หากโลดแล่นไปโดยไม่มีวิถีที่แน่นอน บางครั้งก็อ่อนล้าเหนื่อยแรงเปล่า หาประโยชน์มิได้ และบางครั้งก็แล่นหนีเจียนตายไม่มีที่สื้นสุด หยุดไม่ได้ ตายลูกเดียว แต่หากเรากำหนดวิถีไว้ล่วงหน้า หรือหาทางหลบให้พ้นวิถีที่มาแรงแห่งโลก เราอาจจะมีเวลาพัก ตั้งหลักอยู่ในที่ปลอดภัย และโลดแล่นไปในวิถีแห่งตน โปรดสังเกต
จากภาพที่ปรากฎ ถ้าสมมติว่า วงกลมใหญ่เป็นกระแสแห่งโลก วงกลมเล็กเป็นตัวตนแห่งเรา เส้นตรงที่เป็นฐานคือลานวิถีที่แล่นไป กระแสโลกหมุนเข้าหาเรา ตัวเราแค่เนี๊ยะจะทัดทานไหวหรือ เราหยุดเมื่อไหร่ทับเราแน่นอน แบนแต๊ดแต๋ หนีครับ เราต้องหนี แล่นไปไม่มีวันหยุด เหนื่อยสุดสุดก็ต้องหนี ถ้ายังอยากมีชีวิตรอด
ฉุกคิด ณ เส้นตั้งฉาก หากเส้นนี้แข็งแรง ตั้งมั่น ค้ำดันกระแสโลกไว้ เราอยู่ได้สบาย กระแสใด ๆ ก็เข้าหาเราไม่ถึง จึงมีเวลาพัก ตั้งหลักอยู่ในที่ปลอดภัย และโลดแล่นไปในวิถีแห่งตน ทะลุลอดตลอดแนว แจ๋วจริง ๆ ครับท่าน
แต่เอ๊ะ… เส้นตรงที่ตั้งฉากนั้น มันได้แก่สิ่งใดหนอ…???…
เส้นตั้งฉากคืออะไร ?
เส้นตั้งฉากคือ (ตามความเข้าใจ) ข้อต่อรองที่มีพลัง....พลังอำนาจที่เป็นตัวผลักดันและต่อต้าน ตัวเรา,สังคม อันอาจเป็นตัวกำหนดให้เกิดความสำเร็จอย่างสง่างามและเกิดความท้อถอยหรือพ่ายแพ้อย่างไม่ทีข้อแม้ได้ ถ้าเราอยากอยู่อย่างผู้ชนะ หรือเพื่อเอาตัวรอด หรือเพื่อล้อเล่นลม(กระแส)อย่างอ่อนโยนแต่แฝงด้วยความเข้มเข็งด้วยพลัง กาย ใจ ที่แน่วแน่แล้ว ควรต้อง 1.ไม่หลงไหลในกระแสบริโภคนิยม 2.ไม่แบ่งพรรคพวกหรือแยกมุ้ง 3.ไม่ลืมสายเลือดไทย และต้องมีการเยียวยาอย่างเหมาะสม 4.รวมพลังสามัคคี เรียนรู้ร่วมกันอย่างถูกต้องและมีกระบวนการ สานฝันให้เป็นความจริง โดยเริ่มจากองค์กรเล็ก ๆ ในชุมชน 5.ประยุกต์ใช้แนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงให้เหมาะสมกับเหตุการณ์ปัจจุบัน 6.ทุกคนในกลุ่มเป้าหมายต้องมีจิตวิญญาณสาธารณะ
อาจารย์สนั่น บุญมี* ขอบพระคุณครับที่ให้ข้อคิดเห็น
* ผมมาเยี่ยมชม ได้แง่คิดดีมาก ..คิดๆนานมาก ..ว่าเส้นตั้งฉากไหนจะมาให้เราพึ่งได้อย่างแข็งแรง ผมคิดคนเดียวนะ ...เส้นนั้นน่าจะเป็น..ตัวเรามากที่สุด เพราะ ถ้าเราเรียนรู้การพึ่งตนเองอย่างดีแล้ว มั่นใจในตัวเองแล้ว ไม่ใส่ใจในคำพูดของสรรพมนุษย์ทั้งหลาย...เราก็จะรอด มีเวลาพักครับ..
.
.
หลบลี้เพื่อสบาย คือความหมายอย่างนั้นฤๅ
สยบดุจคนดื้อ ไม่รับรู้ความเปลี่ยนแปลง
หรือทะเยอทะยานฝัน ก้าวให้ทันการแก่งแย่ง
หรือวิ่งก้าวล้ำแซง เพื่อแสดงพลังตน
ปรับตัวอย่างกลมกลืน มิขัดขืนเหมือนจำนน
หรือโกยเพื่อดอกผล ผันเป็นเงินงอกงามตา
คว้าได้ก็คว้าเอา ก็มือเรายาวนี่นา
เขาล้วนแต่เสาะหา กอบโกยมาในครอบครอง
นั่นนี่เขาต่างมี ส่วนเรานี้ได้แต่มอง
อยากเสาะมาสนอง มากเงินทองมันผิดไหม
จึงล่มจึงสลาย สร้างเสียหายสัมคมไทย
บริโภคแต่เปลือกไซร้ ด้วยโลดไปตามกระแส
สงบอย่างเสงี่ยม จิตเต็มเปี่ยมมองแก่นแท้
รู้ทันโลกแปร มั่นคงแน่ทุกครอบครัว
ตี่ต่างว่า ตัวเรา ไม่มี... แม้ กระแสโลก เคลื่อนที่จากซ้ายไปขวา ก็ไม่อาจทำลาย ตัวเรา ได้ เพราะ สิ่งที่ไม่มีจะไม่ถูกทำลาย...
หรือต่างตี่ว่า ตัวเรา มีอยู่... แต่ ทุกสิ่งทุกอย่างมีการเคลื่อนที่ไปข้างหน้าตลอด (พลวัต Dynamic)... นั่นคือ กระแสโลก ตัวเรา ลานวิถี และ เส้นตั้งฉาก ต่างก็เคลื่อนที่ไปข้างหน้า... ดังนั้น กระแสโลก ก็ไม่อาจทับ ตัวเรา ได้...
และ หากไม่มองเป็นพลวัต แต่มาพิจารณาตามรูปที่หยุดนิ่ง (สถิต static)... กระแสโลก ก็ไม่อาจทับ ตัวเรา ได้ เพราะมีช่องว่างให้ ตัวเราดำรงอยู่ ระหว่าง เส้นตั้งฉาก กับ กระแสโลก...
อนึ่ง การที่ กระแสโลก อยู่ในสภาพหยุดนิ่ง เพราะแรงกดของ กระแสโลกมีความสมดุลกับแรงรับที่เกิดจาก ลานวิถี ... ขณะเดียวกัน การที่กระแสโลก กระทบ เส้นตั้งฉาก แล้วหยุดนิ่งอยู่ นั่นเพราะว่า แรงผลักหรือแรงกระแทกจาก กระแสโลก ถูกแรงต้านจาก เส้นตั้งฉาก ตอบโต้ไว้ จึงก่อให้เกิดสภาพนิ่งเช่นนั้น... เมื่อทั้ง กระแสโลก ลานวิถี และ เส้นตั้งฉาก เกิดความสมดุลของแรงจนกระทั้งอยู่ในสภาพนิ่งอย่างนี้ จึงมิอาจจะเคลื่อนไหวแล้วมาทับ ตัวเรา ได้...
แฮๆ... ยังมีประเด็นอื่นอีก แต่ขี้เกียจพิมพ์แล้ว...
เจริญพร
ขอบคุณมากที่มาเยี่ยมเยียน
สุดยอดจริง ๆ ครับคุณภาทิพ
สงบอย่างเสงี่ยม จิตเต็มเปี่ยมมองแก่นแท้, รู้ทันโลกเปลี่ยนแปร มั่นคงแน่ทุกครอบครัว
อันกระแสโลกนั้น |
แรงหลาย |
| ขวางอยู่อาจถึงตาย | แน่แท้ |
| หนีหรือท่านทังหลาย | หนีไป่ ไหวนา |
| แอบอยู่กำหนดแก้ | เปี่ยมแล้ วิธีกล |
| . | |
| ยลกำแพงที่ตั้ง | แข็งขัน |
| คิดอยู่จนนานวัน | ไป่รู้ |
| อะไรแกร่งบังฉัน | รอดอยู่ ได้ฤๅ |
| หากว่าเราจักสู้ | ใคร่รู้ กลวิถี |
| . | |
| ศรีพระดำรัสเจ้า | เหนือหัว |
| จงอยู่แบบพอตัว | อย่าล้ำ |
| ครองตนและครอบครัว | พออยู่ เพียงรา |
| หลักนี่กำแพงค้ำ | ทั่วก้ำ โลกกระแส |
กราบนมัสการพระคุณเจ้าที่เคารพ
กราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่กรุณามาเยี่ยมเยียนและฝากข้อคิดไว้
หากแรงทั้งสามสมดุลกัน ความนิ่งก็เกิดได้ แต่ก็หาจุดสมดุลได้ยาก(อยู่ดี)
ลานวิถีอันแน่นแล้ |
รองรับ ไหวเฮย |
โลกแล่นหนักเกินนับ |
ค่าได้ |
กำแพงนั่นยันกลับ |
ปักมั่น คงนา |
สามส่วนสมดุลไซร้ |
นิ่งได้ ดังหวัง |
. |
. |
อันกระแสโลกนั้น |
มันมี อยู่เฮย |
ผืนแผ่นลานวิถี |
แน่นไซร้ |
เหลือก็แต่หลักซี |
หลักนี่ คืออะไร |
ยึดมั่นพอเพียงไว้ |
ใช่แล้ว กลวิถี |
สวัสดีค่ะอาจารย์ทนัน
เส้นตั้งฉากนี้ คือสตินั่นเอง เมื่อมีสติ ก็ยับยั้ง วินิจฉัย สิ่งมากระทบได้ทัน ตัดนิวรณ์ ตัดกิเลสตัณหา ให้ทัน จึงเกิดมุมฉากที่ปลอดภัย สำหรับตัวเราค่ะ
ขอบคุณมากคุณตันติราพันธ์, นอนดึกเหมือกันนะครับ, เห็นด้วยครับ "สติ" คือยังชีพอยู่ด้วยความไม่ประมาท ปลอดภัยแน่, รักษาสุขภาพด้วยนะครับ.สวัสดีค่ะ
วันนี้วันพระนะคะ ได้ฟังพระเทศน์ ชุ่มชื่นใจค่ะ เลยขอนำมาฝากด้วยค่ะ
ฆรวาสธรรม
1.สัจจะ...ความซื่อสัตย์ จริงใจต่อกัน
2.ทมะ...ความข่มใจ และปรับปรุงแก้ไขตนเอง
3.ขันติ..ความอดทน รักษาใจให้เยือกเย็น
4.จาคะ...ความยินดีในการเสียสละ บริจาคทาน
ขอบคุณมากคุณศศินันท์ ที่แวะมาเยี่ยมอีกคราเส้นตรงที่ตั้งฉาก
ความคิด พื้นฐานจิตใจ ความหนักแน่นในการครองตน
ไม่ยึดติดวัตถุ ไม่ยึดติดความคิดกระแสแห่งโลก
เส้นตรงนั้นคือจิตใจเรานั่นเองเส้นตรงตั้งฉาก ของใคร ของมัน
ความความคิดของคนรุ่นใหม่ครับ
สวัสดีค่ะ ท่านอ.ทนัน
* มาฝึกจิต ก่อนไปเข้าเฝ้าพระอินทร์ค่ะ
* ....
* 1.ไม่หลงไหลในกระแสบริโภคนิยม 2.ไม่แบ่งพรรคพวกหรือแยกมุ้ง 3.ไม่ลืมสายเลือดไทย และต้องมีการเยียวยาอย่างเหมาะสม 4.รวมพลังสามัคคี เรียนรู้ร่วมกันอย่างถูกต้องและมีกระบวนการ สานฝันให้เป็นความจริง โดยเริ่มจากองค์กรเล็ก ๆ ในชุมชน 5.ประยุกต์ใช้แนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงให้เหมาะสมกับเหตุการณ์ปัจจุบัน 6.ทุกคนในกลุ่มเป้าหมายต้องมีจิตวิญญาณสาธารณะ
.... ชอบมากๆ ค่ะ ขออนุญาติ นำไปเผยแพร่ นะคะ ....
สวัสดีครับหลานภาวะจิต คนบ้านหลวย, ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมน้าคนบ้านกลาง, แนวคิดของหลานก็ถูก "จิต" เป็นเอกครับ, ขอให้โชคดีครับ.
สวัสดีครับคุณpoo ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยม, จะไปเข้าเฝ้าพระอินทร์หรือครับ โชคดีจัง, ฝากบอกท่านด้วยว่าเราทั้งหลายกำลังบำเพ็ญบุญครับ.
กราบท่าน อ.ทนันที่เคารพ
ชอบบันทึกนี้มากค่ะ...อาจเป็นเพราะ...ใกล้เคียงกับความคิดที่กำลังใคร่ครวญอยู่ในปัจจุบันขณะ...
คนไม่มีรากคิดว่า...ไม่ว่าจะเป็นกระแสโลก ทั้งวัฒนธรรม ค่านิยม กระแสบริโภคนิยม ความคิดใหม่ ๆ ที่ถาโถมเข้ามาหาเรานั้น...มักจะมีช่องว่าง...เสมอ...
อาจเป็นช่องว่าง (Space) หรือ พื้นที่ส่วนตัว...ทั้งที่เกิดจากกระแสโลกนั้นเอง หรือ พื้นที่ส่วนตัวที่เราสร้างและสงวนไว้...เพื่อเป็นจุดปลอดภัยจาก...หลายสิ่งหลายอย่างที่เราไม่มั่นใจค่ะ....ด้วยเหตุนี้จึงมักมีนักปราชญ์สอนว่า...
จงหาเวลาอยู่คนเดียวบ้าง.. เพื่อใคร่ครวญ ครุ่นคิด ทบทวน...สิ่งที่เราได้ประสบและพานพบมาทั้งวัน เราคือใคร กำลังทำอะไรอยู่ คิดอะไร กำลังจะไปไหน เป้าหมายอันแท้จริงของชีวิตคืออะไร ..ฯลฯ..
เส้นตรงที่ตั้งฉากนั้นน่าจะเป็น...สติอันมั่นคง ส่วนเส้นระนาบแนวนอนนั้นน่าจะเป็น...ปัญญาอันเกิดจากการใคร่ครวญ ไตร่ตรอง ซึ่งจะช่วยเสริมสร้างความมั่นคง...เกิดสามเหลี่ยมและมีมุมฉากให้เราเป็นพื้นที่อันปลอดภัยจากกระแสโลกอันเชี่ยวกรากนั้นค่ะ....
ขอบคุณอาจารย์ที่เขียนบันทึกดี ๆ ชวนคิดค่ะ....^_^...
สวัสดีครับคนไม่มีราก ที่แวะเข้ามาทักทายและฝากข้อคิดความเห็นไว้
