กระซิบแว่วแผ่วเบากล่อมเจ้าหลับ
มือค่อยจับลูบผมห่มผ้าให้
นอนเถิดนอนลูกจ๋าหลับตาไว
เดี๋ยวไม่ได้เห็นนางฟ้าถ้าไม่นอน...
นางฟ้ารอเจ้าตรงนี้-ที่ปลายฝัน
เฝ้ารอวันเจ้าล้มพับหลับตาก่อน
นางจะพาเจ้าเที่ยวไปในนคร
ผ่านเมฆก้อนหนาใหญ่ในเมืองฟ้า...
เมืองฟ้ามีความดีงามตามวิถี-
วิถีแห่งความดีเหนือโลกหล้า
เจ้าทำดีจะได้ดีดวงชีวา
เป็นนางฟ้างดงามท่ามกลางชน...
ชนที่อยู่เกลื่อนกล่นบนโลกกว้าง
ต่างหาทางต่อสู้อยู่ทุกหน
ลูกทำดีลูกจะงามตามแบบตน
เป็นนางฟ้าท่ามกลางชนบนใจพ่อ...
ฝากให้ทุกท่านได้อ่านคลายเหงาเหมือนทุกวันและทุกโอกาสที่เอื้ออำนวยให้ได้เขียนครับ ระลึกถึงด้วยใจคารวะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมากครับพี่ที่ตามอ่านตามเชียร์ แล้วจะแต่งให้อ่านเรื่อยๆ นะครับ
ผมแต่งกวีให้พี่หนึ่งบทนะครับ พี่ไปเปิดอ่านในท้ายงานกวีชุด "เสียงกระซิบสุดท้าย" นะครับ ผมเขียนบทกวีแทนคำขอบคุณที่พี่เข้าไปอ่านงานกวีของผม ลองเข้าไปเปิดอ่านดูเผื่อพี่ชอบ แต่ผมเต็มใจเขียนนะครับ
ขอบคุณอีกครั้ง และถือว่านี่คือกำลังใจสำคัญอีกหนึ่งกำลังใจ รวมถึงทุกท่านที่เข้ามาอ่านด้วยนะครับ ขอบคุณจ๊าดนัก