องสิงห์ ก็คือเพชรน้ำหนึ่งของกรมนะครับ ทำดีอยู่แล้ว และตั้งใจมากด้วย พี่ๆ ให้กำลังใจเสมอ เห็นงานที่รายงานมาก็ เป็นเนื้อหนังของภารกิจสร้างชาติสร้างสังคมทั้งนั้น
- เราต่างมีท่านครูบาเป็นแบบ
สวัสดีน้องหนิง 
4. DSS "work with disability" ( หนิง )
- น้องหนิงวิ่งไปข้างหน้าพี่ก่อนแล้วแหละ
- ยื่นมือมาเกาะคนข้างหลังไปด้วย
สวัสดีน้อง 
5. จันทรรัตน์
- เห็นท่านมีจิตใจเป็นใหญ่ทั้งที่สุขภาพท่านควรพักผ่อนนะครับ
- การไปเชื่อมความรัก เก็บเกี่ยวความรักไม่ว่าเธอจะเป็นเด็กน้อยหรือผู้ปราชญเปรื่อง ท่านครูบามอบความรักให้ ให้กำลังใจ และสนับสนุน
- เพราะไม่มีชั้นของยศถาบรรดาศักดิ์มาครอบมาคลุม นี่คือความใหญ่
- พี่ตามหารูปที่ copy มาจากน้อง แต่ไปเก็บไว้ที่อื่นเลยไปเอารูปวาดของอาจารย์ สงัด ปุยอ็อก ที่ มช.มาใช้ครับ
- ผมก็เคยเป็นศิษย์อาจารย์สงัด ปุยอ๊อกอยู่ไม่กี่ชั่วโมง อาจารย์ใจดี และมีจิตวิญญาณศิลปินเต็มเปี่ยมครับ
- ศิลปที่อยู่ในภาพของอาจารย์สะท้อนฝีมือ แต่ใครจะรู้ว่าศิลปินก็มีศิลปะในการดำเนินชีวิต
- วิถีการเป็นศิลปิน คือศิลปที่คนไม่ค่อยได้สัมผัส แต่ผมคิดว่ามันเป็นงานชิ้นบรรจงที่ควรค่าแก่การศึกษา จะว่าแบบ KM (ism) ก็เป็น tacit knowledge
- เวลามองภาพเขียน เราสามารถมองได้หลายมิติ ทั้งในแง่ขององค์ประกอบศิลป์ ในแง่ของปรัชญาที่สามารถตีความจากภาพ มองย้อนไปถึงวิถีชีวิตของผู้เขียน มองถึงสังคมที่ช่วยกันวาดศิลปิน เพื่อให้มาวาดภาพเช่นนี้ หรือแม่กระทั่งมองดูอากัปกิริยาและค้นหาความคิดของคนที่มามองภาพ
- ถ้ามองแบบใดแบบหนึ่ง ก็อาจจะเห็นได้ไม่รอบ ลองมองในมุมที่แตกต่าง บางทีเราอาจจะพบอะไรอีกมากมาย
- รวมถึงการสะท้อนกลับมาตั้งคำถามกับตัวเองด้วย
- เป็นมุมมองเล็กๆจากยอดดอยครับ
สวัสดีครับน้องยอดดอย 
11. ยอดดอย
- พี่น้อมรับความคิดของยอดดอย
- พี่น้อมรับอาจารย์สงัดและอีกหลายท่านที่พี่เคยชื่นชมผลงานท่าน โดยเฉพาะท่านที่เคาะสติพี่มากที่สุดคือท่าน ถวัลย์ ดัชนี
- ท่านเคยเดินทางสอนที่คณะศึกษาศาสตร์ ย้ำเดินทางด้วยเท้า ทั้งๆที่ท่านสามารถจะเหาะมาก้ได้ (นั่งรถ) เพราะผลงานของท่านนั้นเศรษฐีเยอรมันมาซื้อไปด้วยมูลค่าหลายสิบล้านบาท
- ท่านสอบ Pop art และ Art appreciation พี่กับท่านอาจารย์ องุ่น มาลิค (ผู้บริจาคที่ดินราคาเป็นร้อยล้านให้ตั้งสถาบันปรีดีย์ พนมยงค์และ..) เอาผลงานของท่านไปเปิดการแสดงที่ ข้างวัดฝายหิน ท่ามกลางธรรมชาติ
- น้องยอดดอยอาจจะเคยได้ยินชื่ออาจารย์คณะสังคมศาสตร์ท่านนี้ องุ่น มาลิค สอนจิตวิทยาผู้นุ่งผ้าถุงไปสอน และสร้างบ้านให้นักศึกษากลุ่มกิจกรรมพักฟรี "ที่เรียกสวนอัญญา" นั่นคือรังเก่าของพี่
- ในความหมายของพี่นั้นอาจจะเลือกการสื่อที่ไม่เหมาะ พี่ต้องการจะเน้นที่กลุ่มประโยคหลัง โดยเอาภาพเพียงบางส่วนของกลุ่มประโยคหน้ามานำ ทั้งที่รู้ว่ากลุ่มประโยคหน้ามิใช่เป็นอย่างนั้นทั้งหมด และพี่ไม่มีรูปที่พี่เห็นที่สามพรานนั้น จึงไปค้นรูปที่พอจะหาพบ บังเอิญเป็นภาพของท่านอาจารย์สงัด ความจริงก็มีภาพของท่านอาจารย์พิศาลด้วยและอีกหลายท่าน
- พี่พอจะสัมผัสศิลปินหลายท่านที่ไม่ธรรมดา
- คนวาดสังคม เป็นการเปรียบเทียบว่าคนทำงานทางความคิด ทางปัญญา รวมทั้งคนที่ทำงานทางพัฒนาคนในชนบทจำนวนไม่น้อยพี่ก็หมายถึงเช่นนั้นด้วย หมายถึงคนกลุ่มนั้นด้วย
- คนที่จะยืนหยัดทำงานพัฒนาคนพัฒนาสังคมได้ในเส้นทางที่ยาวนานนั้นต้องตกผลึกทางความคิดมาระดับหนึ่งแล้ว และในสังคมไทยก็มีจำนวนไม่น้อยที่เดินเส้นทางนี้ ทั้งที่มีทางเลือกที่จะไปได้ตลอดเวลาแต่ท่านเหล่านั้นไม่ไป
- กลับมานั่งประดอยแต่งแต้มสังคมด้วยเรื่องนั้นเรื่องนี้เพื่อให้หมู่บ้านออกมาสวยงาม มันเป็นภาพในจินตนาการ คล้ายๆกับที่ศิลปินมีจินตนาการและใช้พลังทุกส่วนวาดมันออกมา แน่นอนบางท่านขายมันออกไปเพื่อยังชีพ แต่นักพัฒนาบางคนไม่ได้ขายความคิดเพียงแต่ทำมันออกมาและยังชีพด้วยสิ่งอื่นที่มิใช่การขาย
- มีคนแบบนี้อยู่จริง หลายคนอยู่ในร่มเงามืดที่สังคมกว้างมิรู้จักชื่อเขาเพราะเขามิใช่ผู้มีชื่อเสียงใดๆ และไม่ต้องการชื่อเสียงด้วยซ้ำไป
- พี่กำลังจะ Post คนหนึ่งในจำนวนนั้นที่พี่หมายถึงด้วย และในสายตาของพี่ น้องยอดดอย คือ "หน่ออ่อน" ของคนกลุ่มนี้ด้วย
สวัสดีครับน้องเสือ
- คนทำงานนั้นใจเป็นใหญ่ แม้กายจะเจ็บป่วยก็ตาม
- ตราบใดที่ใจเข้มแข็ง กายก็ไปไหว
- เราจึงควรเติมใจให้แก่กันครับ น้องเสือ
พี่บางทรายคะ
เอารูปท่านครูบามาฝากค่ะ ..ระหว่างรออาหารที่ร้านในเชียงใหม่เย็นนี้ค่ะ
สวัสดีครับน้องจันทรัตน์
- ขอบคุณมากครับสำหรับรูปท่านครูบา
สวยมากๆๆๆๆๆๆ
คุณ Ploy tato ครับ อะไรสวยครับ แต่ก็ขอบคุณครับ