มหาวิทยาลัยทางเลือก : สถาบันอาศรมศิลป์

 

          นี่คือ มหาวิทยาลัยจิ๋วแต่แจ๋ว  เริ่มเปิดกิจกรรมการเรียนการสอนด้วยปริญญาโท  ในปีการศึกษา ๒๕๕๐ (เริ่ม ๑ ก.ย. ๕๐)  ๒ หลักสูตร  มีนศ.รวม ๓๖ คน

• หลักสูตรศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาแบบองค์รวม นศ. ๑๗ คน  ผู้ทดลองเรียน ๔ คน
• หลักสูตรสถาปัตยกรรมศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาสถาปัตยกรรมเพื่อชุมชนและสิ่งแวดล้อม ๑๕ คน

          แต่จริงๆ แล้ว สถาบันอาศรมศิลป์ทำงานวิชาการ คือการวิจัยและการฝึกอบรมมาเป็นปี

          ที่น่าสนใจคือ ท่าทีต่องานวิจัยของสถาบันอาศรมศิลป์ ไม่เหมือนงานวิจัยของมหาวิทยาลัยอื่นๆ    มหาวิทยาลัยอื่นๆ มีท่าทีต่อการทำงานวิจัย  ว่าเป็นการสร้างความรู้ให้ผู้อื่นใช้  แต่สถาบันอาศรมศิลป์มีท่าทีว่า ทำงานวิจัยเพื่อการเรียนรู้ของตัวเองและแลกเปลี่ยนกับผู้อื่น  นี่เป็นการตีความของผมซึ่งอาจจะผิดก็ได้

          ผมเป็นถึงอุปนายกสภาสถาบัน  แต่ไปร่วมประชุมสภาทีไร   ผมรู้สึกเหมือนนักเรียนไปเข้าโรงเรียนวิธีคิดกระแสทางเลือก  และวิธีคิดด้านในที่ ศ.ระพี  สาคริก  นายกสภา คอยย้ำอยู่ตลอดเวลา  โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเรียนรู้จากความหลากหลาย

วิจารณ์  พานิช
๑๓ ก.ย. ๕๐

[วัลลา ตันตโยทัย]

ดิฉันได้เข้าไปอ่านเรื่องราวของสถาบันอาศรมศิลป์ที่ http://www.arsomsilp.ac.th และอ่านเอกสาร Holistic education ที่อาจารย์เอามาเผยแพร่แล้ว มีความเห็นว่าเป็นแนวทางการจัดการศึกษาที่น่าสนใจมาก ตรงกับหลักคิดที่ว่าการศึกษาพัฒนาคน

จะพยายามศึกษาแนวคิดนี้ เพื่อเอาไปประยุกต์ในการจัดการเรียนการสอนต่อไป การเปิดหลักสูตรแบบเดิมๆ สอน-เรียนกันแบบเดิมๆ ไม่ทำให้เกิดความรู้สึกท้าทาย

[คนถางทาง]

ผมเห็นว่าน่ามาเน้นที่ป.ตรี มากกว่า ป.โท เพราะถึงป.โท ก็ "แก่เกินแกง"ไปแล้วแหละครับ

http://www.deepsprings.edu/home

ลูกคนรวย คนมีความรู้สูง "เสียเด็ก" มากมาย เพราะว่า รวยเกินไป...แถมมีลูกคนเดียว ก็ spoil กันตั้งแต่เกิด

คำถามคือจะทำอย่างไรให้เด็ก เน่าๆ เหล่านี้ได้กลับมาเป็นผู้เป็นคน เพื่อเป็นแกนนำสังคมต่อไป เพราะเด็กพวกนี้มี genes ดีเป็นรากอยู่แล้ว เพียงแต่สิ่งแวดล้อมทำให้เน่าไป

นี่คือการเปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาสที่สำคัญที่สุด ที่นักการศึกษาไทยไม่มีวันคิดออก

...คนถางทาง