รางวัลแม่ดีเด่นประเภทนี้.......ไม่มีแม่คนไหนอยากรับ
วันนี้วันที่ ๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๐ เป็นวันแม่แห่งชาติ เป็นวันที่แม่หลายคนเฝ้ารอคอยอย่างใจจดใจจ่อ ว่าเมื่อไรจะถึงวันนี้ ก็ด้วยความหวังที่จะได้พบลูก อย่างพร้อมหน้าพร้อมตา ไม่ได้หวังว่าลูกจะซื้ออะไรมาฝาก แต่หวังจะให้ลูกมาหา มาเยี่ยม มากอด มากราบ มาแสดงความรัก ความผูกพัน ความกตัญญู
เป็นที่น่ายินดีอย่างยิ่งกับแม่จำนวนไม่น้อย ที่ลูกๆหลายคนได้ทำให้แม่ผู้รอคอย สมความปรารถนา แต่ก็มีลูกอีกจำนวนหนึ่งที่ปล่อยให้แม่ ชะเง้อ คอยด้วยความกระวนกระวาย มองรถคันแล้วคันเล่าที่แล่นผ่านไป อย่างไม่ไยดี ไม่มีแม้แต่เงาของลูกสักคนที่จะลงจากรถ แล้วเดินลงมากราบแม่ ทั้งๆที่แม่บางคนนั้นมีลูกเกือบ ๑๐ คน
ถึงวันแม่คราวไร ก็มักจะมีหน่วยงาน องค์กรที่เกี่ยวข้อง มอบรางวัลแม่ดีเด่นควบคู่ไปกับรางวัลลูกกตัญญู ในปีนี้ก็มีแม่ผู้มีคุณสมบัติดีเด่น ได้รับรางวัลหลายท่าน แม่หลายๆคนยิ้มอย่างปลื้มปิติ ภาคภูมิใจกับรางวัลที่ได้รับ เพราะเป็นรางวัลอันล้ำค่า เชิดชูเกียรติยศแก่ตนเองและวงศ์ตระกูล อย่างยิ่ง ด้วยเหตุที่จะมีแม่เพียงไม่กี่คนในจำนวนแม่นับล้านๆคนที่จะมีสิทธิ์ได้รับรางวัลนี้
วันรับรางวัลผมสังเกตเห็นดวงหน้าของแม่ดีแด่นคนหนึ่ง ท่านมีแววตาหม่นหมองเหมือนมิได้ยินดีกับรางวัลเกียรติยศที่ได้รับ ได้ยินเสียงพิธีกรประกาศว่าเป็นแม่ดีเด่นประเภทแม่ผู้เสียสละ แววตาของแม่ท่านนี้เหมือนกับจะบอกว่าถ้าเลือกได้ แม่จะไม่ขอรับรางวัลนี้ดีกว่า แต่แม่ขอเลือกการได้อยู่กับลูกที่แม่รักให้นานที่สุด
อย่างไรก็ตามในภาวะแห่งการสูญเสียลูกผู้เสียสละชีวิตเพื่อชาติ รางวัลแม่ผู้เสียสละจึงถือเป็นการทดแทนขวัญและกำลังใจได้ส่วนหนึ่ง แม้เป็นเพียงเศษเสี้ยว ของความรู้สึกที่ได้กลับคืนมา เป็นสิ่งหนึ่งที่จะช่วยยืนยันว่า ชีวิตที่ท่านอุทิศเพื่อชาตินั้นไม่สูญเปล่า คนที่อยู่ข้างหลังยังรำลึกถึงท่านเสมอ เกียรติคุณ ของท่านจะส่งผลมายังครอบครัวและคนที่ท่านรัก ให้ได้รับการยกย่องเชิดชูอยู่ตลอดไป ดังเช่นสิ่งที่สังคมกำลังมอบให้แม่ ของท่านในครั้งนี้