ภาษากับนิทาน

             ภาษาคาบลูกคาบดอก

      มีหญิงสาวคนหนึ่งกำลังกวาดขยะอยู่ที่ลานบ้าน แล้วมีพระเดินผ่านมาทางหน้าบ้าน 2 รูป

 สุนัขในบ้านก็พากันเห่า หญิงสาวคนนั้นจึงตวาดออกไปว่า

" เอ......ไอ้หมานี่   พระก็เห่า "

พระรูปหนึ่งพูดสวนออกมาว่า "ฉันไม่ได้เห่าดอกจ้า  หมามันเห่าต่างหากล่ะ"

หญิงคนนั้นอายวิ่งหลบพระเข้าในบ้านไปเลย  55555

          อีกเรื่องเกี่ยวกับพระอีกนั้นแหละ

มีพระหนุ่มบ้านนอก 2 รูปเข้าเมือง   เดินมาเที่ยวตลาดในเมืองแห่งหนึ่ง  ขณะที่กำลังเดินอยู่  พระรูปหนึ่งสายตาก็เหลือบไปเจอป้ายร้านค้าของเก่าเขียนป้ายติดหน้าร้านว่า   "รับอัดพระ" เท่านั้นแหละ พระที่เห็นป้ายรีบสะกิดพระอีกรูปว่า  " หลวงพี่ๆ ฉันว่าเราเดินไปทางโน่นดีกว่านะ   ทางนี่รู้สึกไม่ค่อยเข้าท่าดูป้ายซิ  ว่าแล้วพระบ้านนอก 2 รูป รีบจ้ำพรวดๆไปอีกทาง  55555

          วันนี้ฟังนิทานสนุกๆเกี่ยวกับภาษาแล้ว  ยังมีอีกหลายเรื่องจะหามาเล่าให้ฟัง  เพราะทุกวันนี้ภาษาที่เราใช้อยู่ยังมีมาก  ที่นำมาเล่าได้สนุกไม่รู้เบื่อ    แม้แต่เด็กๆในห้องเรียนก็ชอบเสียด้วยพอเรียนเรื่องภาษาก็เล่านิทานซักเรื่องสองเรื่อง ก็บอกให้เล่าอีกเป็นที่ถูกอกถูกใจ

[สุนันท์ พลับเที่ยง]

                    เคยฟังหลวงตาที่ชราภาพมากแล้วขึ้นธรรมาสน์เทศนา     เนื้อหาที่เทศน์สั่งสอนก็เกี่ยวกับว่าเวลาที่คนเรามีชีวิตอยู่ให้หมั่นทำความดีให้มาก ๆ    เทศน์ถึงข้อความที่ว่า "ที่ตายก็ตายไป    ที่อยู่ก็เอากันไป"   ท่านคงจะเหนื่อย เปิดใบลานไม่ทัน  เว้นช่วงไปนาน  ญาติโยมที่ตั้งใจฟัง  เอ๊ะ !  ยังไงหลวงตาทำไมเทศน์อย่างนี้   ที่ไหนได้พอเปิดใบลานหน้าถัดไปก็เทศน์ต่อว่า    "ฝังที่ในป่าช้า"    ญาติโยมหัวไวอย่างเราอดขำไม่ได้     สงสัยว่าวันนั้นจะได้บาปมากกว่าบุญ ที่ไปคิดทะลึ่งในวัด

[ฟางกั๊บป๋ม]

อ่านแล้วสนุกดีแฮะ ขำขำ

เหมือน คำสองแง่ สองความหมาย

หายเครียดเลยเรา