แด่คณะวิทย์ฯมหาวิทยาลัยอิสลามยะลา


แด่คณะวิทย์ฯมหาวิทยาลัยอิสลามยะลา

 ปลายปากกาจากใจใครบางคน...ถึงคณะวิทย์จิตถวิล 

ยี่สิบแปดมกราปีห้าศูนย์                ความเกื้อกูลได้ก่อเกิดตึกคณะ

การรอคอยให้ได้มาเพื่อสาระ        มุมานะอดทนรอเพื่อวันนี้

โอ้ตึกนั่นตึกนี่ที่เราเห็น                  ไยไม่เป็นตึกเราบ้างซักที

ได้แต่เรียนตึกคนอื่นเท่าที่มี             แสนสุขขีตึกของเราได้เชยชม                   

ต่อแต่นี้คณะเราจะเล่าขาน               ถึงตำนานกาลเวลาแสนสุขสม

เราจะสร้าง จะสอนสั่ง และอบรม           เพื่อเพาะบ่มดอกพิกุลพวงช่อใหม่

ไอซีที วิทยาศาสตร์เรื่องลือปราชญ์         แสนฉลาดอาจหาญเป็นไหนไหนหากวันนี้ออกสู่โลกภายนอกไป                  จงจำไว้เด็กวิทย์นี้ไม่อายใคร                                ขอขอบคุณพระเจ้าที่เมตตา             ทรงนำพาองค์ความรู้ที่ยิ่งใหญ่

ได้ศึกษาหาความรู้ให้ก้าวไกล                        ร้อยดวงใจคณะวิทย์จิตถวิล

ความเป็นพี่เป็นน้องไม่อ้างว้าง                 และไม่ร้างซึ่งไมตรีที่ไหลริน

เราจะผูกรักมั่นเป็นอาจิน                        จะไม่สิ้นคำว่าเราพี่น้องกัน      

      การรอคอยบางสิ่งบางอย่างมันอาจทำให้เสียความรู้สึกบ้างแต่มันก็คุ้มค่ากับเวลาที่ผ่านมาทำทุกอย่างที่เห็นที่เป็นและได้รับให้สมบูรณ์แบบ  แล้วเราจะรู้ว่าโลกแคบๆใบนี้ยังมีอะไรให้เราได้เก็บเกี่ยวอีกมากมาย..ขอแสดงความยินดีด้วยใจจริง                                                                                                                                           อ.ฟูอัด

หมายเลขบันทึก: 108041เขียนเมื่อ 2 กรกฎาคม 2007 14:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน 2012 17:29 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

น่าจะฉายรอบปฐมฤกษ์ก่อน 28 มกรา 50 นะครับ เพราะถือเป็นการเปิดตัวคณะวิทย์ด้วย แต่ก็ไม่เป็นไรยังไม่ถือว่าล้าหลังนะครับ (ถ้าผู้เกี่ยวข้องของคณะวิทย์ทราบคงดีใจแน่เลย)

แบครับความจริงผมแต่งพร้อมกับแด่มหาวิทยาลัยอิสลามยะลานั่นแหล่ะครับเพราะวันนั้นคืน27 มกราเรารับปริญญายี่สิบแปด ผมนำเสมอให้นักศึกษาคณะวิทย์ดูตั้งนานแล้วครับเพราะตอนนั้นผมสอนกลุ่มเด็กคณะวิทย์พอดี ไม่ใช่เพิ่งแต่งหรอกครับ เพียงแต่ว่า...ไม่มีใครสนใจมัน ก็เหมือนกับแด่มหาวิทยาลัยอิสลามยะลานั่นแหละครับถ้าผมไม่เอามาสอนนักศึกษาก็ไม่รู้ว่าจะเอาไปให้ใครให้ผมไปนำเสนอผู้บริหารผมก็คงไม่กล้าครับ แต่อย่างน้อยก็อัลฮัมดุลิลละฮฺและขอบคุณนะครับที่ยังมีคนเห็นค่ามัน...ขอบคุณครับ

คุณค่าของสิ่งของบางอย่างมันย่อมมีค่าอยู่ในตัวของมันแต่ต่างกันตรงที่ความสามารถของผู้พบเห็นในการนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์กับตัวเองและสังคมส่วนรวมจริงไหม?จะช้าหรือจะเร็วไม่สำคัญเท่ากับที่เจ้าของเค้าทำมาจากใจหรอกค่ะ

บางครั้งเรื่องบางเรื่องมันอาจสายเกินไป...สำหรับความสำคัญของบางสิ่ง แล้ววันนึง...คุณจะรู้ว่าสิ่งใกล้ตัวมักไม่มีค่าจนกว่าคุณจะสูญเสียมันไป

ปลื้มใจแทนเด็กวิทย์วอย.

ที่มีอาจารย์ที่ดี

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท