ความไว้วางใจสังคม


"การอยู่รอดพร้อมกับสังคมไม่ถูกทำร้าย"

    ในแต่ละวัน..คนเรามักมีเรื่องราวให้คิดมากมายและในหลายๆเรื่องราวนั้น จะมีเรื่องที่สะดุด สุดยอด หรือติดอยู่ในความคิด (Mind) มากที่สุดอยู่สักเรื่องล่ะ  อย่างในวันนี้มีเรื่องให้ครุ่นคิด กรุ่นๆอยู่ไม่หาย ยังกับว่าถ้าหาแนวร่วมที่จะแลกเปลี่ยน หรือ share idea ไม่ได้มันจะเริ่มวันพรุงนี้ไม่ได้ยังไงยังงั้น  สิ่งแรกที่นึกถึงคือ trust ของ "คุณชายขอบ" เขียนไว้และอีกหลายท่านที่ได้อธิบายเรื่องนี้ไว้

    ด้วยเรื่องมีอยู่ว่า เมื่อตอนกลางวันขณะที่นั่งทำงานในสำนักงาน(ที่ค่อนข้างโดดเดี่ยว) พร้อมพี่-น้องที่ร่วมงานกัน 3-4 คน ก็มีบุรุษผู้หนึ่ง (ที่ไม่เคยรู้จัก) เข้ามา ได้ทักทายว่าให้ช่วยอะไรไหม..เขาถามว่า "นี่ไปรษณีย์ไหม..จะไปที่ไปรษณีย์ อยู่ที่ไหนครับ" ด้วยอยู้ใกล้เขามากกว่าคนอื่นก็ลุกขึ้นไปหาและอธิบาย ชี้ไปให้ทราบว่าไปรษณีย์อยู่ตรงไหน เขาก็บอกขอบคุณพร้อมเดินออกไป...ไม่เห็นว่ามันจะมีอะไรใช่ไหมคะ  ถ้าหากจะไม่ถูกพี่ใหญ่(อาวุโส)ในสำนักงานสวดทันที อย่างที่ให้เกิดความตกใจ..ว่า ทำไมเราไว้ใจคนได้ขนาดนั้น ด้วยคำอธิบาย เหตุผล ประกอบมากมาย อาทิ เป็นคนแปลกหน้า มีเหตุผลไม่เพียงพอที่จะไม่รู้ว่าที่ตนเองเข้ามาเป็นหน่วยงานใด ฯลฯ กล่าวโดยสรุปว่าอาจจะมีเจตนาไม่ดี เราอาจจะมีอันตราย ไม่น่าไว้วางใจ พร้อมทั้งยกกรณีตัวอย่างเหตุการณ์ที่เคยปรากฎที่ชวนให้น่ากลัว ..ถึงแม้จะเข้าใจเจตนาของพี่ดีอยู่ แต่ก็เกิดความรู้สึกว่าไม่เป็นธรรมต่อบุคคลผู้นั้นเลย เกิดคำถามตามมาว่าจุดกึ่งกลางที่สมดุลย์ระหว่างความอยู่รอดของตนเองและสังคมไม่ถูกทำร้ายอยู่ตรงไหน ภาพที่ผู้คนในสังคมไม่ไว้วางใจกันจะเป็นอย่างไร ถ้าสังคมไม่น่าใว้วางใจขนาดนั้น คงจะต้องอธิบาย "สุขภาวะ" ที่แท้จริงของคนในสังคมเพิ่มขึ้น ภาพที่คุณชายขอบฝากไว้ใน trust พร้อมบทความไพเราะว่า...

  Trust is but a word
But it still has meaning
Trust is a feeling
Thats always worth achieving
Trust is a must
Yes I know that ryhmes
Trust is trust
It shows your mine
I always will trust you
I hope you can do the same
Because my trust for you
Is fueled by the love you have
For me

      อธิบายหลายสิ่งหลายอย่างที่ชวนให้คิดต่อ """เกิดอะไรขึ้นนะ??

 

คำสำคัญ (Tags): #ความไว้วางใจ
หมายเลขบันทึก: 131775เขียนเมื่อ 26 กันยายน 2007 00:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 มิถุนายน 2012 03:11 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (13)
หลายครั้งที่ผมเองก็รู้สึกหดหู่ใจกับสภาพสังคม พี่เขาก็ปรารถนาดี คุณเองก็ปรารถนาดี ช่างมันเถอะหากการทำความดีและจิตใจที่ดีจะส่งผลในทางร้ายก็คิดว่านี่คือกรรมเก่าแต่ผมเชื่อในเรื่องอานิสงส์มากกว่าอย่าคิดมากเลย

การทำความดี ไม่ต้องขออนุมัติครับ

ขอบคุณ whch นะคะที่เข้ามาทักทาย ยินดีที่จะได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันอีกนะคะ

สวัสดีคะพี่อรทัยสบายดีนะคะ

  • น้องก็ไม่เห็นว่าจะมีอะไรเหมือนกัน
  • หาก จะเป็นสถานที่อื่น เวลาอื่น คงไม่แน่ใจเหมือนกันคะ

ขอบคุณ น้องไก่และคุณก้ามปูมากนะคะ ที่เข้ามาทักทาย อ่านครั้งแรกก็ไม่ได้เข้าตอบ เป็นเหตุขัดข้องของระบบโนตบุคค่ะ ยังไงก็ระลึกถึงเสมอนะคะ

น้องๆศวพถได้เล่าเรื่องคุณอรทัยให้ฟังหลายครั้ง

หลังสุดน้องไก่มาเล่าให้ฟัง ว่าได้ไปพักบ้านอาจารย์

บรรยากาศร่มรื่น

ก็แอบชมชื่น ด้วยว่าเป็นคนทับปุดด้วยคน

นึกถึงศูนย์การค้า/ซุปเปอร์มาเก็ต/อเนกประสงค์แห่งแรกของทับปุด

ร้านโกเอี่ยวคนทั้งอำเภอมาซื้อของร้านนี้

ก่อนย้ายร้านมาอยู่ที่ถนนเพชรเกษม

ตอนเด็กๆผมเดินจากบ้านควนบ่อแสน

มาซื้อของร้านี้หลายครั้ง

จำหน้าได้แกเป็นคนรวยใจดี

อยากให้คุณอรทัยช่วยค้นประวัติทับปุดให้ด้วย

ว่า ทับปุดคือ ทับของคนงานที่มากอสร้างเส้นทางสายเขานางหงส์

มุงหลังคาทับด้วยใบปุด ใช่หรือไม่

เวลาผมเปิดเวทีประวัติศาสตร์ชุมชนของแผนแม่บท

ผมมักอ้างประวัติทับปุดบ้านผม

มีโอกาสกลับบ้านเกิดขออนุญาตแวะเยี่ยมคุณอรทัย

ขอบคุณมากครับ

-ค่ะ ขอบคุณคุณ vorya9451 นะคะ ที่เข้ามาคุยด้วย เท่าที่ท่านได้คุยมา ทราบว่าเป็นคนทับปุด (ใจดี)นะคะ และถ้าไม่ทักผิดคนดิฉันก็รู้จักท่านนะคะ (เพราะท่านอยู่บ้านควน)จะเคยเจอท่านตอนไปช่วยงานอ.อนุชาที่หาดใหญ่ น่าจะใช่นะคะ

ดิฉันมีประวัติบ้านทับปุด นะคะ ส่งให้ยังไงดี ยังไงท่านฝากเมล์มาได้ไหมคะ

และต้องขอบคุณ คุณประจักษ์ (คุณลุง)ที่ส่งดาวกระดาษเป็นแรงใจมาให้ กำลังทำงานเหนื่อยอยู่พอดี ตั้งแต่ตอนกลางวันถึงตอนนี้ (ยังไม่ได้อาบน้ำเลยค่ะ)ขอบคุณอย่างสูงทั้งสองท่านนะคะ

สวัสดีค่ะ พี่อรทัย

* ปูจำได้นะคะ ว่าพี่เป็นแนะนำให้มาครั้งแรก

* แล้วเราต่างคนก็มีภารกิจ .. พรือบ้างค่ะ

* ยังไง กลับมาเขียนบันทึกเรื่อยๆ นะคะ

* ปูนำเข้าแพลนเน็ตไว้ติดตามแล้ว

* ต่อไปคงได้มีเวลามากขึ้น ขอบคุณค่ะ

 รูปทับปุดไม่มี เอารูปกระบี่ไปก่อนนะคะ

 

  • ยินดีเป็นอย่างยิ่ง ที่มาพบกันที่ตรงนี้
  • นานมากอย่างที่น้องปูบอก

พี่เข้าไปอ่านงานเขียนของน้องปู บอกตรงๆนะ ชอบที่งานเขียนโดยที่ไม่ได้ทราบเลยว่าเป็นใคร อ่านแล้วก็เลยฝากข้อความไว้แล้วมาดูคนเขียนอีกที นั่งนึกแล้ว นึกอีก ว่าใช่ อาจารย์ปูที่เคยมีเมล์ถึงพี่หรือเปล่า ...ดีใจจริงๆนะคะ 

  • สำหรับภารกิจ กว่าจะแหวกเจ้าตัวนี้ออกมาได้สักที....เฮ้อ!!!!เช่นกันค่ะ...จะติดตามเรื่องราวที่น้องปูเขียนต่อไปค่ะ

สวัสดีค่ะพี่อรทัย

งานยุ่งหรือคะ สบายดีไหมคะ

... กลับมาอ่าน เรื่องนี้อีกครั้ง

ณ วันที่ เริ่ม วางใจ กับสังคม ได้บ้าง

ยังฝัน นะคะ อยากให้สังคมแบบ

สามารถไว้วางใจได้ทุกระดับ

....  มีแต่ มิตรภาพ และ ความดีงาม

ขอบคุณ พี่อรทัย ที่มีส่วนสร้างให้

ชุมชน บ้านเรา ดีขึ้น และ ดีขึ้น

... ขอบคุณจากใจ  ค่ะ ... เด็กทับปุด

 

สวัสดีค่ะ น้องปู

สบายดีค่ะ มีงานยุ่งๆตลอด มีทั้งงานที่"ต้อง"ทำ "อยาก"ทำ และ "ควร"ทำ (อิอิ)

ขอบคุณน้องนะคะ ที่ยังระลึกถึงกันและเข้ามาทักทาย

"อยากให้สังคมเป็นแบบสามารถไว้วางใจได้ทุกระดับ มีมิตรภาพและความดีงาม"

อันนี้ เป็นสิ่งที่เรา อยาก ทำ ใช่ไหมคะ

มองเห็นว่า ทุกวันนี้ สิ่งเหล่านี้ ลดน้อย ถอยลงไปทุกที่ ในบ้านเมืองเรา

เรามาช่วยกันสร้างนะคะ

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

ยังระลึกถึงเสมอ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท