ในการบริหารงาน เมื่อเราได้รับการแต่งตั้งเป็นหัวหน้าหน่วยงาน ในสังคมยุคเดิมๆ อำนาจบังคับบัญชาจะทำให้เราสามารถเป็นผู้บริหารงานได้ไม่ยาก สั่งการอย่างไรผู้ใต้บังคับบัญชาก็ทำอย่างนั้น แต่ในสังคมสมัยใหม่คนมีความรู้มากขึ้น อำนาจบังคับบัญชามีพลานุภาพลดลง การบริหารสมัยใหม่ใช้การสั่งการบังคับได้น้อยลง การสั่งงานใดๆแล้วบอกว่า"ผมเป็นผู้อำนวยการนะ สั่งอย่างไรก็ทำอย่างนั้น ใช้ได้น้อยลง"
คำโบราณท่านว่า "เมื่อท่านพูดคนจะฟัง เมื่อท่านทำคนจะเชื่อ" สิ่งสำคัญในฐานะของผู้บริหารที่เป็นหัวหน้า(คือคนที่เป็นหัว คือคิดได้อย่างดี มองการณ์ไกลหรือมีvisionary leadership) และเป็นหน้าคือทำตัวให้สมารืทเป็นหน้าเป็นตาของหน่วยงาน ได้รับการยอมรับจากบุคคลภายในอกหน่วยงาน ส่วนลูกน้องคือคนที่เราต้องดูแลเขาเหมือนลูกเหมือนน้อง
การทำงานให้ได้ผลดี ผู้บริหารต้องสร้างศรัทธาให้เกิดความยอมรับในตัวของเรา ให้ลูกน้องยอมรับเรา แสดงฝีมือให้เขาเห้นว่าเรามีฝีมือพอที่จะนำพาเขาและองค์การไปสู่สิ่งที่ดีได้ จะทำให้เขาพร้อมที่จะก้าวไปกับเราโดยที่ไม่ต้องไปบังคับเพราะใจเขาไปกับเราแล้ว
ในทำนองเดียวกัน เราเองก็ต้องไว้ใจลูกน้อง เชื่อใจเขาง่างานที่เรามอบหมายให้เขานั้น เราเชื่อมือเขา ว่าเขาทำได้ ทำนอง "สงสัยไม่ใช้ เมื่อใช้ไม่สงสัย" เปิดโอกาสให้เขาทำ เฝ้าดูเขา เมื่อเขาทำได้ดี ชื่นชมเขา เมื่อเขาเจออุปสรรคโดดเข้าไปช่วยเหลือได้ทันเวลา
Trust จึงเป็นปัจจัยสำคัญในการทำงาน ที่เปรียบเหมือนอากาศ ที่ตอนมีไม่รู้สึกว่ามันสำคัญ แต่ตอนขาดจะรู้ทันทีว่ามันสำคัญมาก
พิเชฐ บัญญัติ
12 สิงหาคม 2550
ไม่มีความเห็น