ชีวิตจริงของอินเทอร์น : สานสายใย...ด้วยใจเดียวกัน (๔)
กิจกรรมก่อนอาหารเที่ยงเป็นการแจกเอกสารแสดงความจำนงว่าแต่ละคนมีความถนัดในงานประเภทใด สนใจจะเข้ามาร่วมคิดร่วมทำในเนื้องานใด เพื่อที่ว่าคณะกรรมการบริหารสภาฯ จะได้ทราบว่า สส.ท่านใดมีความถนัดในงานประเภทใด ที่จำเป็นต่อการดำเนินงานบ้าง ตั้งแต่ งานของประธาน รองประธาน เลขานุการ เหรัญญิก นายทะเบียน วิชาการ ประชาสัมพันธ์ กิจกรรม เนื่องจากปัญหาเดิมที่พบมาคือขาดแคลนคณะทำงาน
หลังจากที่ทุกคนอิ่มหมีพีมันกันแล้ว กิจกรรมในภาคบ่ายเริ่มต้นด้วยการ แยกกลุ่มกรรมการชุดเก่าออกไปสรุปประสบการณ์ที่ได้รับจากการทำงาน โดยมีแม่ต้น เป็นวิทยาการกระบวนการ
ส่วนคณะกรรมการชุดใหม่นั้น นับ ๑ – ๗ เพื่อแบ่งกลุ่มเป็น ๗ สิ่งมหัศจรรย์ จากโจทย์ ๗ ข้อ ที่จะช่วยตั้งหลักให้การทำงานในหน้าที่ สส.เป็นไปได้ดีขึ้น ได้แก่
- ชุมชนเพลินฯในความมุ่งหวัง
- สิ่งที่ท่านตั้งใจทำให้ชุมชนเพลินฯในฐานะที่เป็น สส.
- เรื่องที่ท่านห่วงใยในการเป็น สส.
- สิ่งที่จะทำให้งานของ สส.ราบรื่น
- ท่าทีที่ไม่อยากเห็นในการทำงานร่วมกัน
- ท่าทีที่อยากเห็นในการทำงานร่วมกัน
- กิจกรรมนอกหลักสูตรที่น่าสนใจ
แต่ละกลุ่มมีสมาชิก ๙ คน และมีเวลาในฐานแรก ๗ นาที ที่จะนำเสนอสิ่งที่กลุ่มคิดลงในกระดาษ flip chart จากนั้นกลุ่มอื่นๆก็จะเวียนเข้ามาต่อเติมฐานละ ๕ นาที จนกระทั่งครบทุกฐาน จากนั้นกลุ่มที่เป็นเจ้าของความคิดแรกเริ่มก็จะมาสรุปเนื้อหาที่ได้ทั้งหมด แล้วนำเสนอต่อที่ประชุม
สิ่งที่คณะกรรมการบริหารสภาฯชุดเก่าได้เรียนรู้จาการเป็นอาสาสมัคร คือ
- รู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า สุขใจที่ได้เป้นผู้ให้
- การมีส่วนสร้างฝันของโรงเรียนให้เป้นจริง
- อบอุ่น ได้เพื่อนที่เป็นกัลยาณมิตร
- เกิดงานที่สร้างคน และคนสร้างงาน พัฒนากันไปเรื่อยๆ
- ได้รู้จักคน รู้จักความเป็นมนุษย์เพิ่มขึ้น
ข้อเสนอที่น่าสนใจของ สส. ชุดใหม่ คือ
- อยากให้โรงเรียนช่วยทำให้ทุกคนเห็นว่า การมาเป็น สส. คือการได้มาพัฒนาตนเอง ได้องค์ความรู้ ได้ทักษะการสื่อสาร ซึ่งอาจทำได้ด้วยการอบรมให้ความรู้ในทักษะที่เกี่ยวข้องแก่ สส.
- อยากให้คณะทำงานที่ช่วยจัดงานสานสายใย...ด้วยใจเดียวกัน ถอดบทเรียนสรุปชุดความรู้ที่ได้รับครั้งนี้ และพิมพ์แจก สส.ทุกท่าน
- อยากให้ทุกคนยอมรับผลของงานร่วมกัน
กิจกรรมต่อไปคือการส่งตัวแทนออกมาเล่นเกม เพื่อให้ได้เห็นอุปสรรคที่เกิดขึ้นจากการส่งสาร และสื่อสารระหว่างกัน ซึ่งเป็นปัญหาสำคัญที่เกิดขึ้นในการทำงานกับคนหมู่มากอยู่เสมอ
เริ่มจากให้ตัวแทนจากทุกกลุ่มออกมายืนเรียงกัน ๗ คน คนแรกจะได้รับสารจากการกระซิบบอก แต่คนที่สองจะต้องพยายามถ่ายทอดให้คนที่ยืนในลำดับถ้ดไปโดยไม่ใช้คำพูด แต่ต้องบอกเป็นภาษาท่าทาง แต่เมื่อส่งผ่านไปถึงคนที่ ๗ สารที่ได้รับมาก็กลายเป็นอื่นไปเสียแล้ว !
จาก “สิบปากว่า ไม่เท่าตาเห็น” จึงกลายเป็น “ไม่มีอะไร” เพราะไม่มีใครได้พูดคุยสอบทานกันนั่นเอง
กิจกรรมสุดท้ายในเรื่องการสิ่อสารก็คือ กิจกรรมวงจร ๙ คน เพื่อการซักซ้อม และซ่อมเสริมปัญหาเรื่องการสื่อสาร กิจกรรมนี้เริ่มจากการให้สมาชิกในกลุ่มทุกคน ทำการขอรายละเอียดและเบอร์โทรศัพท์ติดต่อ เพื่อการกระจายข่าวสาร โดยคนที่ ๑ จะเป็นผู้ส่งข่าวถึงคนที่ ๒ และคนที่ ๒ ก็จะส่งข่าวไปยังคนที่ ๓ เรียงกันไปจนครบ และคนสุดท้ายจะเป็นคนที่ส่งข่าวกลับมาที่คนแรก เพื่อเป็นการยืนยันว่าสมาชิกทุกคนได้รับข่าวสารครบถ้วนแล้วนั่นเองความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น