"จะรับน้ำสลัดแบบไหน?"
นี่เป็นคำถามที่สร้างความกระอักกระอ่วนใจให้แก่หลายคนในการไปรับประทานอาหารในภัตตาคารหรู หรือค่อนข้างหรูซึ่งบริการอาหารฝรั่ง
ด้วยวิถีการกินที่มีการเสริฟสลัดมาให้กินในฐานะเป็นส่วนหนึ่งของอาหารจานหลักที่คุณสั่ง ทำให้บริกรต้องตั้งคำถามนี้กับคุณ
ยิ่งเมื่อถามเป็นภาษาอังกฤษด้วยแล้ว ฟังครั้งแรกก็ชะงักไปเหมือนกันว่าอะไรหว่า เพราะประโยคประเภท “What would you like to go with your salad?" อะไรจะไปกับสลัดดีล่ะ? หรือ “What kind of dressings?” มาถามเรื่องแต่งตัวทำไมหว่า?
หลายคนรู้ว่าเขาถามเกี่ยวกับ Salad dressings หรือน้ำสลัด แต่ก็ยังอึดอัดใจอยู่ดีนั่นแหละ เพราะเกรงว่าถ้าบอกออกไปแล้ว จะมีหรือเปล่าก็ไม่รู้ ขืนพูดไปจะเปิ่นมั๊ยเนี่ย ครั้นถามว่ามีอะไรบ้าง ถ้าคำตอบกลับมาเป็นสิ่งที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนก็ยุ่งอีก จะเอาอันไหนดีล่ะ? สั่งไปแล้วจะกินลงหรือเปล่าก็ไม่รู้ เฮ้อ!
เรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ ก็เลยทำลายบรรยากาศการกินที่ควรจะมีความสุขอย่างล้นเหลือไปเสียฉิบ
โดยทั่วไปสลัดที่แถมมากับอาหารจานหลัก มักจะเป็น Green Salad หรือสลัดผัก ซึ่งจะมีผักอะไรนั้นก็ขึ้นอยู่กับทางร้าน แต่ที่ยืนพื้นก็คือ ผักสลัดแก้ว (Iceberg lettuce)
เมื่อมีคำถามว่า “คุณต้องการน้ำสลัดแบบไหน?” คำตอบที่น่าจะง่ายที่สุดคือ “House” ซึ่งหมายถึงน้ำสลัดสูตรเฉพาะของทางร้านนั่นแหละ เพราะไหนๆ ก็มาลองลิ้มชิมอาหารของเขาแล้ว ก็ควรลองของใหม่ด้วย แทนที่จะสั่งน้ำสลัดที่ตนเองชอบ
ส่วนน้ำสลัดที่เราชอบจะมีให้หรือเปล่านั้น ต้องถามบริกรเอาเอง แต่ถ้าเป็นน้ำสลัดชนิดที่อยู่ในรายชื่อต่อไปนี้ ก็วางใจได้ว่า ภัตตาคารหรูๆ ทั้งหลาย สามารถจัดหาให้คุณได้แน่ บอกไปได้เลย
7 น้ำสลัดยอดนิยมที่ว่านี้คือ Thousand Island Dressing, French Dressing, Italian Dressing, Mayonnaise, Caesar Dressing, Blue Cheese Dressing และ Ranch Dressing
ปัญหาที่พบคือคำถามของบริกรจะเร็วมาก เราต้องตอบแบบรู้ว่าต้องการอะไร ฉะนั้นก็น่าจะรู้ไว้หน่อยว่าแต่ละอย่างเป็นอย่างไร
และไม่ใช่แค่ร้านพวกนี้เท่านั้นที่น้ำสลัดก็เป็นปัญหา ร้านประเภทสลัดบาร์ก็มีน้ำสลัดให้เลือกมากมาย หลายคนตักมั่วไปหมดจนไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ตักราดมาท่วมท้นผัก จนน่าสงสารผักว่าจะสำลักน้ำสลัด ใครผสมผิดก็ต้องกล้ำกลืนกิน แต่ถ้าหน้าไม่บางเท่าไหร่ก็วางไว้อย่างนั้นแหละ ไม่กินไม่เกินมันซะดื้อๆเดินไปตักมาใหม่
ความจริงไม่จำเป็นต้องลองผิดลองถูกหรอกค่ะ ป้ายชื่อน้ำสลัดมีให้เห็นชัดเจน ทำความรู้จักไว้หน่อยว่าแต่ละอย่างมีบุคลิกรสาติเป็นอย่างไร เมื่อจะต้องตักจะได้ไม่ต้องผสมโน่นนี่จนกระทั่งเห็นแล้วต้องเบือนหน้า แถมชายตาเหมือนจะบอกว่า "เรื่องของฉัน" "ฉันชอบของฉันอย่างนี้ ใครจะทำไม"
น้ำสลัดมีไว้เพื่อเสริมหรือปรุงแต่งรสชาติของผัก ซึ่งแต่ละชนิดมีความอร่อยอยู่แล้วโดยธรรมชาติ ไม่ต้องใส่น้ำสลัดก็ได้ ดังนั้น ปริมาณน้ำสลัดที่ใส่ลงไปก็ควรให้พอเหมาะพอดี ไม่ไปทำลายรสชาติของผักจนหมดสิ้น
สำหรับฉันแล้วน้ำสลัดที่ติดใจคือน้ำสลัดซึ่งเคยกินที่หมู่บ้านเล็กๆในสวิส ทำง่ายๆ จากซอสแมกกี้ น้ำส้มสายชูและน้ำมันสลัด กินกับสลัดผักสด อร่อยมาก
ฉะนั้น ใครที่ชอบอย่างไหนก็เลือกกันเอง ถ้าไปภัตตาคารในต่างประเทศก็หัดออกเสียงไว้หน่อย จะได้บอกบริกรได้ถูก ถ้าไปกินตามสลัดบาร์ก็เลือกเอาเอง หากที่ไหนไม่มีป้ายบอก ก็ดูสีและรูปโฉมเอาเอง
ถ้าชำนาญแล้วถึงไม่มีป้ายบอก แค่ดูหน้าตาก็พอจะบอกชื่อได้เกือบทุกอย่างที่ว่ามานั่นแหละ เพราะทุกชื่อมีบุคลิกเฉพาะตัวโดดเด่นด้วยกันทั้งนั้น
กินสลัดครั้งต่อไป เลือกน้ำสลัดให้สนุกนะคะ
เรื่องนี้แหววก็งง อยู่เหมือนกันค่ะ..เวลาไปโรงแรมตามปกตินี่แหละค่ะ...ไม่รู้จะใช้ชนิดไหนดี...คราวนี้ได้ความรู้พอสมควรเชียวค่ะ...เหลือแต่ว่าจะจำได้รึเปล่าเท่านั้นเอง..ขอบคุณป้าเจี๊ยบนะคะ..(ขอบคุณที่ไปเยี่ยมด้วย...ตอนนี้ยังปวดมึนหัว และหูอื้ออยู่เลยค่ะ)