สถาบันครอบครัว
คราวก่อนผมเขียนเรื่องผัวเมีย มีหลายคนที่อ่านแล้วบอกว่าตัวเองถูกรางวัลที่ 1 และบางคนก็บอกว่าถูกแค่ 2 ตัวท้ายเท่านั้น ก็ยังดีนะครับ เพราะชายหญิงสมัยนี้ ไม่ว่าจะมีความรู้หรือไม่มีความรู้ จะโลโซหรือไฮโซ พออยู่กินกันมาไม่เท่าไหร่ บางรายทนนิสัยกันไม่ได้ก็ต้องแยกทางกันเดิน
การมีชีวิตคู่ ถึงแม้ว่าบางคนบอกดูกันมานาน 5-6 ปีก็ยังเลิกกันก็มี บางรายรู้จักกันไม่ทันไรแต่อยู่กันจนลูกมีครอบครัวมีหลานมาให้เลี้ยง นี่คือความไม่แน่นอน หลักสำคัญของการมีชีวิตคู่ เหมือนการร้องเพลงนั่นแหละครับต้องคลอกันไป รู้ว่าช่วงไหนเธอร้อง ช่วงไหนฉันร้อง มันจึงจะไพเราะ ใช่ว่าจะตะแบงเสียงแข่งกันร้อง หาความไพเราะไม่ได้ ทำนองผลัดกันรุกผลัดกันรับบ้าง ชีวิตจึงจะมีรสชาติ ที่สำคัญสุดเห็นจะเป็นเรื่องความถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน เข้าใจอกเขาอกเราบ้าง อย่าทำตัวเป็นเจ้าชีวิต หรือไม่ให้ความเป็นส่วนตัวกัน หรือให้เกียรติกัน และสำคัญสุดคือความไว้เนื้อเชื่อใจกัน ถ้าทำได้อย่างนี้รับรองชีวิตคู่ไปได้ตลอดรอดฝั่ง ผมในฐานะผู้ชายแม้ว่าจะเป็นยุคไอที แต่ก็ยังชอบภรรยาที่ดูแลเอาใจใส่ครอบครัว ดีกว่าภรรยาที่ไม่รู้การปรนนิบัติสามี และคนในครอบครัว
อยากฝากคุณภรรยาทั้งหลายที่คิดว่า ทำไม๊ สามีไม่รัก หรือทำไมสามีนอกใจ ลองเปลี่ยนพฤติกรรมคุณใหม่ แล้วขยายผลมาเล่าให้ฟังบ้างนะครับ อยากให้ทุกคนมีความสุขในครอบครัว เมื่อครอบครัวมีสุขทุกคนมีสุข การคิดจะทำอะไรก็ดูสดใส ร่าเริง ไม่เกิดปัญหาสังคมตามมา เพราะอยู่กันพร้อมหน้า ไม่ใช่ลูกไป ทางแม่ไปทาง พ่อไปทาง หลงกันอยู่ในวงเวียนความทุกข์ที่ไม่สิ้นสุด
มีบางคนกระซิบเผอิญภรรยาที่ได้มาด้วยความบังเอิญ ...ผมเคยพบกรณีแบบนี้ผู้ชายที่ทำงานราชการไปทำงานในชนบท มักถูกจับตัว..กรณีนี้ถ้าคุณเล่นด้วย..คุณก็ควรรับสภาพ แต่ถ้าคุณไม่เล่นด้วย ..ใครจะมาจับคุณได้จริงไหมครับ
และท้ายนี้อยากขอฝากผู้นำครอบครัวทุกท่าน รักและห่วงใย คนในครอบครัว และร่วมกันนำทางไปสู่ความก้าวหน้าให้แก่บุตรและภรรยา อย่ามัวเอาเวลาที่มีไปทำเรื่องไร้ประโยชน์กับคนนอกครอบครัวท่านเลยนะครับ สงสารเด็กๆที่พ่อแม่ หย่าร้างกัน
ความเห็น (2)
อันคนเราหญิงชาย ทั้งหลายแหล่
ต่างมีดีมีแย่อยู่พอๆกัน
..........
มันจึงเป็นผลงานที่แสนห่วย
คนที่ซวยก็คือตัวลูกน้อย
ที่มา : คาราบาว
ศิษย์เก่า บ.ว.
แง่ว
แวะมาเยี่ยมค่ะ อ.สุรพล สุดยอดด
เรื่องครอบครัว -*-