ผมไม่มีโอกาสได้เดินทางไปร่วมบรรยากาศของคนบล็อกในงานเฮฮาศาสตร์ ครั้งที่ 2 เพื่อการเลี้ยงส่งท่านอาจารย์ขจิต ก่อนเดินทางไปต่างประเทศ, ณ มหาชีวาลัยอีสานของพ่อครูบาสุทธินันท์
ผมจึงได้แต่นั่งเขียนกลอนเปลือยอารมณ์ข่มใจที่พลาดโอกาสของการไปร่วมงานในครั้งนี้ ... และขออนุญาตนำมากล่าวซ้ำในบันทึกนี้อีกหน เสมือนการบอกกล่าวต่อกัลยาณมิตรทั้งหลายว่า “ระลึกถึงเสมอ” ... และปรากฏการณ์การรวมตัวของ “เฮฮาศาสตร์” คือบทพิสูจน์ว่า มิตรภาพของชาวบล็อกมีจริง .. ไม่ใช่ญาติแต่เป็นเสมือนญาติคนหนึ่งของชีวิต
(๑)
ไม่ใช่ญาติ , แต่เหมือนญาติขาดไม่ได้
ก่อเกิด - ดำเนินไปไม่รู้จบ
G2K ปรากฏการณ์การพานพบ
ใจค้าคบ , ตัวหนังสือสื่อสัมพันธ์
(๒)
ลูกเล็ก เด็กแดง , แฟน - คนรัก
มาทายทักร่วมสุข , จุดนัดฝัน
มาบอกกล่าวเล่าความตามวัยวัน
เธอและฉันทั่วทุกทิศ สนิทใจ
เฮฮาศาสตร์เฮฮาประสา "คนรัก" ...
พ่อครูบาฯ รับบทหนัก .. รักยิ่งใหญ่
มหาชีวาลัย -
คือศูนย์รวมความเป็นไปของศรัทธา
(๓)
G2K มีมิตรภาพจริงหรือไม่ ?
เฮฮาศาสตร์ประกาศใจให้รู้ว่า -
มีสิมี , มีมิตรภาพฉาบศรัทธา
มีบันเทิงเริงปัญญาทุกคราครัน
คนไม่รัก , รึ จะมาพบประสบพักตร์
คนไม่รัก รึ จะมาไกลให้ไหวหวั่น
คนไม่รัก รึ จะมาเสวนากัน
คนไม่รัก รึ จะผูกพันเช่นวันนี้
(๔)
เฮฮาศาสตร์เฮฮาประสาญาติ
หมี่โคราช ทอรัก ประจักษ์วิถี
"ฮวมพาข้าว" หลอมรวมดวงฤดี
"กินน้ำท่า" ร่ำดนตรี ... มีชีวิต
(๕)
ไม่ใช่ญาติ แต่เหมือนญาติขาดไม่ได้
ใกล้ไกล แบกหัวใจมาใกล้ชิด
มายืนยันสายสัมพันธ์อันแสนสนิท
เถอะมิ่งมิตร , ได้เวลามิตรภาพ...ประกาศตน !
(ครับ, เชิญกินข้าวฮวมพา กินปลาฮวมปิ้ง....
ไปพู้นกินปลา มาพี้กินข้าว หนักเบา บ่ ทิ่มกัน ...)
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย แผ่นดิน ใน pandin
คำสำคัญ (Tags)#มหาชีวาลัยอีสาน#โลกและชีวิต#เฮฮาศาสตร์
หมายเลขบันทึก: 115481, เขียน: 29 Jul 2007 @ 12:05, แก้ไข, 04 Jun 2012 @ 21:00, สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการ, ความเห็น: 22, อ่าน: คลิก
หากพี่พนัสมีโอกาสไปร่วมงานนี้ บทกวีย่อมซึ้งตรึงใจยิ่งกว่านี้แน่นอน