13 วิกฤต การศึกษานอกโรงเรียน ตามอัธยาศรัย


มหาวิทยาลัยชีวิต จะแห้ว เพราะวุฒิการศึกษาสังคมจะยอมรับหรือไม่ ?

นักศึกษาที่รักทุกท่านคะ  วันนี้มีข่าวเกี่ยวกับการศึกมาเล่าให้ฟัง อ่านมาจากหนังสือพิมพ์มติชนรายวัน หน้า  26    

 

             ลง วันพุธที่ 29  สิงหาคม   2550   มีความว่า ดังนี้ จะขอลอกเลยคะ  เมื่อวันที่   27  สิงหาคม  นางจรวยพร  ธรณินทร์  ปลัดกระทรวงศึกษาธิการ (ศธ.)กล่าวในการประชุมผู้บริหารสำนักบริหารงานการศึกษานอกโรงเรียน (กศน.) ว่า  ภาวะวิกฤตของการศึกษานอกระบบในสังคมไทยมีสาเหตุ   13  ประการ  นักศึกษาที่รักทุกท่านคะ  เขาว่ามา  แต่ที่แสดงความคิดเห็นดิฉันเป็นผู้แสดงเองนะคะ  ในหนังสือพิมพ์ไม่มีแสดง

1.คนทั่วไป ไม่เข้าใจความหมายและความแตกต่างระหว่างการศึกษานอกระบบ.....การศึกษาตามอัธยาศัย......และการศึกษาตลอดชีวิต ..... ว่ามันมีความจำเป็น ต้องแตกต่างกัน เพราะอะไรและทำไม แต่ก่อนไม่เห็นมี  ----คนไทยอืดอาดหรือเปล่า

2.สังคมส่วนใหญ่มองการศึกษานอกระบบเป็นทางเลือกสุดท้าย-----ท่านนักศึกษาอ่านแล้ว  ใช่ที่ว่าไหม พากันมาเรียน เหมือนไม่มีอะไรที่จะทำดีกว่านี้ คิดว่าไม่นะ  เพราะพวกเราชอบศึกษาไม่ต้องมาให้เลือก มีเวลาต้องเรียนไว้ การเรียนรู้ไม่มีวันสาย กบนอกกะลาดีกว่า หรือว่าไง?

3.สังคมมองผลผลิตการศึกษานอกระบบยังไม่มีคุณภาพ  ----------นักศึกษาจะเถียงเขาไหมเนี่ย  เพราะมันอยู่ที่คนตั้งใจศึกษา ส่วนคนที่ไม่ตั้งใจ  หรือไม่พร้อมที่จะเรียน คัดออกเลย ดีไหมหรือนัดมาเรียนหรือสอบแข่งกับ ศูนย์เรียนรู้กระนวน จะดีไหม กลัวจริง

4.กลุ่มเป้าหมายการศึกษานอกระบบเป็นผู้ด้อยฐานะทางเศรษฐกิจ ไม่สามารถเข้ารับบริการได้อย่างต่อเนื่อง---อาจใช่ เพราะตอนเด็กพ่อแม่ยากจน ไม่มีเงินส่งเสียให้เรียนสูงได้ พอโตช่วยเหลือตัวเองได้แล้ว เมื่อมีคนให้โอกาส และให้โอกาสตนเอง พร้อมจึงมาเรียน ใช่เนาะ

5.มีปัญหาเรื่องความไม่พร้อมทางด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ และการสื่อสารของผู้จัดบริการ ทำให้กลุ่มเป้าหมายเข้าถึงแหล่งข้อมูล เรียนรู้ไม่เท่ากัน  ---อาจใช่ อยู่                                              

6.กระแสวัตถุนิยมทำให้ประชาชนมีศิลธรรมเสื่อมลง  การจัดการเรียนรู้ให้เป็นคนดีจึงทำได้ยากขึ้น--คิดว่าเรียนมาอย่างน้อยคนจะมีจิตสำนึกขึ้น  จะดี มีเหตุผลกว่าไมได้เรียน จริงไหม

7.การบริหารจัดการในระดับสำนัก ซึ่งไม่เป็นนิติบุคคล ไม่เอิ้อต่อการจัดการ---อาจจะใช่     เพราะมาเรียนในถิ่นที่ไม่ใช่ของตนถาวร สุดแท้แต่จะจัดให้เรียนตรงไหนที่ไหน ตามสะดวก

8.บริหารจัดการ---อาจจะใช่เรียนไปแล้วจะพากันแห้ว  เพราะเขาอาจจะไม่รับรองวุฒิทางการศึกษาแล้วเราจะเสียเวลาเรียนไหมเนี่ย แล้วไปสมัครทำงาน เขาจะพากันรับทำงานไหมเนี่ย หรือเรียนไปเป็นผู้นำชุมชนเท่านั้น  ใครว่าไง

9.ยังติดยึดแนวคิดจัดการศึกษาเอง  ขาดแนวคิดในรูปเครือข่ายเท่าที่ควร ---อาจจะใช่  เรียนไม่สัมพันธ์กัน บทเรียนควรเหมาะสมกับท้องที่นั้น  เช่นจะให้คนในเมืองเรียนการทำนาก็ไม่ควรและคนนอกเมืองชนบท  ก็เรียนเพื่อที่จะเข้าไปทำงานในเมือง ทิ้งถิ่นฐานบ้านช่องตนเอง  สู่ความศิวิไล ไม่หวนกลับมาพัฒนา พากันทิ้งถิ่นเหมือนเดิม

10.ประเด็นการถ่ายโอนภาระกิจ  กศน. ไปยังองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นยังขาดความชัดเจน--- ก็เพราะองค์กรท้องถิ่นเองความรู้ก็ไม่มาก จะทำอะไรก็ไม่เข้าท่า  เขาถึงให้มาเรียนกันนี่แหละ  จะได้มีความมั่นใจ และเข้าใจวิถีชีวิตคนในท้องถิ่น

11.บุคลากร กศน. ยังขาดทักษะและประสบการณ์จัดการศึกษาให้สอดคล้องกับการพัฒนากำลังคน  โดยเฉพาะด้านอุตสาหกรรม  และวิสัยทัศน์ใหม่ของการศึกษายุคเทคโนโลยี---อันนี้---- ด้านอุตสาหกรรมก็คงชอบเป็นลูกจ้างมากกว่านายจ้างเพราะการเป็นนายจ้าง จะต้องกล้า และมีทุนมาก ใจถึงด้วย และการสอนวิชาชีพ ควรให้เขาทำได้จริง เช่นเสริมสวย  เย็บเสื้อผ้า  ทำอาหารขายตามแนวถนัดและพรสวรรค์ของเขา แต่ก็ขาดครูสอนจริงๆด้วย

12.ยังขาดการขับเคลื่อนยุทธ์ศาสตร์การศึกษาตลอดชีวิตเป็นวาระแห่งชาติ ----มัวแต่ประท้วงกันอยู่  เลยไม่มีเวลาคิด จริงไหม

13.ผู้บริหาร  กศน.ต้องพัฒนาทักษะเป็นมืออาชีพ ถึงจะฝ่าวิกฤตการศึกษานอกระบบในสังคมไทยได้----ให้ค่าบริหารเขาพิเศษซิ ค่าสอน  เขาจะได้ไม่วอกแวก เพราะเขาก็ทิ้งเวลาส่วนตัวออกมาสอนให้ก็ดีแล้ว  แทนที่เขาจะได้พักผ่อน  จริงไหมเนี่ย  ไม่ต้องห่วงอาจารย์ที่ศูนย์เรียนรู้กระนวน  ใจถึงอยู่แล้ว  ยังไม่รู้รายได้ ยังตั้งใจมาสอนให้เลย  ขอบพระคุณแทนนักศึกษาด้วย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 125402เขียนเมื่อ 5 กันยายน 2007 22:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 08:23 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

สวัสดิ์ ดีคคะได้อ่านแล้ว 13 วิกฤตการศึกษานอกโรงเรียน ยินดีที่ได้รู้จักพึ่งหัดเขียนเพื่อน ๆ สอนให้เขียน อยากเขียนตั้งนานแล้วครั้งแรกเหมือนแรกรนัก เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ขอบคุณคะ ที่ได้รู้จักกับเพื่อน ๆ

ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาเยี่ยม ฝึกเขียนบ่อยคะ  ตัวหนังสือจะได้ คุ้นเคยไม่ตกหล่น เว้นช่องไฟดีๆ

อาจารย์มนันต์ขา  หญ้าบัวขา  ช่วยด้วย  ทำไม่บล็อคนี้มันถึงเต็มหน้า เล็กไปกดปุ่มอะไร ช่วยบอกด้วยคะว่าจะแก้ไขอย่างไร  สาเหตุก็คง เล็กกำลังเรียนรู้ปุ่มหน้าจอ  แบลกกราวนี่แหละ เลยกดอ่านหมดทุกตัว ว่าแต่ละปุ่มสั่งว่าอย่างไร มันเลยผิปกติคะ

ขอบคุณเพื่อนนักศึกษา  สุภาพสตรีเม็กดำ  9 คะ  พยายามเข้าไว้นะคะ  ฝึกเขียนทุกวัน  จะได้มีทักษะ จำได้ว่าตัวหนังสือตัวไหนอยู่ที่ไหน ต้องเขียนทุกวันคะและที่เพื่นเขียนมาเยี่ยมบล็อคนี้ จะเห็นได้ว่า  ตัวหนังสือ เขียนผิด และก็มีตกหล่นบ้าง  ต้องอาศัยพิมพ์ทุกวันนะคะ ตัวหนังสือจะถนัดขึ้นเองคะ ขอบคุณมากนะคะ  และดูเวลาที่เข้ามาเยี่ยมเป็นเวลาเดียวกับที่กำลังเริ่มเขียนเลย  กำลังเขียนอยู่ท่านก็เข้ามาอ่าน มันเร็วดีเนาะ เห็นเป็นตัวหนังสือทีละตัวหรือเปล่าน้อ แต่หญ้าบัวบอกว่า  เรากดบันทีกเมื่อไหร่ คนอื่นถึงจะได้เห็นข้อความ

เริ่มต้น คุณสุมาลีต้องเข้าไปแก้ไขนะครับ ครอบข้อความทั้งหมดแล้วคริกขวาคัดลอก เอาไปวางไว้ที่เราฝึกพิมพ์งานประจำ ตรงนี้จะมีขนาดตัวหนังสือให้เลือก เราก็เลือกไปที่ (Angsana New "อังสะนางนิว" ขนาด 11) ตัวหนังสือจะเปลี่ยน แล้วเราก็คัดลอกไปวางไว้ที่บันทึกของเราอีกที่หนึ่ง โดยกดปุ่มคอนโทนวี คือปุ่ม Ctrl และ V พร้อมกัน ข้อความที่เราเขียนก็จะเข้าไปในบันทึกทั้งหมด (ถ้าเราจะเขียนบันทึกใหม่เราก็เขียนตรงที่ฝึกพิมพ์งานนี้แหละครับและคัดลอกไปเก็บไว้ที่บันทึก) ยังมีอีกหลายวิธีแต่คิดว่าวิธีนี้น่าจะง่าย "อย่างไรขอความกรุณาท่านที่รู้ช่วยกันแนะนำเพิ่มอีกทีนะครับ" คนเดินดิน   

หรือแบบนี้ คุณสุมาลีเข้าไปบันทึกที่ต้องการแก้ไข จะมีคำว่า "จัดการบันทึก-เลือกแก้ไขบันทึก-แล้วจะมีช่องสี่เหลี่ยมผืนผ้ามีภาษาอังกฤษว่า Formatlv คลิกลงมาแล้วเลือก Paragraph " (เราต้องครอบบันทึกทั้งหมดก่อนแล้วจึงเลือก) ตัวหนังสือก็จะเปลี่ยนลองทำดูนะครับ

ขอบคุณมนุษย์เดินดินมากนะคะ  แก้ไขตามที่แนะนำแล้ว  แต่ช่องว่างที่ต่อไปก็จะเป็นผู้แสดงความคิดเห็น ข้างล่างมันว่างจนผิดสังเกตหรือเปล่า  ส่วนที่แนะนำว่า เราเขียนอยู่หน้ากระดาษตามปรกติ เราจะได้รู้ขนาดตัวหนังสือ เสร็จแล้วก็คัดลอก  ยังหาตัวหนังสือคำว่าคัดลอกไม่เห็นเลย  แต่ก็จะพยายามฝึกเขียนและทำตามที่แนะนำคะ  ขอบคุณคะ ก็คงจะใช้เวลางมโข่งเหมือน เข้าโกโตโนใหม่ๆแหละคะ  มึความรู้เรื่องคอมพิวเตอร์ดีจังเลยนะคะ  ช่วยมาดูแลทุกวันด้วยก็ดีคะ  แต่ถ้านับงานที่จะเข้าเล่มได้มาตรฐาน  10 เรื่องแล้ว  อาจารย์จะให้หยุดทำ  หรือทำยากกว่าเก่า อีก

สงสัยต่อไปให้ไปวิจัยอะไรมา  แล้วบันทึกการวิจัยหรือเปล่า  ยากนะ เพราะต้องออกนอกสถานที่

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท