จัดการเวลา-จัดการชีวิต

          จะนับเริ่มตรงไหนก็แล้วแต่ เมื่อวนครบรอบแล้วเราทุกคนมีเวลาเท่ากันคือ 24 ชั่วโมง ไม่มีใครมีมากหรือน้อยกว่านี้ และทุกคนก็มีวิถีชีวิตดำเนินไปในกาลเวลานี้เช่นกัน 
          ผมได้อ่านข้อเขียนของคุณบูรพาใน http://pha.narak.com/topic.php?id=5382  น่าสนใจมากครับ จึงขออนุญาตนำมาบันทึกไว้ตรงนี้
          เวลา
          สมมติว่าในตอนเช้าคุณมีเงินอยู่ในบัญชี 86,400 บาท แต่มันจะไม่เพิ่มขึ้นตามเวลาที่ผ่านไป และทุก ๆ เย็นเงินจำนวนนี้จะกลายเป็นศูนย์ถ้าหากว่าคุณไม่ใช้มันเลย ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำอย่างไร?? แน่นอนว่า...คุณคงถอนมันออกมาทุกบาททุกสตางค์ เชื่อไหมว่า คนเราทุกคนมีตัวเลขจำนวนนี้อยู่ในธนาคารของตัวเอง มันคือ "เวลา" นั่นเอง ทุก ๆ เช้าเราจะมีเวลา 86,400 วินาทีเป็นของเรา แต่เมื่อถึงเวลาเข้านอนมันก็หมดไป และยิ่งถ้าหากว่าคุณไม่ได้นำเวลาที่มีไปใช้ให้เป็นประโยชน์ นั่นคือคุณเป็นผู้ที่ขาดทุน คุณไม่สามารถเรียกเวลาที่ผ่านไปให้กลับคืนมาใช้ได้ เวลาที่คุณมี มีอยู่ในปัจจุบันเท่านั้น ไม่ใช่เมื่อวานหรือพรุ่งนี้ เพราะคุณไม่อาจนำเวลาเหล่านั้นมารวมกันได้ ฉะนั้นควรนำเวลานี้ไปลงทุนในสิ่งที่เป็นประโยชน์กับคุณที่สุด แล้วจะพบว่าคุณได้รับมันกลับคืนมาในรูปของความสุข ความสำเร็จ และความเป็นอยู่ที่ดี
          ถ้าหากคุณอยากรู้ค่าของเวลาหนึ่งปี...ลองถามนักเรียนที่สอบไล่ไม่ผ่าน
          หากว่าคุณอยากรู้ค่าของเวลาหนึ่งเดือน...ลองถามแม่ที่คลอดลูกก่อนกำหนด
          หากว่าคุณอยากรู้ค่าของเวลาหนึ่งอาทิตย์...ลองคุยกับบรรณาธิการหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์
          หากว่าคุณอยากรู้ค่าของเวลาหนึ่งวัน...ลองถามคนงานรายวันที่มีลูกเล็ก ๆ ต้องเลี้ยงดู
          หากคุณอยากรู้ค่าของเวลาหนึ่งชั่วโมง...ลองถามคู่รักที่กำลังรอแฟน
          หากคุณอยากรู้ค่าของเวลาหนึ่งนาที...ลองถามคนที่เพิ่งพลาดรถไฟเที่ยวนั้น
          หากอยากรู้ค่าของเวลาหนึ่งวินาที...ให้ถามคนที่เพิ่งรอดพ้นอุบัติเหตุมาได้อย่างหวุดหวิด
          หากอยากรู้ค่าของเวลาเสี้ยววินาที...ลองถามนักกีฬาโอลิมปิกที่ได้เหรียญเงิน
          ดังนั้นจงใช้ทุกนาทีของคุณอย่างคุ้มค่าซึ่งมันจะยิ่งมีค่า ถ้าหากว่า คุณได้ใช้มันกับคนพิเศษของคุณ คนที่มีค่าสมควรกับเวลาที่คุณมี (บริหารมันให้ดี ใช้มันให้เป็น จัดการกับมันให้คุ้มครับ)
          โดยสรุป... เรามีเวลาเท่ากันในแต่ละวัน แต่ทำไมคนเราจึงมีชีวิตความเป็นอยู่ที่แตกต่างกัน บางคนมีลาภมียศได้รับการสรรเสริญและเป็นสุข แต่บางคนเสื่อมลาภเสื่อมยศถูกนินทาและเป็นทุกข์ ก็เพราะคนเราใช้เวลาไม่เหมือนกันไงครับ ที่สำคัญคือ ใครมี "เวลาตื่น" มากกว่า ย่อมมีชีวิตที่ดีกว่าครับ
          จัดการเวลาได้ก็เท่ากับจัดการชีวิตได้ครับ.

[ยูมิ]

มาเยี่ยม  คุณ ทนัน ภิวงศ์งาม

เวลามีค่ายิ่ง...ถ้ารู้จักและนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์นะครับผม...

[ทนัน ภิวงศ์งาม]

• เขียนไว้ตั้งหลายวัน นึกว่า"เปล่า"เซี๊ยะแล้ว
• ขอบคุณครับ  ที่สละเวลามาเยี่ยม
• เวลาวารีนั้นไม่มีจะคอยใคร ผ่านแล้วก็ผ่านไป กลับมาใหม่มิได้เลย
• เวลาวารีมิได้มีเฉพาะใคร ทุกคนหยิบใช้ได้ แต่ต้องในขณะนี้
• เวลาวารีมิได้มีสะสมไว้ อนาคตทั้งใกล้ไกล ยืมมาใช้มิได้เลย