แด่หนุ่มสาวมหาวิทยาลัย


ถามตัวเอง
ถามตัวเอง...?                                                                                                                                                                                                              วันเวลาที่ผ่านมาเราเคยถามตัวเองบ้างไหมว่า....ชีวิตที่เกิดมาบนโลกใบนี้มันคุ้มค่าแล้วหรือยังสำหรับการได้เกิดมาเป็นผู้เป็นคนอยู่ทุกวันนี้  เคยไหมหลายต่อหลายครั้งที่พยายามคิดหาคำตอบในหลายต่อหลายเรื่องแต่ผลลัพธ์ที่ได้ก็กลับเป็นเพียงแค่ความว่างเปล่า...ราวกับว่าชีวิตที่ผ่านมาไม่มีอะไรเข้ามาในชีวิตยังไงยังงั้น  ทั้งๆที่มันเกิดเรื่องราวขึ้นมากมายในชีวิต ถึงพยายามคิดหาคำตอบว่าทำไมมันถึงเป็นเช่นนั้น  คิดแล้วคิดอีก  บางครั้งคิดเป็นวันๆก็หาได้มีคำตอบให้แก่ตัวเองไม่  มันเป็นอะไรกันหนอ  หรือมันอาจเป็นเพราะว่าเราไม่เข้าใจสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นมากพอว่าเราได้เรียนรู้อะไรบ้างจากสิ่งที่เกิดขึ้นสิ่งที่หลายคนมักตั้งคำถามว่าของเราหรือ  หรือมันเป็นของใครกันแน่  เราอาจจะไม่รู้ว่าเรามีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร  และเพื่อใคร แล้วจะมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไรกัน...                คำถามข้างต้นอาจเป็นคำถามของใครๆหลายคน แต่อย่าลืมว่าคำตอบย่อมเป็นของตัวเราเอง  ให้เวลากับตัวเองสักนิดกับช่วงชีวิตที่มีอยู่กับช่วงเวลาสั้นๆในรั้วมหาวิทยาลัยแห่งนี้กิจกรรม การเรียน เพื่อนๆ เวลาที่มีและเหลืออยู่เราเก็บเกี่ยวอะไรได้บ้าง...                ประสบการณ์บางสิ่งบางอย่าง เนื้อหาบางบทบางตอนเรามิอาจเรียนรู้ได้ในห้องเรียน  มันจำเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้องบอกตัวเองให้ไปเรียนรู้กับมัน  เรียนรู้ว่าสิ่งต่างๆที่อยู่รอบๆตัวเรา เรารู้มันมากน้อยเพียงใดกัน  หรือว่าเราเก็บเกี่ยวอะไรไม่ได้เลย...เราอาจถามตัวเองว่า มันช้าไปไหมถ้าฉันจะเริ่มต้นใหม่ คำตอบคงไม่ต้องถามใครต่อใครว่ามันคือ ไม่มีคำว่าสายสำหรับการเริ่มต้นใหม่ เพราะชีวิตเรามีสิทธิที่จะเลือกหาอะไรให้แก่ตัวเองได้เสมอตราบเท่าที่โลกใบนี้เรายังมีเวลาให้แก่มัน เรายังมีเวลาให้แก่ตัวเอง ก่อนการจากไปจะมาถึง                กิจกรรม...กิจกรรม...กิจกรรม  เริ่มเถอะครับ เริ่มทำอะไรก็ได้ ขอเพียงคิดอยู่เสมอว่า...โลกใบนี้ มันสั้นนัก และที่สำคัญเวลาที่มีค่าที่สุดคือช่วงที่เราเอาชนะใจตัวเองตัดสินใจทำอะไร เรียนรู้อะไร ค้นหาอะไร เพื่อให้ได้มาซึ่งคำตอบของหลายๆสิ่งบนโลกใบนี้ (หรือคุณคิดว่าโลกใบนี้มันพอแล้วกับชีวิตคุณ  มันมีเวลาอีกยาวนานกระนั้นหรือกับการที่จะไปเข้าเฝ้า...) ถามตัวเองเถอะครับ... 
หมายเลขบันทึก: 108036เขียนเมื่อ 2 กรกฎาคม 2007 14:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 มิถุนายน 2012 13:57 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (28)

สิ่งเหล่านี้ทุกคนต่างรู้อยู่แก่ใจ แต่ถ้าถามว่าจะทำหรือไม่ คำตอบก็คือ อยู่กับตัวเราเองที่จะตัดสินใจ ขอบคุณสำหรับการกระตุ้นให้นักศึกษาเราได้คิดในส่วนนี้

ผมยังไม่แน่ใจเลยว่านักศึกษาจะได้คิดมันหรือเปล่าเพราะจะมีสักกี่คนที่แวะผ่านเข้ามา...วัลลอฮฺอะลัม

เกรดทำให้เราได้งาน แต่กิจกรรมทำให้เราทำงานได้ เพราะชีวิตจริงไม่ได้อยู่แต่ในบทเรียนเท่านั้น สังคมภายนอกรั้วมหาวิทยาลัยไม่ได้เป็นอย่างที่เราต้องการหรอกนะ ขอให้ทุกคนคิดได้ก่อนที่จะไม่ได้คิด

แล้วเมื่อไรจะถึงวันที่ ปัญญาชนเหล่านั้นคิดได้...วัลลอฮฺอะลัม

ไม่ว่าปัญญาชนเหล่านั้นจะคิดได้ช้าหรือเร็วแต่อย่างน้อยอาจารย์ก็ทำให้หนูและอีกหลายๆคนที่ได้อ่านบทความดีดีเช่นนี้ได้คิดแล้วนะค่ะ เพราะแท้จริงพระองค์อัลลอฮจะไม่ทรงถามบ่าวถึงความสำเร็จแต่จะทรงถามถึงสิ่งที่เราได้ทำลงไปมากกว่า มนุษย์มีหน้าที่ในการตักเตือนกันแต่พระองค์คือผู้ที่ให้ทางนำ วัลลอฮฮุอะลัม

 

 

เราอาจจะถามตัวเองหลายครั้งและการถามตัวเองว่าพร้อมหรือยัง?มันยากเหลือเกินที่จะให้คำตอบเพราะในยุคสังคมปัจจุบันมันล่อแหลมเหลือเกิน จงคำตอบที่ได้ไม่พร้อมสักที่ แต่ก็อัลฮัมดุลลีละที่มีการเสนอบทความเชิงให้คติอย่างนี้ขอให้อาจารย์สู้ๆๆๆๆๆและสู้ต่อไปนะค่ะ

นักศึกษาวิชาภาษาไทยการสื่อสาร หนูดีใจมากที่มีโอกาศได้มาอ่านข้อความของอาจารย์เมื่อเปรียบเทียบกับอีกหลายคนที่ไม่แสวงหาโอกาศเหล่านี้ ข้อความของอาจารย์จะมีประโยชน์ถ้าคนที่อ่านนำเอาไปใคร่ครวญ และคิดที่จะเริ่มต้น

อัลลอฮ.กล่าวว่า

"وما خلقت الجن و الإنس الا ليعبدون"

อัลลอฮ.ได้ประทานในอายะห์นี้ลงมาเพื่อเป็นการบอกให้มนุษย์ได้รู้ถึงเป้าหมายของการสร้าง และรู้หน้าที่ของตนเองในการใช้ชีวิตในโลกอันไม่จีรัง  ดังนั้นถ้าทุกคนรู้หน้าที่ปัญหาต่างๆ เหล่านี้ก็จะไม่เกิดขึ้นแน่นอน

และหนูก็ไม่แน่ใจเลยจะมีปัญญาชนสักกี่คนจะหลงเข้ามาอ่านและมานั่งคิดใคร่ครวญ  และมันจะไม่มีผลใดๆเลยถ้าหากผู้ที่อ่านไม่เอาไปปฏิบัติ

ก่อนอื่นก็ขอขอบคุณเอกองค์อัลลอฮฺ(ซ.บ)ที่ทรงประทานโอกาสอันดีที่ให้หนูได้ประจักษ์และได้นำไปใคร่ครวญซึ่งบทความนี้ และขอบคุณอาจารย์ที่ช่วยชี้แนะ....  ครั้งหนึ่งก็เคยคิดอย่างนี้  แต่วันนี้ลืมไปแล้ว ....แต่หลังจากได้อ่านบทความนี้ทำให้หนูได้สำนึกขึ้นมาใหม่ และเป็นการสร้างพลังให้หนูอยากทำกิจกรรมให้มากกว่านี้ (อินชาอัลลอฮฺ)

ใช่..จริงๆด้วย  ชีวิตที่ผ่านมารู้สึกว่ามันว่างเปล่าจริงๆ  ถ้าหากฉันตายไปในตอนนี้  ฉันจะเอาอะไรไปเป็นเสบียงในโลกหน้า? ......คิด...คิด...คิด....คิด....คิด........ และใคร่ครวญ...........         ขอบคุณอัลลอฮฺที่ทรงประทานทางนำ และขอบคุณอาจารย์ที่ช่วยแนะนำ

เนาวาฟ เด็กเศรษฐศาสตร์
ชีวิตนี้ช่างไร้ค่านัก ถ้าไม่หัดคิดไม่หัดที่จะเริ่มต้นสิ่งดีๆและค้นหาสัจธรรมที่แท้จริง โลกนี้มีอะไรเยอะแยะน่าค้นหาไปหมดทุกสิ่ง ขอบคุณอัลลอฮฺที่สร้างมา

อัสลามูอะลัยกุมฯ

      ชีวิตคือการเรียนรู้ที่แสนวิเศษยิ่งนักกับเวลาที่เหลือน้อยนิดของชีวิตที่ผู้คนทั้งหลายมักมองข้ามอยู่เสมอ..คนเราจะรู้ค่าสิ่งใดก็ต่อเมื่อได้สูญเสียมันไปแล้ว..นั้นคือเวลา..ไม่คิดที่กอบโกยสิ่งดีๆต่างที่มีอยู่บนโลกตราบที่ยังมีชีวิต..ชีวิตยังคงไร้ค่าต่อไปหากการใช้ชีวิตในแต่ละวันไร้ซึ่งจุดมุ่งหมายไร้ซึ่งสิ่งดีๆไร้ซึ่งการเรียนรู้...อ.ลได้ให้สิ่งต่างๆที่อยู่บนโลกนี้เพื่อการเรียนรู้แก่ปวงบ่าวแต่เหตุใดการเรียนรู้จึงถูกมองข้ามนั้นคือสิ่งที่เราต้องคิดหาคำตอบเอง...

       มนุษย์เกิดมาบนโลกนี้  ไม่ใช้แค่บนโลกนี้เท่านั้นยังมีอีกโลกหนึ่งที่เป็นโลกแห่งการตัดสิน  เป็นการตัดสินการงานของมนุษย์  การดำเนินชีวิตของมนุษย์อยู่ในความขาดทุน  แต่จะมีมนุษย์สักกี่คนที่รู้คุณค่าของมัน  มนุษย์อยู่บนโลกนี้ยอมมีผู้สร้าง  การงานของมนุษย์แต่ละวัน  การเป็นอยู่ของมนุษย์แต่ละวัน  ควรจะเสวงหาความรู้ที่เป็นประโยชน์  ความรู้มีอยู่   2  ด้าน  คิอ  สิ่งที่มีประโยชน์และไม่มีประโยชน์  อยู่ที่มนุษย์คนนั้นจะเลือกอะไรที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง  การเริ่มต้นชีวิตใหม่ของมนุษย์ทุกคน  ยังไม่มีวันสาย  โดยเฉพาะมนุษย์ที่มีคำว่า  ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮฺ  ถ้าตราบใดที่ตะวันยังไม่ขึ้นทางด้านทิศตะวันตก  แสดงว่ามนุษย์ยังสามารถจะเริมใหม่ได้อีก 

อัสลามุอาลัยกุม

แวะเข้ามาโดยไม่ได้ต้งใจ  แต่ก็ตั้งใจอ่าน....เราเก็บเกี่ยวอะไรต่อมิอะไรหลายๆอย่างในเวลาของการมีชีวิต แต่โปรดคิดกันสักนิด...เก็บสิ่งที่ดีหรือไม่ดี หรือเก็บหมดเลยโดยไม่พิจารณาไตร่ตรอง  แล้วเวลาที่เหลือเราจะเก็บเกี่ยวอะไรอีก แล้วเราคิดจะเป็นผู้ให้บ้างหรือปล่าว เพื่อจะได้เป็นมือในแบบที่ท่านนบีส่งเสริม

assalamualaikum...

ใคร่ครวญ...ใคร่ครวญ...ใคร่ครวญให้มากๆ แต่อย่าเป็นคนที่ชอบครวญคราง

เมื่อได้อ่านข้อความนี้ทำให้เราสามารถมีคําตอบให้กับตัวเองว่า ทุกคนจะต้องมีจุดมุ่งหมาย เราเกิดมาบนโลกนี้เพื่อทําอีบาดะอต่อพระองค์  ตัวอย่างเช่น การใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยเป็นช่วงที่ดีที่สุดในการค้นคว้าหาความรู้และประสบการณ์ต่างๆ มากมาย เราจะต้องภูมิใจในการตัดสินใจของเรา และนอกจากนี้ควรใชเวลาที่มีอยู่ให้คุ้มค่ามากที่สุด

 

พี่น้องที่รักยิ่งในอิสลาม

เวลานั้นมี่ค่าเสมอ ทุกคนรู้แต่จะมีสักกี่คนที่นำเอาเวลาที่มีค่านั้นไปใช้ให้เกิดประโยชน์มากที่สุด เวลาคือของขวัญที่วิเศษมากที่อัลลอฮฺได้มอบให้แก่มนุษยชาติทุกคน ทุกๆเช้าของวันใหม่ทุกคนก็จะได้รับของขวัญชิ้นนี้ เคยถามตัวเองบ้างไหมว่า เราให้ความสำคัญกับของขวัญชิ้นนี้มากแค่ไหน และเราได้รักษามันไว้อย่างดีที่สุดหรือเปล่า ทุกคนจะได้มันเท่าๆกันหมด คือ จำนวน 24 ชั่วโมง ถึงแม้ว่าจำนวนที่ได้รับเท่ากัน แต่ประโยชน์ที่แต่ละคนจะได้รับมันต่างกัน อะไรจะเกิดขึ้นถ้าหากว่า การดำรงชีวิตของเรามันปราศจากเวลา  เราในฐานะมุสลิม เรามีเป้าหมาย มีแนวทางที่แน่นอนและเที่ยงตรง ขอให้เราทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด อย่าลืมว่า"الواجبات أكثر من الأوقات"แน่นอนว่าหน้าที่การงานนั้นมีมากกว่าเวลา

อัสลามูอะลัยกุมฯ

      โลกใบเดียวเรายังเรียนรู้ไม่หมด  เพราะทุกย่างก้าวเป็นของๆเราที่จะต้องศึกษาอีกมากมาย  อ.ลได้ให้สิ่งต่างๆที่อยู่บนโลกนี้เพื่อการเรียนรู้แก่ปวงบ่าวแต่เหตุใดบ่าวจึงมองข้ามสิ่งที่พระองค์ได้ประทานสิ่งที่ดีงามให้กับเขา  นี่คือเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องคิดและใคร่ครวญ...

    ก่อนอื่นต้องขอบคุณพระองค์อัลลออฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลาที่ทรงประทานโอกาสดีๆให้กับบ่าวผู้นี้...คือได้มาศึกษาในมหาวิทยาลัยที่มีบรรยากาศแห่งอิสลาม และได้มีโอกาสอ่านบทความดีๆแบบนี้ เพราะบทความนี้ทำให้ได้คิดและใคร่ครวญถึงการใช้เวลาของตนเองในอดีตและจากนี้ต่อไปก็จะนำข้อคิดที่ได้จากบทความนี้ไปปรับใช้กับตนเอง...อินชาอัลลอฮฺ

      ก็ขอชูโกรต่อเอกองค์ อัลลอฮ(ซ.บ)ที่ได้ประทานโอกาศดีๆณ วินาที่นี้เพื่อใคร่ครวนถึงคำสั้นๆแต่มีความหมายนั้นก็คือคำว่า... เวลา                                .จะเป็นสิ่งที่มีค่าสำหรับผู้คนที่รู้ถึงคุณค่าของมัน     และจะกลายเป็นสิ่งที่ไร้ค่าสำหรับผู้ที่หลงใหล

วันเวลาที่อัลลอฮฺให้เรามานั้นล้วนแล้วมีค่ายิ่ง ไม่อาจมีสิ่งใดมาเทียบได้ ดังอายะฮฺอัลกุรอานได้กล่าวไว้ว่า

والعصر 1

 إن الإنسن لفي خسر 2

3 إلا الذين ءامنوا وعملوالصالحات وتواصوا بالحق وتواصوابالصبر 

ความว่า "ขอสาบานด้วยกาลเวลา(1) แท้จริงมนุษย์นั้นอยู่ในการขาดทุน(2) นอกจากบรรดาผู้ศรัทธาและกระทำความดีทั้งหลาย และตักเตือนกันและกันในสิ่งที่เป็นสัจธรรม และตักเตือนกันและกันให้มีความอดทน(3)"  

การที่อัลลอฮฺให้เราเกิดมาบนโลกนี้ เราอย่าได้ใช้เวลาที่อัลลอฮฺให้โดยเสียเปล่า เพราะทุกวินาทีที่เราได้ใช้นั้น เราจะถูกสอบถามในวันข้างหน้า

ดังนั้นจงคิดไตร่ตรองดูให้ดีว่าเราได้ใช้เวลาที่อัลลอฮฺให้คุ้มค่าหรือยัง หรือได้ใช้ไปในทางที่ไร้ประโยชน์ ซึ่งดิฉันหวังว่าทุกคนมีคำตอบให้แก่ตัวเอง และจงจำไว้เถิดว่าท่านต้องกลับไปหาพระองค์อัลลอฮฺในเวลาไม่ช้า

              

อัสลามูอะลัยกุมฯ

        ก็ขอซูโกรต่อเอกอัลลอฮฺ (ซ.บ) ที่ทรงประทานโอกาสดีๆให้กับบ่าวผู้นี้คือ ได้มีโอกาสอ่านบทความดีๆแบบนี้เพราะบทความนี้ทำให้รู้ว่าวันเวลาที่อัลลอฮฺให้เรามานั้นล้วนแล้วมีค่ายิ่งไม่อาจมีสิ่งใดมาเทียบได้

       ดังนั้นแล้วเราจงคิดและใคร่ครวญให้ดีว่าเราใช้เวลาที่อัลลอฮฺให้นั้นคุ้มค่าหรือยัง

       ก็ดีใจมากที่มีโอกาสอ่านบทความดีๆบทนี้ ทำให้นึกถึงวันเวลาล่วงเลยไปมีหลายสิ่งที่อยากทำแต่ไม่ได้ทำ ทำให้โอกาสดีๆนั้นพลาดไปโดยไร้ประโยชน์

       ดังนั้นเวลาที่เหลืออยู่จงคิดบริหารเวลาที่มีอยู่ให้คุ้มค่าที่สุด เพื่อตอบคำถามจากอัลลอฮฺ (ซ.บ)

      ก็ต้องขอบคุณอาจารย์มากที่ให้โอกาสนักศึกษาอ่านข้อความดังกล่าว ความจริงแล้วก็เคยคิดอยู่ว่าคนเราเกิดมาบนโลกนี้จุดประสงค์ที่แท้จริงนั้นคือการทำความดีเพื่อตอบแทนอัลลอฮฺที่ให้ชีวิตเรามาและไม่รู้ว่าพระองค์จะเรียกเรากลับวันใหน

     ดังนั้นเราในฐานะผู้ที่เป็นบ่าวของอัลลอฮฺก็น่าจะทำสิ่งดีๆที่จะเป็นของเราในวันอาคีเราะฮฺให้มากๆ ยิ่งพอที่เราอ่านบทความของอาจารย์แล้วยิ่งทำให้เราคิดได้มากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ และคิดว่าจะพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองไปในทางที่ดีมากขึ้นกว่าเดิม   (อินชะอัลลอฮฺ)

ความจริงความโง่เขลาในการใช้เวลานั้นอันตรายกว่าความโง่เขลาในการใช้จ่ายทรัพย์ซึ่งบรรดาพวกฟุ่มเฟือยและทำลายเวลาของพวกเขาควรที่จะได้รับการปฏิบัติด้วยท่าทีที่แข็งกร้าวมากกว่าบรรดาผู้ที่ฟุ่มเฟือยในเรื่องทรัพย์เพราะบางทีทรัพย์ที่เสียไปอาจได้รับการตอบแทนแต่สำหรับเวลาที่สญเปล่าไปนั้นไม่มีอะไรมาทดแทนได้เลย

ขอซูโกรต่อเอกองค์อัลลอฮฺที่ได้มีโอกาสอ่านบทความนี้ทำให้จิตใจของมนุษย์คนๆหนึ่งได้รู้จักคุณค่าของเวลาที่ผ่านไปนั้นแต่บางทีเรามีหลายสิ่งที่เราอย่างทำบางครั้งเราไม่ได้เห็นประโยชน์ของเวลาแล้ว ณ. เวลานี้เราได้อ่านบทความบทนี้ทำให้คิดคุ้ณค่าที่ล่วงเวลาไปดังนั้นบทความบทนี้ได้เตือนจิตใจของทุกคนถึงแม้ว่าช่วงเวลาสั้นๆเป็นช่วงเวลาทีมีคุ้ณค่ามากที่สุดที่อยู่บนโลกนี้

ขอซูโกรต่อเอกองค์อัลลอฮที่ทรงประทานโอกาสใด้มาอ่านบทความดีๆบทนี้ซึ่งสามารถทำให้เราใด้คิดถึงความสำคัญของเวลาว่าเราไม่ควรปล่อยเวลา ให้เวลาผ่านไปอย่างไร้ค่าเพราะทุกการกระทำของเราจะเป็นการตัดสินในวันอาคีเราะดังนั้นเราควรที่ตักตวงเวลาเพื่อทำความดีอย่าปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยที่เรายังไม่ใด้พัฒนาตัวเองเลย

 สุดท้ายนี้ก็ต้องขอขอบคูณอาจารย์สำหรับข้อความดีๆบทนี้ และคิดว่าจะพัฒนาตัวเองไปในทางที่ดีขึ้น

  (อินวาอัลลอฮ)

ความว่างเปล่าในช่วงเวลาที่มีพลังนั้นมากมายเหลือเกิน หากเราใช้การตัดสินที่เป็นธรรม ไม่เข้าข้างตัวเอง แน่นอนเหลือเกินว่า ส่วนมากในพวกเราจะพบว่า ตัวเองกำลังปล่อยให้ชีวิตล่องลอยไปอย่างไร้จุดหมาย ดูกรว่าเราจะไม่หวังที่จะพบพระผู้ทรงสร้าง ประวัติศาสตร์ได้ให้บทเรียนแก่เราแล้วว่า มุสลิมจะเข็มแข็งได้ก็ด้วยพลังแห่งคนหนุ่มสาว ผู้ที่เข้ารับอิสลามในยุคต้นไม่น้อยก็เป็นคนหนุ่มสาว ท่านอบูบักรฺ ผู้โอบอ้อม ท่านอุมัรผู้ห้าวหาญ ท่านอุษมานผู้อ่อนโยน ท่านอาลีผู้ปราดเปรื่อง แม้แต่ภารกิจที่สำคัญในการสร้างรากฐานในการเผยแผ่ในเมืองมะดีนะ ท่านศาสนฑูตของอัลลอฮ (นบีมูฮัมหมัด ซล.) ก็ยังส่งท่านมุซอับ อิบนุ อุมัยรฺ ซึ่งเป็นคนหนุ่มอีกเช่นกัน ส่วนผู้ที่นบีกล่าวว่าเป็นผู้นำของเหล่าบรรดาผู้รู้ในวันเเห่งการพิพากษาก็เป็นคนหนุ่มอีกเช่นกัน ถึงเวลาแล้วโอ้คนหนุ่มสาวที่เราจะต้องฟังคำตักเตือนของผู้ตั้งกระทู้นี้ โอ้เพื่อนๆนิสิตนักศึกษา ฉันขอเรียกร้องตัวฉันและพวกท่านด้วยพระนามของอัลลอฮ จงตื่นขึ้นมาเคลื่อนไหว จงทำสิ่งใดก็ได้ให้พวกเราและสังคมของเราได้รับสันติภาพอย่างยั่งยืน จงปลดปล่อยตัวท่านเองให้พ้นจากการเป็นทาสเเห่งอารมณ์ และก้าวไปด้วยกันสู้การเป็นบ่าวที่แท้จริงของพระผู้ทรงสร้าง
อัสมีลา (เด็กหลังห้อง)

ดีใจมากมายเลยอ่ะ

ที่มีบทความดีๆให้อ่านเช่นนี้

ทำให้ได้มีโอกาสพิจารณาตัวเอง

ถือเป็นการขัดเกลาตัวเองเลยน่ะ

ชอบมาก ขอให้มีแบบนี้อีกน่ะค่ะ

วัสสาม

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท