เทคนิคคุณอำนวย.....มองหาตัวช่วย...อย่ากลัว

ไม่เป็นไรเดี๋ยวช่วยกัน...ตรงนี้เองที่เรียกสติดิฉั้นกลับคืนมา

วันนี้ ที่ ม.อ. มีรายการชวน cko คุยที่ ม.อ. ช่วงเช้า มี cko จากคณะหน่วยงาน ภายในมาร่วมคุยด้วย...24 คน ตามกำหนดเดิม ท่าน รองศาสตราจารย์วรัญ ตันชัยสวัสดิ์ (CKO ของมหาวิทยาลัย)จะนำชวนคุยให้เหล่า cko น้อยของเราบอกเล่า เก้าสิบกันว่า...แต่ละแห่ง...นำกระบวนการการจัดการความรู้ไปประยุกต์ใช้ในงานอย่างไร และนำมาเขียนในตัวบ่งชี้ต่างๆ ของมหาวิทยาลัยอย่างไร
เช้านี้เองดิฉั้นนั่งที่โต๊ะ ก้นยังไม่ทันแนบสนิทดี...มีสายโทรศัพท์เข้ามา..."พี่จิ๊บจ๋า....ท่านรองฯให้บอกพี่ว่าท่านติดธุระจำเป็นวันนี้มานำประชุมไม่ได้.....ให้พี่จัดการไปเลย" เสียงคุณเลขาท่านรองฯ ส่งข่าวมาแต่เช้า
"โอเค...." ดิฉั้นรับปากไปโดยสัญชาติญาณ...หลังจากวางหูจึงคุยกับตัวเอง...."ทำไงดี"
นุชจ๊ะ(ชื่อของเธอ)...พี่โทรหาอาจารย์ได้มั้ยตอนนนี้ ท่านยุ่งมากมั้ย...พี่กังวลว่าจะทำไม่ได้ผู้ใหญ่ทั้งนั้นเลย....หรือนุชจะกดให้พี่..."ความกลัวกลุ่มผู้ร่วมคุยที่เป็นผู้ใหญ่" เริ่มคืบคลานเข้ามาในสมองจึงโทรกลับไปหาเลขาฯ อีกครั้ง ได้พี่ท่านรับสายได้

ดิฉั้นกดโทรศัพท์หาท่าน

....อาจารย์คะ....หนูเกรงว่าจะทำไม่ได้
ปลายทาง.......ไม่ต้องกลัวทำไปเลย....แค่คุยกัน...ผมไม่ได้มีความหมายอะไรในวันนี้ เนื้อหาอยู่ที่ cko คณะ เพียงนำคุยแล้วจดบันทึกให้ดี ....ถ้าเสร็จธุระผมจะตามเข้าไป..."อย่ากลัว"
......นำกระบวนการกับผู้ใหญ่...อย่างไรให้น่าเชื่อถือ..ดิฉั้นจำลองภาพ..คร่าวๆที่อยู่ในใจออกมาเป็นกระดาษทันที ให้ cko ใหญ่เล่าเรื่องที่ตรงกลางทำ(มาถึงตอนนี้ต้องเล่าเอง) .... cko น้อยเล่าเรื่องที่แยกกันไปทำ ชวนกันคุยเรื่องตัวชี้วัดที่ครบรอบรายงานประจำปีอีกครา .........
จัดการลำดับความคิดตนเองเสร็จภายใน 10 นาที ว่าแล้วก็มองหาตัวช่วยจึงนำเรียนท่านผู้อำนวยการกองฯให้ทราบ...ไม่เป็นไรเดี๋ยวช่วยกัน...ตรงนี้เองที่เรียกสติดิฉั้นกลับคืนมา...นั่งจัดลำดับกับท่าน ผอ. คุณตรงนี้ ผมตรงนี้ .....ไม่เป็นไรอย่ากลัว