"แม่ยาย" ของเรา 5 คนพี่น้อง


"แม่ยาย" ไม่ใช่แม่ของภรรยาหรอกครับ...

"แม่ยาย"  เป็นชื่อที่ พวกเรา  5  คนพี่น้องใช้เรียกคุณยายทองสุข  ซึ่งถ้านับศักดิ์เป็นญาติห่างๆ ของคุณแม่ผมครับ...

             ทำไมถึงเป็น "แม่ยาย"  หลายคนคงสงสัย  เหมือนที่ผมบอกครับว่า  ยายทองสุข  มีศักดิ์เป็นยายของพวกเรา  แล้วทำไมถึงมีคำว่าแม่มานำหน้าให้ฟังดูแปลกๆ  "แม่ยาย"  ไม่ใช่แม่ของภรรยาหรอกครับ... 

              ผมเคยถามเรื่องนี้กับแม่ด้วยความสงสัยตามประสาเด็กๆ ครับว่า...ทำไมเราต้องเรียกยายทองสุขว่า "แม่ยาย"  แม่ตอบว่า ที่จริงคนที่เรียกชื่อน้น่าจะเป็นพี่ชายของผมคนเดียว...ยิ่งทำให้ผมสงสัยต่อครับว่าทำไมพี่ถึงเรียกคนเดียว...แม่ตอบแบบเล่าเรื่องอย่างนี้ครับ...

              ตอนที่แม่คลอดพี่ชายของผมใหม่ๆ แม่บอกว่าพี่ชายผมป่วย ร้องให้โยเย  จนแม่ไม่เป็นอันกินอันนอน  มีคนบอกแม่ว่าวันของแม่กับของพี่ไม่ถูกกันให้แม่นำลูกคือพี่ชายของผมไปให้คนอื่นที่มีวันตรงกันเสีย...แม่ก็เลยนำพี่ชายไปให้ยายทองสุข ซึ่งมีวันตรงกับพี่ชายของผม โดยที่ยายทองสุขรับพี่ชายผมเป็นลูก.... แม่บอกว่าหลังจากที่พาพี่ชายผมไปให้ยายทองสุขแล้ว พี่เลิกร้องให้โยเย  และก็ไม่ป่วยกระเสาะกระแสะอีกเลย...เป็นความเชื่อของชุมชน(ภูมิปัญญาท้องถิ่น)ครับ... 

             ผมถามแม่ว่าให้พี่ชายกับยายทองสุขแล้วทำไม...พี่ชายยังอยุ่กับแม่อีก....แม่บอกว่าการให้แบบนี้คือ...การไปบอกให้เขารับเป็นลูก...โดยบอกว่า "ฉานเอาลูกมาให้เป็นลูกของคนที่เราจะให้เขารับ....ซึ่งโดยปกติแล้วคนแถวบ้านผมเขาจะรู้กัน เมื่อมีคนบอกให้ลูกก็จะรับว่าเป็นลูกของตนแล้วก็จะทำการผูกข้อมือรับเป็นลูก... และผู้ที่เป็นแม่แท้ๆ จะสอนให้ลูกของตนเรียกคนที่รับไปว่าแม่...และตามด้วยชื่อด้วย.... จากสาเหตุนี้เองครับที่พวกเราได้เรียกยายทองสุขว่า "แม่ยาย"  ก็เราเรียกตามพี่ชายกันทั้งหมดเลยครับ...ซึ่ง "แม่ยาย" ก็เป็นที่รักของพวกเราทุกคน...ทุกครั้งที่แม่ยายมาที่บ้านจะซื้อขนมติดไม้ติดมือมาฝากพวกเราทุกคนเลยครับ...

             ผมจำได้เมื่อตอนที่พวกเรา  4  คนพี่น้องบวชพระ  แม่บอกให้พวกเราไปกราบขออโหสิกรรมกับ "แม่ยาย" ด้วย  พอเรากราบที่เท้าแม่ยายถึงกับน้ำตาใหลเลยครับ...ภาพนั้นยังจำติดตาผมอยู่เลยครับ...

             เรื่องนี้ไม่ใช่เป็นเรื่องตลกนะครับ...ตอนที่ผมมีลูกคนโต...ก็มีอาการร้องให้โยเยก็มีคนบอกให้พาไปให้คนอื่นเหมือนกัน...ผมก็เลยบอกให้กับเพื่อนที่ทำงานครับ... ตอนนี้ลูกของผมก็เรียกเพื่อนผมว่า "แม่จูน" เพราะเพื่อผมชื่อเล่นชื่อจูน  ส่วนเจ้าตัวเล็กของผมเมื่อเห็นพี่สาวเรียกแม่จูน  ก็เรียกแม่จูนตามพี่ไปด้วยเลยครับ...

              คำว่า "แม่"  หาสิ่งใดมาแทนไม่ได้ในโลกนี้  เพราะในโลกนี้ไม่มีใครไม่มีใครรักเราเท่ากับแม่อีกแล้วครับ... ต่อให้ลูกเลวร้ายอย่างไรแม่ก็ยังรัก  ถึงลูกจะมีร่างกายพิกลพิการแม่ก็ยังรัก  ถึงลูกจะเป็นมหาโจรแม่ก็ยังรัก....ไม่มีรักใดที่จะเหนือไปกว่า "รักของแม่" ที่มีต่อลูก....

หมายเลขบันทึก: 119344เขียนเมื่อ 13 สิงหาคม 2007 21:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 มิถุนายน 2012 13:19 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ขอบคุณที่เขียนให้อ่านนะครับ

แล้วเรื่องเกลอนี่เป็นยังไงครับ มีความเชื่อปนมาด้วยไหมครับ

เรียน...คุณธนพันธ์

  • ขอบคุณครับที่กรุณาเข้ามาเยี่ยม...ลปรร...
  • เรื่องของเกลอ...ไม่น่าเกี่ยวกับเรื่องความเชื่อ นะครับ...แต่เป็นเรื่องของความรัก...ความผูกพันธ์ หรือสัญญาใจ  ระหว่าง คนหนึ่งกับอีกคนหนึ่ง...ครับ... โอกาสหน้าจะบันทึกมาให้ ลปรร อีกครับ...

สวัสดีครับ อันนี้ไม่ทราบว่าถูกคนหรือเปล่า

พอดีผมเซิร์ท หาชื่อ อาจารย์ โชคดี ช่วยด้วง มาพบ บล็อคนี้ เห็นหน้า คุ้นๆ ไม่ทราบว่าช่ายม่ายผมเป็นน้องชาย อาจารย์ โชคดี อาจารย์ ดรุณี ช่วยด้วง เคยเจอะพี่ ประจำนานแล้ว ตอนนี้ทำงาน อยู่ที่กรุงเทพฯว่างๆ เข้ามาเยี่ยม อีกทีนะครับ

 

แต่ว่าอาจารย์เค้า ไม่ได้เข้าในเน็ท ใช้ไม่ค่อยจะเป็น ใช้เป็นคงมีอะไรเขียนถึงนะครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท