วันอาทิตย์พี่แอ๊มคนสวยชวนไปกินน้ำชาที่ร้านขอบคูณ ไม่ไปก็ไม่ได้เลื่อนนัดพี่แกมา 2 ครั้งแล้ว ถึงแม้จะยุ่งเรื่องซ้อมเต้นให้น้องแต่ก็ต้องปลีกตัวไป เดี๋ยวพี่แอมโกรธเอาละแย่เลย เมื่อตัดสินใจไปเเล้วก็ย่อมหลีกเลี่ยงของหวานไม่ได้ก็มันร้านน้ำชานี่นะ พี่แกก็สั่งมาเต็มโต๊ะ แถมยังบังคับให้เรากิน กิน กิน( เฮ้อ ไม่เห็นใจกันมั่งเลย ) ข้าพเจ้าก็ต้องกินตามระเบียบ ก็ของชอบทั้งนั้นอดใจไม่ไหว แต่ก็พยายามกินน้ำเยอะๆ จะได้กินขนมน้อยๆ สรุปว่าวันนั้นข้าพเจ้ากินน้ำตาลเยอะกว่าทุกๆวันจนรู้สึกได้เลยค่ะ
