จากการจัดประชุม ได้เห็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ไม่ต้องจินตนาการจากคำบอกเล่า หรือจากหลังสือ kM เล่มไหน ได้เห็นของจริง ครูทั้ง 5 โรงเรียนได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันด้วยบรรยากาศที่ชื่นชม ระหว่างพักเบรค ระหว่างประชุม และระหว่างรับประทานอาหาร
วันที่ประทับใจคือวันที่ 22 ช่วงเช้า จากการประเมินตนเองวันแรกเราจัดทำเป็น แผนภูมิแม่น้ำให้ดู โรงเรียนได้เห็นว่า ตนเองเป็นทั้ง โรงเรียนที่ใฝ่รู้ และโรงเรียนพร้อมให้ ในด้านการพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่น ทำให้บรรยากาศการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ยิ่งอบอวนมากขึ้น
พอช่วงบ่ายเป็นช่วงที่น่ารักที่สุด คณะอาจารย์ทั้ง 5 โรงเรียนได้รับการอบรมการใช้ Blog เป็นเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้และติดต่อสื่อสารกัน อาจารย์ทุกท่านตั้งใจมากๆ ค่ะ และแล้วเราก็ประสบความสำเร็จกันทุกคน มี Blog ของตนเองทุกคน งานนี้เรามีแพลนเน็ตด้วยค่ะ คือ "เครือข่ายหลักสูตรท้องถิ่น"
สิ่งที่ได้เห็นคือ อาจารย์ทุกคนที่มาจากทั้ง 5 โรงเรียนนี้ ขออนุญาตตั้ง แก็งให้นะคะ "แก็งคุณคูรไฮเปอร์" คือเป็น Active Teacher ทุกคน พร้อมรับสิ่งใหม่ๆ ที่จะเป็นประโยชน์แก่นักเรียนไม่ได้คิดถึงผลงานของตัวเอง ไม่ได้คิดถึงความยากลำบาก
ขอชื่นชม ท่าน ผู้อำนวยการ วุฒิศักดิ์ เหล็กคำ โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 23 ค่ะ ที่เป็นผู้บริหารคนเก่ง เห็นความสำคัญของหลักสูตรท้องถิ่น ชนิดที่ว่า เหนี่ยวแน่น มาประชุมพร้อมกับทีมอาจารย์ของโรงเรียนและยังเป็นผู้นำเสนอเองด้วย งานนี้ท่านค้อนให้ว่า "แหม่เลี้ยงข่าวจานเดียวใช้งานซะคุ้มเลย" (แบบขำๆ ค่ะ) วันนั้นท่านเลยเป็นขวัญ(กำลัง)ใจ ให้อาจารย์ทีมราชประชาฯ และทีมอื่นๆ เต็มที่เลยค่ะ
การทำงานแบบทีม work งานนี้คงเต็มที่ระหว่าง ราชประชาฯ กับจ่านกร้อง ที่ครองแชมป์ผนึกกำลังแข็งขัน
ทีม "แฟนพันธุ์แท้" เงียบๆ แต่เฉียบคม อย่างพุทธชินฯ กับวังมะด่านก็ไม่แพ้กัน นำโดย อ.อัญชลี และ อ.นิมิตร
และขาดไม่ได้เลย ทีม "ท่าหมื่นราม" ที่มาแบบชิวๆๆ แต่ลึกด้วยการปฏิบัติ นำโดย อ.สุภา
พออบรม blog เสร็จเกือบ 5 โมงเย็น แต่ทุกคนกลับด้วยหน้าที่ยิ้มแย้มสดใส พร้อมจะกลับไปสร้างเครือข่ายเป็นพี่เลี้ยงให้โรงเรียนอื่นๆ อีก น่าสังเกตว่า "อาจารย์นี่ต้องเคี้ยว คลอลีเจล" กันทุกวันแน่ๆ เลย "เป็นการทำงานแบบอิมสุขกันจริงๆ"
พอจากกลับยังมาแลกเปลี่ยนกันอีกว่า "จะนำกลับไปสอนนักเรียนบ้าง" จะทำอย่างนั้น อย่างนี้ หลากหลายโปรเจกบรรเจิดไปหมด
นี่คงจะเป็นพลังของ KM ที่เราชื่นชมความสำเร็จกัน มันจะเป็นพลังที่ขับคลื่นเพื่อพัฒนาคน พัฒนาองค์กร และพัฒนาเครือข่ายต่อไป
ประสบการณ์นี้ ทำให้ได้เห็น ครูพันธุ์ใหม่ ตัวเป็นๆ ที่ต้องนำมาขึ้นทะเบียนเป็นครูหายากแล้วล่ะค่ะ ไม่ต้องรอทุ้มทุนผลิตครูใหม่อย่างเดียวแต่กลับมาดู ครูเก่งๆ ที่ซ่อนอยุ่ในโรงเรียนเล็กบ้าง แล้วเราจะพบความมหัศจรรย์ที่น่าเชื่อ