วิถีชีวิตของผู้เยี่ยมสำรวจ
"ผู้ที่ทำงานด้วยใจรักในการพัฒนาคุณภาพ"
อยู่ใกล้ชิดกับผู้เยี่ยมสำรวจมาพอสมควร
และได้สังเกตการทำงานของอาจารย์ทั้งหลายในสถาบันพัฒนาและรับรองคุณภาพโรงพยาบาล
อยากจะมาแลกเปลี่ยนกัน
สำหรับคำว่า“ SURVEYOR”ในส่วนตัวยืนยันที่จะชอบใช้คำว่า“ผู้เยี่ยมสำรวจ” มากกว่าผู้สำรวจ เพราะเราไม่ได้สำรวจอย่างเดียว แต่ไปเยี่ยมให้กำลังใจกับคนทำคุณภาพในโรงพยาบาลเพื่อให้เขามีกำลังใจที่จะพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ชื่นชมในสิ่งที่ทำได้ดี และเสนอมุมมองในความเห็นที่แตกต่าง เพื่อให้โอกาสพัฒนา โดยใช้ทักษะการโค้ช ซึ่งอาจจะไม่เหมือนกับในต่างประเทศซักเท่าใดนัก กลับมาเรื่องวิถีชีวิตของผู้เยี่ยมสำรวจต่อดีกว่านะคะ เมื่อผู้เยี่ยมสำรวจได้รับมอบหมายให้เยี่ยมโรงพยาบาลหนึ่ง ถ้าเป็นโรงพยาบาลขนาดเล็กหรือรพ.ชุมชนก็อาจจะสบายหน่อยทั้งสบายกายและสบายใจ หน่วยงานที่เยี่ยมก็ไม่มากเท่าไหร่ แบบประเมินตนเองก็อาจจะไม่หนามากนัก ถ้าเป็นโรงพยาบาลขนาดใหญ่ มีจำนวนเตียงมาก หน่วยงานเยอะ หรือเป็นโรงเรียนแพทย์ด้วยความยากจะเพิ่มมากขึ้นเพราะมีแพทย์ผู้เชี่ยวชาญจำนวนมาก แต่ละท่านก็มีความเก่งอยู่ในตัว ท่านผู้เยี่ยมสำรวจจะมีการเตรียมตัวหนักขึ้น การเตรียมตัวก่อนเข้าเยี่ยม คือการอ่านแบบประเมินตนเอง สกัดสิ่งที่ดี และสิ่งที่จะต้องไปดูที่หาข้อมูลเพิ่มเติม ถ้าเป็นประเด็นที่ดี ต้องไปหา Evidence สนับสนุน เพื่อให้รายงานมีน้ำหนักขึ้นเมื่อรายงานต้องเข้าคณะกรรมการรับรอง มีการทำทีมก่อนเข้าเยี่ยม โดยจะมีหัวหน้าทีมผู้เยี่ยมสำรวจ ส่วนใหญ่จะเป็นผู้อาวุโส หรือเป็นผู้เยี่ยมสำรวจประจำของสถาบันฯ (ซึ่งมีอยู่น้อยมากถ้าเทียบกับความต้องการทั้งประเทศ) หัวหน้าทีมและสมาชิกจะทำ Teleconference แลกเปลี่ยนประเด็นจุดดีและโอกาสพัฒนาของโรงพยาบาล หากโรงพยาบาลมีข้อมูลยังไม่ชัดเจนอาจขอข้อมูลโรงพยาบาลเพิ่มเติมก่อนเข้าเยี่ยมสำรวจ เมื่อถึงวันเยี่ยมสำรวจก็ต้องมีการประชุมทีมในเย็นวันก่อนเยี่ยมสำรวจจริง แบ่งทีมเยี่ยมหรืออาจปรับกำหนดการเยี่ยมก็จะแจ้งให้ผู้ประสานงานของโรงพยาบาลทราบเพื่อจะได้เตรียมตัว เตรียมทีม
ในเดือนหนึ่งๆ ผู้เยี่ยมสำรวจแต่ละท่าน ทำงานค่อนข้างหนักเยี่ยมโรงพยาบาลหลายแห่ง เมื่อเยี่ยมเสร็จแล้วก็ต้องกลับมาเขียนรายงานทั้งหมด 20 บท โดยแบ่งบทที่รับผิดชอบตั้งแต่ก่อนเข้าเยี่ยม ในแต่ละวันที่เยี่ยมเสร็จต้องมีการประชุมทีม เพื่อแลกเปลี่ยนประเด็นที่พบจากการเยี่ยมและเตรียมเขียนรายงาน บางครั้งใช้เวลาถึงสอง สามทุ่มก็มี กลับที่พักก็ต้องเตรียมประเด็นสำหรับเยี่ยมหน่วยงานในวันรุ่งขึ้นอีกกว่าจะได้นอนก็ดึกแล้ว และต้องตื่นแต่เช้า เพื่อเดินทางเข้าเยี่ยมโรงพยาบาล
ตัวเองยังไม่ได้ถามเหตุผล ว่าทำไมท่านผู้เยี่ยมสำรวจถึงยอมที่จะทำงานหนักแบบนี้ แต่ถ้าจะให้เดาคำตอบก็คงจะรู้สึกคล้ายกับตัวเองที่รักการพัฒนาคุณภาพ และมีความตั้งใจจริงที่จะพัฒนาการสาธารณสุขของไทยให้ดีขึ้นกว่าเดิม สุดท้ายก็เพื่อประเทศชาติของเรา ลูกหลานของเราจะได้รับบริการที่มีมาตรฐาน และปลอดภัยในที่สุด
โอกาสหน้าจะขอนำบรรยากาศระหว่างการเยี่ยม มาเล่าสู่กันฟัง (โดยการสัมภาษณ์ผู้เยี่ยมสำรวจของสถาบันฯ ) และจะนำสิ่งดีๆ ประสบการณ์ดีๆ ของท่านมาเล่าสู่กันฟังใหม่นะคะ
สำหรับคำว่า“ SURVEYOR”ในส่วนตัวยืนยันที่จะชอบใช้คำว่า“ผู้เยี่ยมสำรวจ” มากกว่าผู้สำรวจ เพราะเราไม่ได้สำรวจอย่างเดียว แต่ไปเยี่ยมให้กำลังใจกับคนทำคุณภาพในโรงพยาบาลเพื่อให้เขามีกำลังใจที่จะพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ชื่นชมในสิ่งที่ทำได้ดี และเสนอมุมมองในความเห็นที่แตกต่าง เพื่อให้โอกาสพัฒนา โดยใช้ทักษะการโค้ช ซึ่งอาจจะไม่เหมือนกับในต่างประเทศซักเท่าใดนัก กลับมาเรื่องวิถีชีวิตของผู้เยี่ยมสำรวจต่อดีกว่านะคะ เมื่อผู้เยี่ยมสำรวจได้รับมอบหมายให้เยี่ยมโรงพยาบาลหนึ่ง ถ้าเป็นโรงพยาบาลขนาดเล็กหรือรพ.ชุมชนก็อาจจะสบายหน่อยทั้งสบายกายและสบายใจ หน่วยงานที่เยี่ยมก็ไม่มากเท่าไหร่ แบบประเมินตนเองก็อาจจะไม่หนามากนัก ถ้าเป็นโรงพยาบาลขนาดใหญ่ มีจำนวนเตียงมาก หน่วยงานเยอะ หรือเป็นโรงเรียนแพทย์ด้วยความยากจะเพิ่มมากขึ้นเพราะมีแพทย์ผู้เชี่ยวชาญจำนวนมาก แต่ละท่านก็มีความเก่งอยู่ในตัว ท่านผู้เยี่ยมสำรวจจะมีการเตรียมตัวหนักขึ้น การเตรียมตัวก่อนเข้าเยี่ยม คือการอ่านแบบประเมินตนเอง สกัดสิ่งที่ดี และสิ่งที่จะต้องไปดูที่หาข้อมูลเพิ่มเติม ถ้าเป็นประเด็นที่ดี ต้องไปหา Evidence สนับสนุน เพื่อให้รายงานมีน้ำหนักขึ้นเมื่อรายงานต้องเข้าคณะกรรมการรับรอง มีการทำทีมก่อนเข้าเยี่ยม โดยจะมีหัวหน้าทีมผู้เยี่ยมสำรวจ ส่วนใหญ่จะเป็นผู้อาวุโส หรือเป็นผู้เยี่ยมสำรวจประจำของสถาบันฯ (ซึ่งมีอยู่น้อยมากถ้าเทียบกับความต้องการทั้งประเทศ) หัวหน้าทีมและสมาชิกจะทำ Teleconference แลกเปลี่ยนประเด็นจุดดีและโอกาสพัฒนาของโรงพยาบาล หากโรงพยาบาลมีข้อมูลยังไม่ชัดเจนอาจขอข้อมูลโรงพยาบาลเพิ่มเติมก่อนเข้าเยี่ยมสำรวจ เมื่อถึงวันเยี่ยมสำรวจก็ต้องมีการประชุมทีมในเย็นวันก่อนเยี่ยมสำรวจจริง แบ่งทีมเยี่ยมหรืออาจปรับกำหนดการเยี่ยมก็จะแจ้งให้ผู้ประสานงานของโรงพยาบาลทราบเพื่อจะได้เตรียมตัว เตรียมทีม
ในเดือนหนึ่งๆ ผู้เยี่ยมสำรวจแต่ละท่าน ทำงานค่อนข้างหนักเยี่ยมโรงพยาบาลหลายแห่ง เมื่อเยี่ยมเสร็จแล้วก็ต้องกลับมาเขียนรายงานทั้งหมด 20 บท โดยแบ่งบทที่รับผิดชอบตั้งแต่ก่อนเข้าเยี่ยม ในแต่ละวันที่เยี่ยมเสร็จต้องมีการประชุมทีม เพื่อแลกเปลี่ยนประเด็นที่พบจากการเยี่ยมและเตรียมเขียนรายงาน บางครั้งใช้เวลาถึงสอง สามทุ่มก็มี กลับที่พักก็ต้องเตรียมประเด็นสำหรับเยี่ยมหน่วยงานในวันรุ่งขึ้นอีกกว่าจะได้นอนก็ดึกแล้ว และต้องตื่นแต่เช้า เพื่อเดินทางเข้าเยี่ยมโรงพยาบาล
ตัวเองยังไม่ได้ถามเหตุผล ว่าทำไมท่านผู้เยี่ยมสำรวจถึงยอมที่จะทำงานหนักแบบนี้ แต่ถ้าจะให้เดาคำตอบก็คงจะรู้สึกคล้ายกับตัวเองที่รักการพัฒนาคุณภาพ และมีความตั้งใจจริงที่จะพัฒนาการสาธารณสุขของไทยให้ดีขึ้นกว่าเดิม สุดท้ายก็เพื่อประเทศชาติของเรา ลูกหลานของเราจะได้รับบริการที่มีมาตรฐาน และปลอดภัยในที่สุด
โอกาสหน้าจะขอนำบรรยากาศระหว่างการเยี่ยม มาเล่าสู่กันฟัง (โดยการสัมภาษณ์ผู้เยี่ยมสำรวจของสถาบันฯ ) และจะนำสิ่งดีๆ ประสบการณ์ดีๆ ของท่านมาเล่าสู่กันฟังใหม่นะคะ
คำสำคัญ (Tags): #uncategorized
หมายเลขบันทึก: 11044เขียนเมื่อ 30 ธันวาคม 2005 22:16 น. ()ความเห็น (1)
สมเกียรติ
เห็นข้อความนี้แล้ว ทำให้คิดถึงอดีตที่เคยผมตามผู้ตรวจราชการไปตรวจเยี่ยมหน่วยงานสาธารณสุขสุขตามจังหวัดต่างๆ เกือบจะทั่วภาคอีสาน มีจังหวัดที่ผมยังไม่เคยไปตรวจเยี่ยมเพียง 3 จังหวัดคือ บุรีรัมย์ โคราช ชัยภูมิ ตอนนั้นผมเป็นข้าราชการซี 5 แต่ต้องไปทำงานแทนในนามของ ผอก. จึงเป็นช่วงชีวิตที่ต้องรับผิดชอบมากจริงๆ ทั้งเครียดทั้งสนุก ก็ขอชื่นชมกับความทุ่มเททำงานของคุณพอลล่า ทำต่อไปนะครับ เป็นประสบการณ์ที่ดีจริงๆ น้อยคนจะมีโอกาสเช่นนี้ ขอให้กำลังใจครับ... (ตอนนี้ผมเป็นข้าราชการซี 8 แล้ว ก็ได้เวลามาเรียนต่อโทกะเขาสักกะที แต่เหนื่อยจริงๆ มาเรียนเอาตอนแก่)