ไม่คาดหวังจึ่งได้เกินคาด

วันนี้นักเรียนของฉันทำเอาฉันเข็มขัดสั้นไปอีกแล้ว

วันนี้พากันเรียนเรื่อง"สำรวจพันธุ์ไม้บนเขาสามพระยา" ห้องเรียนนี้เป็นห้องที่มีอะไรแปลกประหลาดหลายอย่าง

ข้อ 1 คือเขารักใคร่สามัคคีกลมเกลียวกันดี

ข้อ2 หัวโจกท์ มีเกินสิบคนจากนักเรียน 20 คน

ข้อ 3 พูดขัดหูได้ทะเลาะกันเป็นเรื่อง

วันนี้เขาไม่ได้เรียนของอาจารย์ท่านหนึ่งฉันจึงขอร้องให้เขามาเรียนกันเลย พวกเขาก็มีอาการกระแทกกระทั้นเล็กน้อย แต่แล้วก็ให้งานกลุ่ม ให้เขาวางแผนกันว่าถ้าเขาจะสำรวจเขาหลังวิทยาลัยฯ เขาจะทำอะไรกันบ้าง ฉันสอน มาแล้ว 3 ห้อง ทั้ง 3 ห้องไม่มีใครเคยขึ้นไปสำรวจเลย เวลาเรียนในชั่วโมงของ 3 ห้องที่ผ่านมาเลยไม่สนุก ไม่มีความน่าสนใจ ทั้งเด็ก ทั้งครู

แต่เด็กๆ ห้องนี้เคยไปกันหลายคน ฉันเลยเขาให้วางแผนที่ทำโครงการในการขึ้นไปสำรวจ ไม่น่าเชื่อบรรยากาศสนุกสนานกันยกใหญ่ เขาเคยไปกันมาหลายครั้ง รู้รายละเอียดมาก รู่ว่าจะต้องทำตัวอย่างไร ต้องใส่เสื้อผ้า รองเท้าแบบไหน ต้องเตรียมอะไรไปบ้าง ขึ้นไปแล้วจะเจอกับอะไร    แต่เขาไปแบบไม่มีเป้าหมาย คราวนี้เราเลยมาวางแผนกันว่าเราจะไปแบบมีจุดหมาย มีการบ้าน   ให้แต่ละกลุ่มช่วยกันทำ มีขนม น้ำ รถรับส่ง อัดฉีดให้เล็กน้อย นัดหมายกันไว้ว่าพุธหน้าจะขึ้นไปสำรวจกันแต่เช้าเอาข้าวเหนียวหมูทอดไปกินกัน ใช้เวลาไม่นาน แค่ครึ่งวันเช้าพอ

มีอยู่คนหนึ่งเขาเคยไปจนชำนาญ เลยให้เขาเขียนออกมาเป็นแผนที่ได้ ทั้งๆ ที่ดูแล้วปกติเขาเป็นนักเรียนที่ไม่ค่อยกล้าแสดงออกเท่าไรนักในเวลาปกติ แต่เขาไปสำรวจจนรอบหมดแล้ว เคยเจอฐานทัพทหารเก่า เจองูจงอาง เจอหน้าผาหลายผา และที่สำคัญข้างบนนั้นทีจุดชมวิวที่สามารถมองเห็นได้ถึงหัวหิน และเห็นฝั่งทะเลได้อย่างชัดเจน ฉันจะขึ้นไปด้วยไหวรึเปล่าก็ยังไม่รู้ แต่พวกเด็กๆ เขาวิ่งกันปรู้ดปร้าดอยู่แล้วแน่นอน

วันนี้ฉันเลยได้สิ่งที่พวกเขารู้จริง ทำได้ อย่างที่เราคิดไม่ถึงเลยจริงๆ

อย่าประมาทเด็กเมื่อวันซืนเชียวนะ