มนุษย์ทุกคนที่เกิดมาในโลกนี้ เหมือนปลาที่ว่ายอยู่ในตู้ ว่ายวน
เวียนไปมาไม่รู้จบ จะไม่สามารถหลุดพ้นจากตู้ได้ นอกจากความตายหรือหลุมศพนั่นเอง มนุษย์ทุกชีวิตจะต้องเกิด แก่ เจ็บ และตายเป็นของแน่นอนที่สุด แล้วทำไมจึงต้องมากลั่นแกล้งกัน ทะเลาะกัน เกลียดชังกัน อิจฉาริษยากันเพื่ออะไร ทำไมไม่อภัยให้ซึ่งกันและกัน ทำให้เกิดสุข จิตจะได้สงบไม่กลุ้มใจ ทำให้ประสาทไม่ตึงเครียด ดังนั้น เรามาร่วมกันหันเข้าหาธรรมะเพื่อจะได้มีจิตสงบ สบายคลายทุกข์และจะได้ละ โลภ,โกรธ,หลง เพื่อตัดกิเลส พวกอยากดัง อยากเด่น อยากสวย อยากรวย อยากได้เกียรติยศ ล้วนแต่เมื่อได้แล้ว ไม่จีรังยั่งยืนตลอดไป เมื่อได้แล้วถึงเวลาก็เสื่อมได้เช่นกัน ดังนั้น จงปลงเสียเถิดแล้วจะอยู่อย่างสุขสบาย โดยรีบสร้างความดีตั้งแต่วันนี้ พรุ่งนี้อาจจะไม่มีเวลาทำ ดังนั้น เราจงหมั่นสร้างกุศลผลบุญต่าง ๆ เพื่อเป็นสัมภาระให้เราติดตัวนำไปใช้บนสวรรค์ อย่ามัวแต่โง่สร้างความบาป สร้างความทุกข์กับผู้อื่น เบียดเบียนตัวเอง สะสมทรัพย์เงินทอง ที่ดิน ตึกแถว มากมาย โดยไม่สร้างกุศลเลย
ไม่มีความเห็น