ค่าย มมส ร่วมใจห่วงใยชุมชน (๓) : สวนสวรรค์อันรื่นรมย์
ไม่มีห้างโก้หรูในหมู่บ้าน
<p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center" class="MsoNormal" align="center">แต่เบิกบานตามวิถีที่เป็นอยู่</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center" class="MsoNormal" align="center">สมถะ เรียบงามตามฤดู</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center" class="MsoNormal" align="center">แต่ละวันเรียนรู้อยู่ทุกวัน</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center" class="MsoNormal" align="center"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center" class="MsoNormal" align="center">ท้ายหมู่บ้านคืออาณาจักรแห่งชีวิต</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center" class="MsoNormal" align="center">เหล่ามิ่งมิตรพิงพักใจไม่ไหวหวั่น</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center" class="MsoNormal" align="center">ระเริงเล่นเที่ยวท่องพร้อมเพรียงกัน</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center" class="MsoNormal" align="center">ประหนึ่งสวนสวรรค์อันรื่นรมย์</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center" class="MsoNormal" align="center"></p> <p> </p>
ความเห็น (10)
ไม่มีห้างเทสโก้ในหมู่บ้าน
แต่ป้าสานเปิดร้านขายของอยู่
ผลไม้ก็มีขายตามฤดู
เปิดเช้าตรู่ปิดสองทุ่มตามกำลัง
ท้ายหมู่บ้านมีทางออกนอกชีวิต
เหล่ามวลมิตรชวนกันไปไม่ไหวหวั่น
ระเริงเที่ยวไปในเมืองพัลวัน
ซื้อของกันที่เทสโก้โก้เสียจริง
ทุกวันนี้ร้านป้าสานยังเปิดอยู่
แต่ไม่รู้ลูกค้าหายไปไหน
ว่ากันว่าเหล่าลูกค้าพาเปลี่ยนใจ
ถูกเท่าไรก็ยังแพงกว่าห้างดัง
เฮ้อ.....มาออกตรงนี้ได้อย่างไรเนี่ย ขอโทษษษษษทีครับ
สวนสัตว์ของฉันไม่มีดอก
แต่เมื่อออกไปไหนก็ใกล้ฝัน
เห็นนกหนูปูปลาสารพัน
เพียงแต่มันไม่ได้อยู่คู่กับกรง
- สวัสดีครับ คุณหมอธนพันธ์
- ผมชอบกลอนที่เขียนตอบมานี้อย่างยิ่งนัก มีสาระแฝงความขบขัน ประหนึ่งมองโลกในแง่ดีอย่างน่าสนใจ
- เป็นกลอนที่สะท้อนภาพสังคมได้อย่างชัดเจนกลับ โดยเฉพาะวิถีร้านขายของชำ หรือแม้แต่ร้านค้าเล็ก ๆ ในชุมชนต่าง ๆ ก็เป็นเช่นนั้นจริง
- สิ่งเหล่านี้คืบคลาน หรือแม้แต่กระโจนเข้ามามีอิทธิพลต่อชีวิตของชาวบ้านอย่างไม่รู้ตัว
- เป็นที่น่าสังเกตว่า ในแต่ละหมู่บ้านยากจนแค่ไหนก็มีเตาแก๊ช, ยากจนแค่ไหนก็มีตู้เย็น, ยากเจนแค่ไหนก็มีหม้อหุงข้าว, เป็นต้น
- สิ่งเหล่านี้กำลังตั้งคำถามและสะท้อนคำตอบในทางสังคมที่น่าสนใจ
- การอยู่อย่างมีความสุขในยุคปัจจัยดูจะซับซ้อนมากกว่าอดีตอย่างน่าใจหาย
- ....
- ยืนยันครับ, ชอบกลอนและมุมมองของคุณหมอมาก
- ขอบคุณครับ
- สวัสดีครับ คุณออต
- อ่านแล้วผมประทับใจกลอนที่คุณออตเขียนให้มาก
- เพราะอันที่จริงก็ต้องการเขียนและสื่อสารในทำนองนี้ แต่ก็ทำไม่ได้
- แต่โชคดีที่คุณออตมาเติมเต็มอย่างสมบูรณ์ในเจตนารมณ์
- ขอบคุณจริง ๆ ครับ
สวนสัตว์ของฉันไม่มีดอก
แต่เมื่อออกไปไหนก็ใกล้ฝัน
เห็นนกหนูปูปลาสารพัน
เพียงแต่มันไม่ได้อยู่คู่กับกรง
- โลกของเด็กๆ สดใส ไร้มลพิษ และมีจินตนาการที่งดงามนะคะ แม้ว่าเขาเหล่านั้นจะอยู่ต่างสถานที่ ต่างสภาพแวดล้อมกันก็ตาม แต่ออกจะน่าเอ็นดูหน่อยนึงนะคะสำหรับน้องๆ ที่เขาต้องเจอสภาพแย่ๆ บ้างในบางมุมของชีวิตเขา แต่กระนั้น เราๆ อาจมีส่วนช่วยเหลือมุมไหนได้ในชีวิตเขา เราก็ควรจะช่วยเหลือกันคนละไม้ละมือใช่มั๊ยคะ (ตอนนี้ก็เต็มมือเลยล่ะค่ะ กับสมาชิกที่โรงเรียน ต่างบ้าน ต่างครอบครัว ต่างการเลี้ยงดู)
- อ้อ....ฝากบอกน้องดินด้วยนะคะว่ารูปรถถังของน้องดินน่ารักจังเลยค่ะ สีชมพูหวานมากเลย อยากเห็นรถถังแบบที่น้องดินวาดแถวๆ 3 จังหวัด กับ อีก 4 อำเภอในชายแดนใต้ค่ะ
- สวัสดีครับ พี่ศศินันท์
- ผมต้องขออภัยอย่างยิ่งที่ตอบบันทึกล่าช้าไปมาก และช่วงนี้เกือบทุกบันทึกผมก็ค้างการตอบอย่างมากเช่นกัน
- นั่นเป็นความไม่ลงตัวของเวลาที่ยังจัดการได้อย่างไม่ดีนัก และดูเหมือนว่า จะต้องใช้เวลาจัดการในเรื่องเวลาอีกพอสมควร
- .....
- ผมเพิ่งกลับมาจากเชียงใหม่, และยังไม่ได้กลับบ้านไปหาแม่
- คิดถึงท่านมากครับ...
- และหวังว่าท่านจะมีสุขภาพกายและใจที่แข็งแรง
- .....
- ขอบพระคุณมากนะครับ,
- และขอให้พี่ศศินันท์และครอบครัวมีความสุขเสมอใจ.... ตลอดเวลา
- สวัสดีครับ
- กระแสทุนนิยมอันเชี่ยวกรากได้พัดเข้าสู่หมู่บ้าน และนำพาคนในหมู่บ้านออกมาสู่สังคมนอกบ้านอย่างน่าใจหาย
- ปรากฏการณ์ร้านค้าเล็ก ๆ ในชุมชนก็ต้านกระแสนี้อย่างอ่อนล้า
- หรือแม้แต่สังคมใหญ่ ๆ ในบางแห่ง ตอนนี้ก็ดูเหมือนกำลังรวมตัวต้านห้างใหญ่ แต่ก็ดูจะไม่เป็นผลเท่าใดนัก
- ขอบคุณนะครับที่แวะมาเยี่ยมเยียน
สวัสดีครับ
- โลกของเด็กเต็มไปด้วยจินตนาการ และดูสดใสไร้เดียงสาเป็นที่สุด และยิ้มของเด็กก็เป็นเสมือนยิ้มของโลกด้วยเช่นกัน
- ปัญหาสำคัญก็คือ สังคมอันขุ่นมัว สับสนและแปลกแยกอย่างหลากหลายนั้น ได้กลายมาเป็นภาพประจักษ์อันชินตาที่เด็กกำลังสั่งสมไว้ในใจอย่างไม่รู้ตัว ซึ่งเมื่อโตใหญ่ก็อาจจะเป็นปัจจัยที่กำหนดวิถีชีวิตเขาได้เช่นกัน
- การสร้างต้นทุน หรือภูมิต้านทานที่ดีในการสังเคราะห์ในเรื่องเหล่านี้ถือเป็นกระบวนการอันสำคัญของการสร้างสังคม และตัวของเด็ก ๆ ก็เป็นคนที่ต้องรับช่วงของการดูแลสังคม ดังนั้น การสร้างคุณภาพชีวิตที่ดีให้กับเด็กจึงเป็นเรื่องน่าห่วงเป็นอย่างยิ่ง
- ผมไม่ถึงขั้นอนุรักษ์อย่างสุดโต่ง แต่ก็พยายามที่จะเรียนรู้วิธีการที่จะสอนลูกให้เข้าใจภาวะของสังคมที่เป็นปัจจุบัน เพื่อให้เขาได้ดำรงชีวิตอย่างมีความสุข แต่ไม่ใช่การหลุดพ้นไปจากสำนึกร่วมที่พึงมีต่อสังคม
- .....
- ไว้วันหลังผมจะให้น้องดินวาดรูปรถถังและทหาร หรือแม้แต่เรื่องราวที่กำลังเคลื่อนไหลอยู่ภาคใต้นะครับ....
- แต่ครั้งหนึ่งเขาเองก็บ่นเหมือนกันว่า "ทำไมต้องยิงกันด้วย...และทำไมทหารจึงถูกยิง "...
- ....
- ขอบคุณครับ