ละครหลังข่าว...กับ...how to teach English!!
วันนี้เป็นวันที่ดีมากๆ อีกวันหนึ่งในชีวิตของการเป็นคุณครูสอนภาษาอังกฤษให้กับเด็กที่เรียนอ่อนมากในรายวิชาภาษาอังกฤษค่ะ
ตลอดช่วงระยะเวลาที่ผ่านมากับการบ่ม,ฟักเจ้าตัวอ่อนๆ ทั้งหลาย มาวันนี้ได้ทำการสอนบินจากรังบนคบไม้สู่โลกกว้างซะที ดูรึว่าเจ้าตัวอ่อนๆ พวกนี้จะบินได้มั๊ยและเขาเหล่านั้นจะภูมิใจในตัวเองแค่ไหนกับการออกบินครั้งแรกจากช่วงเวลาที่ถูกบ่ม,ฟักมายาวนานพอสมควร
ว้าว!....ยังกับจะเขียนถึงเรื่องลูกนกหัดบินเลยนะคะ ความจริงแล้วลูกนกเหล่านี้ก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกับเด็กนักเรียนของผู้เขียนซักเท่าไหร่เลยล่ะค่ะ
วันนี้ผู้เขียนให้เด็กนักเรียนห้องที่เรียนอ่อนมากในวิชาภาษาอังกฤษที่ผู้เขียนสอนอยู่ ฝึกอ่านและแปลเรื่องจากเรื่องที่กำหนดให้ โดยใช้กระบวนการกลุ่มค่ะ ผู้เขียนแบ่งกลุ่มนักเรียนออกเป็นกลุ่มๆ ละประมาณ 4-5 คน แล้วให้แต่ละกลุ่มลงมติหาผู้ที่ดำรงตำแหน่งต่อไปนี้
1. หัวหน้ากลุ่ม เพื่อทำหน้าที่ควบคุมการทำงานภายในกลุ่มให้บรรลุเป้าหมาย เป้นหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบมาก
2. เลขานุการกลุ่ม เพื่อทำหน้าที่จดบันทึกการทำงานของกลุ่ม จะขาดเค้าไม่ได้ เพราะถ้าไม่มีเค้าจะไม่มีใครสร้างงานเขียนสะอาดตา ที่เป็นระเบียบเรียบร้อยมาให้ครูอ่าน
3. พนักงานเดินเอกสาร (เป็นความจงใจในการตั้งชื่อนี้เพื่อดึงดูดความสนใจจากเด็กค่ะ บอกพวกเขาว่าเหมือนกับพระเอกในละครหลังข่าว เรื่องหักเหลี่ยมเพชรกะรัตไง ...แน๊...ได้ผลค่ะ...ความรู้สึกเค้าเป็นพระเอกขึ้นมาเชียวล่ะ สำหรับคนที่ถูกเลือก) เพื่อทำหน้าที่นำสารจากกลุ่มมาส่งครูและนำสารจากครูกลับไปยังกลุ่มตนเอง เพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะได้รับอภิสิทธิ์นี้
4. ครีเอทีฟ เป็นคนสำคัญที่จะขาดเสียมิได้เนื่องจากเป็นผู้ที่ทำให้เกิดงานชิ้นสำคัญที่จะส่งผลให้กลุ่มตนเองประสบความสำเร็จ
เป็นที่น่าสังเกตคือ ในตอนแรกแทบทุกกลุ่มจะเลือกคนที่เรียนอ่อนที่สุดของกลุ่มเป็นพนักงานเดินเอกสาร
เมื่อทุกกลุ่มได้คนลงทุกตำแหน่งก็เริ่มกิจกรรมกัน โดยหัวหน้า/เลขานุการ/ครีเอทีฟ จะอยู่ที่กลุ่มตนเอง ส่วนพนักงานเดินเอกสารก็ทำหน้าที่มารับเนื้อเรื่องที่ครูกำหนดให้อ่าน ไปให้สมาชิกอ่านและแปลเนื้อหารายละเอียดร่วมกัน โดยมีเงื่อนไขว่าให้ช่วนกันแปลทีละประโยค ถ้าไม่ผ่านประโยคแรกจะข้ามไปยังประโยคต่อไปไม่ได้
เมื่อกิจกรรมเริ่ม ความสำคัญของทุกๆ คนในกลุ่มเริ่มฉายแววออกมาเด่น โดยเฉพาะคนที่เด่นมากที่สุดเห็นจะเป็นพนักงานเดินเอกสารที่ในตอนแรกดูเหมือนจะไม่ได้รับความสำคัญหรือความสนใจจากสมาชิกในกลุ่มมากเท่าที่ควรเนื่องจากส่วนใหญ่เลือกคนที่เรียนอ่อน แต่ตอนหลังสมาชิกทุกคนในกลุ่มจะรอลุ้นเขาผู้นี้เพียงคนเดียวว่าจะเอาอะไรมาบอกบ้างและจะดำเนินการแก้ไขชิ้นงานอย่างไร ดูเหมือนเขาจะได้รับการยอมรับและเพื่อนๆ ก็เห็นความสำคัญของเขา เขาก็เลยพยายามจดจำสิ่งที่ครูแนะนำในเรื่องข้อมูล/รายละเอียดเก็บไปบอกต่อให้กับเพื่อนในกลุ่มอย่างตั้งอกตั้งใจ และสนุกสนานกับการเรียนที่ใครๆ ก็เห็นความสำคัญของตัวเขาได้มากขนาดนี้ เมื่อเขากลับไปพร้อมกับข้อมูล/รายละเอียด หัวหน้าก็เริ่มทำหน้าที่ตนเองอย่างแข็งขันคอยกระตุ้นเตือนเพื่อๆ ให้ร่วมกันทำงานออกมาอย่างดีที่สุด และที่ตามมาคือการร่วมกันคิดชิ้นงานโดยให้ความสำคัญกับครีเอทีฟเป็นโต้โผใหญ่ และที่ไม้เว้นคนสำคัญที่ทำให้งานออกมาน่าอ่านก็คือเลขานุการกลุ่ม และสุดท้ายเจ้าตัวอ่อนที่ทำหน้าที่พนักงานเดินเอกสารของเราก็เริ่มงานในหน้าที่ตนเองต่อ....อย่างมุ่งมั่นเพื่อกลุ่มตนเอง
ผู้เขียนเห็นภาพศรีษะเล็กๆ แทบจะชนกัน ช่วยกันคิด ช่วยกันทำงานด้วยความสุข และสนุก พร้อมด้วยความมุ่งมั่นร่วมกัน จนต้องแอบยิ้มกับตัวเองว่า .....วันนี้...การออกบินก้าวแรกของเจ้าตัวอ่อนของฉันช่างดูมีความหมายกับพวกเค้ามากกว่าที่คิด.....
ดูเหมือนกับทุกหน้าที่ ทุกตำแหน่งจะได้รับการยอมรับ และต่างก็เห็นความสำคัญของทุกคนในองค์กรและกลุ่มตนเอง ผลที่สุดการทำงานของกลุ่ม/องค์กรก็ประสบความสำเร็จ
.......ว่างั้นมั๊ยคะ.......
ความเห็น (12)
สำนวนการเขียนของคุณเยี่ยมมากน่าจะไปเขียนนวนิยายได้อย่างสบาย
ผมก็อ่อนแอภาษาอังกฤษ เพราะว่าสอบPSU Getในหลักป.โท มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ มา 2 ครั้งยังไม่ผ่านเลยครับ
สวัสดีค่ะคุณสนิท
- ขอบคุณค่ะที่แวะเวียนเข้ามาทักทาย
- เป็นคุณครูดีกว่าค่ะ....ไม่ถนัดเป็นนักเขียนหรอกค่ะ
- แต่ที่ถนัดที่สุดคงเป็นชอบการสร้างเจตคติที่ดีให้กับเด็กๆ ที่เค้าไม่ชอบภาษาอังกฤษน่ะค่ะ
- ขอเป็นกำลังใจให้นะคะในการสอบภาษาอังกฤษน่ะค่ะ สู้ๆๆนะคะ
เป็นการฝึกให้สามารถทำงานร่วมกับผุ้อื่นได้อย่างมีความสุขและรู้คุณค่าของตัวเองในสังคม และที่สำคัญรู้ว่า ตนเองจะอยู่ตรงไหนของสังคม..
หนูก็อ่อนภาษาอังกฤษเหมือนกันคะ..แหะ ๆ
- ตามน้องสาวข้างบนมา
- การทำงานเป็นกลุ่มจะทำให้นักเรียนได้ฝึกทักษะทางสังคม(Social skills)ครับพี่แอน
- เช่น การทำงานร่วมกับผู้อื่น ความรับผิดชอบ การตรงต่อเวลา
- ขอให้มีความสุขและความปลอดภัยในการสอนหนังสือนะครับพี่แอน
- ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ
- ยินดีด้วยค่ะกับเทคนิคกระบวนการที่ทำให้เด็กอ่อนมีความภาคภูมิใจและเชื่อมั่นในตัวเอง
- สู้ สู้ ค่ะ คุณครูแอน
สวัสดีครับ
ก็ไม่มีอะไรมากเขียนมาทักทายว่า GOOD MORNING และขอให้กำลังใจเพื่อเด็กๆที่เป็นกำลังสำคัญของชาติ
สวัสดีค่ะ
-
Nongnew_Student Ph.D.(IT
- เนี่ย....ขนาดน้องนิวอ่อนภาษาอังกฤษนะคะ ยังเป็นนักศึกษาปริญญาเอกเลย แล้วถ้าเก่งมากๆ นี่จะได้....ซักกี่ใบน๊า
- ร่วมด้วยช่วยลุ้นค่ะ พี่ชอบคนเรียนหนังสือเก่งค่ะ
- เด็กๆ เค้ามีความรู้สึกดีกับภาษาอังกฤษแล้ว อื่นๆ ก็จะตามมาค่ะ เช่น ความตั้งใจที่เพิ่มมากขึ้นในบทเรียนต่อๆ ไป
- ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยือน และยินดีที่รู้จักนะคะ
สวัสดีค่ะครูแอนคนสวย
- เราคงต้องร่วมกันสู้ทั้งคู่ล่ะค่ะ ไหนๆ เราก็เป็นครูภาษาอังกฤษเหมือนกันนี่คะ แถมอยู่ไกลเมืองเหมือนกันนะคะ
- ตอนนี้หายดีแล้วหรือยังคะอาการข้างเคียงจากเห็ดพิษน่ะค่ะ วุ่นๆ อยู่ 2 - 3 วัน เลยไม่ได้เข้ามาน่ะค่ะ แต่ดีใจมากค่ะ เมื่อทราบว่ามีครูแอนเข้ามาทักทายกัน ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
- สวัสดีค่ะคุณ
- ขอบคุณค่ะสำหรับการเข้ามาทักทายกัน
- Nice to mmet you too.
- ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ เช่นกันค่ะ สนุกกับนักศึกษาและงานนะคะ
- ไงจ๊ะ สวัสดีจ้า
พ่อน้องชายคนเก่ง - ตั้งใจจะตอบเป็นคนสุดท้ายเลยนะ แบบว่าเรื่องแยะน่ะจ๊ะ
- พี่พยามโทรหาชิวล่ะ เพื่อแจ้งข่าว surprise ให้เจ้าชิวเมื่อวันก่อน ว้า...เสียดายจังเลยติดต่อเจ้าชิวไม่ได้ เดี๋ยววันหลังไอ้ชิวต้องเจอพี่อีก ต้องรู้กันล่ะ
- ว่าแต่ว่างานยุ่งยังไงๆ ก็ take care ตัวเองดีๆ นะจ๊ะ
- คาดว่าอาทิตย์หน้าพี่คงแวะไปกรุงเทพน่ะค่ะ จะได้เจอกันมั๊ย...เอ... หรือว่า "เออ...พี่ครับผมว่าไม่เจอกันดีก่าง่ะครับ ผมกลัวหน้าพี่เป็นอาวุธมากเลย" (ฉันจำได้จ๊ะ....คำพูดเนี่ย)รับรองโดนซ่อม...จ๊าก!!
สวัสดีค่ะ ตามมาอ่านจากการแนะนำของอาจารย์ขจิต จึงได้มีโอกาสพบเรื่องดีๆเช่นนี้
อยากบอกว่าตัวเองที่เรียนสำเร็จถึงระดับนี้ได้ก็เพราะเป็นคนชอบภาษาอังกฤษมาตั้งแต่เด็กๆค่ะ ฝึกฝนจนได้ดี ภาษาอังกฤษนั้นต้องยอมรับว่าเป็นภาษาสากลที่จะเปิดโลกแห่งการเรียนรู้ได้กว้างไกลกว่าการรู้แค่ภาษาเดียว
ขอเป็นกำลังใจให้คุณครูผู้ทำงานด้วยใจรักศิษย์อย่างแท้จริงค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณนายดอกเตอร์ 
- ขอบคุณมากๆ ค่ะ อุตส่าห์แวะมาเยี่ยมเยียนกันน่ะค่ะ
- เด็กบ้านนอกค่อนข้างห่างไกลสถานการณ์ที่จะเอื้อให้เค้าใช้ภาษาอังกฤษน่ะค่ะ เลยมีเจตคติที่ไม่ค่อยจะดีนัก ครูเลยต้องลุยกันหน่อยค่ะ เริ่มจากสร้างความชอบในวิชาภาษาอังกฤษก่อนล่ะค่ะ
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่หยิบยื่นมาให้....ชื่นใจไปอีกอักโขค่ะ ขอบคุณจริงๆ