วิสาหกิจชุมชน

วันอาทิตย์ที่22  กรกฏาคม 2550 ที่ผ่านมา  วันนี้เรียนเต็มวันเลย  ตอนเช้าเรียนวิชาวิสาหกิจ ซึ่งเป็นวิชาที่อาจารย์ให้งานนักศึกษาต้องทำเป็นงานเดี่ยวว่าในชุมชนของนักศึกษาครอบครัวไหนที่ทำงานหารายได้เป็นของส่วนตัวทุกอย่างถือว่าเป็นวิสาหกิจ เช่นทำนำยาล้างจาน  ทำแจ่วบอง  จักสาน ฯลฯ แต่ชิ้นงานที่นักศึกษาจะต้องทำเองและมีส่วนร่วมทุกคนคือ ให้นักศึกษาตั้งกองทุนขึ้นมา  1  กองทุน  และตั้งชื่อว่า  กองทุนสวัสดิการเพื่อการศึกษา รุ่นที่ 1 โดยให้ทุกคนในศูนย์เรียนรู้  ร่วมกันตั้งประธาน  รองประธาน  เลขา    กรรมการ  ให้แบ่งกลุ่มรับหน้าที่เขียนโครงการช่วยกันแล้วนำมาช่วยกันดูปรับเปลี่ยนข้อบังคับ  กฏระเบียบ  ช่วยกันในอาทิตย์ต่อไป จบ   1   วิชา    ภาคบ่าย  วิชาที่ 2  วิชา  English  อาจาร์ยก็เริ่มสอนนักศึกษา  ให้ทักทายกัน ตอนเช้า   ตอนบ่าย  ถามชื่อที่อยู่  กว่าจะหัดพูดได้ครบทุกคนก็กินเวลาไปเกือบบ่าย2โมงแล้ว  เหมือนเด็กเลยแต่ก็สนุกดี   วิชาที่ 3 เวลาก็ประมาณ บ่าย 3 ครึ่ง  เริ่มเรียน  วิชาการจัดการความรู้เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน  วิชานี้อาจาร์ยสอนดีมาก อธิบาย  พูดทำให้นักศึกษามองเห็นภาพ

[นาย สมพงศ์ ตันติวงศ์ไพศาล]

สวัสดีครับ........กลุ่มนักศึกษาศูนย์เรียนรู้ฆ้องชัย จ.กาฬสินธุ์ โครงการมหาวิทยาลัยชีวิต น่าจะสอนได้มากกว่านี้ น่ะครับ......

ผมทำงานที่สถาบันส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน และอ.ดุสิตก็ทำงานร่วมกันหลายงานครับ....

หลักคิด แนวคิด และแนวปฏิบัติ (กระบวนทัศน์พัฒนา)มาจากเรื่องเดียวกันครับ แนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง  กองทุนก็จะเป็นกองทุนที่สร้างขึ้นตามลำดับ1-2-3  คือ อยู่รอด  - พอเพียง -ยั่งยืน ครับ

วิสาหกิจชุมชน ไม่ใช่ธุรกิจชุมชน แต่เป็นเศรษฐกิจชุมชนแบบหนึ่งที่ควรเกิดในชุมชน เพราะถ้ากระแสโลก เราจ่ายเงินออกนอกชุมชน (เราต้องสร้างทำนบกั้นเงิน) หลักแรก ของวิสาหกิจชุมชน ทำเองใช้เอง  เหมือนกับการปลูกเองกินเอง ครับ.......

วันนี้แค่นี้ก่อน วันต่อไปค่อยมาคุยอีกครับ

[นาย สมพงศ์ ตันติวงศ์ไพศาล]

สวัสดีครับ ....กลุ่มนักศึกษา ศูนย์เรียนรู้ฆ้องชัย จ.กาฬสินธุ์ ครับ...เล่าถึงวิสาหกิจชุมชนต่อครับ

หลักสองของการคิดเรื่องวิสาหกิจชุมชน ต้องมีการทำข้อมูล หรือทั้งกระบวนการคือการทำแผนแม่บทชุมชนครับ.....

ตั้งแต่เวที แรก ถึงเวทีสุดท้าย บางชุมชนต้องทำถึง 8 เดือนก็มีครับ  บางชุมชนเคยทำแผนมาแล้ว แต่จับจุดวิสาหกิจชุมชนไม่ได้ก็ต้องทำใหม่ครับ....โดยยึดหลักปรับกระบวนทรรศ์ใหม่ครับ.

.....เพราะฉะนั้นการทำวิสาหกิจชุมชนระดับนอกเหนือจากการทำกินทำใช้เองแล้ว ต้องมีหลักวิชาการ  ต้องมีแผน  ต้องมีประสบการณ์ด้านวิสาหกิจชุมชนมาก่อน ถ้าไม่เคยทำให้เริ่มจาก สองส่วนแรกก่อนครับ.....

ย้อนกลับมาถึงหลักคิด ภาพคิดของวิสาหกิจชุมชนก่อนคือ  ต้องปรับกระบวนทรรศน์ใหม่จากปัจเจกเป็นกลุ่ม ตั้งแต่เรื่องงาน แผน การจัดการบริหาร  และการเงิน ที่ต้องทำเป็นกลุ่มทั้งหมด ต้องคิดกฎระบบระเบียบ  กติกาของชุมชนขึ้นมา ต้องมีโครงสร้างการบริหารของกลุ่มนั้น  ต้องมีการประชุมกันกำหนดรายเดือน รายสองเดือน การดำเนินกิจกรรมวิสาหกิจชุมชนต้องเผยแพร่ได้(จัดทำเป็นหลักสูตร)ไม่หวงวิชาแต่การจัดการคำนึงถึงตลาดพึ่งพา และตลาดพอเพียงเท่านั้น ไม่คิดขายคนอื่นที่เราไม่รู้จัก เน้นซื้อขายกันในตำบลของเรา คิดจากหลักว่าถ้าประเทศไทยต้องปิดประเทศตำบลเราจะอยู่ได้ (พึ่งตนเองทุกด้าน)

คิดเพื่อให้ลูกหลานกลับมาทำงานที่บ้านเรา.....คิดงานขึ้นในชุมชนตำบล วางแผนให้ลูกไปเรียนรู้จากภายนอกเท่าที่จำเป็น ....แล้วกลับมาดูแลชุมชน ตำบลของตนเองในที่สุด..