หน้าแรก
สมาชิก
♥.`๏'-พร ทั้ง หล้...
สมุด
Paula กับการพัฒนา...
Tactic การวิพากษ์
♥.`๏'-พร ทั้ง หล้า`๏'- ♥
วราภรณ์ สักกะโต
สมุด
บันทึก
อนุทิน
ความเห็น
ติดต่อ
Tactic การวิพากษ์
วิพากษ์ไม่ใช่การวิจารณ์
ใครเคยเป็นผู้วิพากษ์ หรือถูกวิพากษ์บ้างคะ ท่านผู้อำนวยการสถาบันฯ เป็นท่านหนึ่งที่วิพากษ์โรงพยาบาลโดยผู้ถูกวิพากษ์ไม่หมดกำลังใจ และไม่รู้สึกเสียหน้า ท่านได้เขียน Tactic ในการวิพากษ์ไว้จึงขอนำมาเล่าต่อนะคะ
เทคนิคการวิพากษ์ที่ใช้
1) จดบันทึกการนำเสนอทั้งหมดที่สามารถทำได้
2) ระหว่างฟังก็ย้อนกลับไปตรวจสอบดูสิ่งที่จดไว้ว่าตรงไหนเป็นประเด็นที่สามารถชมเชยได้ ตรงไหนเป็นสิ่งที่ต้องการข้อมูลเพิ่มเติม ตรงไหนเป็นข้อเสนอแนะเพื่อให้ได้ความรู้เพิ่มขึ้น (สังเกตว่าไม่ได้เสนอแนะเพื่อปรับปรุงวิธีการทำงาน)
3) ใช้การชมเพื่อช่วยดึงกลุ่ม
คนที่ทำได้ไม่ดีย่อมรู้ตัวเองอยู่แก่ใจ ไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นมาตอกย้ำให้ช้ำใจ
เพียงแค่ชมในสิ่งดีๆ ที่ใครก็ได้เป็นผู้ทำ กลุ่มก็จะเห็นเองว่านั่นคือส่วนขาดของคนที่ยังไม่ได้ทำ คนที่ทำได้ไม่ดีแต่มีความพยายาม ควรอย่างยิ่งที่จะได้รับกำลังใจ เช่น
“
เมื่อเริ่มต้นด้วยกระบวนการที่ถูกต้องเหมาะสม ผลลัพธ์ที่ต้องการก็น่าจะเกิดขึ้นในไม่ช้า
“
ข้อนี้ขอเพิ่มเติมนะคะ ขอยืมคำจากท่านอาจารย์วิจารณ์มาใช้ คือการดมกลิ่น เพื่อจะมองหา
ความสำเร็จจิ๋ว
ที่ซ่อนอยู่ค่ะ เห็นภาพชัดไหมคะ
”
4)
การช่วยสรุปประเด็นสำคัญจะช่วยตอกย้ำว่าเราฟังอย่างตั้งใจ แต่ต้องไม่ใช่การพูดซ้ำ เป็นการใส่ความเห็นเข้าไปด้วย
เช่น
“จากการที่ระดับคะแนนจากการประเมินตนเองกับคะแนนจากการตรวจประเมินโดยบุคคลภายนอกมีความแตกต่างกันมาก แสดงว่าการทำความเข้าใจกับทีมงานของโรงพยาบาลมีความสำคัญมาก”
5) การเสนอแนะเพื่อสร้างองค์ความรู้เป็นสิ่งที่เป็นกลางๆ ไม่มีใครเสียหน้า มีแต่ได้ประโยชน์ มีแต่คนเห็นด้วย เช่น “น่าจะมีการศึกษาในหัวข้อที่มีความแตกต่างกันมาก แยกแยะว่าอะไรเกิดจากการปรับปรุง อะไรเกิดจากความเข้าใจที่ไม่ตรงกัน แล้วนำประเด็นที่เข้าใจไม่ตรงกันมาทำคำอธิบายที่ชัดเจนเพื่อประโยชน์สำหรับโรงพยาบาลที่จะเริ่มต้นใหม่”
สิ่งที่พึงหลีกเลี่ยง
1) การซักถามข้อมูลในรายละเอียดบางเรื่อง ซึ่งไม่ชัดเจนว่าเรานำมาใช้ประโยชน์เพื่อให้ที่ประชุมเรียนรู้ได้อย่างไร
2) การท้วงติงการใช้คำพูดที่ไม่ถูกต้อง หากต้องการให้ที่ประชุมเรียนรู้ด้วยก็ควรจะพูดให้ที่ประชุมทราบ แต่หากคิดว่าที่ประชุมส่วนใหญ่เข้าใจถูกต้องแล้ว ต้องการให้ผู้นำเสนอได้ปรับแก้ในส่วนของตนเป็นหลัก ควรจะบอกเป็นการส่วนตัวภายหลังจากการนำเสนอเสร็จสิ้น ผู้ได้รับข้อมูลจะรู้สึกขอบคุณ รู้ว่าเราปรารถนาดี และไม่รู้สึกเสียหน้า ต่อไปเขาจะบอกกับเพื่อนๆ ในกลุ่มเองว่าสิ่งที่เขาใช้ไม่ถูกต้องอย่างไร
เขียนใน
GotoKnow
โดย
♥.`๏'-พร ทั้ง หล้า`๏'- ♥
ใน
Paula กับการพัฒนาคุณภาพ
คำสำคัญ (Tags):
#uncategorized
หมายเลขบันทึก: 13232
เขียนเมื่อ 24 มกราคม 2006 19:20 น. (
)
แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 14:21 น. (
)
สัญญาอนุญาต:
จำนวนที่อ่าน
จำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (3)
ชายขอบ
เขียนเมื่อ 24 มกราคม 2006 19:52 น. (
)
ขอแจมนิดนึงซิครับ พึงหลีกเลี่ยงอีกข้อหนึ่งครับ อย่างแกล้งชม (เสแสร้ง) เพราะจะเป็นลบทั้งคนชม และคนถูกชม ครับ ต้องเลือกชมของจริงและดีจริง (เกี่ยวไหมครับ)
paula
เขียนเมื่อ 24 มกราคม 2006 20:03 น. (
)
ต้องแยกประเด็นการชมในความสำเร็จจิ๋ว กับแกล้งชมค่ะ คนละความหมายนะคะ
NuNok
เขียนเมื่อ 24 มกราคม 2006 22:27 น. (
)
ถ้าทำได้อย่างนี้ คนที่วิพากษ์และคนถูกวิพากษ์ก็จะมีความสุขมากเลยค่ะ
ชื่อ
อีเมล
เนื้อหา
จัดเก็บข้อมูล
หน้าแรก
สมาชิก
♥.`๏'-พร ทั้ง หล้...
สมุด
Paula กับการพัฒนา...
Tactic การวิพากษ์
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID
@gotoknow
สงวนลิขสิทธิ์ © 2005-2023 บจก. ปิยะวัฒนา
และผู้เขียนเนื้อหาทุกท่าน
นโยบายความเป็นส่วนตัว (Privacy Policy)
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท