ใช้ตัวชี้วัดผลงานเป็นเครื่องมือทำ KM

ผมได้มุมมองนี้จากการเข้าประชุมสภา มวล. เมื่อวันที่ 17 ธ.ค.48 ที่จริงจะว่าเป็นการใช้ตัวชี้วัดผลงานเป็นเครื่องมือทำ KM ก็ได้ จะว่าเป็นการใช้ KM และตัวชี้วัดผลงานเป็นเครื่องมือพัฒนาองค์กรหรือพัฒนาผลสำเร็จของหน่วยงาน ก็ได้

มวล. ได้แต่งตั้งคณะกรรมการพัฒนาระบบตรวจสอบและประเมินผล โดยมีกรรมการสภาผู้ทรงคุณวุฒิ คุณไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม เป็นประธาน เพื่อพัฒนารูปแบบการประเมินผล จัดวางระบบการประเมินและกำหนดตัวชี้วัดผลงานของมหาวิทยาลัย

คณะกรรมการฯ ได้เสนอตัวชี้วัดผลงานตามหลัก Balanced Scorecard โดยมีตัวชี้วัดรวม 79 ตัว ประมาณครึ่งหนึ่งเป็นตัวชี้วัดเชิงปริมาณ อีกครึ่งหนึ่งเป็นตัวชี้วัดเชิงคุณภาพ

ที่ประชุมสภาฯ ได้ตกลงกันว่า ให้ใช้ตัวชี้วัดเป็นเครื่องมือในการพัฒนา ทั้งเพื่อพัฒนาองค์กร พัฒนาคน และพัฒนางาน รวมทั้งพัฒนาไปสู่การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ คือเน้นตามคำของคุณไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม ว่า "เป็นเครื่องมือสำหรับการเรียนรู้ การพัฒนา และการสร้างระบบการจัดการที่ดี"

ผมได้เสนอต่อที่ประชุม ดังนี้
     1. ยุทธศาสตร์ตัวชี้วัด   เน้นการใช้ตัวชี้วัดเป็นเครื่องมือทำ OD และเป็นเครื่องมือสร้างวัฒนธรรมองค์กรที่เน้นการใช้การประเมินเป็นเครื่องมือของการพัฒนา   ไม่ใช่เน้นการตรวจสอบประเมินผล
         ยุทธศาสตร์สำคัญคือการใช้ตัวชี้วัดในระดับหน่วยงานย่อย   นำตัวชี้วัดที่เหมาะสมกับหน่วยงานของตนไปใช้   โดยใช้แบบตีความ   และใช้สำหรับเป็นตัวชี้นำการพัฒนางาน   หรือการสร้างพลวัตของการพัฒนางานของหน่วยงานย่อยนั้น ๆ   แล้วนำเอาเรื่องราวของการดำเนินการพัฒนาและความสำเร็จในระดับ 4 - 5 ดาวออกเผยแพร่ทางระบบไอทีของมหาวิทยาลัย   ซึ่งดีที่สุดคือเผยแพร่ทางบล็อก
         และยุทธศาสตร์การดำเนินการในระดับมหาวิทยาลัยคือ   คอยส่งเสริม, empower, และยกย่องการดำเนินการยุทธศาสตร์ตัวชี้วัดในระดับหน่วยงานย่อย   ซึ่งก็คือส่งเสริมการ ลปรร. หรือ KM ในระดับหน่วยงานย่อย   โดยใช้ตัวชี้วัดความสำเร็จเป็นตัวเดินเรื่อง   กุศโลบายในการเดินเรื่องแบบนี้ สคส. มีอยู่พอสมควร   ติดตามในบล็อกนี้ได้   และรางวัลต่าง ๆ ที่ให้เสื้อสามารถแก่ผู้มีผลดำเนินการดีเด่นหลากหลายด้าน ได้ผลดีมากครับ   คือเน้นการสร้างความคึกคัก   เน้นการยกย่องให้เกียรติ   เน้นคุณค่า ไม่เน้นมูลค่า   คือไม่ให้รางวัลเป็นเงิน
         ย้ำอีกที   ผมคิดว่าถ้ามหาวิทยาลัยเน้นดำเนินการใช้ตัวชี้วัดในระดับมหาวิทยาลัยจะผิด   ต้องเน้นการดำเนินการระดับหน่วยงานย่อย   ส่วนระดับมหาวิทยาลัยทำ 2 อย่าง   (1) คอยส่งเสริมการดำเนินการของหน่วยงานย่อย   (2) คอยสังเคราะห์เป็นภาพรวม และคอย "ชี้เป้า" แก่หน่วยงานย่อย
     2. การพัฒนาจากตัวชี้วัดที่เป็นนามธรรม สู่รูปธรรม โดยผู้ปฏิบัติ     คือผู้บริหารระดับมหาวิทยาลัยต้องยุยงส่งเสริมให้ระดับหน่วยงานย่อยตีความตัวขี้วัดแต่ละตัวให้เหมาะสมต่องานของตน   แล้วทดลองดำเนินการเพื่อพัฒนาผลงานตามตัวชี้วัดนั้น    แล้วเขียนบล็อกเล่าความคิด, การปฏิบัติ, และผลการปฏิบัติของหน่วยงานโดยเล่าเป็นระยะ ๆ และเมื่อทำไปได้ระยะหนึ่งก็เสนอปรับเปลี่ยนหรือพัฒนาถ้อยคำของตัวชี้วัดตัวนั้นให้มีลักษณะเป็นรูปธรรมมากขึ้น
         ในระดับมหาวิทยาลัยคอยสังเคราะห์ภาพรวม   และนำมาปรับปรุงตัวชี้วัดของมหาวิทยาลัย   และนำเสนอที่ประชุมเชิงนโยบายเพื่อขับเคลื่อน "นโยบายสาธารณะ" ภายในมหาวิทยาลัย   รวมทั้งเอาขึ้นบล็อกเผยแพร่   และสร้างวาทกรรม (discourse) ภายในมหาวิทยาลัยและในสังคมวงกว้าง
     3. พัฒนานวัตกรรมในการสร้างผลงาน   โดยคิดทั้งนวัตกรรมเชิงกระบวนการ คือวิธีทำงาน   กับนวัตกรรมเชิงผลลัพธ์   คือได้ผลลัพธ์ของงานที่แปลกใหม่   โดยเน้นการสร้างนวัตกรรมเล็ก ๆ ระดับหน้างาน   แล้วผู้บริหารระดับสูงจัดระบบให้นวัตกรรมเล็ก ๆ นั้นรวมตัวกันเป็นนวัตกรรมที่มีผลกระทบสูงระดับสถาบัน   และเป็นไปตามวิสัยทัศน์หรือปณิธานความมุ่งมั่นของมหาวิทยาลัย
         เน้นการเสริมพลังระหว่างจุลภาคกับมหภาคในการสร้างนวัตกรรม
     4. เพิ่มตัวชี้วัดด้านการเรียนรู้จากการทำงาน   ในมิติด้านกระบวนการภายใน (Internal Process) คือจะต้องมีการจัดระบบการทำงานให้เกิดการเรียนรู้จากการทำงานประจำ
     5. เพิ่มตัวชี้วัดด้านการเกิดนวัตกรรมจิ๋ว (micro innovation) ในมิติด้านการเรียนรู้และพัฒนา   โดยมุ่งให้เกิดนวัตกรรมจิ๋วในทุกพันธกิจ
     6. เน้นการประเมินแบบ non - formal และการประเมินตนเอง   ประเมินกลุ่ม   โดยมีเป้าหมายค้นหาความสำเร็จจิ๋ว (micro success) เอามา ลปรร. ต่อยอดจนกลายเป็นความสำเร็จยักษ์ (macro success)

ท่านนายกสภามหาวิทยาลัย ศ. นพ. จรัส สุวรรณเวลา สรุปว่าเน้นการได้ประโยชน์จากกระบวนการในการใช้ตัวชี้วัด มากกว่าจากตัวเครื่องมือเอง

วิจารณ์ พานิช
20 ธ.ค.48

เขียนใน GotoKnow โดย Prof. Vicharn Panich
ใน KMI Thailand

คำสำคัญ (Tags): #มหาวิทยาลัย#การประเมินผล#ตัวชี้วัดความสำเร็จ

หมายเลขบันทึก: 10401เขียนเมื่อ 22 ธันวาคม 2005 14:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 14:15 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (5)

สุกัญญา

เขียนเมื่อ 23 ธันวาคม 2005 08:47 น. ()

สนใจเรื่องตัวชี้วัดการจัดการความรู้มากค่ะ และอยากจะพัฒนาเป็นวิทยานิพนธ์ด้วย ไม่ทราบว่าพอจะมีความเป็นไปได้หรือไม่ หากอาจารย์พอจะมีเวลาช่วยชี้แนะด้วย จะเป็นพระคุณอย่างยิ่งค่ะ