เล่า...เพราะความคิดถึง(๑)
การฟื้นฟูวิชาการวิสัญญีวิทยา...สำหรับวิสัญญีพยาบาล ครั้งที่ 36 ได้เริ่มขึ้นเมื่อวานนี้ มีผู้เข้าร่วมงานมาจากทุกภาคฯของประเทศไทย
การจัดงานเป็นไปอย่างง่ายๆ...เป็นวิชาการ....ที่ไม่มีอะไรมากไปกว่าการกล่าวเปิดธรรมดาแล้วนำผู้เข้าอบรมสู่การฟื้นฟู..... ก็ไม่พูดพล่ามทำเพลง....เริ่มเรียนกันเลย
· เริ่มจาก “การดูแลระบบก๊าซทางการแพทย์” โดย ผศ.พญ.ขัตติยา มโนยางกูร
· ต่อมาเป็นเรื่อง “การใช้ยาหย่อนกล้ามเนื้อในทางคลินิก” โดย อ.พญ.พรรณิกา วรผลึก
......แล้วเบรค........อาหารว่าง......
· “การให้ยาระงับวามรู้สึกในผู้ป่วยที่มีโรคระบบทางเดินหายใจ” โดย ผศ.นพ.ทนันชัย บุญบูรพงศ์
......จากนั้นพักรับประทานอาหารกลางวัน
· บ่ายเริ่มด้วย “การให้ยาระงับวามรู้สึกในผู้ป่วยอุบัติเหตุ” โดย ผศ.นพ.พรเลิศ ฉัตรแก้ว....จากนั้นมีการอภิปรายซักถาม...
การบรรยายของอาจารย์เป็นไปอย่างง่ายๆ เพราะมีตำราที่ update วิชาการไว้แล้วการสอดแทรกจากประสบการณ์การทำงานด้วย ทำให้เนื้อหากระชับ น่าสนใจมากขึ้น
บรรยากาศวันแรกดูเงียบๆ เป็นบรรยากาศวิชาการ ..... ปกติจะคึกคักกว่านี้เพราะเริ่มที่กฎหมาย..อันเป็นสิ่งที่วิสัญญีพยาบาลถือว่าเป็นจุดอ่อน
ช่วงพักก็จะมีรุ่นพี่รุ่นน้องในวิชาชีพเดียวกันทักทายกันตามประสาพี่ๆน้องๆ....แต่แปลก! ไม่เหมือนการพบปะกันในKMเชียงใหม่สักนิดที่มีกรี๊ดกร๊าด....คึกครื้น...ทั้งๆที่ไม่เคยเห็นหน้ากันเสียด้วยซ้ำ น่าแปลกใจ!......
ตอนเย็นเห็นอากาศดี ไม่มีฝน ก็เลยชวนกันเดินเล่น..จากตึก อปร...ไปโรงแรม pinnacle.....ผ่านสวนลุมพินี....ไกลโขอยู่เหมือนกัน...คิดซะว่าเดินเล่นหลังจากกิน...เบรคกันทั้งวัน....(จริงๆแล้วคิดว่าใกล้นิดเดียว)
พี่ๆน้องๆที่ไปด้วยกันไม่มีใครบ่น เราบอกว่าเดินกำลังออกกำลังกายกันเน๊าะ แต่ละคนแก้มสีชมพู...ทั้งๆที่ก็ไม่ใช่เอ๊าะๆเพราะโดนแดด...งานนี้ฉันต้องเสียเงินซื้อครีมบำรุงผิวอีกแล้ว....(ราวกับตอนบำรุงเพราะดำจากการออกตากหมูยอเมื่อก่อนไป KM เชียงใหม่แน่ะ!......)
สวนลุมพินีทำให้ฉันนึกถึงบรรยากาศเก่าๆ...ตอนเรียนพยาบาลที่จุฬาฯ....สมัยที่สวนลุมพินีเป็นที่นัดแนะของหนุ่มสาว ออกมาพูดคุยกัน สมัยเป็นสาวฉันเองก็แวะเวียนมาดูหนุ่มสาวนอนหนุนตักคุยกันเหมือนกัน...แฮ่ๆ....
แต่ตอนนี้ฉันไม่เห็นบรรยากาศนั้นในตอนเย็น คงเห็นแต่ผู้คนมาออกกำลังกายกัน เดินบ้าง วิ่งบ้าง บรรยากาศดีขึ้นมาก.....ไม่รู้ว่ากลางคืนจะเป็นยังไงน่ะนะ
ระหว่างทาง...สายเลือดชาวลาวไม่จืดจาง แวะซื้อของแซ่บมาทานกันต่อในโรงแรม....แหนมคลุก....ส้มตำป่า...หมูยอทอด....สับปะรด มะดันแช่อิ่ม...แถมตามด้วยน้ำกระเจี๊ยบที่ชมน้องที่จัดเบรคว่าอร่อย..ด้วยความคนองปากเลยได้น้ำกระเจี๊ยบติดมือมาทานที่โรงแรมอีกถุงใหญ่....ชื่นใจจัง
......ขามาคืนแรก check-in แล้วเราขอเปลี่ยนห้องเพราะเหม็นควันบุหรี่ ทั้งๆที่ฟลอร์นี้ปลอดบุหรี่.........
.....เอาละ...คราวนี้แหละ คนที่มา check-in ต่อจากเราจะต้องเปลี่ยนห้องพักบ้าง...เพราะเหม็นกลิ่นปลาร้า.....ฮ่าๆ...
โอ๊ย!....อิ่ม...แซบ..ง่วง....
...อ้าว...วิชาการไม่มีเลย....มีแต่กินๆๆๆ.....
เดี๋ยวพรุ่งนี้จะถ่ายรูปการจัดอาหารที่สวยงามมากๆของ รพ.จุฬาฯมาให้ชมค่ะ....วันนี้ลืมถ่าย เอาแต่กินๆๆๆ......
บันทึกเมื่อ 27 สิงหาคม 2550 ณ โรงแรม pinnacle ค่ะ
ความเห็น (12)
เจอกันทุกวัน เห็นหน้ากันทุกวัน ต่างคนต่างทำงาน
ไม่มีแรงจูงใจเหมือน km เชียงใหม่ มันเทียบกันไม่ได้
นี่คับพี่ติ๋ว พี่ติ๋วลองเอาไปเทียบกับ
งานเลี้ยงรุ่น พยาบาลสภากาชาดไทย จิ่คับ ก็ไม่เหมือนกันอีก^^
วิชาการคือการทำงาน พบปะคือการพักผ่อน
แวะมาดูว่าตอนกลางวันที่สัมมนาน่ะทำอะไรบ้างค่ะ ^ ^
หน้าตาก็เป็นสัมมนาวิชาการอย่างที่ว่าล่ะค่ะ แต่ทำไมอ่านไปอ่านมาแล้วหิวข้าวก็ไม่รู้ซิ 5555
โอ๊ย...ถูกใจๆ คิดถึงตอนเอ๊าะๆ....ของน้องหมูคนไหนจ๊ะ
ถ้าอยากไปเดินเที่ยวแนะนำฝั่งตรงข้าม สวนลุมไนท์บาซาร์ อันนี้ปลอดภัย มีทั้งของกิน ของสวยๆ งามๆ ให้ช้อปเยอะแยะ เสื้อผ้าก็มี หรือจะเป็นร้านที่เปิดดนตรีเบาๆ ให้นั่งฟังก็มีหลายร้านอยู่ แถมข้ามถนนไปก็ถึงโรงแรมแล้ว เวลาเดินข้ามสะพานลอยตรงนั้นดูๆ ด้วยแล้วกันนะ มันมืด อ้อ แล้วอย่าหลงไปกินอาหารหน้าสนามมวยล่ะ ราคาไม่ธรรมดานะ เรียกเช็คบิลแล้วจะตกใจ
ถ้าอยากเที่ยวผับจริงๆ เดี๋ยวโทรหา น้องจะพาไปเอง เรื่องรถไว้ว่ากันอีกที เมาไม่ขับแล้วตรูจะกลับยังไง???
น้องตุ๋ย
- พี่ติ๋วมีบรรยากาศอาหารกลางวันมาฝากด้วยค่ะ..
- ของน้องตุ๋ยนี่ก่อนเลยค่ะ
- ขนมจีนน้ำพริก...ซี๊ดสสสส.....
แก้มยุ้ย....
- เชื่อฟังทุกอย่างค่ะ....ตกลง... พี่หญิงไม่ออกไปไหนดึกๆดื่นๆหรอกค่ะ...เป็นคนดีของน้องๆ
- เรื่องเที่ยวผับ....เอาไว้รอครบก๊วนป่วนเมืองแล้วค่อยเที่ยวพร้อมๆกัน...มันกว่าแยะเน๊อะ...จะได้ไม่ต้องเมาแล้วขับ......(น้องเป็นเด็กดีแล้วจะมาเสียเพราะพี่ได้ไงกัน)....อิ...อิ....
ของหมูไม่มีในรูปคับ
ถ่ายไม่ได้ล้นเลนส์ อิอิ
มีแต่น้องแฟนหมูโดนน้องเถาว์บังมิดเลย
- น่าเสียดาย...เลยไม่เห็นหน้าน้องสาวเลย
ตามมาอ่านตาโตก็ตอนที่ซูซานบอกว่าแถว ๆ สวนลุมมีอะไรขายนั่นแหละ
ก๊ากส์
แล้วมันอะไรล่ะตัวเอง
........
เห็นบรรยากาศแล้วง่วง
มาตาสว่างก็ตอนบรรยายเรื่องกินนี่แหละ
........
เป็นไปได้หนอคนเรา
คุณติ๋วค่ะดูท่าว่าหลังการประชุมน้ำหนักคุณติ๋วเพิ่มแน่
ระวังน๊าเขาจะเพิ่มค่าตั๋วเครื่องบิน เพราะขาไป ขากลับน้ำหนักต่างกัน
กินมาก ระวังอ้วน สวยจะน้อยลง .. เราไม่ยอม