ท่ามกลางผู้รู้

2 วันกับความรู้สึกเมื่อเข้าไปอยู่ท่ามกลางผู้รู้คาดว่าไม่ต่างอะไรกับมดตัวน้อยท่ามกลางกลุ่มน้ำตาลก้อนที่ต้องหันซ้ายขวาไปมาเพราะไม่รู้ว่าต้องวิ่งไปทางซ้ายขวาหรือหน้าหลังก่อนดี เพราะทุกมุมที่มองเห็นเป็นสิ่งที่ต้องวิ่งเข้าไปหาไปค้นคว้าลิ้มลองทั้งนั้น ไปทางซ้ายก็เสียดายขวา ไปข้างหน้าก็เสียดายข้างหลัง เหมือนการเห็นประโยชน์กับทุกอย่างที่อยู่รอบตัวแต่ไม่รู้จะหยิบฉวยอะไรก่อน แต่นับว่า 2 วันนี้เป็นเรื่องที่ดีมากที่ได้พบได้เห็นบรรยากาศของคนที่ทำงานเพื่อผู้อื่นอย่างแท้จริง แม้แต่ละขั้นตอนจะเข้าใจยาก แต่ผลที่ได้ก็ไม่พ้นผู้ป่วยของเราเอง ทำให้เราต้องมองย้อนกลับไปที่งานประจำของเราว่า เราได้ทำอะไรเพื่อประโยชน์สูงสุดของผู้ป่วยแล้วหรือยัง วันแรกเริ่มต้นด้วยเรื่อง Web log ของ อ.กรกฎ ชอบมากเนื่องจากเราเคยร่วมใน Pantip ครั้งหนึ่ง แต่เราค้นหาแก่นของตัวเองไม่ได้ สุดท้ายก็ได้คิดว่าเมื่อยังไม่มีแก่นก็อย่าทำให้เสียบรรยากาศการเรียนรู้ของคนอื่นดีกว่า แต่พอได้ฟัง อ.กรกฎบรรยายแล้ว เราสามารถค้นหาแก่นของตนเองที่อาจทำประโยชน์ให้คนอื่นได้ ดังนั้น blog นี้ควรต้องเกิด หลังจาก อ.อนุวัฒน์บรรยายเรื่องแนวคิดมาตรฐานใหม่ตามด้วยเรื่อง Clinical Tracer ซึ่งต้องยอมรับว่าครั้งแรกงงมาก หันซ้ายขวา ค่อยโล่งใจหน่อยที่มีคนงงเหมือนกัน สรุปแล้วต้องบอกว่าไม่ลองนำไปทำคงไม่รู้ เลยรับปาก อ.อนุวัฒน์ในใจว่า จะขอนำกลับไปลองทำที่ ร.พ.ก่อนนะค่ะ วันแรกจึงปิดท้ายด้วยการกลับมานอนงงต่อที่บ้านว่าจะเริ่มต้นอย่างไรดี วันที่สองเราฟังเรื่อง Creativity Directed สนุกมากขอบอก เราจะเอา Workshop ไปลองทำดูที่แผนกด้วย วันนี้เรานำเสนองานคุณภาพกับกระบวนการเปลี่ยนไตใน ร.พ.เราให้ที่ประชุมฟัง เกรงใจผู้ร่วมประชุมมากตรงที่เราไม่รู้ว่าแต่ละงานที่เราทำ ทางด้านคุณภาพจะเรียกว่าอะไร/อย่างไร แต่ต้องขอบคุณ อ.ประเสริฐ,อ.วณิช,อ.อนุวัฒน์และอีกหลายท่านที่ได้วิพากษ์ ทำให้เราเริ่มมองออกว่าเราจะทำให้ทุกงานเป็นงานคุณภาพได้อย่างไร ไม่ต้องกลับไปนั่งงงอีกแล้ว นี่แหละข้อดีของการได้มีโอกาสไปอยู่ "ท่ามกลางผู้รู้"