ในอ้อมแขนของBlog
ไม่มีครั้งใดที่นั่งเครื่องบินแล้วรู้สึกว่ามันช่างบินช้าเหมือนเต่า เสียงหึ่ง..หึ่ง ไม่ทันใจเอาเสียเลย ทั้งๆที่ทะยานขึ้นได้ก็เชิดหัวชันกว่าปกติ สักพักกัปตันบอกว่าขออภัยที่เที่ยวนี้เขาจะไม่บริการเครื่องดื่มร้อน คงมีเหตุจำเป็นที่จะทำเวลา บินแค่40นาที จากสตึกก็มาปร๋ออยู่สนามบินสุวรรณภูมิเสียแล้ว อาจารย์ขจิตมารอรับ อีก1ชั่วโมงเราต่อเครื่องโบอิง777ของการบินไทยลำใหญ่บรรทุกคนแน่นเอี๊ยด เขารายงานว่าจะใช้เวลาบิน1ชั่วโมง ผมก็นั่งนับเวลานาทีพร้อมกับดูจอรายงานความสูงและระยะทาง คิดดูเถิดว่ากระเป๋าและกล่องเห็ดรวมกันแล้ว7ใบ เรายังไม่ยอมโหลดลงท้องเครื่อง ยอมแบกขึ้นด้วยเพื่อที่จะไม่ให้เสียเวลารอรับกระเป๋า เอากับพ่อกามนิตสิ
หลังจากที่เราหอบของพะรุงพะรังลงจากเครื่องบิน น้าอึ่งอ๊อบมารับไปพบกับก๊วนกลุ่มใหญ่ รถจอดปับท่านเจ้าภาพก็มาประชิด อาจารย์พิชัยกับหนุ่มเอกเข้ามาประคองไปร่วมกับเพื่อนที่โต๊ะอาหาร ใครต่อใครที่นั่งล้อมโต๊ะเข้ามารุมมะตุ้ม รับไหว้กันจนมือเป็นหวัด ลูกหว้าลูกสาวจากเมืองสองแควถลามากอดเอวอุ้มลุ่ม ได้พบอาจารย์จันทรรัตน์สมใจ แถมยังได้นั่งกินข้าวใกล้กันด้วยละ เจออาจารย์ติ๋วกระเซ๊าให้เพื่อนฮากันสด..สด เจอดร.กระปุ๋มนั่งนิ่งสงบระบายยิ้มน้อยๆ ตรงกันข้ามกับคุณซูซานจักะจี้บรรยากาศให้เอิ๊กอ๊ากครื้นเครง มะปรางเปรี้ยวทำการบ้านแทบไม่ให้เวลาเล็ดลอดได้แม้แต่นาทีเดียว ดร.กมลวัลย์กับคุณพ่อคุณแม่มาเที่ยวล่วงหน้า อาจารย์แป๋ว อาจารย์แผ่นดิน ท่านอาจารย์แฮนดี้มาตั้งหลักขมีขมัน และหนุ่มหุ่นมาตรฐาน3ใบเถาของเจ้าภาพขยันทำงานกันเหลือเกิน ขาดแต่ครูอ้อยกับหวานใจที่ยังมาไม่ถึง มิฉะนั้นจะครบเครื่องเรื่องเฮฮาเต็มอัตรากว่านี้
ออกจากร้านอาหาร น้าอึ่งอ๊อบพาคนแก่กับกามนิตหนุ่มไปทัวร์ดอยหลายลูก มองหาฝนดาวตกไม่เห็นเพราะมีฝนโปรยปราย แต่ได้รู้จักดอยต่างหลายดอย กว่าจะไปถึงโรงเตี๊ยมคณะใหญ่ซ้อมร้องเพลงไปจนเสียงแห้งแล้ว หลังจากพบปะนัดหมายงาน ถ่ายรูปกันจนพอใจทั้งคนที่แอ๊คท่าและคนที่แอ๊คถ่าย จึงแยกย้ายกันเข้าห้อง ส่วนผมกับกามนิตหนุ่มน้าอึ่งอ๊อบพามาสาธิตการเดินทางแบบย้อนศร เข้ามาซื้อของเตรียมทำบุญตักบาตรวันพรุ่งนี้ ผมก็จะตั้งจิตอธิฐานว่าขอให้งานนี้มีคนฮามากๆ ฮาจนเมื่อยกระพุ้งแก้ม ฮาแล้ว ฮาอีก ฮาฮ่าฮ้าๆๆๆ
คนแก่หลายคนถูกทอดทิ้งให้อยู่อ้างว้างเดียวดาย แต่แก่ชราอย่างผมกลับตรงกันข้าม โชคดีที่ได้เข้ามาอยู่ในอ้อมใจกัลยาณมิตรชาวBlog เจ้าประคุณเอ๋ย..ไม่เจอกับตัวเองไม่รู้หรอกว่า คุณค่าทางน้ำใจนั้นเงินทั้งโลกก็ไม่สามารถซื้อได้ นี่ไม่ได้พูดให้ดูดีนะจ๊ะ ลองถามตัวเองดูเถิดว่าสังคมรอบข้างของเราเป็นอย่างไร
คนที่ไร้เพื่อนไร้ความจริงใจนั้นจะรู้สึกตัวว่าชีวิตหายไปครึ่งหนึ่ง ทนอยู่ทนทำกระด้างกระโดกกระเดกไปในแต่ละวัน พูดไม่ได้ไอไม่ดัง ดั่งโบราณว่าไว้ มีเพื่อนดีสักหนึ่งคน ดีกว่ามีเพื่อนคิดมิดีมิร้ายทั้งโลก แต่ที่เชียงใหม่แห่งนี้ใช่ว่าเราจะมีเพื่อนดี1คน แต่เรามีกัน 10-20-30 และจะขยายไปเป็นร้อยเป็นพัน อิอิ..
Key Word.
"ใครมาก่อนฮาก่อน ใครมาช้าฮาทีหลัง
เรียงตามลำดับไหล่ ห้ามแซงฮา..อิอิ.."
Key Word.
ฮาได้ฮาดี ฮาที่นี่ไม่ง้ออายิโน๊ะโม๊ะโต๊ะ
จะฮาทั้งทีไม่ต้องมีใบอนุญาต ฮาให้เด็ดขาดไปเล๊ย
ความเห็น (12)
ท่านครูมาครับ
- ผมเตรียมทางหนทีไล่เรียบร้อยแล้วครับ
- หากฮาจนห้องพัง โรงแรมแตกละก้อไม่ต้องห่วงมีทางหนีแน่นอน แต่ทางที่ดีผมแนะนำว่าสำรวจเส้นทางไว้ก่อนจะเป็นการดี เอาน้องขจิตไปด้วยนา คนนี้เขาหูไวตาไว มือก็ไวด้วย อิ อิ ที่ เรื่องเล่าจากดงหลวง » เรื่องเล่าจากดงหลวง 152 Bird eye view ของสถานที่ KM เชียงใหม่
- แล้วผมจะติดตามไม่ให้คราดสายตาเหยี่ยวเลยครับ
ในภาพเป็นการซ้อมฮาเล่น เล่น ยังไม่ฮาจริงนะนี่
- สวัสดีครับ เข้ามาฮาด้วยครับ ขอสคริปท์ฮาด้วยนะครับผม ท่านครู อิๆๆๆ
- ขอให้งานสำเร็จล้นใจไปเลยนะครับผม
- ขอบคุณมากครับ
พ่อขา
แค่ฟังคำบรรยาย ก็สุดเหนือพรรณา ถ้าได้เห็นของจริง คงจะฮาเหมือนพ่อว่า
งานนี้เกรงก็แต่พวกอาหารการกินจะเหลือบานเบอะ เพราะทั้งผู้จัด ทั้งผู้เข้า คงไม่ปล่อยให้เวลาแห่งการพูดคุยหลุดไปง่ายๆ มั๊งค่ะพ่อ ว่างเมื่อไหร่ เป็นคุยตลอด
เสร็จงานแล้วรีบลงดอยกลับบ้านนะคะ งานนี้เป็นห่วงก็แต่พ่อกามนิตหนุ่ม กลัวหลงสาว ๆ มากกว่าหลงดอย จนหาทางกลับไม่เจอกระมังพ่อ
อิอิ
พ่อครูขา
หนิงมาเกาะติดสถานการณ์ค่ะ อิอิ อยากพาคุณแม่ไปเที่ยวเชียงใหม่ด้วยนะคะ แต่ก็มีงาน(อีกแล้ว)ในวันที่ 15 สค. ด้วยค่ะ
เราเลยไปทานข้าวต้มกัน แบบสาวๆ 3G อิอิ
ภาพ บรรยากาศ "ฮา" ยอดเยี่ยม เห็นแล้วเสียดายที่ไม่ได้ตามมาฮา
- อยากบอกว่าคุณพ่อมือนิ๊ม นิ่ม
-
เรียนท่านครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์แห่ง
มหาชีวาลัยอีสาน - แวะเข้ามาสัมผัสกลิ่นไอแห่งมิตรภาพครับ
- ได้อ่าน รับรู้ สัมผัส สุขใจครับ แม้ไม่ได้ ไปร่วมทางกับท่านและคณะ แต่ก็รู้สึกได้ ถึงมิตรภาพ และความผูกพัน ของชาว gotoknowที่มอบให้แก่กันและกัน
- เสียดายครับที่ไม่ได้ไป แต่ก็จะติดตามข่าวคราวที่ แต่ละท่านรายงานลงบล็อกครับ
- แม้ตัวไม่ไป แต่ส่งใจไปหาทุกท่านที่เชียงใหม่ครับ
- ขอให้ทุกท่านที่ไปร่วมงาน ณ เชียงใหม่ มีความ สุขมากๆครับ จากผู้ไม่ได้ไปจากใต้ล่าง
ขอคารวะพ่อครูบาแบบตัวเป็นๆ..ค่ะ..
ถึงเวลาที่ได้พบเจอท่านหลังจากคลาดเคลื่อนกันมา...หลายครั้งหลายครานะคะ...
ดีใจมากเลยค่ะ...
(^_____^)
กะปุ๋ม
ด่วน ระวัง !!!
Warning !!!
Arctung !!!
ท่านที่เป็นโรคหัวใจ หากท่านรู้สึกหวิว หวิว หวาว หวาว ระหว่างการสัมมนา กรุณาแจ้งน้องเอก ไว้ก่อนนะครับ เพราะหาเกิด อาการชักกะตุก ละก้อรีบแจ้งทันที โรงพยาบาลสวนดอกเอารถ Ambulance มาประจำไว้แล้วที่หน้าโรแรม 5 คัน อีก 10 คัน กำลังระดมมาจาก โรงพยบาลล้านนา โรงพยาบาลสิงห์เสนีย์ และโรงพยาบาลสวนปรุง
โปรดช่วยกันสอดส่อง....หากใครนั่งคนเดียวแล้ว ฮาค้าง มากกว่า 1 ครั้ง นั้น โรงพยาบาลสวนปรุงขอรับบริการครับ ฮา......
สวัสดีครับพ่อครู
มาติดตามบรรยากาศของการเดินทาง และบรรยากาศการสัมนา ครับ