เข้าระบบ
สมัครสมาชิก
หน้าแรก
สมาชิก
ภูตะวัน
สมุด
vimandin
หัวใจเท่ากำมือ
ภูตะวัน
นางสาว ภูตะวัน ดาหวัน แสงดาว
สมุด
บันทึก
อนุทิน
ความเห็น
ติดต่อ
หัวใจเท่ากำมือ
ทำไมต้องเอาอะไรใส่ไปเยอะขนาดนั้น
หัวใจคนเรามีขนาดเท่ากับหนึ่งกำปั้นมือ
ถือว่าเล็กน้อยมากหากต้องเก็บกด
อะไรต่อมิอะไรมากมายลงไปในนั้น
ในขณะที่คุณรู้สึกล้า คลายมือที่คุณกำเก็บสิ่งของอยู่นั้น
คุณอาจจะถ่ายของนั้นๆไปอีกข้างของกำมือได้
แต่หัวใจคนเรามีหนึ่งหน่วย
ไม่สามารถโอนถ่ายไปยังข้างใดข้างหนึ่งได้
กดมาก......ก็ล้ามาก
เก็บมาก....ก็อาจล้น
บางคนล้าความสับสน
บางคนล้าความผิดหวัง
เมื่อล้าและล้นมากเกินไป ขนาดของหัวใจก็ไม่อาจรับไหว
ผ่อนคลายหัวใจตัวเองบ้าง
ให้โอกาศเขาได้พักเหนื่อยสักนิด
เพราะตลอดชีวิต ของเรา
เขาก็ได้ทำหน้าที่ของเขามามากพอแล้ว
จงกอบโกยความสุขจากสิ่งรอบตัวเท่าที่คุณทำได้
และหมั่นเก็บเกี่ยวความรักจากคนรอบๆข้างมาเติมเต็ม
เพียงเท่านี้ หัวใจที่กำลังล้นล้า
ก็จะคืนได้คืนกลับมาผ่อนคลาย......
อย่าปล่อยให้หัวใจอ่อนล้า
เพราะนั่นเท่ากับว่า คุณกำลัง ....จะพ่ายแพ้
.........ในเมื่อหัวใจของเราเท่ากำมือแล้วทำไมเราต้องเอาเรื่องมากมายไปเก็บไว้ด้วยเล่าสิ่งที่เป็นขยะก็ทิ้งเสียบ้างจะได้มีที่ว่างเติมเต็มสิ่งดีๆๆให้หัวใจได้มีแรงสู้กับสิ่งรอบข้างบ้าง
...วันนี้ไอ้มู๋น้อยตื่นแต่เช้าเลยเมื่อคืนก็นอนดึกแต่ไม่รู้เป็นไร บ้าเป็นบางวัน(มันเบลอได้จัยจริง)หัวหน้าบอก
แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะในเมื่อไม่ได้ทำร้ายไครนี่นา.........
หมูน้อย
เขียนใน
GotoKnow
โดย
ภูตะวัน
ใน
vimandin
คำสำคัญ (Tags):
#ขอแค่เพียงแค่นี้
หมายเลขบันทึก: 107147
เขียนเมื่อ 29 มิถุนายน 2007 07:48 น. (
)
แก้ไขเมื่อ 14 มิถุนายน 2012 13:52 น. (
)
สัญญาอนุญาต:
จำนวนที่อ่าน
ความเห็น
ไม่มีความเห็น
หน้าแรก
สมาชิก
ภูตะวัน
สมุด
vimandin
หัวใจเท่ากำมือ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID
@gotoknow
สงวนลิขสิทธิ์ © 2005-2024 บจก. ปิยะวัฒนา
และผู้เขียนเนื้อหาทุกท่าน
นโยบายความเป็นส่วนตัว (Privacy Policy)
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท