เกลือ..ย่อม..ไม่หวาน
ครูอ้อยผ่านร้อนผ่านหนาวมาหลายครั้ง พบผู้คนมามากมาย ทั้งๆที่รู้ แต่ก็ต้องยอมรับ ...เพราะสังคม...เป็นผู้กำหนด
เมื่อไม่ได้มาแผ้วพาลอะไรกับชีวิตเรามากนัก จึงทำใจได้ ไม่เกี่ยวข้องกัน
แต่เมื่อมาร่วมเดินทางเดียวกันแล้ว...ก็ต้องโอภาปราศรัยกันบ้าง....ตามใจเรียกร้อง....
เกลือย่อมไม่หวาน.... มาจากการเขียนทึกแบบ Flowery อ่านแล้วดูดี มีสีสัน แต่ กระทบกระเทียบเสียปี้ป่น....
เกลือย่อมเป็นเกลือ จะเปลี่ยนเป็นน้ำตาลไปได้อย่างไร
ใครล่ะจะเป็นเกลือ...
ใครล่ะจะเป็นน้ำตาล...เลือกกันเอาเอง...
แต่อย่าอยากเป็นเกลือ ทั้งๆที่เป็นน้ำตาลล่ะ...มันน่าเกลียด
ครูอ้อยเคยเขียนแนะนำการเขียนบันทึก หลังจากมีผู้สนใจให้เขียนตั้งแต่ ยังไม่ได้รับรางวัล.... จนได้รับรางวัล จนผู้คนลืมไปหมดแล้ว จึงกลับมาเขียนใหม่
เรียนเชิญอ่านได้...ที่นี่...และได้ นำสิ่งที่ดีมาฝากกันนิดหน่อย..ว่า
นักเขียนที่ดีนั้น......ต้องทำตัวเปรียบเสมือนน้ำชาที่ไม่เคยล้นถ้วย
นักเขียนที่ดีนั้น......ต้องทำตัวเปรียบเสมือนดอกทานตะวันที่รอรับแสงตะวันโดนไม่กลัวฤทธิ์ของแสงแดดแผดเผา
นักเขียนที่ดีนั้น.....ต้องทำตัวเปรียบเสมือนเกลือที่เค็ม อยู่ที่ไหนก็เค็ม
ขอให้ท่านผู้อ่านที่กำลังคิดที่จะเขียน..จงประสบกับความสำเร็จในการเขียน และมีจุดยืนเป็นของตนเองในการเขียน..ในเร็ววัน
คำสำคัญ (Tags): #ครูอ้อย
หมายเลขบันทึก: 120420เขียนเมื่อ 18 สิงหาคม 2007 14:05 น. ()ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น