บ. แบรนเนอร์ แบกมาแล้วครับท่าน หนักสุดๆๆๆๆ


บ.แบรนเนอร์ แบกมาแล้วครับท่าน หนักสุดๆๆ

เช้าวันจันทร์อันแสนสดใส อากาศดีมาก แต่ทำไมจูเนียร์ตัวน้อยๆอย่างฉันรู้สึกว่ามันไม่สดใสเอาซะเลย ไหนจะเป็นไข้หวัด ไหนจะมามาเจอเรื่องหนักๆ แต่เช้าเลย เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า วันนี้เป็นวันแรกที่ต้องติดป้ายแบรนเนอร์หน้าศูนย์ ไอ้เราก็อุตส่าห์มาเช้าเพื่อโทรตามเรื่องอีกรอบ เค้าก็รับปากซะดิบดีว่าจะมาแต่เช้า พอสายๆหน่อยช่างที่จะติดดันเบี้ยวงานซะงั้น รมณ์เสียของฉันเริ่มก่อตัวขึ้น แต่พอจะมีสติระงับไว้ (ท่องไว้เสมอ ขันติ เต๊อะ ขันติ) เอาว่ะ โทรไปบอกฝ่ายออฟฟิตของห้างมาติดตั้งให้ได้นี่ฟ่า เหมือนเรื่องจะเรียบร้อยง่ายๆ เพราะทางห้างบอกว่าเดี๋ยวจะส่งช่างมารับแบรนเนอร์ไปติดตั้ง แต่เปล่าเลยครับท่าน  บ่ายโมงแล้วยังไม่เห็นมีใครโผล่มาซักคนเลย จูเนียร์ตัวน้อยอารมณ์เริ่มขุนมัว โทรไปตามเรื่อง คำตอบทำใหฉันเริ่มเดือด (ขันติ กลายเป็น ขันแตก )  "ฝ่ายช่างไม่อยู่ในออฟฟิตคะ แล้วไม่มีพนักงานคนไหนสามารถลงไปเอาแบรนเนอร์ที่ร้านได้คะ กรุณานำแบนเนอร์มาฝากไว้ที่หน้าเคาเตอร์นะคะ ถ้านำมาทางเราสามารถติดตั้งให้ได้วันนี้"  กรรมมมมม วันนี้ฉันอยู่ รร คนเดียวด้วย แบรนเนอร์หนักยังกะ กระสอบข้าวสาร จะให้ฉันขนไปเนี่ยนะ (เงินค่าติดตั้งก็จ่ายนะเฟ้ย ทำไมไม่บริการเลยฟ่า ) แต่ทำไงได้ฟ่ะ จะรอพรุ่งนี้ก็ไม่ได้ด้วยสิ  เอาว่ะ เดินไปหารถเข็น แล้วไปขอความช่วยเหลือจาก พี่ รปภ ก็ได้  แต่ แม่เจ้า รปภ หายไปไหนหมดฟ่า ไม่มีแม้ซักคน จะให้เจ้าหน้าที่ของ รร.อื่นช่วยก็ไม่มีเพราะ รร.อื่นปิดวันจันทร์กันหมด  เริ่มมองเห็นชะตากรรมของตัวเอง จูเนียร์ตัวน้อยๆ ต้องไปยกแบรนเนอร์ขึ้นรถเข็น มันไม่ง่ายเลย ยกครั้งที่ 1 ยกครั้งที่ 2 ไม่ขึ้นเลย หนักมากกกกกก เริ่มท้อ เริ่มเหนื่อย เหงื่อตก อารมณ์เสียจัด  เดินไปหา รปภ อีกรอบ ไม่เจอครับท่าน รภป หายไปไหนกันหมด เนี่ยก็บ่าย 2 กว่าๆ เดินคอตกกับมา รร. นั่งทำใจอยู่ซักพัก เอาว่ะ เดินกลับไปห้องเก็บของอีกรอบ ยกครั้งที่ 3 ,4,5,6,7 ในที่สุดก็ได้ แบรนเนอร์มาอยู่บนรถเข็นจนได้ อารมณ์ตอนนั้นน้ำตาเริ่มซึม  55 เปล่าเศร้านะ ดีใจต่างหาก น้ำตาแห่งความดีใจ ภาระกิจสำเร็จ   แต่ พี่ ย่ง พี่ปองจ๋า  ขอเบิกเงินซื้อ เคาเตอร์เพนนวดแขนด้วยจ้า แบบว่าปวดแขนสุดๆ อิอิ                                                                 

                                                  0^O จูเนียร์ตัวน้อยๆ 
คำสำคัญ (Tags): #okls
หมายเลขบันทึก: 108049เขียนเมื่อ 2 กรกฎาคม 2007 15:30 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 19:17 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

     สวยถึกบึกบึนอย่างเราทำได้ทุกอย่าง ภูมิใจไว้ ท่องไว้ว่าเราสวยแบบมีประสิทธิภาพ  พี่เจี๊ยบพี่เบนตาแหลม เลือกคนไม่ผิดจริงๆ  งานช้างแบบนี้อ้ำยังทำได้  เดี๋ยววีวันให้ปูปลาร้าเป็นยาชูกำลังแทนเด้อ

โอ้...แม่เจ้า

สวยเก่งอย่างนี้ เจ๋งไปเลย

 

...หุหุหุ...

เมื่อคนที่เค้ารับงานปายมะทาม เราที่มีความรับผิดชอบกว่า ก้อต้องทามปาย.....

กะลังนอนฝันหวานอยู่ดีดี สาวเจ้าโทรมาระบายกะข้าน้อยด้วยความเซร็งงง...

 เหนื่อยหน่อยน้า...นู๋

ใครไม่อนุญาต ป๋าอนุญาต(เก็บเงินออนไลน์นะ)

ทุ่มเทขนาดนี้องค์กรรุ่งแน่

แต่รักษาสุขภาพ ดูแลตัวเองบ้างนะหนู

สวิตส์เเลนด์บางพลี

ต้องตามช่อง 7สีมาช่วยออกในช่วงทุกข์ของชาวบ้าน

             พี่ย่งพี่ปองอยู่ไหนรีบโบนัสให้เเรงๆๆ

             รีบสั่งการไปเลยครับเจ้านายยยยยย

ทำได้ไงเนี่ย ตัวก็ไม่ใหญ่ แต่ดันแบกแบนเนอร์เข้าไปได้ แสดงว่าโมโหสุดตัว จนลืมหนักแน่ๆๆ 

สมควรได้รับการยกย่องจิงๆ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท