การไม่ตีพิมพ์ / เผยแพร่ ผลงานวิจัย ผิดจริยธรรมหรือไม่
Workshop Manuscript Writing (I)
เมื่อวันที่ 22 มิ.ย. 2550 ทีมงาน KM ฝ่ายวิจัย ได้จัดอบรมการเขียนรายงานการวิจัย ครั้งที่ 1 ขึ้น ในการอบรมนี้ได้เชิญผู้ที่มีความรู้และประสบการณ์ ในการเขียน manuscript ซึ่งเป็นที่ยอมรับในระดับนานาชาติ นั้นก็คือศ.นพ.ภิเษก ลุมภิกานนท์ (อดีตหัวหน้าภาควิชาสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยา, อดีต ผอก.ร.พ.ศรีนครินทร์) มาเป็นวิทยากร
เป้าหมายหลักในการอบรมคือ อาจารย์ที่ปรึกษางานวิจัยของแพทย์ประจำบ้าน(หรือตัวแทน) ซึ่งทำงานวิจัยเสร็จแล้วและนักศึกษาสำเร็จการศึกษาไปแล้ว แต่ยังไม่ได้ตีพิมพ์ผลงานวิจัย การอบรมนี้ยังเปิดโอกาสให้ผู้สนใจอื่นๆ เข้าร่วมอบรมได้ด้วย จึงมีผู้เข้าอบรมทั้งหมด 28 คน เป็นการอบรมที่บรรยากาศเป็นกันเอง มีการซักถามแลกเปลี่ยนประสบการณ์อย่างต่อเนื่อง 
ประเด็นที่สำคัญที่เก็บมาเล่าจากการอบรมคือ การทำวิจัยที่ไม่ตีพิมพ์/เผยแพร่ นั้น นอกจากเป็นการสิ้นเปลืองงบประมาณและเสียเวลาแล้ว ยังผิดจริยธรรมการวิจัยอีกด้วย
หากผู้วิจัยได้มองกลับไปยังผู้ที่ยินยอมเข้าร่วมโครงการวิจัยอีกครั้ง เขาเหล่านั้นได้เสียสละอะไรให้แก่การทำวิจัยของท่านบ้าง เสียเวลา เจ็บตัว เสียเลือด หรือได้รับประทานยาหลอกๆ หากการเสียสละนั้นไม่ได้ก่อให้เกิดประโยชน์ใดๆ แก่ส่วนรวม เนื่องจากผู้ทำวิจัยไม่ได้ตีพิมพ์/เผยแพร่ผลงานวิจัย แบบนี้แล้วถือว่าผู้ทำวิจัยทำผิดจริยธรรมการวิจัยได้หรือไม่??????????
(การอบรมครั้งต่อไปจะเป็นวันที่ 20 ก.ค. 2550 เวลาและสถานที่จะแจ้งให้ทราบอีกครั้ง)
ความเห็น (2)
เห็นด้วยค่ะ ว่าการทำวิจัย แล้วไม่ตีพิมพ์ ถือว่าผิดจริยธรรม
เพราะนอกจากจะไม่เกิดประโยชน์กับองค์กรแล้ว ยังไม่เกดประโยชน์กับตัวเองด้วยค่ะ
- ขอบคุณครับ
- ยังน่าเสียดายเงินของผู้ให้ทุนด้วยนะ