“พวกเราจะร่วมกันสร้างวัฒนธรรมองค์กรขึ้นมา จากรากฐานปรัชญาและความเชื่อที่มาจากอุดมคติทางศาสนาที่เรายึดถือประจำใจกันมาตลอด ว่าเราจะไม่ดำเนินการใดที่จะเป็นทางล่อแหลมเข้าไปในสิ่งที่ผิดศีลธรรม และกิจการของเรา จะไม่มีสิ่งใดที่จะไปเกี่ยวข้องกับอบายมุขหรือการผิดกฏหมายโดยเด็ดขาด ไม่ว่าในกรณีใดๆทั้งสิ้น”
ข้อความข้างต้น เป็นเสมือนคำมั่นสัญญาของผู้ถือหุ้นทุกคน ที่ร่วมเป็นผู้ก่อตั้งกิจการอุตสาหกรรมอาหารขึ้นมา โดยมีโรงงานอยู่ที่จังหวัดกาญจนบุรี เมื่อหลายปีก่อน
ซึ่งวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ของบริษัทนี้ ก็ยังอยู่ยง และได้มีการสืบทอดปณิธานนี้มาจนบัดนี้ แม้ปัจจุบัน จะมีบริษัทต่างชาติชาวตะวันตก เข้ามาร่วมถือหุ้นด้วยเป็นจำนวนมาก แต่ก็ยังเห็นดีเห็นงามกับค่านิยมและมาตรฐานด้านจริยธรรมที่ได้มีการวางรากฐานไว้อย่างแน่นหนาหลายปีต่อเนื่อง จนไม่สามารถจะเปลี่ยนแปลงได้ เพราะพนักงานทุกคน ได้รับการอบรมกล่อมเกลา ฝึกตนฝึกใจซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า จนซึมลึกเข้าไปในจิตวิญญาณแล้ว นั่นเอง
ผุ้ที่จุดประกายความคิดในการเขียนบันทึกนี้ คือท่าน ศาสตราจารย์ วิจารณ์ พานิช ในบันทึก วัฒนธรรมไทยเป็นอุปสรรคต่อ KM หรือไม่ – (3) ศาสนาพุทธ ดิฉัน ขอขอบพระคุณท่านมา ณ ที่นี้ เป็นอย่างยิ่งค่ะ
ที่จริงแล้ว ดิฉันได้เคย ให้ความเห็นไปแล้วในบันทึกของท่าน แต่ก็อยากจะเสริม รายละเอียดบางประการในภาพรวม ที่เกี่ยวกับประเด็นนี้ เพิ่มเติมอีกสักหน่อยค่ะ
ก่อนที่ดิฉัน จะเข้ามารับตำแหน่งกรรมการผู้จัดการเต็มตัว ดิฉันทำงานที่รัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่งมาก่อน และไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย เพียงแต่ มาพบจุดเปลี่ยนของชีวิตที่สำคัญ ซึ่งต้องใช้เวลาคิดพิจารณาเงียบๆด้วยตัวเอง คำนวณความเสี่ยง อย่างรอบคอบ และต้องรู้จักตัวเอง ว่า เรามีสัญชาตญาณของผู้ประกอบการแค่ไหน มีเงินทุนแค่ไหน เป็นคนเอาจริงเอาจังแค่ไหน และมีไฟในตัวเองแค่ไหน ที่จะเล่นให้ชนะเกมส์การแข่งขัน
สรุปว่า ตัวเองมั่นใจในขณะนั้น 85% ว่า ทำได้แน่นอน อีก 15% ให้พวกผู้ร่วมก่อตั้ง มาช่วยกันประคอง จึงตัดสินใจส่งใบลาออกล่วงหน้า 3 เดือน ทุกคนที่ทำงานคัดค้านกันหมด และไม่อยากให้ออก แต่เมื่อเห็นดิฉันตั้งใจจริง ผู้บังคับบัญชากรุณาบอกว่า ถ้าทำแล้ว ไม่ดี ก็กลับมาอีกนะ ยินดีต้อนรับเสมอ ทำให้ดิฉันตื้นตันใจมากค่ะ คิดในใจว่า เมื่อออกแล้ว ก็คงไม่กลับเป็นครั้งที่ 2 เพราะ คราวก่อน ออกไปเรียนต่อทีหนึ่งแล้ว แล้วก็กลับไปอีกในตำแหน่งเดิม เงินเดือนเดิม
คราวนี้ เป็นครั้งแรกที่ดิฉันได้ทำในสิ่งที่อยากทำอย่างเต็มที่ และดิฉันได้นำหลักของศาสนาพุทธ มาใช้ในการทำงานหลายข้อด้วยกัน ตัวอย่าง เช่น
1. "มรรคแปด" (อัฏฐังคิกมรรค) ซึ่งเป็นแนวทางเดียวแต่มีส่วนประกอบ ๘ ประการ ดิฉันและคณะกรรมการทุกคนได้นำมาเป็นแนวทางหลัก ตั้งแต่เริ่มจะมีแนวคิด ดำเนินธุรกิจนี้ อาทิ เช่น ในข้อ สัมมาทิฎฐิ ซึ่งสำคัญที่สุดในการจะเริ่มต้นทำการงานใด เพราะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับอุดมการณ์และค่านิยม เมื่อทุกคนที่จะทำงานด้วยกัน มีความเชื่อ มีความเข้าใจตรงกันแล้ว การทำงานด้วยกันก็จะราบรื่นดี ส่วนสัมมาอาชีวะ (เลี้ยงชีพชอบ ได้แก่ เว้นมิจฉาชีพ ประกอบสัมมาชีพ — Right Livelihood) และ สัมมากัมมันตะ ทำการงาน ชอบ คือ การกระทำที่เว้นจากความประพฤติชั่วทางกาย 3 อย่าง อันได้แก่ การงดเว้นจากการฆ่าสัตว์ การงดเว้นจากการถือเอาสิ่งของที่เขามิได้ให้ และการงดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม เป็นต้น
2.ดิฉัน นำมงคล 38 บางข้อมาประยุกต์ เข้ากับงาน กล่าวคือ ::
· มงคลข้อที่ 4 อยู่ในถิ่นที่เหมาะสม โรงงานตั้งอยู่ใกล้ตัวเมือง อยู่ริมแม่น้ำแควใหญ่ อยู่ใกล้วัด อยู่ในแหล่งที่มีประชากรมากพอควร และการคมนาคมสะดวก มีสภาพทางภูมิศาสตร์ดีมาก ที่ตั้งโรงงานอยู่บนเนินเล็กน้อย อากาศสบาย ไม่ร้อนเลย และที่นี่ เหมาะแก่การเพาะปลุกข้าวโพดหวาน เนื่องจาก มีส่วนที่เป็นCorn Belt ด้วย เพราะเราต้องตั้งบริษัททำเมล็ดพันธุ์ ที่เป็นพันธุ์พิเศษของเราโดยเฉพาะ ไม่ได้ซื้อจากท้องตลาด
· มงคลข้อที่ 6 ตั้งตนชอบ และตั้งเป้าหมายในการทำงานให้ทุกคนในบริษัทด้วย เป็นขั้นตอนแรกในการทำงานอย่างมีสติ มีศรัทธา ในสิ่งที่ตนทำ ว่า เป็นสิ่งที่ดีจริง ดังนั้น ต้องทำด้วยความประณีต และรับผิดชอบ ซึ่งดิฉันได้พยายามส่งเสริมให้เกิดความคิดสร้างสรรค์กันขึ้นด้วย
· มงคลข้อที่ 9 มีวินัย ให้รู้จักระเบียบกฏเกณฑ์ ข้อบังคับที่จำเป็นต่างๆ เพื่อ่ให้การทำงานมีประสิทธิภาพ และพนักงานห่างไกลจากอันตรายมากขึ้น เช่น การห้ามสูบบุหรี่ กินเหล้า เล่นการพนัน ภายในบริเวณโรงงานอย่างเด็ดขาด แม้จะเป็นเวลานอกงานก็ตาม และห้ามขับรถจักรยานยนต์ เข้ามาโรงงานเด็ดขาด ถ้าไม่ใส่หมวกนิรภัยมา ต้องกลับบ้านไปบ้าน แล้วใส่มาให้เรียบร้อยก่อน
· มงคลข้อที่ 14 การงานไม่คั่งค้าง ใช้คู่กับอิทธิบาท 4 และการอยู่ในศีล 5 เพราะคนที่ศีลบกพร่องคือ คนที่จะทำงานไม่สำเร็จ เช่น กินเหล้า เล่นการพนัน
· มงคลข้อที่ 15 การบำเพ็ญทาน คู่กับการฟัง--สนทนาธรรมตามกาล และการไม่ประมาทในธรรม มีการจัดให้มีการใส่บาตร ฟังธรรมเป็นประจำทุกเดือน เพื่อให้พนักงานมีสติ ระลึกผิดชอบชั่วดี ตลอดจนให้นำสิ่งดีๆที่ตนเองรับฟังมา ไปเล่า ไปอบรมคนในครอบครัวต่อไปด้วย
สัปปุริสธรรม นัยที่ ๑ มี ๗ ประการ คือ
๑. ธัมมัญญุตา ความเป็นผู้รู้จักเหตุ
๒. อัตถัญญุตา ความเป็นผู้รู้จักผล
๓. อัตตัญญุตา ความเป็นผู้รู้จักตน
๔. มัตตัญญุตา ความเป็นผู้รู้จักประมาณ
๕. กาลัญยุตา ความเป็นผู้รู้จักกาล
๖. ปริสัญญุตา ความเป็นผู้รู้จักชุมชน
๗. ปุคคลปโรปรัญญุตา ความเป็นผู้รู้จักเลือกบุคคล
นี่คือ บทพิสูจน์ของพลัง ของพุทธศาสนา สามารถนำมาใช้ในการดำเนินการงานได้จริงๆ ได้ผลดีมาก ยืนยาวและคงทน จริงๆยังมีหลักธรรมอื่นๆอีกหลายข้อมาก ที่ได้ยึดถือไว้เป็นหลัก ในด้านการงาน ที่เล่ามานี้ เป็นแค่ตัวอย่างเล็กน้อยค่ะ ปัจจุบัน บริษัทนี้ อยู่ในตลาดหลักทรัพย์ฯ มีลูกค้าทั่วโลก และเป็นผู้ผลิต canned sweet corn kernels รายใหญ่ที่สุดในประเทศ แต่จะส่งออกเสียมากกว่า 95% ทั้งในส่วนของการแปรรูปหลายแบบ และ pack สด
การที่สถานประกอบการ จะสามารถ รักษา วัฒนธรรมในด้านนี้ไว้ได้ ผู้นำองค์กรและสมาชิกอาวุโส ซึ่งเป็นสมาชิกหลักจะต้องมีความต่อเนื่อง ทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดี และจะต้องมีการกลั่นกรองคัดเลือก คนที่จะเข้ามาใหม่ ให้มีการอบรมกันอย่างเป็นระบบ และควรมอบรางวัลให้สมาชิกที่ปฏิบัติตามบรรทัดฐานวัฒนธรรม(Cultural Norm)ที่ดีขององค์กรด้วย
สวัสดีค่ะ
ชื่นชมในปรัชญาในการทำธุระกิจแบบนี้นะคะ แต่ในสถานประกอบการหนึ่ง อาจมีคนไม่เห็นด้วยบ้าง ไม่ทราบเคยมีปัญหาไหมคะ
สวัสดีค่ะ
ค่ะ มีบ้างที่ เขารู้สึกว่า มีกรอบบังคับยังไงอยู่
แต่เรา ก็อบรมเขา และคนเก่าๆก็ทำตัวอย่างให้ดู ถ้าเขาเข้ากับเราไม่ได้ เขาก็ออกไปเอง เพราะอึดอัด แต่ไม่เคยปรากฎนะคะ ทุกคนปรับตัวได้เสมอ บางคนติดบุหรี่ ไม่สูบในโรงงาน ออกไปสูบข้างนอก ตอนพัก เขาก็ยังทำได้อยู่ แต่ในบริเวณที่เราๆห้ามค่ะ
แต่คนที่นี่ ไม่ยากค่ะ เขาอยากทำความดีอยู่แล้ว ไม่ค่อยมีปัญหานัก
สวัสดีค่ะ
บริษัทนี้มีอยู่ค่ะ ที่เมืองกาญจน์รู้จักกันทั้งนั้น แต่ไม่ค่อยอยากเอ่ยชื่อ เพราะจะเป็นโฆษณาหรือเปล่าคะ เราขายของ อยู่ที่Superนะคะ
ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ
สวัสดีครับ
ผมสนใจเรื่องการฟังธรรมตามกาล อย่างไรครับ ผมจะได้นำไปประยุกต์บ้าง
สวัสดีครับ พี่ศศินันท์
ช่วงนี้ผมงานยุ่งจนแทบไม่มีเวลา จึงเข้ามาบอกกล่าวว่า "คิดถึงและระลึกถึง" เสมอ นะครับ
ห้ามเข้าโรงงานเด็ดขาด ถ้าไม่ใส่หมวกนิรภัย
ตอนนี้ ผมได้รับมอบหมายในการเคลื่อนงานเรื่องวินัยจราจร,
อันที่จริงงานนี้ก็ไม่ได้อยู่ในภาระหน้าที่ของการงานผม หากแต่ผู้บริหารมอบหมายให้เป็นผู้ดำเนินการให้เป็นรูปธรรม ซึ่งก่อนหน้านี้เมื่อประมาณซัก 3 ปีที่แล้ว ผมก็เคยดำเนินการมาแล้ว และก็ประสบความสำเร็จในระดับหนึ่ง
คราวนี้กลายเป็นงานหนักและใหญ่กว่าเดิม ... เหนื่อยทุกวันครับ
แต่ก็มีความสุขดี ..
...
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ
ขออนุโมทนาสาธุค่ะ
เข้ามาเยี่ยมคุณโยม....
นานๆ ก็จะแวะเข้ามาเยี่ยมคุณโยมสักครั้ง โดยมากก็มักจะมาชมภาพกล้วยไม้ (หน้ากุฏิมีกล้วยไม้หลายกระถาง แต่นานๆ จะออกดอกสักครั้ง หลวงพี่อีกรูปเป็นผู้ดูแล ส่วนอาตมาก็หามาฝากท่านเป็นบางครั้ง)
ที่ฝากรอยจารึกไว้เพราะเจอข้อความว่า
1.มรรค "มรรคแปด" (อัฏฐังคิกมรรค๗)
มีตัวเลข ๗ ผิดอยู่ ที่จริงจะต้องเป็นเลข ๘ ...
อัฎฐะ + อังคะ + อิก + มรรค = อัฎฐังคิกมรรค
แปลว่า แนวทางอันประกอบด้วยข้อกำหนด ๘ ประการ..
ี้
มิใช่ว่า ๘ แนวทาง แต่เป็นแนวทางเดียวมีส่วนประกอบ ๘ ประการ โบราณาจารย์ท่านเปรียบเทียบว่า คล้ายกับเชือกเส้นเดียว แต่ประกอบด้วยด้าย ๘ เส้นถักทอขึ้นมา... ประมาณนี้
เจริญพร
สวัสดีค่ะพี่
นมัสการท่านค่ะ
กราบขอบพระคุณค่ะ ที่ท่านมาช่วยบอก รีบแก้ไขแล้วค่ะ ไม่งั้นเชยตาย ขนาดอ่านทานแล้วนะคะ ยังผิดเลย
จริงๆแล้ว ยังมีหลักธรรมอีกหลายข้อค่ะ ที่นำมาประยุกต์ใช้ ได้ผลมากค่ะ
พอดี พนักงานก็ค่อนข้างว่าง่ายด้วยค่ะ ในภาพรวมดีทีเดียวค่ะ
กราบ 3 หนค่ะสวัสดีค่ะ
นึกเหมือนกันว่า คงยุ่งมากๆ พี่เองก็ยุ่งๆ แต่เริ่มเข้าที่แล้วค่t
ะเรื่องนี้ ว่าจะเขียนตั้งนานแล้ว ตอนเข้าไปให้ความคิดเห็นที่บันทึกของท่านอาจารย์ ศ.วิจารณ์ฯ แต่ไม่มีเวลาเลย เพราะ พี่มีประสบการณ์จริงๆในเรื่องนี้
และถือเป็นผลงาน ความภาคภูมิใจอย่างหนึ่งทีเดียวค่ะพวกเด็กวัยรุ่น เด็กวัยทำงาน ไม่ค่อย ตระหนักเรื่องความปลอดภัยกัน มีอุบัติเหตุประจำ และก็ไม่พ้นเราต้องไปดูแลค่ะ แม้จะไม่ใช่ความผิดของเราแม้แต่น้อยจึงต้องออกอย่างนี้หละค่ะ ได้ผล ดีขึ้นมาก ไม่ลืมกันแล้วค่ะ จริงๆ เป็นประโยชน์แก่ตัวเขานะคะ เป็นเรื่องของความคะนองและความประมาทสวัสดีค่ะ
วัฒนธรรมเรื่องความปลอดภัยนี่เป็นความบกพร่องในสายเลือดคนไทยเลยนะครับ
ผมจำได้ว่า เมื่อครั้งเรียนชั้นปีที่ 6 ตอนนั้น มีกฎหมายบังคับให้คนไทยสวมหมวกกันน๊อค แต่ตอนนั้นมีการเลือกตั้ง เขาต้องการให้คนมาเลือกตั้งมากๆ เลยเลื่อนกฏหมายนั้นออกไป
ถึงตอนนี้เรื่องหมวกกันน๊อคก็ยังคงใส่ๆถอดๆอยู่นั่นแล บ้านผมเรียก "หมวกกันนาย" ตอนแรกไม่เข้าใจว่านายคือใคร เขาบอกว่าเป็นตำรวจ เฮ้อ
นักศึกษามหาวิทยาลัยก็ต้องสวมครับ แต่ไม่คาดสายรัดคาง
ส่วนครอบครัวผม ลูกขึ้นรถต้องคาดเข็มขัดนิรภัยครับ ไม่คาด รถไม่เคลื่อน ร้องได้ร้องไปพ่อทนได้
ตอนนี้เลยเป็นอัตโนมัติ คนเล็กนี่ เธอให้ความร่วมมืออย่างดี ช่วยเราคาดให้ตัวเธอด้วย
เลยเบาได้มาก ขับรถเที่ยวทางไกลได้อย่างสบายใจ
สวัสดีครับพี่ศศินันท์
ถ้ามีองค์กรที่ทำในสิ่งที่เชื่อ เพราะเหตุว่าเชื่อในสิ่งที่ทำตามมรรค 8 จริงจังอย่างเช่นองค์กรของพี่แล้ว ผมคิดว่านอกจากองค์กรจะไปรอดแล้วยังไปโลดอีกด้วยครับ
ผมเชื่อในเรื่องสนามแม่เหล็กความดีในองค์กรครับ ยิ่งถ้าผู้บริหารระดับสูงประพฤติตนเป็นแบบอย่างที่ดีแล้ว ความเข้มของสนามแม่เหล็กยิ่งมีพลังมาก คนดีๆก็จะเข้ามาหาเอง ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ในทางกลับกันหากรักษาพนักงานดีๆในองค์กรไว้ไม่ได้ก็สะท้อนวิธีคิดของผู้บริหารได้เช่นกัน
จากมุมมองของพนักงานคนหนึ่งในองค์กรที่อยากเห็นองค์กรมีการพัฒนาและเติบโตอย่างยั่งยืน ผมเห็นด้วยกับกระบวนการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในองค์กรที่พี่เสนอไว้ ขออนุญาตเสริมสักเล็กน้อยครับ
ขอบคุณมากครับสำหรับบันทึกดี และให้พื้นที่ผมได้แสดงความคิดเห็นแบบจุใจในวันนี้
คุณ คะ
ดิฉันเองก็ได้รับคำแนะนำจากคุณพลเดช ช่วยแก้โง่ ไปได้หลายข้อแล้ว แต่ก่อนเข้าวัด ขยันอ่าน ขยันทำทาน รักษาศิล แต่เรื่องสมาธิ รู้และเข้าใจน้อยที่สุด ก็แปลกใจ เวลาคุณพลเดช พูดสั้นๆ ดิฉันกับทำตาม และเข้าใจโดยง่าย และมีความก้าวหน้าในการปฏิบัติขึ้นในระยะนี้ ก็ขอให้อนุโมทนาด้วยกันนะคะ
กร
ข้อนี้......... มงคลข้อที่ 15 การบำเพ็ญทาน คู่กับการฟัง--สนทนาธรรมตามกาล และการไม่ประมาทในธรรม
ทานที่ให้แล้วไม่ได้บุญคือ
สวัสดีค่ะคุณพี่ sasinanda
ดีใจที่ได้เห็นตัวอย่างองค์กรที่ดีที่ได้นำพระธรรมคำสั่งสอนมาประยุกต์ใช้อย่างได้ผล.. ในยุคสมัยนี้ที่เงินเป็นใหญ่นั้น...จัดว่าหาองค์กรอย่างนี้ได้ยากจริงๆ
เห็นได้ชัดว่าการประสบความสำเร็จขององค์กรนั้น ขึ้นอยู่กับนโยบายและหลักการของผู้นำองค์กรเป็นอย่างมาก..
มาพิจารณาองค์กรที่ทำงานอยู่ ก็เห็นได้ชัดว่าองค์กรมีวัิฒนธรรมที่ถอดแบบมาจากผู้นำองค์กรอย่างชัดเจนเช่นกันค่ะ เพียงแต่นโยบายและหลักการที่ใช้นั้นแตกต่างจากที่คุณพี่ใช้อยู่ค่ะ
ิสิ่งเหล่านี้ สามารถถูกถ่ายทอดจากผู้บริหารสู่บุคลากรจริงๆ ค่ะ.... ถ้าเลือกหลักการที่ดีในการบริหารงาน ทุกอย่างก็จะดีตาม...
คุณพี่ได้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนเลยว่า พระธรรมมีหลักการบริหารงานที่ดีแทรกอยู่อย่างมากมายจริงๆ
ขอบคุณนะคะที่นำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ อ่านแล้วชื่นใจค่ะ ^ ^
ขอบคุณค่ะ
คงจะมีส่วนค่ะ เพราะ ณ ปัจจุบัน ดิฉันพอมีเวลาว่างมากขึ้น จึงพยายาม ที่จะทำบุญ และปฏิบัติธรรมมากขึ้น แต่เน้นที่การปฏิบัติค่ะ เพื่อนๆชวนไปวัดมหาธาตุไปเรียนเกี่ยวกับพระไตรปิฎกซึ่ง เป็นทางทฤษฏีเสียมาก ก็ไม่ค่อยอยากไป คิดว่า ต้องปฎิบัติให้ได้ดีก่อน แล้วไปเรียน น่าจะดีกว่าค่ะเมื่อทำบุญแล้วก็มีความสุขค่ะ และอีกอย่างหนึ่งคือ นอกจากจะทำประโยชน์ให้ตัวเองแล้ว ยังทำตัวป็นประโยชน์กับลูก เป็นที่ปรึกษาในเรื่องต่างๆ เป็นผู้ช่วยเขาดูแลกำกับคนเลี้ยงหลานอีกที
ถ้าว่างบ้าง ก็จะ ไปพบปะเพื่อนๆ ไปเยี่ยมเยียนลูกน้องเก่าๆบ้าง คนเราจะมีความอิ่มใจที่เราเป็นที่รัก เป็นคนที่มีค่ากับคนรอบตัว ไม่แต่เฉพาะครอบครัว รวมทั้งกับเพื่อนฝูงและพนักงานด้วยค่ะสวัสดีค่ะ
บันทึกนี้ดีค่ะ เป็นข้อคิดมาก และโชคดีที่ คุณศศินันท์ สามารถ สร้างวัฒนธรรมองค์กรได้ ถูกที่จริงๆ
บางแห่งวัฒนธรรมที่สร้างขึ้น ก็ไม่ไปกับวิธีดำเนินธุรกิจค่ะ
สวัสดีครับ..
วัฒนธรรมเรื่องความปลอดภัยนี่เป็นความบกพร่องในสายเลือดคนไทยเลยนะครับ
ใช่เลยค่ะคุณหมอ ดิฉันต่อสู้มามากเรื่องนี้ คิดหาสารพัดวิธี มาเอาชนะปัญหานี้ค่ะ
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ให้บริษัทHonda มาสาธิตวิธีขี่จักรยานยนต์อย่างปลอดภัยแต่กลับมาสาธิต การขับขึ่อย่างผาดโผนเข้าไปอีก ดิฉันโกรธมาก ต่อว่าเขาเป็นการใหญ่
ต่อมามีการรณณรงค์อย่างมากค่ะ ทั้งจัดนิทรรศการ ทั้งตั้งรางวัล แผนกที่ อุบัติเหตุเป็น 0 จะมีรางวัล ทุกเดือน ก็ได้ผลดีขึ้น ต่อมา ห้ามคนที่ไม่ใส่หมวกกันน็อคเข้าทำงาน ตอนนี้ ดีขึ้นอีก เพราะเขาไม่ได้เงินค่าแรงสรุปว่า รณรงค์กันตลอดน่ะค่ะ ห่างๆไป ก็ลืมๆไปอีก
วินัยเรื่องนี้ คนไทยเราหย่อนมากๆ ทางตำรวจต้องจับจริงๆ อย่าทำเป็นไฟไหม้ฟางค่ะ
สวัสดีอีกทีค่ะ
มือไปกดเร็วไปคุณหมอยอดเยี่ยมมากที่ ฝึกวินัยลูกแต่ยังเล็กนะคะส่วนครอบครัวผม ลูกขึ้นรถต้องคาดเข็มขัดนิรภัยครับ ไม่คาด รถไม่เคลื่อน ร้องได้ร้องไปพ่อทนได้ คุณพ่อต้องสร้างกติกา ข้อตกลงในครอบครัวเอาไว้ให้ลูกๆทำตาม ทั้งนี้ ก็เพื่อประโยชน์ของลูกทั้งนั้น ต่อไปลุกๆก็ต้องขอบคุณๆพ่อ ที่สอนลูกมาดีอย่างนี้ค่ะ วินัยจะนำพาให้เราไปถึงที่หมายในชีวิตอย่างดีมีสุขค่ะทั้ง 3 ข้อที่เพิ่มเติม พี่เห็นด้วยอย่างมากค่ะ
เรื่องการสร้างวัฒนธรรมในองค์กร ผู้นำมีบทบาทสูงมากค่ะ และการจะพูดจาโน้มน้าวคนอื่นๆให้เห็นคล้อยตามด้วย และก็ต้องมีความจริงใจ พูดอย่างมีศิลปะ พูดด้วยจิตเมตตา อยากให้เขาดีจริงๆ และถูกกาลเวลาด้วย
แต่ที่สำคัญอย่างยิ่งยวดคือ ผู้บริหารต้องทำตัวเป็นตัวอย่างแก่คนอื่นๆค่ะ
ทางบริษัทฯ โชคดีที่มีผู้บริหารแต่ละส่วนงาน เข้าใจในสิ่งที่ คณะกรรมการบริษัทฯ พยายามจะสร้างให้เกิดขึ้นมา และให้ความร่วมมืออย่างดี จนเกิดผลสำเร็จค่ะสวัสดีครับ
อ่านเรื่องนี้แล้ว เชื่อเลยว่า วัฒนธรรมไทยเป็นอุปสรรคต่อ KM หรือไม่ – (3) ศาสนาพุทธ แน่นอน
ขอบคุณคะคุณศศินันท์
สวัสดีครับ..
การงานยังไม่เข้าที่ (เพราะปลายปีงบประมาณ) ... ตอนนี้เลยแวะมาเติมกำลังใจในภาคเช้า
เพราะเดี๋ยวจะไปให้กำลังใจทีมงานในการกวดขันวินัยจราจรสัก 2 ชั่วโมง...
....
ได้แต่หวังว่า อะไรต่อมิอะไรจะดีขึ้นและมีความยั่งยืนออกมาจาก "ภายใน" ของแต่ละคน
....
ขอบพระคุณครับ
สวัสดีค่ะ
ได้อ่านบันทึกแล้วค่ะ ชอบค่ะที่นำประสบการณ์ ที่ผ่านมา มาเล่าสู่กันฟัง รู้สึกว่าคุณศศินันท์ จะเป็นคนจริงจัง และตั้งใจทำในสิ่งที่จะต้องทำให้ได้ ไม่ยอมแพ้อุปสรรคในการทำงาน ดิฉันจะนำหลักสอนของคุณศศินันท์ไปใช้ในการทำงานค่ะ
สวัสดีครับ
ผมแวะเข้ามาอ่าน ผมตามมาจาก googel ผมอ่านแล้วมีประโยชน์มาก แต่ผมขอตัวอย่างเกี่ยวกับ เรื่องค่านิยม ที่ทางคุณศศินันท์ กล่าวไว้ข้างต้น ผมอยากให้ลงรายละเอียดตรงนี้ให้ผมหน่อยครับ
ขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะ
บริษัทอื่นๆที่ นำหลักธรรมของทางศาสนาไปปรับใช้ จนเกิดเป็นวัฒนธรรมที่เข้มแข็ง ก็ยังมีอีกนะคะ หลายแห่งค่ะ ขอยกตัวอย่าง Land and House ค่ะ
และยังมีอีกหลายแห่งค่ะ แต่เขาไม่ได้มาเขียนที่นี่ ทางเราเลยไม่ทราบกัน
วัฒนธรรมที่เข้มแข็ง ถือเป็นทรัพย์สินที่มีค่ามาก ถือเป็นความสำเร็จอย่างหนึ่งขององค์กร
แต่มีบางแห่งที่ วัฒนธรรมขององค์กรเข้ากันไม่ได้กับกลยุทธ์ที่เปลี่ยนแปลงไปมาขององค์กรนะคะ
เรื่องนี้เป็นอีกประเด็นหนึ่งค่ะ ต่างหากเลยน่าจะเป็นอีกบันทึกแยกต่างหากค่ะคุณตันติราพันธ์ ..มีความรู้ความเข้าใจในหลักของธรรมะแล้ว ก็เป็นเรื่องที่น่ายกย่องค่ะ แต่เรื่องการปฏิบัติ อาจจะยากนิดหน่อยค่ะ
จริงๆแล้ว พระอาจารย์หลายๆท่าน แนะนำให้เริ่มที่การปฏิบัติก่อนนะคะ แล้วเราจะเข้าใจอะไรๆ ง่ายมากขึ้นค่ะ
บริษัทของดิฉัน เป็นบริษัทตั้งขึ้นใหม่ ทำให้ง่ายต่อการจะตั้งค่านิยมหรือบรรทัดฐานด้านพฤติกรรมของสมาชิกของเรา
เมื่อเราตั้งขึ้นมาได้แล้ว การที่ใครจะมาเปลี่ยนแปลงนั้น ก็ยากมากค่ะ แม้จะมีผู้บริหารใหม่เข้ามา ก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในหลักการ อาจจะมีการปรับปรุงในรายละเอียดปลีกย่อยบ้างเท่านั้นค่ะ
สวัสดีค่ะ เรื่องของคุณพี่ป็นตัวอย่างที่ดียิ่งในเรื่องของการที่คนเรามีชีวิตที่สอดคล้องกันทั้งด้านครอบครัวและการประกอบอาชีพ เป็นหนึ่งเดียว เป็นเรื่องเดียวกันโดยมีธรรมะเป็นเข็มทิศและพลัง ผู้มีศรัทธาย่อมสามารถหยิบหรือเลือกน้อมนำหลักธรรมมาใช้ได้เหมาะสมต้องตามกาละเทศะค่ะ
นุชเชื่อว่าผู้ที่ประกอบกรรมดีจะดึงดูดสิ่งดีๆ คนดีๆ ให้เข้ามาอยู่ด้วยอย่างที่คุณสีทันดรว่าเป็นแม่เหล็กน่ะค่ะ สิ่งไม่ดี คนไม่ดีจะหลุดจากวงโคจรไปเรื่อยๆ
ชอบมากที่คุณพี่และผู้ร่วมทุนไม่เพียงปฏิบัติให้เห็น แต่ยังอำนวยโอกาสให้พนักงานทุกคนได้สัมผัสธรรม ให้เขาได้ร่วมปฏิบัติ ทำให้จิตใจอ่อนโยน เห็นคุณค่าของการมีสัมมาชีพและการเป็นคนดี
องค์กรส่วนมากไม่ได้คิดถึงการใช้หลักธรรมให้เป็นประโยชน์ กลับไปเชื่อวิธีการบริหารงานแบบตะวันตกที่เน้นเรื่องผลผลิตอย่างมาก
สวัสดีค่ะ
อาจารย์ดีใจที่เข้ามาเยี่ยม และให้ความเห็นอย่างเยี่ยมค่ะ
เห็นได้ชัดว่าการประสบความสำเร็จขององค์กรนั้น ขึ้นอยู่กับนโยบายและหลักการของผู้นำองค์กรเป็นอย่างมาก..
วัฒนธรรมที่เหมาะสม จะมีอิทธิพลในการสนับสนุนการทำงานของบุคลากรมากค่ะ เพราะจะก่อให้เกิดความร่วมมือของพนักงาน และจะทำให้องค์กรประสบความสำเร็จมากขึ้น ตามเป้าหมายและกลยุทธ์ที่วางไว้ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณสุรีย์คะ
คุณสุรีย์บอกว่า บางแห่งวัฒนธรรมที่สร้างขึ้น ก็ไม่ไปกับวิธีดำเนินธุรกิจค่ะ
ค่ะ เพราะการที่เป็นแบบนี้ น่าจะขาดความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ผู้นำบางคนพยายามสร้างแบบหนึ่ง อีกคนก็เป็นอีกแบบหนึ่ง ทำให้เกิดเป็นวัฒนธรรมแยกส่วนค่ะ และบางทีวัฒนธรรม ที่พยายามสร้างก็ไม่ไปกับกลยุทธ์การจัดการขององค์กรค่ะสวัสดีค่ะคุณวันพิชิตคะ
ก่อนอื่น ขอบอกว่า ชื่อนี้ มีความหมายดีจังค่ะ และรูปใหม่นี้ ก็เท่ห์มากด้วยค่ะ คุณวันพิชิต บอกว่า......· ศาสนาพุทธ เป็น อกาลิโก สามารถปรับใช้ได้ทุกยุคทุกสมัย ทุกตำแหน่งแห่งที่ · หากศาสนาพุทธไม่ได้เป็นเพียงเครื่องประดับในบัตรประชาชน สังคมไทยคงน่าอยู่กว่านี้อีกโขท่านพุทธทาส ท่านเคยได้เกล่าวไว้
ซึ่งปรากฏในนหนังสือ คู่มือมนุษย์ว่า
พุทธศาสนา คือ วิชชาและระเบียบปฎิบัติสำหรับให้รู้ว่า อะไร เป็น อะไร ซึ่งมีความหมายลึกซึ้งมาก และดิฉันก็เห็นว่า เป็นอกาลิโกจริงๆค่ะ ส่วนที่คุณวันพิชิตบอกว่า ถ้าศาสนาไม่ได้เป็นเพียงเครื่องประดับในบัตรประจำตัวประชาชน สังคมคงจะดีกว่านี้ คิดว่าเรื่องนี้ แม้จะอยู่ในร่มเงาศาสนาพุทธ ก็จำต้องมีการอบรมสั่งสอน และต้องให้มีการนำคำสอนไปปฎิบัติด้วยค่ะ ไม่ใช่เกิดมาแล้ว จะดีเองโดยอัตโนมัติค่ะธารี
วัฒนธรรมไทย ที่นำศาสนาพุทธเข้ามาเป็นหลักในการดำเนินงาน เป็นวัฒนธรรมที่ เน้นในเรื่อง จริยธรรม และคุณธรรมต่างๆอยู่เต็มเปี่ยมแล้ว ขออนุญาต นำบางตอนใน บันทึกของท่าน Prof. Vicharn Panich
พุทธศาสนาเน้นการเรียนรู้ที่เรียกว่า spiritual learning หรือจิตตปัญญาศึกษา KM จะเข้มแข็งมากหาก “คุณอำนวย” มีทักษะในการนำ พลังของจิตตปัญญา (contemplation) มาใช้ในกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้
การอ้างถ้อยคำของพระผู้ใหญ่ที่ผู้คนเคารพนับถือ (เช่น ท่านพุทธทาส พระพรหมคุณาภรณ์) หรือพุทธสุภาษิต ในสุนทรียสนทนา ช่วยสร้างบรรยากาศที่คนไทยรู้สึกว่าสุขเย็น สร้างอารมณ์ดี
คุณธารี อ่านแล้ว คงเข้าใจแจ่มแจ้งนะคะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ คงได้ประโยชน์จากบันทึกนี้ บ้างนะคะองค์กรที่มีวัฒนธรรมอย่างบริษัทของดิฉัน ต้องระวังในการรับพนักงานเข้ามาทำงานเหมือนกัน
เพราะบุคลิกภาพ ความเชื่อ ค่านิยมเขา อาจแตกต่างจากเรามาก จนอาจทำให้เกิดปัญหาในที่สุดได้แต่เท่าที่ผ่านมา เราไม่เคยมีปัญหาอะไรที่แก้ไขไม่ได้ค่ะสวัสดีค่ะคุณพนัส
เรื่องนี้ คงต้อแนะนำให้ใช้ มงคลข้อที่ 9 ดังที่ยกมานี้ค่ะ
ดาวเรือง
สวัสดีค่ะขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะวัฒนธรรมที่เกี่ยวข้องกับพื้นฐานที่ดีของจิตใจของคน จะทำให้พนักงาน สนับสนุนงานที่เป็นเป้าหมายของบริษัท ทำให้เกิดความคิดสร้างสรรค์ และความเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นด้วยค่ะ
สวัสดีด่ะ
ก่อนอื่นพี่ชื่อ ศศินันท์ค่ะ และขอบคุณที่มาให้กำลังใจค่ะเรื่องวัฒนธรรมองค์กรนี่ มักจะเปลี่ยนยาก ถ้าได้ฝังรากลึกแล้ว ต้องใช้พลัง และใช้เวลาเป็นอย่างมากเหมือนกัน
ดังนั้น ถ้าเรามีโอกาสที่จะเริ่มงานแผนกใหม่ หรือธุรกิจใหม่ ต้องถือว่า เป็นเรื่องที่ดีค่ะ เราสามารถจัดอะไรได้ตามที่เราอยากได้ มากกว่า จะไปอยู่ที่ๆเขามีNormของเขาอยู่แล้วสวัสดีค่ะคุณนเรศมันต์
ดีใจมากที่คุณมาเยี่ยมค่ะ
ปกติที่อ่านบันทึกของคุณ นมินทร์ (นม.) ก็มีเรื่องธรรมะ จริยธรรม สัจธรรม ให้เป็นข้อคิดอยู่เสมอนะคะ อย่างที่ได้เขียนไว้ว่า สัจธรรมที่ว่า สรรพสิ่งไม่ยั่งยืน มีอันเสื่อมสิ้นไปเป็นธรรมดา
อย่างที่ดิฉันได้ เล่าไว้ค่ะ วัฒนธรรมที่ดีและฝังรากลึก เปลี่ยนแปลงยาก ถ้าผู้บริหารรุ่นใหม่ๆไปเปลี่ยน ก็จะพบกับแรงต้าน ไม่น้อยเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ
ให้ความสำคัญกับลูกค้ามาก โดยเฉพาะการบริการลูกค้าค่ะ | ให้ความสำคัญกับความซื่อสัตย์ สุจริต และมาตรฐานด้านจริยธรรม | ให้ความสำคัญกับผู้ถือหุ้น | ให้ความสำคัญกับผู้ขายวัตถุดิบให้ และผู้ขายปัจจัยการผลิตต่างๆ | ให้ความสำคัญกับนวตกรรมใหม่ๆ มีการพัฒนาผลิตภัณฑ์เป็นประจำ มีแผนกแยกออกมาเป็นพิเศษเป็นเอกเทศ | ให้ความสำคัญต่อการรักษาสิ่งแวดล้อม |
สำหรับบริษัทพี่ เราเน้นที่การผูกพันส่วนบุคคล ต่อสายใยไปเรื่อยๆจนครบทุกคน ซึ่งก็ค่อนข้างมากคนอยู่ จนถึงระดับ การพัฒนาไปสู่ความเข้มแข็ง เราต้องสร้างบรรยากาศของความสามัคคีและ ความเป็นUnityค่ะ
ขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะสวัสดีครับคุณพี่ศศินันท์
สวัสดีครับ
สวัสดีค่ะ
บทสรุปของเรื่องนี้ ที่อาจารย์ช่วยสรุปให้ ถูกต้องกับความเป็นจริงที่สุดค่ะ
เป็นเรื่องของการที่คนเรามีชีวิตที่สอดคล้องกันทั้งด้านครอบครัวและการประกอบอาชีพ เป็นหนึ่งเดียว เป็นเรื่องเดียวกันโดยมีธรรมะเป็นเข็มทิศและพลัง ผู้มีศรัทธาย่อมสามารถหยิบหรือเลือกน้อมนำหลักธรรมมาใช้ได้เหมาะสมต้องตามกาละเทศะค่ะชีวิตของพี่ มีศาสนา และศรัทธา เป็นเครื่องเหนี่ยวนำทางจริงๆค่ะ เหมือนเรือที่มีหางเสือ ถึงจะถูกคลื่น ถูกลมไปบ้าง ก็ไม่ถึงเรือแตก ยังสามารถ นำเรือชีวิต ฝ่าคลื่น ฝ่าลม มาจนได้บัดนี้ค่ะจุดนี้เป็นจุดแข็ง ของทางบริษัทอย่างหนึ่งค่ะ นอกเหนือจาก ที่ตั้ง สภาพทางภูมิศาสตร์ และสิ่งแวดล้อมอย่างอื่นๆค่ะ เป็นสิ่งที่เราต้องรักษาไว้ตราบนาน เท่านานค่ะสวัสดีค่ะ
ดีใจที่คุณธรรมาวุธ ....เข้ามาเยี่ยมค่ะ และตามที่ได้ให้ข้อคิดเห็นว่า......
คิดในใจว่าหลักพระพุทธศาสนาของเราก็สอนให้ขยันทำงาน มันก็ต้องมีหลักอะไรที่เอามาเป็นหลักในการทำธุรกิจได้ซีน่า
ก็คิดว่า บันทึกนี้ คงพอจะเป็นตัวอย่างหนึ่งได้นะคะ และก็ยังมีอีกหลายแห่งมากค่ะ ที่เขานำหลักสอนทางศาสนามาประยุกต์ใช้และได้ผลดีทีเดียว อย่างเรื่องทางด้านจริยธรรม ทางองค์กรของเรา ได้มีมาตรฐานที่เป็นระเบียบ ปฎิบัติ ตั้งแต่เริ่มตั้งกิจการเลย ตัวอย่าง เช่น
1.ปฎิบัติตามกฎหมายทุกประการ |
2.ทำการตลาดด้วยความซื่อสัตย์ ไม่หลอกลวงลูกค้า |
3.รักษาสัญญากับผู้ขายวัตถุดิบและปัจจัยการผลิตต่างๆ มีความซื่อสัตย์ต่อกัน |
4.ไม่ล้วงความลับทางการค้าจากเพื่อนผู้ร่วมอาชีพเดียวกัน |
5.การรักษาข้อมูลของบริษัท เป็นไปตามครรลองที่ถูกต้องทุกประการ |
6.ขั้นตอนการเสนอราคา การทำสัญญา การออกใบเสร็จ เป็นไปอย่างถูกต้อง ตรงไปตรงมา ทุกประการ |
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะเรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจจากท่านอาจารย์ ศ.วิจารณ์ พานิช มาเขียนบันทึกค่ะ
ซึ่งท่านได้ให้ข้อสรุปแล้วว่า.....ทั้งศาสนาพุทธ และ KM ต่างก็ใช้วิธีการเรียนรู้ที่เป็นไปตามธรรมชาติ คือใช้การเรียนเชิงปฏิบัตินำ หนุนด้วยการเรียนเชิงทฤษฎี ประสบการณ์เรื่องนี้ จึงเป็นการยืนยันสิ่งที่ท่านกล่าวไว้ค่ะสวัสดีค่ะ
การสร้างวัฒนธรรมแบบนี้ ต้องมีการสร้างบรรยากาศหรือแรงจูงใจอะไรไหมคะ
สวัสดีครับ
ผ่านมาอ่านครับ
เรื่องนี้ น่านับถือมาก
แต่การทำจริงๆไม่ง่ายอย่างเล่านะครับ ผมพอมีประสบการณ์บ้าง จึงขอชื่นชมมากๆครับ
อ่านแล้วผมยิ่งเชื่อว่า
การนำหลักธรรมะ มาใช้กับทุกเรื่องไม่ใช่เฉพาะเรื่องการใช้ชีวิตประจำวัน แต่สามารถนำมาใช้กับการทำงาน องค์กร หมู่คณะ เป็นหลัก ทำให้ เกิดความเจริญ ได้จริง ๆ หลักธรรมะก็เป็นเรื่องของความเจริญ ไม่ใช่ความเสื่อมอย่างแน่นอน
การจะใช้ได้ผลหรือไม่ ขึ้นอยู่กับความเชื่อ และศรัทธา ความตั้งใจจริง ถ้าเริ่มต้นที่ขาดความเชื่อ และศรัทธา ก็คงไม่ค่อยเห็นผล
ผมอ่านคำมั่นสัญญา ตอนเริ่ม บันทึก ก็รู้ว่าองค์กรนี้เริ่มด้วย ศรัทธา และความเชื่อจริง ๆ ยอมเจริญแน่นอน ขอบคุณครับอาจารย์
จงจินต์
สวัสดีค่ะคุณ.จงจินต์...
คุณ.จงจินต์...ขอให้เล่าว่า........การสร้างวัฒนธรรมแบบนี้ ต้องมีการสร้างบรรยากาศหรือแรงจูงใจอะไรไหมคะ
ค่ะ บรรยากาศและสิ่งแวดล้อมก็เป็นส่วนสำคัญในการกระตุ้นให้เกิด วัฒนธรรมแบบนี้เช่นเดียวกันอาทิเช่น สถานที่ๆร่มเย็น สะอาด เป็นที่เจริญตา เจริญใจ การมีวินัยทั้งในยามปฎิบัติงานและยามพักผ่อน มีการจัดที่พักผ่อนให้ร่มรื่น แต่ เป็นระเบียบเรียบร้อย
ตามแนวทางเดินที่ค่อนข้างยาว จากข้างหน้าตึกไปจนถึง office มีการจัดบอร์ดที่สวยงาม เกี่ยวกับเรื่อง หัวข้อ หรือกิจกรรมทางศาสนาต่างๆ ตลอดจนการแสดงผลการปฎิบัติงานในแต่ละสัปดาห์ด้วย
เพื่อให้พนักงานทราบว่า มีข้อสิ่งใดที่จะต้องปรับปรุง เพื่อให้ผลงาน ดีขึ้น ในสัปดาห์ต่อไป
ส่วนเรื่องแรงจูงใจ เรามีการแสดงภาพถ่ายกิจกรรมต่างๆทุกด้าน ทั้งการประกาศเกียรติคุณของพนักงานดีเด่น ซึ่งเป็นในเรื่องภายในของเราเอง กับภาพของกิจกรรมการตลาดต่างๆ ที่น่าจะเป็นความภาคภูมิใจของพนักงาน ที่มีส่วนอย่างมากในการผลิต สินค้าดีๆ ให้แก่ผู้บริโภค เป็นต้นค่ะ
เยี่ยมมากๆเลยค่ะ...บันทึกที่ทรงคุณค่า.
กันต์
สวัสดีค่ะคุณกันต์
คุณกันต์บอกว่า.........แต่การทำจริงๆไม่ง่ายอย่างเล่านะครับ ผมพอมีประสบการณ์บ้าง
ค่ะ การจะสร้างวัฒนธรรมองค์กรคงไม่ง่ายค่ะ แต่ถ้าเป็นกิจการใหม่ และผู้ถือหุ้น รวมทั้งกรรมการบริษัทมีเจตนาอันแรงกล้า มีศรัทธากับแนวคิดอะไรสักอย่าง และเขียนเป็นแนวทาง เป็นกลยุทธไว้เลย ก็ไม่น่าจะยากเกินไป แต่ต้องทำต่อเนื่องนานพอค่ะสวัสดีครับ
ปกติพนักงานในดรงงานทุกโรงงานจะค่อนข้างมาก มีไหมครับที่มีปัญหาในด้านศีลธรรมในหมู่พวกเขา เพราะคนหมู่มากคงราบรื่นยากครับ
แวะมาปลื้มคะ...
การจะใช้ได้ผลหรือไม่ ขึ้นอยู่กับความเชื่อ และศรัทธา ความตั้งใจจริง ถ้าเริ่มต้นที่ขาดความเชื่อ และศรัทธา ก็คงไม่ค่อยเห็นผล
ใช่เลยค่ะการเริ่มต้น ต้องเริ่มที่ความเชื่อและศรัทธาอย่างแท้จริงค่ะ และต้องยึดมั่น ในสิ่งที่ประกาศไปแล้วด้วยค่ะ ไม่เปลี่ยนไป เปลี่ยนมา และต้องมีการส่งเสริมบรรยากาศและสิ่งแวดล้อมในองค์กรอย่างต่อเนื่อง เพื่อสนับสนุนกลยุทธนี้ค่ะพร้อมกันนี้ ก็สนับสนุนให้มีความคิดเห็นใหม่ๆ ที่อาจจะทำให้วัฒนธรรมนี้แข็งแรงยิ่งขึ้นด้วยค่ะ1.บริษัทสามารถยืนหยัดอยู่ได้เป็นเวลานาน สามารถทำให้เกิดความผูกพันกันจนเป็นประเพณี |
2.ขนาดของกลุ่มคนที่ทำงานประจำ อยู่ในองค์กรนี้ ไม่มากเกินไป ไม่เกิน 700 คน สำหรับองค์กร แห่งนี้ |
ธวัช
สวัสดีค่ะคุณธวัชสงสัยว่า.....มีไหมครับที่มีปัญหาในด้านศีลธรรมในหมู่พวกเขา เพราะคนหมู่มากคงราบรื่นยากครับคงต้องตอบว่า มีบ้างแน่นอนอยู่แล้วค่ะ
แต่เราก็มีผู้รับผิดชอบทางด้านการบุคคล ในการสอบสวน สืบค้นต้นตอของปัญหาในเบื้องต้น ก่อนที่จะมีการประชุม ระดับโรงงาน เพื่อแก้ปัญหา ส่วนใหญ่ก็สามารถแก้ปัญหาได้ก่อน ที่จะมาถึงผู้บริหารระดับสูงขึ้นไปค่ะขอบคุณอาจารย์ที่มาเยี่ยมและให้กำลังใจค่ะ โดยให้ความเห็นว่า....
· ถ่ายทอดประสบการณ์จริงหลากหลายด้านในบันทึก เป็นการจุดประกายทางความคิดให้กับผู้ที่เข้ามาอ่านได้เห็นว่า... · ธรรมะไม่ใช่สิ่งที่เชยอีกต่อไปแล้วค่ะ ธรรมะของพระพุทธเจ้า ไม่มีเชยหรอกค่ะ เป็นอกาลิโกจริงๆในความเป็นจริง ก็ยังมีปัญหาที่เกิดจากการผิดจรรยาบรรณอยู่บ้าง เพราะในคนหมู่มาก ต้องมีคนที่มีความหลากหลายเข้ามาปนเปแต่ทางบริษัทเรา สามารถที่จะแก้ไข และหลีกเลี่ยงมาได้ตลอดค่ะ โดยใช้แนวทาง 4 ข้อนี้ค่ะ1.ระเบียบข้อบังคับของบริษัท |
2.ผู้บริหารทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดี |
3.การยกย่องผู้ทำความดี การประกาศเกียรติคุณ |
4.ระบบควบคุมดุแล |
สวัสดีครับ
พอดีsearchพบ อ่านแล้วทึ่งครับ มีไม่กี่แห่งที่ใช้กลยุทธแบบนี้ จะได้จำเอาไปใช้บ้าง ไม่ว่ากันนะครับ
พบเมื่อเที่ยงคืน สุดยอดการจัดการโดยใช้ธรรมเป็นฐาน ขอบคุณครับพี่ sasinanda
สวัสดี คุณศศินันท์
หลักของการ ทำดี มีหลายข้อ
อ่านแล้วก็ ได้แง่คิด ชีวิตนี้
จากรากฐาน ความเชื่อ เมื่อก่อนมี
มาบัดนี้ จางหาย เพราะใจคน
สวัสดีครับ
การจะก่อตั้งกิจการขึ้นมากิจการหนึ่ง จะต้องมีการออกแบบโครงสร้างใหเเหมาะสมกับธุรกิจของตัวเองเสียก่อน
ที่เล่ามานี้ เป็นการออกแบบที่เข้ากับธุรกิจเป็นอย่างดี
แต่ถ้าเป็นธุรกิจอื่นๆบางอย่าง อาจไม่เข้ากันนะครับ
คงต้องดูเป็นเรื่องๆไป
ปกติแล้ว วัฒนธรรมส่วนใหญ่ของสถานประกอบการมักประกอบด้วย...... |
1.หลักการด้านจริยธรรม |
2.หลักการด้านศีลธรรม |
ขอบคุณที่อาจารย์แวะเข้ามาอ่านค่ะ
ฐาปน
สวัสดีค่ะคุณฐาปน
ขอบคุณที่มาเยี่ยม และให้กำลังใจ
เชิญนำไปปรับใช้ให้เหมาะกับกิจการได้ค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่มาอ่านนะคะ
ทางคณะกรรมการ ได้พิจารณา ว่า พนักงานส่วนใหญ่ที่จะมาทำงานกับเรา ควรต้องเป็นคนท้องถิ่น และเมื่อเขาเข้ามาแล้ว เขาก็มักจะฝากชีวิตและเส้นทางอาชีพไว้กับเรา
ดังนั้น เราควรจะต้องอบรมให้เขาเป็นพนักงานที่ดีทั้งทางด้านฝีมือการทำงาน และประกอบไปด้วยคุณธรรมศีลธรรม เป็นคนดีของสังคมโดยภาพรวมด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาให้ความเห็นอย่างน่าประทับใจมากค่ะ
แต่เงินอย่างเดียว ไม่พอที่จะจูงใจให้พนักงาน ทำงานทุ่มเทให้กับองค์กรนะคะ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พนักงานที่มีความรู้
เราต้องให้พนักงานรู้สึกว่า เขาเป็นส่วนหนึ่ง ขององค์กรจริงๆ เสมือนเป็นหุ้นส่วนกันเลยค่ะ
และต้องให้เขารู้สึกว่า อยู่ที่นี่แล้ว เย็น มีความสุขค่ะ
ปอง
สวัสดีค่ะ
ค่ะ คุณปองบอกว่า
การจะก่อตั้งกิจการขึ้นมากิจการหนึ่ง จะต้องมีการออกแบบโครงสร้างให้เเหมาะสมกับธุรกิจของตัวเองเสียก่อน
และดิฉันก็เสริมว่า คนที่อยู่ในองค์กร ก็ต้องทราบและเข้าใจโครงสร้างขององค์กรที่ตัวเองทำงานอยู่ด้วยค่ะ ไม่ใช่อยู่ๆก็เข้ามาทำงานเฉยๆ โดยไม่รู้อะไรเลย
และก็มักจะเป็นโครงสร้างแบบผสมผสานด้วยค่ะ
แต่โครงสร้างหลักของเราคือการใช้ธรรมะเป็นฐานค่ะ
สวัสดีค่ะ
ข้าวโพดหวาน ตอนนี้เป็นพืชเศรษฐกิจของไทยเลยนะคะ คุณภาพดีทีเดียว
เห็นมีภาพอยู่ด้านบน ที่เป็นแผนที่ประเทศอเมริกา อ่านไม่ชัดว่า corn belt ตรงส่วนไหนของเขาคะ
สวัสดี
แวะ ชม อ่าน
เป็นโครงการที่ดี และ ประสบความสำเร็จ
เห็นผลที่เกิดขึ้น
สมดังที่พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า
"น้อมนำเข้ามาในตน พิสูจน์ให้เห็นว่า เป็นอย่างไร และ ย่อมรู้ได้ด้วยตนเอง"
แนะนำ
ควรจะนำเอา "อปริหายธรรม ๗ ประการ" มาใช้ประกอบด้วย จะดีมากเลยนะ
สุข สงบ เย็น
rainalone
สวัสดีค่ะคุณเย็นจิตร์
ที่เห็นในภาพข้างบนเป็นแผนที่แสดงCorn Belt ของประเทศสหรัฐอเมริกาค่ะ
จะอยู่แถบ midwestern ครอบคลุมรัฐอินเดียนน่า อิลลินอยส์ ไอโอวา มิสซูรี่ เนบรัสกาตะวันออก และรัฐเท็กซัสด้านตะวันออกค่ะ ตรงที่ลงสีเหลืองไว้
แถบนี้จะมีดินที่อุดมสมบูรณ์มาก มีพวกorganic materials และnitrogenมาก ช่วงกลางวันอากาศร้อน กลางคืนอากาศสบายๆ มีฝนตกพอประมาณ
ข้าวโพดจะชอบมากค่ะ ที่กาญจนบุรี ก็มีลักษณะดินฟ้าอากาศคล้ายคลึงกันแบบนี้ค่ะ เลยปลูกข้าวโพดได้ดี
ขอบคุณที่มาเยี่ยมและช่วยชี้แนะเพิ่มเติมค่ะ
พอดี โชคดีที่รูปแบบองค์กรที่ตั้งขึ้นมานี้ เป็นรูปแบบที่เหมาะกับงานที่จะทำมากที่สุดด้วยค่ะ
สวัสดีครับ
พอดีผ่านมาพบ
ในมุมมองของลูกค้า เขารู้สึกอย่างไรกับวัฒนธรรมลักษณะนี้ครับนี้
โดม
สวัสดีค่ะคุณโดม
วัฒนธรรมในด้านจรรยาบรรณนี้ ก่อให้เกิดผลดีหลายประการ ในด้านการค้าขาย เราจะเรียกว่า เป็นกลยุทธ์ อย่างหนึ่งก็ได้ ค่ะ อาทิเช่น
1.ลูกค้าใหม่เกิดความไว้วางใจเร็วขึ้น ลูกค้าเก่าก็จะกลายเป็นลูกค้าประจำ ลูกค้ามีความมั่นใจที่จะค้าขายกับเรามากขึ้น และจะบอกปากต่อปากกันไปเรื่อยๆด้วย |
2.ช่วยหลีกเลี่ยงผลลัพท์ในทางลบเช่น การปรับ การฟ้องร้องต่อศาล เป็นต้น |
สวัสดีค่ะ
เข้ามาที่ webนี้หลายครั้งแล้ว มีหลายเรื่องน่าสนใจ
มีหลายแนวด้วย และสุภาพดีค่ะ
เรื่องนี้ก็ชอบนะ ทีนี้ พวกพนักงานที่ทำงานอยู่ เขารู้สึกยังไงกับวัฒนธรรมแบบนี้คะ ชอบคงชอบน่ะ แต่ แสดงออกอย่างไรบ้างคะ
อยากทราบน่ะค่ะ จะไปทำเป็นตัวอย่างบ้าง
สวัสดีค่ะคุณฟ้าใส
วัฒนธรรมอะไรที่ดีๆ ที่ให้ประโยชน์กับพนักงาน เขาก็ชอบแน่นอนค่ะและเมื่อมีคนมาชื่นชมมากขึ้น
ลูกค้ามีความไว้วางใจ สั่งซื้อสินค้ามากขึ้น พนักงานทำงานมากขึ้น แต่ได้เงินมากขึ้นด้วยค่ะ เขาก้ยิ่งชอบค่ะ
พนักงานไปที่ใด คนถามว่า ทำงานที่ไหน คนฟังแสดงความชื่นชม พนักงานก็ภูมิใจค่ะ
ความรู้สึกนี้ แผ่ขยายไปเร็วมากทั่วทั้งบริษัท
ความรู้สึกต่อมาคือ พวกเขาเกิด ความจงรักภักดีกับบริษัท ตรงนี้ล่ะค่ะ ที่เราอยากได้
เพราะเวลาเขาทำงาน เขาจะทำงานด้วยใจค่ะ
ความจงรักภักดีเป้แรงจูงใจอย่างสำคัญในการที่ จะช่วยกันทำให้งานโดยภาพรวมเกิดผลสำเร็จตามเป้าหมายที่วางไว้ค่ะ
แต่ทั้งนี้ กระบวนการของการปฎิบัติงานและการปรับปรุงวิธีการบริหารกลยุทธ์ ต้องมีการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะคุณฟ้าใส
วัฒนธรรมอะไรที่ดีๆ ที่ให้ประโยชน์กับพนักงาน เขาก็ชอบแน่นอนค่ะและเมื่อมีคนมาชื่นชมมากขึ้น
ลูกค้ามีความไว้วางใจ สั่งซื้อสินค้ามากขึ้น พนักงานทำงานมากขึ้น แต่ได้เงินมากขึ้นด้วยค่ะ เขาก็ยิ่งชอบค่ะ
พนักงานไปที่ใด คนถามว่า ทำงานที่ไหน คนฟังแสดงความชื่นชม พนักงานก็ภูมิใจค่ะ
ความรู้สึกนี้ แผ่ขยายไปเร็วมากทั่วทั้งบริษัท
ความรู้สึกต่อมาคือ พวกเขาเกิด ความจงรักภักดีกับบริษัท ตรงนี้ล่ะค่ะ ที่เราอยากได้
เพราะเวลาเขาทำงาน เขาจะทำงานด้วยใจค่ะ
ความจงรักภักดีเป็นแรงจูงใจอย่างสำคัญในการที่ จะช่วยกันทำให้งานโดยภาพรวมเกิดผลสำเร็จตามเป้าหมายที่วางไว้ค่ะ
แต่ทั้งนี้ กระบวนการของการปฎิบัติงานและการปรับปรุงวิธีการบริหารกลยุทธ์ ต้องมีการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องด้วยนะคะ
สวัสดีดีค่ะ
ดิฉันเข้าไปอ่านแล้ว เรื่องนี้เป็นตัวอย่างที่ดีนะค่ะ และก็ชอบด้วยค่ะ ตอนนี้ดิฉันทำงานด้านการบุคคล อยากจะเอาไปปรับใช้กับองค์กรของดิฉัน อยากจะให้คุณศศินันท์ ช่วยยกตัวอย่างเกี่ยวกับคุณธรรมพื้นฐานง่ายๆที่เราควรจะอบรมพนักงานให้มีมาตรฐานเหมือนๆกัน
ตอนนี้ผมคิดไปเรื่อยตามประสาคนไม่นิ่ง คือ อยากประกาศให้อาคารพลศึกษา เป็นสถานที่ปลอดบุหรี่เลยด้วยซ้ำไป
....
กรณีวินัยจราจรนั้น มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ไม่มีประตูและรั้วที่ชัดเจน จึงไม่สามารถปิดกั้นการเข้าออกที่เป็นรูปธรรม
อีกทั้งเส้นทางที่ตัดผ่านมหาวิทยาลัยก็ยังต้องใช้ร่วมกับชาวบ้าน.... ดังนั้น การห้ามเข้าจึงยังลำบากที่จะประกาศใช้อยู่บ้าง
...
ขอบพระคุณครับ
ขอบคุณที่แวะมาอีกทีค่ะ
ที่คุณพนัสบอกว่า....อยากประกาศให้อาคารพลศึกษา เป็นสถานที่ปลอดบุหรี่...
ตามความเห็นของพี่ ก็ทำได้นะคะ เพราะอาคารที่ใช้เล่นกีฬา น่าจะไม่มีควันพิษมาเจือปนเลย ควรจะมีอากาศบริสุทธิ์
แต่คงต้องเสนอในที่ประชุม เมื่ออนุมัติมาแล้ว ก็จะได้ประกาศใช้ต่อไป
แต่ ต้องหาที่ทดแทนให้คนสูบค่ะ...จะไปปิดกั้นเลยไม่ได้
เท่าที่เคยทำมา คือจัดหาที่เฉพาะไกลๆจากตัวตึก ลมพัดควันบุหรี่ไปไม่ถึง สูบให้สบายไปเลย
แต่ส่วนใหญ่ ถ้าพนักงานเห็นพี่อยู่ เขาจะเกรงใจ แอบไปสูบนอกโรงงานตอนพัก
ส่วนที่officeในกรุงเทพ จะแอบไปสูบนอกofficeค่ะ ไม่ค่อยกล้าสูบต่อหน้า แบบไม่เกรงใจ เพราะรู้ว่าเราไม่ชอบ
คุณพนัส อาจจะสร้างบรรยากาศ สร้างกระแสว่า คนไม่สูบบุหรี่ เป็นคนทันสมัย คนเท่ห์ คน in trend เป็นคนรักตัวเองและรักคนที่เรารัก....
พี่คิดว่า มีกลยุทธ์มากมาย ที่จะกระพือกระแสนี้ แต่ต้องมีแนวร่วม ทั้งอาจารย์คนอื่นๆและนักศึกษาส่วนใหญ่ มิฉะนั้นจะค่อนข้างยาก เลยเป็นเรา ที่เป็นเจ้าหน้า เจ้าตาอยู่คนเดียว
อีกอย่างหนึ่ง คือขอให้ทางสาธารณสุขมาจัดนิทรรศการ สังคมปลอดบุหรี่ หรือ สโลแกนอะไรก็ได้ เก๋ๆ มีposter คนหนุ่มสาวหน้าใส มาเป็นpresenters ด้วย มีรุปน่าเกลียดๆ มาโชว์ เช่น คนหน้าผี คนฟันดำปี๋ คนปากเหม็น ผู้หญิงเมินคนสูบบุหรี่ แต่หันไปยิ้มกับคนฟันขาว ปากหอม เป็นต้นค่ะ
ลองทำดูซีคะ และเล่าให้ฟังด้วยนะคะ ว่า ได้ผลไหม?
แต่ต้องทำสัก3-4 เดือน/ครั้ง ในช่วงแรกๆ เพราะ นานไป ก็เข้ารูปเดิมอีก
สวัสดีค่ะคุณละมัย
คุณละมัยได้อ่านและมีข้อคิดเห็นว่า.....
ตอนนี้ดิฉันทำงานด้านการบุคคล อยากจะเอาไปปรับใช้กับองค์กรของดิฉัน อยากจะให้คุณศศินันท์ ช่วยยกตัวอย่างเกี่ยวกับคุณธรรมพื้นฐานง่ายๆที่เราควรจะอบรมพนักงานให้มีมาตรฐานเหมือนๆกัน
นอกจาก ดิฉันได้นำหลักของศาสนาพุทธ มาใช้ในการทำงานหลายข้อด้วยกัน ดังตัวอย่างที่ได้กล่าวไว้ในบันทึกตอนต้นแล้วนั้น ตามประสบการณ์ของดิฉัน ทางบริษัทเรา ยังได้มีการอบรมคุณธรรม และมรรยาทขั้นพื้นฐานให้แก่พนักงานของเราอย่างสม่ำเสมอ เพื่อประโยชน์ของตัวเขาเอง และเพื่อการสร้างสังคมที่ดี ณ สถานที่แห่งนี้ ไม่ว่าลูกค้าหรือแขกที่มาเยี่ยมเยือน ต่างออกปากชมว่า เรามีการอบรมพนักงานอยู่ในระดับที่ดีค่ะเราได้มีการอบรมคุณธรรมและมรรยาทอย่างง่ายๆสำหรับชีวิตประจำวันให้แก่พนักงาน ตัวอย่างเช่น
เราได้มีการอบรมคุณธรรมและมรรยาทอย่างง่ายๆสำหรับชีวิตประจำวันให้แก่พนักงาน ตัวอย่างเช่น
1.ให้มีมรรยาท รู้จักเคารพในสิทธิของคนอื่น พูดจามีสัมมาคารวะ ไม่พูดหยาบคาย เมื่อมีแขกมาเยี่ยมที่บริษัทฯให้ทำความเคารพด้วย |
2.ให้มีความอุตสาหะ รอบคอบ และอดทนในการทำงาน เพื่อให้ผ่านพ้นอุปสรรคในการทำงานไปด้วยกัน และให้ทำงานด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจ | 3.ให้ทำงานด้วยความรับผิดชอบ ไม่ละทิ้งหน้าที่ | 4.ให้รู้จักจัดระเบียบสิ่งของอุปกรณ์เครื่องใช้ข้อนี้เราใช้หลัก 5 ส. | |
5. ให้ทำงานร่วมกันอย่างเห็นอกเห็นใจ ช่วยเหลืองานการกันได้ตามควร | 6.เมื่อทำงานอยู่ด้วยกัน ให้มีความเอื้อเฟิ้อเผื่อแผ่และมีน้ำใจต่อกันด้วย | 7.ให้มีความซื่อสัตย์ ไม่ลักขโมย ข้อนี้สำคัญมาก เพราะที่โรงงานมีทรัพย์สินมากมาย | 8.ให้ความร่วมมือกับบริษัทฯในการทำงานและทำกิจกรรมต่างๆที่เป็นประโยชน์แก่ส่วนรวม |
สวัสดีครับ
อ่านอย่างนี้แล้ว อยากทำงานด้วยครับ
สวัสดีค่ะคุณสุจินต์
ขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะ
ดีใจที่เข้ามาแลกเปลี่ยนค่ะ
ข้อประพฤติธรรมนี้ ก็เป็นการเน้นว่า ให้ประพฤติปฎิบัติตนตามหลักธรรมะที่พระพุทธเจ้าสอน พยายามฝึกฝนตัวเองให้มีธรรมะในตัวให้สูงขึ้นค่ะ
เมื่อฝึกแล้ว จะเห็นว่า พื้นฐานจิตใจเราดีขึ้น ทำอะไรมีหลักการมากขึ้น มีแนวคิดที่ถูกต้องขึ้นและวินิจฉัยในเรื่องต่างๆก็ดีขึ้นด้วยค่ะ
ซึ่งได้อ่านในหนังสือธรรมะของท่านพระอาจารย์หลายๆรูปเกี่ยวกับเรื่องนี้ สรุปว่าถ้าประพฤติมงคลข้อนี้อยู่เป็นประจำแล้ว จะเกิดอานิสงส์ดังนี้ค่ะ
1.เป็นกุศลอย่างยิ่ง |
6.ไม่ก่อเวรกับใครๆ |
2.เป็นผู้ไม่ประมาท | 7.เป็นผู้ให้อภัยแก่ใครๆได้ |
3.เป็นผู้รักษาสัทธรรม | 8.เป็นผู้ดำเนินตามรอยของผู้รู้ทั้งหลาย |
4.เป็นพุทธศาสนิกชนที่ดี | 9.ทำให้เกิดความสงบสุขแก่ตนเองและส่วนรวม |
5.เป็นสุขในโลกนี้และโลกหน้า | 10.มีทางสว่างเป็นที่ไป |
สวัสดีค่ะ
ผ่านมาพบบันทึกนี้ เป็นประสบการณ์ที่ดีที่นำมาแชร์กันนะคะ ใครที่จะเริ่มธุรกิจใหม่น่าจะลองนำไปปรับใช้ให้เข้ากับตัวเองจะดีมากค่ะ
รุ่งระวี
สวัสดีค่ะคุณรู๋งระวี
ในการเริ่มต้นทำธุรกิจนั้น สิ่งที่สำคัญมากอย่างหนึ่ง คือการ เลือกพฤติกรรมที่เหมาะสมกับบริษัทหรือองค์กรของเราค่ะ
เป็นการสร้างวัฒนธรรมขององค์กรขึ้นมา และคงต้องมีระบบการตรวจตราด้วยว่า มีใครไม่ให้ความร่วมมือบ้างหรือไม่ เพื่อที่จะให้มีการปรับทัศนคติให้ตรงกันค่ะ
สวัสดีครับ
ดีใจที่ได้อ่านบันทึกนี้มาก ๆ เป็นเหมือนสิ่งที่คนทั่ว ๆ ไปคิดว่าเป็นไปได้ยาก แต่ก็มีคนที่ทำแล้ว
เป็นกำลังใจที่ให้ผมได้คิดต่อในเรื่องของการสร้างวัฒนธรรมองค์กรครับ ในภาครัฐเองก็ยังคิดว่าเป็นไปได้ยากแม้จะมีกฎระเบียบที่มากมายเพียงใดก็ตาม
ช่วงนี้สังคมไทยเราหันมองรากฐานทางคุณธรรมจริยธรรมของประเทศเรามากขึ้น ผมชอบช่วงเวลาแบบนี้มาก ๆ แม้ ใคร ๆ จะคิดว่าเป็นช่วงเวลาแห่งสูญญากาศทางการเมืองก็ตาม
บางทีประเทศไทยก็คงต้องอาศัยวิธีการเช่นนี้เพื่อแก้ไขเยียวยาระบบบางอย่าง ก็เพราะเนื่องจากว่าผู้คนของเรายังไม่เข้าใจในหลักใหญ่ตรงกันนัก หรือไม่ก็พวกเราเองมีคุณสมบัติแบบนี้เองก็ได้
นอกเรื่องไปหน่อยแต่เกี่ยวในเรื่องคุณธรรม จริยธรรมอยู่ครับ
ผมขออนุญาต นำบทความไปอ้างอิงสำหรับการจัดการชมรมจริยธรรมในหน่วยงานของผมด้วยนะครับ
บันทึกนี้เยี่ยมมากผมโหวดให้ครับ
ขอบคุณๆสุมิตรที่มาให้ข้อคิดเห็นที่ดีมากๆ
เพิ่งไปให้ความเห็นที่บันทึกของคุณมาและใจไม่ดีกลัวว่าคุณสุมิตรจะคิดอะไรไหม เรื่องจริยธรรมน่ะค่ะ
บางทีตัวเองก็ไม่ดีค่ะ ชอบมองต่างมุมกับคนอื่น แต่คุณสุมิตรใจกว้างค่ะ
เรื่องการวางโครงสร้างทางวัฒนธรรมองค์กร เป็นเรื่องยากค่ะ เพราะต้องทำตั้งแต่ต้น มาทำกลางคัน ลำบากหน่อย คนทั่วไปแม้แต่เราเอง ก็ไม่ชอบการเปลี่ยนแปลงค่ะ เขาอยู่ดีๆ ไปเปลี่ยนโน่นนี่ แล้วพิสูจน์ได้ไหม ว่าจะดีกว่า
แต่อย่าเพิ่งท้อ ถ้าคนไม่มากนัก พอจับเข่าคุยกันได้ และร่วมวางรากฐานไปด้วยกัน ทำงานเป็นทีม และคนที่เป็นผู้นำ ต้องเข้มแข็ง ต้องมีพลัง ต้องอดทนค่ะ
โชคดีนะคะ
คุณสุมิตรสามารถนำบทความไปอ้างอิงได้เลยค่ะ
ถ้าเป็นประโยชน์ ก็ดีใจค่ะ เป็นกรณีที่เกิดขึ้นจริงค่ะ
ท่านพุทธทาสเคยกล่าวไว้ว่า การทำงาน ถ้าทำด้วยจิตว่าง ทำงานเพื่องานจริงๆ จะเกิดผลสำเร็จได้ไม่ยากค่ะ
สวัสดีครับ คุณ sasinanda
มงคล 38 ประการ ครอบคลุมการดำเนินชีวิตตามแบบวิถีพุทธ ปฏิบัติได้ชีวิตก็เป็นมงคล คือมีความสุข คนไทยมีแนวปฏิบัติดีๆ แต่ไม่ค่อยทำ ได้เห็นตัวอย่างคนที่ทำอย่างคุณ sasinanda แล้ว ยินดีด้วยครับ ผมก็พลอยเป็นมงคลไปด้วย
สวัสดีค่ะคุณศศินันท์หนูขออนุญาตนำบล็อกเข้าแพลนเน็ตนะค่ะ ขอบพระคุณคะ
น่าสนใจและเป็นประโยชน์มากครับ
วันหนึ่งผมคงได้มีโอกาสทำในสิ่งที่อยากทำ(กิจการส่วนตัว)และคงต้องนำคุณธรรมในศาสนามาใช้ในการบริหารงานแน่นอน
ดูแล้วท้าทายความสามารถมากนะครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ
ดูจากหัวข้อ เป็นประเด็นที่ผมสนใจจึงได้เข้ามาหาความรู้เพิ่มเติมครับ
อ่านแล้วรู้สึกดี
ขอบคุณท่าน ที่นำมาเสนอครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์พิสูจน์
อุตสาหกรรมทุกชนิด ต้องมีทั้งการผลิตสินค้าและการบริการ คุณภาพของสินค้าและคุณภาพของการบริการอยู่ที่การประพฤติปฏิบัติตัวของพนักงานที่เกี่ยวข้อง ทั้งสิ้น
เราต้องพยายามให้ลูกค้า ประทับใจในสินค้าและบริกาของเราค่ะ
ดิฉันมีปัญหาเหมือนกันค่ะ กับพนักงานใหม่ๆของเรา ยังไม่ซึมซับค่านิยมและวัฒนธรรมของเราดีพอ ก่อปัญหาให้เรา จนเราเกือบจะเกิดปัญหาขึ้นจริงๆค่ะ ตัวอย่างเช่น......
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ลูกค้า ออสเตรเลีย ส่งพนักงานตรวจสอบคุณภาพ มาตรวจสินค้าเรา ก่อนลงเรือ และพนักงานคนนี้ เป็นสาวน้อย เพิ่งเรียนจบ
เธอก็ถามโน่นนี่ มากมาย ทั้งที่ไม่น่าถาม เพราะมันไม่น่าเป็นคำถาม
ผู้จัดการฝ่ายควบคุมคุณภาพของเราที่เพิ่งเข้ามาไม่ถึง 2 เดือน จึงรำคาญ ตอบไปด้วยเสียงแข็งๆหน่อย เธอผู้นี้ น้อยใจ โกรธ น้ำตาคลอ เดินไปขึ้นรถกลับเลย
ดิฉันอยู่กรุงเทพฯ ทราบเรื่อง ก็ร้อนใจมาก รีบโทรศัพท์ไปขอโทษลูกค้ามากมาย และคาดโทษพนักงานของเรา หากมีกรณีอย่างนี้เกิดขึ้นอีก คงต้องพิจารณาตัวเองแล้ววัฒนธรรมในองค์กร ที่สร้างขึ้นมาได้แล้ว องค์กรต้องคอยสำรวจตัวเองด้วยว่า มีพฤติกรรมใดที่ไม่พึงประสงค์ที่เกิดขึ้นบ้าง จะต้องแก้ไขโดยด่วน และคอยย้ำเตือนพนักงาน เพื่อให้พนักงานยึดถือเป็นแนวทางปฏิบัติให้เป็นแบบเดียวกันทุกครั้ง ไม่ใช่ เดี๋ยวทำ เดี๋ยวไม่ทำ ค่ะ
สวัสดีค่ะ..พี่ศศินันท์..
ตัดสินใจได้เด็ดขาดดีจังเลยค่ะ..
ขอชื่นชมในวิถีในการดำเนินชีวิตและวิสัยทัศน์ของพี่จริงๆแอ๊วเชื่อว่า..หากเรามีแนวทางในการดำเนินชีวิตตามหลักธรรมแล้ว..มั่นใจในผลได้ว่าไม่มีทางเสื่อมแน่นอน..ขอให้กิจการรุ่งเรือง..และขอร่วมอนุโมทนาบุญจากการปฏิบัติดีของพี่ด้วยนะคะ..
ตัวอย่างดี..มีค่ากว่าคำสอนจริงๆค่ะ..
ขอชื่นชมด้วยใจจริงๆค่ะ..
สวัสดีครับคุณศศินันท์
สวัสดีค่ะคุณกะทกรกบ้าน
ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ
ได้ไปอ่านคำจำกัดความของคำว่า วัฒนธรรม ของสำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ,2531 มาค่ะ ปรากฏว่า มีคำจำกัดความเยอะมาก
แต่สรุปคือ วัฒนธรรมหมายถึง วิถีการดำเนินชีวิตของผู้คนในสังคม นับตั้งแต่ วิธีกิน อยู่ แต่งกาย ทำงาน พักผ่อน แสดงอารมณ์ วิธีสื่อความ วิธีจราจรและขนส่ง วิธีอยู่ร่วมกันเป็นหมู่คณะ วิธีแสดงความสุขทางใจและหลักเกณฑ์ในการดำเนินชีวิต
โดยการแสดงออกนั้น อาจเริ่มจาก เอกชนหรือคณะบุคคล ทำตัวเป็นแบบ แล้วต่อมา คนส่วนใหญ่ ก็ปฏิบัติ สืบต่อกันมา
วัฒนธรรมย่อมเปลี่ยนไปตามเงื่อนไขของกาลเวลา
เมื่อมีการประดิษฐ์คิดค้นสิ่งใหม่ วิธีใหม่ที่ใช้แก้ปัญหา และตอบสนองความต้องการของสังคมได้ดีกว่า ซึ่งอาจทำให้สมาชิกของสังคม เกิดความนิยม
และในที่สุด ก็อาจเลิกใช้ วัฒนธรรมเดิม ดังนั้น การรักษาหรือธำรงไว้ ซึ่งวัฒนธรรมเดิม จึงต้องมีการปรับปรุง เปลี่ยนแปลง หรือพัฒนาวัฒนธรรมให้เหมาะสม และมีประสิทธิภาพ ตามยุคสมัย
จึงมาถึงข้อสรุป อีกที ที่เกี่ยวข้องกับองค์กร คือ.....
การสร้างวัฒนธรรมในองค์กรจะต้องทำแบบ Top-down จากผู้บริหารระดับสูงไปยังระดับกลาง ระดับล่าง และพนักงาน
โดยผู้บริหารระดับสูงจะต้องปฏิบัติตนเป็นตัวอย่าง (role model) โดยการประพฤติปฏิบัติ (practice) ตนให้สอดคล้องกับวัฒนธรรมที่ต้องการสร้าง
การประพฤติปฏิบัติจะต้องทำอย่างสม่ำเสมอและต่อเนื่อง เพื่อเป็นรูปแบบให้พนักงานปฏิบัติตาม
ตอนนี้เรามาเรียนรู้ร่วมกันแล้ว จากคำจำกัดความ และการนำไปปฏิบัติจริง นะคะ
สวัสดีค่ะครูแอ๊ว
ขอบคุณในคำชมว่า....
ตัวอย่างดี..มีค่ากว่าคำสอนจริงๆค่ะ..
..หากเรามีแนวทางในการดำเนินชีวิตตามหลักธรรมแล้ว..มั่นใจในผลได้ว่าไม่มีทางเสื่อมแน่นอน.
ปัญหาในการสร้างวัฒนธรรมองค์กรจึงอยู่ที่ตัวผู้บริหารเป็นหลัก
ผู้บริหารจำเป็นจะต้องรู้จักตัวเอง และเข้าใจว่าลักษณะของตัวเองเหมือนหรือแตกต่างจากวัฒนธรรมที่ต้องการจะสร้างอย่างไร และจะต้องปรับเปลี่ยนตัวเองอย่างไร จึงจะสามารถเป็นแบบอย่างแก่คนอื่นได้ค่ะ
เช่น องค์กรของเรา ต้องการสร้างวัฒนธรรมที่ให้ความสำคัญกับลูกค้า โดยจะต้องทำให้ลูกค้าพึงพอใจในบริการ
ผู้บริหารจะต้องมีหัวใจเป็นนักบริการ (service minded) ด้วยค่ะ
และผู้บริหารจะต้อง กำหนดวิธีปฏิบัติให้กับพนักงานเพื่อตอบสนองความพึงพอใจของลูกค้า ให้ได้ค่ะ
บริษัทฯของพี่ ไม่เคยมีปัญหา ลูกค้าน้อย เพราะ เราบริการลูกค้าเก่ง ลูกค้าติดใจเราทุกรายค่ะ
สวัสดีค่ะ
มันเป็นเรื่องแปลกอยู่อย่างหนึ่งค่ะ คือ.....
โดยทั่วไป ที่สอนกันในทางวิชาการ เทคนิคการหล่อหลอม และขึ้นรูปองค์กร Organization Alignment
เขาสอนให้มีการหล่อหลอมองค์กร ใน 7 ส่วน คือ....
structure, system, staff, style, skill, strategy และ shared vision
และ ให้เริ่มจากส่วนที่จับต้องได้ก่อน (hard stuff) ซึ่งได้แก่ structure, system และ staff
ต่อไปค่อยปรับเปลี่ยนส่วนที่จับต้องไม่ได้ (soft stuff) ซึ่งส่วนของวัฒนธรรมได้แก่ style, strategy, skill และ shared vision
แต่ของดิฉัน เราเริ่มที่ soft stuff ก่อน
อาจจะเป็นเพราะ องค์กร เราเริ่มใหม่เอี่ยม ในช่วงนั้น จึงไม่มีปัญหา การต่อต้านอะไรเลยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณญาดา
คุณญาดา บอกว่า....
1.การทำงานเป็นทีม (teamwork)
-2. ความคิดสร้างสรรค์ (creativity)
- 3. การให้ความสำคัญกับลูกค้า (customer focus)
น่าจะเป็น เพราะองค์กรขนาดใหญ่ มีประสบ การณ์มามาก มีคนอยู่จำนวนมาก เกิดปัญหาในการสื่อสาร มีกฎระเบียบมาก
และกฎระเบียบก็จะสะสมเพิ่มพูนมากขึ้นเรื่อยๆ จนพนักงานมักจะชอบทำงานตามกฎระเบียบ มุ่งแต่ส่วนที่ตนรับผิดชอบ ขาดการมองภาพรวม
เมื่อทำตามกฎระเบียบไปเรื่อยๆ ก็กลายเป็นงานประจำ (routine)
ไม่อยากจะคิดอะไรใหม่ๆ และต่อต้านการเปลี่ยนแปลง คิดถึงตนเองก่อน คิดถึงลูกค้าเป็นรอง
มีคนกล่าวว่า ความสำเร็จ (success) เป็นกับดักของความคิดสร้าง สรรค์ (creativity)
เพราะองค์กรมักจะยึดติดกับความสำเร็จจากวิธีการที่เก่าๆที่ ผ่านมาในอดีต จนเกิดการปิดกั้น ไม่ยอมรับความคิดใหม่ๆ
มีคนบอกว่า วัฒนธรรมไทย มีหลายอย่างที่เป็นอุปสรรค ในการพัฒนาประเทศ
ผมว่าก็จริงนะ แต่ไม่อยากลงลึก
ดิฉันว่า วัฒนธรรมของไทยมีส่วนดีหลายๆ อย่างค่ะ เช่น ความกตัญญูกตเวที ความสามัคคี ความมีมิตรไมตรี การต้อนรับขับสู้ การอ่อนน้อมถ่อมตน และอื่นๆ อีกมากมาย
เหตุการณ์ภัยภิบัติใน 6 จังหวัดภาคใต้จากสึนามิ ก็เป็นเครื่องพิสูจน์วัฒนธรรมของคนไทยในเรื่อง "น้ำใจ" จนเป็นที่ยอมรับและได้รับการยกย่องจากคนต่างชาติ
ซึ่งคนไทยจะต้องรักษาวัฒนธรรมที่ดีอันนี้ของเราไว้นะคะเราต้องนำศักยภาพความเป็นคนไทย มาใช้อย่างเต็มที่
ซึ่งในกรณีของดิฉัน เน้น ที่คำสอนของ ศาสนาพุทธซึ่งพิสูจน์มาแล้ว ว่าได้ผลดีค่ะสวัสดีค่ะคุณใหม่
ดีใจที่เข้ามาเยี่ยมค่ะ
ดิฉันก็เป็นผู้หนึ่งที่นิยมชมชื่นในบันทึกที่เกี่ยวกับเรื่องการจัดการความรู้ ของคุณใหม่มากๆค่ะ
เนื่องจาก ดิฉัน เป็นคนที่ค่อนข้างจะช่างเลือก ในเรื่องสถานศึกษาที่เหมาะสม ให้เด็กๆในความดูแลอยู่แล้วค่ะ
ในเรื่องของวัฒนธรรมองค์กร
ตัวผู้บริหารระดับสูงสุดและระดับอาวุโสขององค์กรนั้นๆจะต้องออกโรงแสดงความเป็นผู้นำในด้านการปลูกฝังวัฒนธรรมที่พึงปรารถนาด้วยตนเองค่ะ จึงจะได้รับผล ดังได้คาดหวังไว้
เปรียบเหมือน แม่ที่คอยดูแลลูกอย่างใกล้ชิดตั้งแต่ลูกน้อยองค์กร ลืมตามาชมโลก จนกว่าลูกองค์กรจะพร้อมเดินวิ่งได้ด้วยตัวเอง
เนื่องจากวัฒนธรรม เป็นส่วนที่จับต้องไม่ได้ (soft stuff) แต่ควบคุมจัดการได้โดยมองไม่เห็น
ดังนั้น ในการที่จะทำให้ วัฒนธรรมและค่านิยมขององค์กรอยู่คู่กับองค์กรอย่างเข้มแข็งและคงทนยาวนาน
การมีส่วนร่วมของทีมบริหารทุกระดับ ในการช่วยปรับแต่ง ค่านิยมดังกล่าวให้ทันสมัยเหมาะสมสอดคล้องกับองค์กร และซึมซับอยู่ในจิตใจของสมาชิกทุกๆคน อยู่อย่างเข้มแข็งและสมำเสมอ
เป็นเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่ง และการมีส่วนร่วมนี้เองจะเป็นการสร้างความร่วมมือร่วมใจในการสร้างค่านิยมเหล่านี้ให้อยู่คู่กับองค์กรสืบต่อไป
ในความเห็นของดิฉัน
ถึงวัฒนธรรมและค่านิยมในองค์กร จะถูกก่อรูปขึ้นมาอย่างแข็งแรงพอควรแล้ว
ผู้บริหารก็ไม่ควรปล่อยมือ ควรการติดตามดูแลเป็นระยะๆ หรือมีการเข้าแทรกแซง ช่วยเหลือเป็นช่วงๆ ตามความจำเป็นค่ะ
.
และดิฉันก็คิดว่า หลักการเสริมแรง (positive reinforcement) มีความสำคัญมากเช่นกัน
การเสริมแรงโดยการให้รางวัลหรือชมเชย
เป็นเรื่องที่ให้กำลังใจคนทำงานและสมาชิกในองค์กรได้ดี โดยดิฉันจะถือโอกาส เวลามีการจัดงานฉลองต่างๆ หรือมีกิจกรรมรื่นเริง
เราก็จะมีการประกาศเกียรติคุณความดี ให้แก่พนักงานที่ ได้ปฏิบัติได้อย่างดี จนถือเป็นตัวอย่างได้ ตามบรรทัดฐานวัฒนธรรม(Cultural Norm)ที่ดีขององค์กรด้วย
การเสริมแรงนี้ อย่ารอช้าเกินไป เพราะคนอาจจะหมดแรงก่อนที่เราจะเสริมแรง ต้องทำเป็นครั้งคราว แต่สม่ำเสมอ
สวัสดีค่ะ
ก่อนการให้รางวัลดังที่เล่า ได้มีการประชาสัมพันธ์โครงการการให้รางวัลนี้ก่อนนานไหมคะ จะได้ไปลองทำบ้างค่ะ กิจการของดิฉันมีปัญหาหน่อย เพราะลูกน้อง อืดอาด เชื่องช้ามากค่ะ ต้องคอยกระตุ้น
สวัสดีค่ะคุณปิยะวดี
เราพยายาม ให้ทุกคนในองค์กร รับทราบและถือปฏิบัติร่วมกัน ในจริยธรรมด้านต่างๆที่เราประกาศเอาไว้
และเพื่อให้การกระทำมีความสำคัญและผลมากกว่าการพูด เราจึงต้องมีการตั้งระบบการให้รางวัลไว้ด้วย โดยมีการประกาศให้ทราบล่วงหน้า ว่าเราจะเก็บคะแนนในข้อใดบ้างในช่วง 3 เดือนก่อนหน้าการประกาศผลรางวัลค่ะ
ซึ่งก็ได้ผลดีค่ะ เพราะทุกคนก็อยากได้รางวัล และโล่ห์การประกาศเกียร์ติคุณด้วยกันทั้งนั้น เป็นความภาคภูมิใจของเขาค่ะ
อ่านแล้ว เยี่ยมมากเลยครับ มันเป็นการผสมผสาน แนวทางศาสนากับธุรกิจได้อย่างเหมาะเจาะเชียว
ขอบคุณๆ คนโรงงาน มากค่ะ
จริงๆ ดิฉันได้ความรู้จากในบันทึกของคุณเพิ่มเติมมากๆค่ะ เป็นการแลกเปลี่ยน เรียนรู้กันนะคะ และดีใจ ที่มีคนที่อยู่ในวงการอุตสาหกรรมด้วยกัน มาเขียนที่นี่บ้างค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ 128. มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)
ขอบคุณมากที่เข้ามาอ่านค่ะ
วิญญาณขององค์กรจะชัดขึ้น มีเสน่ห์มากขึ้น ถ้าตัวผู้บริหารสูงสุดออกมา เป็นผู้นำ เป็นตัวอย่าง และเติมแต้มสีสันด้วยตัวเองค่ะ บางบริษัทจ้างที่ปรึกษามาช่วยคิด ช่วยวางแนวทางแพงๆ แต่ได้แค่เป็นประกาศแสดงเจตนารมณ์ หรือโบรชัวร์ใช้แจกลูกค้า ในขณะที่พนักงาน ไม่ได้รู้สึกอะไรกับวัฒนธรรมองค์กรที่สร้างขึ้นนี้เลย