ประสานงานโรงเรียนคุณอำนวย ที่ รพ. มหาราชนครศรีธรรมราช
ประสานงานโรงเรียนคุณอำนวย ที่ รพ. มหาราชนครศรีธรรมราช
วันนี้กำลังทำกระบวนการเวทีอยู่ที่ หมู่ที่ 2 ตำบลมะม่วงสองต้น ได้รับดทรศัพท์จาก ครูนงเมืองคอน ถามว่าว่างหรือเปล่า ผมบอกไปว่าเสร็จกระบวนการเวทีแล้วก็ว่าง แต่ช่วงบ่ายมีเวทีที่หมู่ที่ 6 ตำบลมะม่วงสองต้น ครูนง บอกว่าช่วยเป็นธุระเรื่องโรงเรียนคุณอำนวยให้หน่อย เรื่องการออกหนังสือประสานหน่วยงานต่าง ๆตามที่มีผู้สมัครเข้ามาเรียน... ผมตกปากรับคำครูนง และทำกระบวนการเวทีของหมู่ที่ 2 ตำบลมะม่วงสองต้นจนเสร็จเวลา เกือบเที่ยงครับ...
ผมรีบบึ่งรถมอเตอร์ไซด์คู่ชีพ ไปที่โรงพยาบาลมหาราชเป้าหมายคือฝ่ายงานเวชกรรมสังคมโรงพยาบาลมหาราชนครศรีธรรมราช ผู้ที่ต้องประสานงานคือพี่สมปอง ผมไปถึงพี่สมปอง กำลังติดประชุม ก็ได้พี่เป้า คนเก่งช่วยติดต่อให้ผมคุยทางโทรศัพท์ ครูนงบอกมาล่วงหน้าแล้วว่าเป็นเรื่องการเกรงอกเกรงใจ ในการออกหนังสือเชิญคุณอำนวยมาร่วมก๊วน หรือร่วมแลกเปลี่ยนวิธีการทำงานเรียนรุ้วีการทำงานร่วมกันเพื่อเพิ่มศักยภาพของคนทำงาน
พี่สมปองบอกผมว่า ให้หาหน่วยงานที่ออกหนังสือใหม่ได้หรือไม่เพราะเป็นการไม่เหมาะสมหากให้โรงพยาบาลเป็นผู้ออก คือเกรงใจหน่วยงานอื่นที่ได้ดำเนินการเรื่องนี้มาก่อน (หน่วยงานที่ทำงานเรื่องการจัดการความรู้ตามโครงการของจังหวัด) แต่พี่สมปอง หรือทางโรงพยาบาลไม่แน่ใจว่าหน่วยงานต่าง ๆ เหล่านั้นจะเต็มใจรับหรือเปล่า... ผมรับปากพี่สมปองว่าไม่มีปัญหาขอผมปรึกษาอาจารย์ใหญ่ก่อน...555...ไม่ใช่ใครที่ใหนครับ ก็ ครูนงเมืองคอน พระอาจารย์ของผมเองครับ...
ครูนงรับโทรศัพท์ของผมผมเล่ารายละเอียดให้ฟังพร้อมปรึกษาว่าจะให้หน่วยงานใดรับผิดชอบ ตอนแรกผมกับครูนงเล็งไปที่ ม. วลัยลักษณ์ โดยให้ครูนง ประสานงานกับอาจารย์ ภีม ภคเมธาวี คุณอำนวยในดวงใจ แต่ครูนงโทรกลับมาบอกว่าต่อไม่ติด แต่เรา ผม ครูนง และโรงพยาบาลมหาราชนครศรีธรรมราช ก็ยังตั้งความหวังอยู่ครับ... ครูนงขออนุญาตวางสายไป ผมกำลังนั่งคุยกับพี่เป้า เพื่อที่จะหาหน่วยงานอื่นหากไม่ได้ ม. วลัยลักษณ์ พอดีพี่เป้าพูดถึงเรื่องการเข้าร่วมเวทีของ พมจ. ที่วัดสระเรียง ทำให้ผมนึกถึง หน่วยงาน พอช. ขึ้นมาทันที โดยคนที่นึกถึงคือ คุณพัชนีย์ พนิชอังกุล ผมกดโทรศัพท์หาครูนงอีกครั้ง... ผมยังไม่ทันพูดสักคำ ครูนงบอกว่า ไม่ต้องเป็นห่วงหากไม่ได้ ม. วลัยลักษณ์ ก็จะให้ทาง พอช. ช่วยในตรงนี้บอกว่าตอนนี้กำลังติดต่อน้องพัชนีย์อยู่ ผมนึกในใจว่าครูนงใจตรงกับผมเลย
ครูนงวางสายจากผมครูหนึ่งก็โทรกลับมาบอกว่าเรียบร้อย สบายใจได้น้องพัชนีย์ ตกปากรับคำที่จะช่วยตรงนี้แล้ว ผมเลยแจ้งให้พี่เป้าทราบว่าไม่ต้องเป็นห่วงแล้วเพราะมีคนรับผิดชอบในเรื่องหนังสือเชิญนักเรียนคุณอำนวยมาเข้าโรงเรียนได้แล้ว... ผมนั่งคุยกับพี่เป้าอยู่พักหนึ่ง...เที่ยงครึ่งผมขอตัวกลับเพราะต้องไปทำกระบวนการเวทีที่ หมู่ที่ 6 ตำบลมะม่วงสองต้น ผมกดโทรศัพท์ถึงพี่สมปอง แจ้งรายละเอียดให้ทราบเพื่อที่ พี่สมปองไม่เป็นกังวล โดยการเรียนในวันแรกห้องเรียนยังคงเป็นที่โรงพยาบาลมหาราชนครศรีธรรมราชเหมือนเดิม จำได้ว่าที่ “ห้องประชุมหน่วยต้นไม้และสวน” ไม่รู้จำผิดหรือเปล่าครับ... เสร็จแล้วก็ขับรถคู่ใจรีบไปที่หมู่ที่ 6 ตำบลมะม่วงสองต้น....
ผมนึกขอบคุณ น้องพัชนีย์ พนิชอังกุล จาก พอช. ที่เป็นอัศวินม้าขาว มาช่วยผมกับครูนง และ อาจารย์ภีม อย่างไรเสียโรงเรียนคุณอำนวยจะต้อง เกิดที่จังหวัดนครศรีธรรมราชให้ได้ และผมคิดว่าถ้าทุกคนยังให้ความร่วมมือ ช่วยเหลือเกื้อกูล คำชูซึ่งกันและกัน “โรงเรียนคุณอำนวย” ในความฝันจะต้องเกิดขึ้นจริงแน่ๆครับ....ความเห็น (5)
น้องครูราญเมืองคอน คนนอกระบบ ครับ
- ช่างเก็บรายละเอียดได้หมดทุกเม็ด ไม่ตกไม่หล่นสักเม็ดเลยเชียวนะ
- อ่านแล้วรู้สึกว่าเพิ่งผ่านเหตุการณ์สดๆครู่ที่ผ่านมา
- พรุ่งนี้ต้องช่วยกันหาเครื่องแฟกซ์ ไม่รู้จะขออาศัยใคร แต่พรุ่งนี้ต้องส่งให้ครบทุกคน น.ร.ตอนนี้ปาเข้าไปจะ 40 แล้ว...หนังสือไม่พอ ประสานไปที่น้องพัชนี พนิตอังกูร นางเอกที่ขี่ม้าขาวคนนั้น พริ้นเพิ่มแล้ว
- สถานที่ที่ใช้เป็นห้องเรียนก็เปลี่ยนเป็นห้องประชุมของหน่วยงานสวนและสนาม ร.พ.มหาราชนครศรีฯ ต้องขึ้นไปแจ้งท่านผู้ว่าฯวิชม ทองสงค์ ด้วย เพราะที่แจ้งท่านไว้เดิมเป็นอีกห้องหนึ่ง
- หากับครูแต้วเมืองคอน น้องเป้า น้องสมปอง น้องกั้ง และน้องหมอเชียร ในวันศุกร์ที่ 6 กค.ให้น้องครูราญเมืองคอนเป็นพิธีกร น้องชายขอบกับ อ.ภีม เป็นคุณอำนวยคู่ขวัญ...น้องครูราญศึกษากำหนดการแลกเปลี่ยนจากบันทึกนี้นิดหนึ่งนะ เรียนรู้อะไร เรียนรู้อย่างไร ในวันเปิดโรงเรียนคุณอำนวยเมืองคอน
- อีกหลายเรื่องที่จะต้องจัดการ นึกอะไรออกแล้วบอกมั่งนะ
และตรงนี้แหละครับที่ได้ผลักดันจนเป็น ศวพถ. และกำลังจะเป็น สวพถ.ต่อไปครับ
เรียน...คุณพัชนีย์
- ชื่อนี้อยุ่ในใจทีมทำงานทุกคนแหละครับ...
- ขอบคุณทีมงานด้วยครับที่กรุณาช่วยเหลือ
- คิดว่าตอนนี้พวกเรานึกเห็นภาพภารโรงกำลังเปิดประตูโรงเรียนแล้วนะครับ...555
เรียน...พี่ชายขอบ...พี่ชายที่แสนดี
- ขอบพระคุณครับ...ที่เข้ามา ลปรร
- ผมไม่ปล่อยให้พลาดโอกาสดีๆหรอกครับ...
- เจอนักเรียนรุ่นพี่...ต้องขอของดีอยู่แล้ว... (พูดผิดครับ...) ต้องบอกว่าเทคนิค กลยุทธ์ดีๆ ครับ...
- สำหรับของดี ผมจะเตรียมไปให้พี่เองครับ... ไม่งั้นเสียชื่อคนคอนหมด