ละครหลังข่าว...กับ...how to teach English!!


การทำให้นักเรียนเห็นคุณค่าและความสำคัญของตนเองก็มีส่วนช่วยในการเรียนรู้ที่ดีขึ้นสำหรับเด็กเรียนอ่อนภาษาอังกฤษ

           วันนี้เป็นวันที่ดีมากๆ อีกวันหนึ่งในชีวิตของการเป็นคุณครูสอนภาษาอังกฤษให้กับเด็กที่เรียนอ่อนมากในรายวิชาภาษาอังกฤษค่ะ

          ตลอดช่วงระยะเวลาที่ผ่านมากับการบ่ม,ฟักเจ้าตัวอ่อนๆ ทั้งหลาย  มาวันนี้ได้ทำการสอนบินจากรังบนคบไม้สู่โลกกว้างซะที  ดูรึว่าเจ้าตัวอ่อนๆ พวกนี้จะบินได้มั๊ยและเขาเหล่านั้นจะภูมิใจในตัวเองแค่ไหนกับการออกบินครั้งแรกจากช่วงเวลาที่ถูกบ่ม,ฟักมายาวนานพอสมควร

         ว้าว!....ยังกับจะเขียนถึงเรื่องลูกนกหัดบินเลยนะคะ  ความจริงแล้วลูกนกเหล่านี้ก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกับเด็กนักเรียนของผู้เขียนซักเท่าไหร่เลยล่ะค่ะ

         วันนี้ผู้เขียนให้เด็กนักเรียนห้องที่เรียนอ่อนมากในวิชาภาษาอังกฤษที่ผู้เขียนสอนอยู่  ฝึกอ่านและแปลเรื่องจากเรื่องที่กำหนดให้  โดยใช้กระบวนการกลุ่มค่ะ  ผู้เขียนแบ่งกลุ่มนักเรียนออกเป็นกลุ่มๆ ละประมาณ  4-5  คน  แล้วให้แต่ละกลุ่มลงมติหาผู้ที่ดำรงตำแหน่งต่อไปนี้      

        1.   หัวหน้ากลุ่ม  เพื่อทำหน้าที่ควบคุมการทำงานภายในกลุ่มให้บรรลุเป้าหมาย  เป้นหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบมาก

        2.   เลขานุการกลุ่ม  เพื่อทำหน้าที่จดบันทึกการทำงานของกลุ่ม  จะขาดเค้าไม่ได้  เพราะถ้าไม่มีเค้าจะไม่มีใครสร้างงานเขียนสะอาดตา  ที่เป็นระเบียบเรียบร้อยมาให้ครูอ่าน  

        3.   พนักงานเดินเอกสาร (เป็นความจงใจในการตั้งชื่อนี้เพื่อดึงดูดความสนใจจากเด็กค่ะ  บอกพวกเขาว่าเหมือนกับพระเอกในละครหลังข่าว  เรื่องหักเหลี่ยมเพชรกะรัตไง ...แน๊...ได้ผลค่ะ...ความรู้สึกเค้าเป็นพระเอกขึ้นมาเชียวล่ะ  สำหรับคนที่ถูกเลือก)   เพื่อทำหน้าที่นำสารจากกลุ่มมาส่งครูและนำสารจากครูกลับไปยังกลุ่มตนเอง เพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะได้รับอภิสิทธิ์นี้

        4.   ครีเอทีฟ  เป็นคนสำคัญที่จะขาดเสียมิได้เนื่องจากเป็นผู้ที่ทำให้เกิดงานชิ้นสำคัญที่จะส่งผลให้กลุ่มตนเองประสบความสำเร็จ

        เป็นที่น่าสังเกตคือ  ในตอนแรกแทบทุกกลุ่มจะเลือกคนที่เรียนอ่อนที่สุดของกลุ่มเป็นพนักงานเดินเอกสาร

         เมื่อทุกกลุ่มได้คนลงทุกตำแหน่งก็เริ่มกิจกรรมกัน  โดยหัวหน้า/เลขานุการ/ครีเอทีฟ จะอยู่ที่กลุ่มตนเอง  ส่วนพนักงานเดินเอกสารก็ทำหน้าที่มารับเนื้อเรื่องที่ครูกำหนดให้อ่าน  ไปให้สมาชิกอ่านและแปลเนื้อหารายละเอียดร่วมกัน  โดยมีเงื่อนไขว่าให้ช่วนกันแปลทีละประโยค  ถ้าไม่ผ่านประโยคแรกจะข้ามไปยังประโยคต่อไปไม่ได้

       เมื่อกิจกรรมเริ่ม  ความสำคัญของทุกๆ คนในกลุ่มเริ่มฉายแววออกมาเด่น  โดยเฉพาะคนที่เด่นมากที่สุดเห็นจะเป็นพนักงานเดินเอกสารที่ในตอนแรกดูเหมือนจะไม่ได้รับความสำคัญหรือความสนใจจากสมาชิกในกลุ่มมากเท่าที่ควรเนื่องจากส่วนใหญ่เลือกคนที่เรียนอ่อน    แต่ตอนหลังสมาชิกทุกคนในกลุ่มจะรอลุ้นเขาผู้นี้เพียงคนเดียวว่าจะเอาอะไรมาบอกบ้างและจะดำเนินการแก้ไขชิ้นงานอย่างไร  ดูเหมือนเขาจะได้รับการยอมรับและเพื่อนๆ ก็เห็นความสำคัญของเขา   เขาก็เลยพยายามจดจำสิ่งที่ครูแนะนำในเรื่องข้อมูล/รายละเอียดเก็บไปบอกต่อให้กับเพื่อนในกลุ่มอย่างตั้งอกตั้งใจ  และสนุกสนานกับการเรียนที่ใครๆ ก็เห็นความสำคัญของตัวเขาได้มากขนาดนี้  เมื่อเขากลับไปพร้อมกับข้อมูล/รายละเอียด  หัวหน้าก็เริ่มทำหน้าที่ตนเองอย่างแข็งขันคอยกระตุ้นเตือนเพื่อๆ ให้ร่วมกันทำงานออกมาอย่างดีที่สุด  และที่ตามมาคือการร่วมกันคิดชิ้นงานโดยให้ความสำคัญกับครีเอทีฟเป็นโต้โผใหญ่  และที่ไม้เว้นคนสำคัญที่ทำให้งานออกมาน่าอ่านก็คือเลขานุการกลุ่ม  และสุดท้ายเจ้าตัวอ่อนที่ทำหน้าที่พนักงานเดินเอกสารของเราก็เริ่มงานในหน้าที่ตนเองต่อ....อย่างมุ่งมั่นเพื่อกลุ่มตนเอง 

         ผู้เขียนเห็นภาพศรีษะเล็กๆ แทบจะชนกัน  ช่วยกันคิด  ช่วยกันทำงานด้วยความสุข  และสนุก  พร้อมด้วยความมุ่งมั่นร่วมกัน  จนต้องแอบยิ้มกับตัวเองว่า  .....วันนี้...การออกบินก้าวแรกของเจ้าตัวอ่อนของฉันช่างดูมีความหมายกับพวกเค้ามากกว่าที่คิด.....

          ดูเหมือนกับทุกหน้าที่  ทุกตำแหน่งจะได้รับการยอมรับ  และต่างก็เห็นความสำคัญของทุกคนในองค์กรและกลุ่มตนเอง  ผลที่สุดการทำงานของกลุ่ม/องค์กรก็ประสบความสำเร็จ 

          .......ว่างั้นมั๊ยคะ....... 

หมายเลขบันทึก: 121577เขียนเมื่อ 23 สิงหาคม 2007 19:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน 2012 16:37 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

สำนวนการเขียนของคุณเยี่ยมมากน่าจะไปเขียนนวนิยายได้อย่างสบาย

ผมก็อ่อนแอภาษาอังกฤษ เพราะว่าสอบPSU Getในหลักป.โท มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ มา 2 ครั้งยังไม่ผ่านเลยครับ

สวัสดีค่ะคุณสนิทP

  • ขอบคุณค่ะที่แวะเวียนเข้ามาทักทาย 
  • เป็นคุณครูดีกว่าค่ะ....ไม่ถนัดเป็นนักเขียนหรอกค่ะ
  • แต่ที่ถนัดที่สุดคงเป็นชอบการสร้างเจตคติที่ดีให้กับเด็กๆ ที่เค้าไม่ชอบภาษาอังกฤษน่ะค่ะ
  • ขอเป็นกำลังใจให้นะคะในการสอบภาษาอังกฤษน่ะค่ะ  สู้ๆๆนะคะ

เป็นการฝึกให้สามารถทำงานร่วมกับผุ้อื่นได้อย่างมีความสุขและรู้คุณค่าของตัวเองในสังคม  และที่สำคัญรู้ว่า ตนเองจะอยู่ตรงไหนของสังคม..

หนูก็อ่อนภาษาอังกฤษเหมือนกันคะ..แหะ ๆ

  • ตามน้องสาวข้างบนมา
  • การทำงานเป็นกลุ่มจะทำให้นักเรียนได้ฝึกทักษะทางสังคม(Social skills)ครับพี่แอน
  • เช่น การทำงานร่วมกับผู้อื่น ความรับผิดชอบ การตรงต่อเวลา
  • ขอให้มีความสุขและความปลอดภัยในการสอนหนังสือนะครับพี่แอน
  • ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะ

  • ยินดีด้วยค่ะกับเทคนิคกระบวนการที่ทำให้เด็กอ่อนมีความภาคภูมิใจและเชื่อมั่นในตัวเอง
  • สู้ สู้  ค่ะ คุณครูแอน

สวัสดีครับ

ก็ไม่มีอะไรมากเขียนมาทักทายว่า GOOD  MORNING  และขอให้กำลังใจเพื่อเด็กๆที่เป็นกำลังสำคัญของชาติ

สวัสดีค่ะ

  • P  Nongnew_Student Ph.D.(IT
  • เนี่ย....ขนาดน้องนิวอ่อนภาษาอังกฤษนะคะ  ยังเป็นนักศึกษาปริญญาเอกเลย  แล้วถ้าเก่งมากๆ  นี่จะได้....ซักกี่ใบน๊า
  • ร่วมด้วยช่วยลุ้นค่ะ   พี่ชอบคนเรียนหนังสือเก่งค่ะ
  • เด็กๆ เค้ามีความรู้สึกดีกับภาษาอังกฤษแล้ว  อื่นๆ ก็จะตามมาค่ะ  เช่น  ความตั้งใจที่เพิ่มมากขึ้นในบทเรียนต่อๆ ไป
  • ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยือน  และยินดีที่รู้จักนะคะ

 

สวัสดีค่ะครูแอนคนสวยP

  • เราคงต้องร่วมกันสู้ทั้งคู่ล่ะค่ะ  ไหนๆ เราก็เป็นครูภาษาอังกฤษเหมือนกันนี่คะ  แถมอยู่ไกลเมืองเหมือนกันนะคะ
  • ตอนนี้หายดีแล้วหรือยังคะอาการข้างเคียงจากเห็ดพิษน่ะค่ะ  วุ่นๆ อยู่  2 - 3  วัน  เลยไม่ได้เข้ามาน่ะค่ะ  แต่ดีใจมากค่ะ  เมื่อทราบว่ามีครูแอนเข้ามาทักทายกัน  ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
  • สวัสดีค่ะคุณP
  • ขอบคุณค่ะสำหรับการเข้ามาทักทายกัน
  • Nice to mmet you too.
  • ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ  เช่นกันค่ะ  สนุกกับนักศึกษาและงานนะคะ
  • ไงจ๊ะ  สวัสดีจ้าPพ่อน้องชายคนเก่ง
  • ตั้งใจจะตอบเป็นคนสุดท้ายเลยนะ  แบบว่าเรื่องแยะน่ะจ๊ะ
  • พี่พยามโทรหาชิวล่ะ  เพื่อแจ้งข่าว surprise ให้เจ้าชิวเมื่อวันก่อน  ว้า...เสียดายจังเลยติดต่อเจ้าชิวไม่ได้  เดี๋ยววันหลังไอ้ชิวต้องเจอพี่อีก  ต้องรู้กันล่ะ
  • ว่าแต่ว่างานยุ่งยังไงๆ ก็ take care ตัวเองดีๆ นะจ๊ะ
  • คาดว่าอาทิตย์หน้าพี่คงแวะไปกรุงเทพน่ะค่ะ  จะได้เจอกันมั๊ย...เอ...  หรือว่า "เออ...พี่ครับผมว่าไม่เจอกันดีก่าง่ะครับ  ผมกลัวหน้าพี่เป็นอาวุธมากเลย"  (ฉันจำได้จ๊ะ....คำพูดเนี่ย)รับรองโดนซ่อม...จ๊าก!!

สวัสดีค่ะ ตามมาอ่านจากการแนะนำของอาจารย์ขจิต จึงได้มีโอกาสพบเรื่องดีๆเช่นนี้

อยากบอกว่าตัวเองที่เรียนสำเร็จถึงระดับนี้ได้ก็เพราะเป็นคนชอบภาษาอังกฤษมาตั้งแต่เด็กๆค่ะ ฝึกฝนจนได้ดี ภาษาอังกฤษนั้นต้องยอมรับว่าเป็นภาษาสากลที่จะเปิดโลกแห่งการเรียนรู้ได้กว้างไกลกว่าการรู้แค่ภาษาเดียว

ขอเป็นกำลังใจให้คุณครูผู้ทำงานด้วยใจรักศิษย์อย่างแท้จริงค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณนายดอกเตอร์ P

  • ขอบคุณมากๆ ค่ะ  อุตส่าห์แวะมาเยี่ยมเยียนกันน่ะค่ะ
  • เด็กบ้านนอกค่อนข้างห่างไกลสถานการณ์ที่จะเอื้อให้เค้าใช้ภาษาอังกฤษน่ะค่ะ  เลยมีเจตคติที่ไม่ค่อยจะดีนัก  ครูเลยต้องลุยกันหน่อยค่ะ  เริ่มจากสร้างความชอบในวิชาภาษาอังกฤษก่อนล่ะค่ะ
  • ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่หยิบยื่นมาให้....ชื่นใจไปอีกอักโขค่ะ  ขอบคุณจริงๆ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท