beeman 吴联乐
นาย สมลักษณ์ (ลักษณวงศ์) วงศ์สมาโนดน์

ไปหาหมอ <๔> : ลุ้นผลเอ๊กซ์เรย์ปอดกับข้อคิดเห็นบริการทางการแพทย์


จากการดูฟิล์ม มีจุดขาวๆ ที่ปอดข้างซ้าย

       วันนี้ตอนเช้าไปส่งเด็กๆ ที่โรงเรียนในเมือง วางแผนว่าจะไปธนาคาร แต่ฟ้าไม่เป็นใจ เพราะฝนตก เลยรีบกลับมามน. จำได้ว่าวันนี้มีนัดกับหมอต้องไปรพ.มน. เพื่อ X-ray ปอด

       จอดรถเสร็จ วิ่งหนีฝนเข้าไปรพ. ขณะกำลังเดินไปห้อง X-ray เสียงเพลงชาติดังขึ้น ผู้คนส่วนใหญ่ชินกับเสียงเพลงชาติ ก็นั่งทำงานต่อไป  ส่วนผมเป็นแขก ก็หาที่เหมาะยืนตรง.. แม่บ้านทำความสะอาดกำลังถูพื้น เห็นผมยืนตรง ก็มายืนด้วย แกยิ้มและบ่นแบบน่ารักว่า "เห็นคุณยืนตรง ป้าก็ต้องยืนตรงด้วย"

       ถึงห้องเอ๊กซ์เรย์ มีเด็กนั่งรออยู่คนหนึ่ง ยังไม่ยื่นบัตรนัด ผมนำบัตรนัดไปวาง สักครู่พนักงานหญิงเก็บบัตรนัดไป Key ข้อมูล แล้วก็พาผมไปห้องเอ๊กซ์เรย์ ให้ผมถอดเสื้อออก แล้วให้ไปยืนหน้าเครื่อง ท้าวเอว อกติดผนังเครื่องฉาย หายใจลึกๆ แล้วกลั้นหายใจไว้

       ถ่ายเอ๊กซ์เรย์เป็นฟิล์ม แต่ส่งข้อมูล digital ไปให้คุณหมอ.. พนักงานบอกว่า จากการดูฟิล์ม มีจุดขาวๆ ที่ปอดข้างซ้าย.. เอาไว้รอให้หมอวินิจฉัย

       ผมบอกไปว่า คงไม่เป็นไรมั้ง แต่อีกใจก็คิดว่า "หรืออาจมีเชื้อ แอบไปอยู่ที่ปอด"

       ๘ โมง ๒๐ มาอยู่ที่ห้อง OPD รอพยาบาลเรียกไปตรวจวัดความดัน ซึ่งก็ปกติดี ซักประวัตินิดหน่อย จากนั้นก็นั่งรอ ลองนับคนไข้ที่มารอหมอ เกินกว่า ๕๐ คน ในช่วงเช้านี้

       ระหว่างรอ นั่งตรวจข้อสอบจนเกือบหลับไป ดูนาฬิกาอีกที ๙ โมงครึ่งแล้ว หมอพึ่งลงมา ๒ ท่านแรก... คิดเล่นๆ ว่า ตอนเช้าหมอคงไปดูอาการของคนไข้ใน ซึ่งอยู่ชั้น ๓ ของโรงพยาบาล และคงติดพันพูดคุยกับคนไข้ เลยมากันสาย

        พยาบาลเริ่ม เรียกชื่อคนไข้ ผมแอบไปดูคิวนัด เป็น Case ที่ ๑๑ แต่ Case ที่ไม่ได้นัดมีเกือบ ๕๐ แพทย์มี ๒ ท่าน เมื่อไรจะถึงเรา

        ผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมง จึงถึงคิวเรียกชื่อผม แต่ก็ต้องไปนั่งรอหมอที่หน้าห้องอีก ๕ คิว ผมลองจับเวลา คนที่เข้าพบหมอแต่ละคนใช้เวลาเกิน ๕ นาที... ๕ คน ใช้เวลาครึ่งชั่วโมงพอดี (ผมได้พบหมอตอน ๑๐ โมงครึ่ง)

         ระหว่างนั่งรอ ผมก็เกิดไอเดียผุดขึ้นมาว่า ถ้าผมเกิดมาทำงานที่รพ. ผมจะลองเสนอให้เขาใช้บริการแบบธนาคาร คือพอคนไข้ผ่านการซักประวัติจากพยาบาลแล้ว ก็กดเลขคิวให้คนไข้ถือไว้.. พอหมอคนไหนวินิจฉัยโรค พิมพ์สั่งยาที่หน้าจอคอมฯ เสร็จแล้ว ก็กดปุ่มเรียกคิวต่อไป (ผู้ช่วยพยาบาลก็จะเอาแฟ้มคนไข้ไปให้)

        ระหว่างที่คนไข้ต้องรอหมอ พยาบาลหรือนักกายภาพบำบัด ก็พาคนไข้ไปออกกำลังกายเบาๆ ที่ห้องออกกำลังกาย.. คนไหนใกล้ถึงคิวค่อยมารอคุณหมอหน้าห้องตรวจ

       ถ้าคนไข้ ได้ท่าออกกำลังกายไปสัก ๑๐ ท่า ทำกายบริหารทุกวัน อีกหน่อย คนไข้ไม่ต้องมารอหมอแล้ว (เพราะว่าสุขภาพดี) หมอจะได้ทำงานน้อยลง

        เผลอฝันไปหน่อย ถึงคิวผม ไปพบหมอคนที่สอง (ตอน ๒) เป็นหมอคนเดิม เพราะหมออยู่เวรวันอังคาร สรุปว่ามาพบแพทย์ ๔ ครั้ง (ในรอบการป่วย ๑ รอบ) พบแพทย์ ๓ คน

        หมอก็ถามว่า อาการดีขึ้นไหม ผมก็บอกว่าดีขึ้น หมอก็อ่านประวัติหน่อยหนึ่ง ผมก็บอกให้ดูผล X-ray ให้หน่อย หมอก็กรอกรหัสคนไข้ในคอมฯ แล้วข้อมูลก็ขึ้นมาเป็นไฟล์ ให้หมอเปิดดูผล หมอดูแล้วก็บอกว่า "ปอดปกติ" ไม่เป็นไร

       ยาที่มีอยู่แล้ว (ได้ไปเมื่อวาน)  เป็นยาคนละกลุ่ม แก้หลอดลมอักเสบ ก็ดีอยู่แล้ว อาการทั่วไปก็ดีอยู่แล้ว คาดว่าจะหายเร็วๆ นี้ และคงไม่ต้องมาพบแพทย์อีกพักใหญ่

       หลังจากนั้น ผมก็ต้องถือใบนัด ไปห้องจ่ายเงิน ซึ่งพอยื่นบัตรรักษาตรงแล้ว ก็ไม่ต้องจ่ายสตางค์ กลับไปทำงานได้.....

beeman by Apinya

มนุษย์ผึ้งมหัศจรรย์  
神奇的蜂爷
  
(shen2  qi2  de1  feng1  ye2)

หมายเลขบันทึก: 122857เขียนเมื่อ 28 สิงหาคม 2007 23:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:17 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)
=   ชอบไอเดียนี้ค่ะ ตอนนี้ดิฉันพาคุณแม่ไปทำกายภาพบำบัดอยู่ ระหว่างรอดิฉันไปรับ แม่ก็ไปปั่นจักรยานประมาณ 10-20 นาที ปรากฏว่า สุขภาพตอนนี้ของท่านดีขึ้นมากๆเลยค่ะ
  • คุณอนิศราช่วยเล่าบรรยากาศหรือตัวอย่างด้วยว่า รพ.ไหน ใช้ไอเดียแบบนี้ ครับ

สวัสดีค่ะ อ.Beeman

  • เคยฝันถึงโรงพยาบาลอย่างที่อาจารย์ฝันไว้บ่อยมากๆค่ะ.....แม้เป็นคนโรงพยาบาล
  • แต่พอตื่นจากฝัน...ทุกอย่างก็เหมือนเดิมค่ะ..เฮ้อ....
  • ดีใจด้วยค่ะที่อาจารย์มิได้เป็นอะไรมาก...ขอให้หายไวๆนะคะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ Beeman ***....มาเยี่ยมไข้ค่ะ....หายแล้วใช่ไหมค่ะ? ***
อาจารย์ Beeman ค่ะ...อ่านบันทึกของอาจารย์แล้วก็สะท้อนบางอย่างค่ะ ****.... เสียงเพลงชาติดังขึ้น ผู้คนส่วนใหญ่ชินกับเสียงเพลงชาติ ก็นั่งทำงานต่อไป ส่วนผมเป็นแขก ก็หาที่เหมาะยืนตรง.. แม่บ้านทำความสะอาดกำลังถูพื้น เห็นผมยืนตรง ก็มายืนด้วย แกยิ้มและบ่นแบบน่ารักว่า "เห็นคุณยืนตรง ป้าก็ต้องยืนตรงด้วย "....**** การยืนตรงตอนเสียงเพลงชาติ...เป็นสำนึกค่ะ......มีเรื่องเล่าค่ะ...คือ..เด็กถูกแม่วิ่งไล่ตี....แกก็วิ่งหนีแม่วนๆ ที่ตลาดสด..เพชรบูรณ์ เวลา ๐๘.๐๐ น.เพลงชาติดังขึ่น...เด็กคนนั้นหยุดวิ่งยืนตรง....แม่ที่วิ่งไล่ตี พอได้ยินเพลงชาติก็หยุดยืนตรงเช่นกัน...เพลงจบ ทั้งเด็และแม่ ก็ตั้งต้นวิ่งกันต่อ.....เนี่ยค่ะ..สำนึกของคน...

เรียน ครูติ๋ว

  • ผู้บริหารโรงพยาบาล ต้องคิดถึงบุญคุณของคนไข้
  • ผู้บริหารสถานีตำรวจ ต้องคิดถึงบุญคุณของผู้ต้องหา
  • ผู้บริหารสถาบันการศึกษา ต้องคิดถึงบุญคุณของนักเรียน,นิสิต, นักศึกษา
  • ถ้าคิด และบริการให้ดี ก็มีความสุขกันทุกฝ่ายครับ

สวัสดีครับครูหญ้าบัว

  • ตอนนี้อาการป่วย..หายไปประมาณ 95% แล้วครับ
  • เหลืออาการเพลียๆ เมื่อยๆ และไอเล็กน้อย
  • สุดสัปดาห์คงหายขาด
  • อ่านเรื่องเล่าแล้วเหมือนจะขำ แต่ขำไม่ออกครับ
  • เป็นเรื่องของสำนึกจริงๆ

ดีใจที่อาจารย์ปลอดภัย ไร้โรคา ขอให้กายาแข็งปั๊งดั่งแซมซั่น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท